Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ επιστρέφει με μια αληθινή ιστορία από τα 70s

Μπουένος Άιρες, 1971. O Καρλίτος, πρωταγωνιστής του Λουιζ Ορτέγκα είναι ένας νεαρός που μοιάζει με αστέρα του σινεμά: γλυκό πρόσωπο, ξανθές μπούκλες και απαράμιλλο στυλ. Από μικρός ζήλευε τα πράγματα που είχαν οι άλλοι, στην εφηβεία του όμως φανερώνει την πραγματική του φύση: γίνεται κλέφτης. Όταν συναντά στο σχολείο του τον Ραμόν, ο Καρλίτος γοητεύεται και κάνει ό,τι μπορεί για να του τραβήξει την προσοχή.

Μαζί θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι παρανομίας, έρωτα και καταστροφής. Οι δολοφονίες μοιάζουν σα φυσική κατάληξη της πορείας του, ώσπου ο Carlitos θα συλληφθεί. Η αγγελική του μορφή τραβά την προσοχή του τύπου και της κοινής γνώμης. Το προσωνύμιο που του δίνεται είναι «Άγγελος του Θανάτου» με τη φήμη του να εκτοξεύεται στα ύψη αμέσως μετά τη σύλληψη του. Του αποδίδονται πάνω από σαράντα ληστείες και έντεκα δολοφονίες. Σήμερα μετά από 45 χρόνια εγκλεισμού ο Καρλίτος είναι ο εγκληματίας με τα περισσότερα χρόνια κράτησης στην ιστορία της Αργεντινής.

Ο Πέδρο Αλμοδόμαρ υπογράφει την παραγωγή στη νέα ταινία του Λουίζ Ορτέγκα, «O Άγγελος» που έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Καννών 2018 και από 28 Μαρτίου έρχεται και στους ελληνικούς κινηματογράφους. Η έμπνευση για τον σκηνοθέτη Λουίζ Ορτέγκα είναι η αληθινή ιστορία ενός έφηβου σίριαλ κίλερ της Αργεντινής. Ο «Άγγελος του Θανάτου» που έγινε έτσι γνωστός λόγω της αγγελικής του μορφής σόκαρε με την αγριότητα των εγκλημάτων του. Μέχρι και σήμερα, ο έφηβος όταν διέπραξε σειρά ειδεχθών εγκλημάτων με χαρακτηριστική άνεση στα χρόνια 1971-72, Carlos Robledo Puch αποτελεί σημείο αναφοράς για την ιστορία του εγκλήματος στην Αργεντινή.

Έως τότε επικρατούσαν θεωρίες εμπνευσμένες από τον Lombroso πως η ασχήμια και η κακή κοινωνική κατάσταση αποτελούν κυρίαρχους παράγοντες για την εκδήλωση εγκληματικής συμπεριφοράς. Ο Robledo με την αγγελική του εμφάνιση, την κοινωνική του θέση και τον ισχυρό οικογενειακό πυρήνα δε θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την επικρατούσα τότε θεωρία για την εγκληματική συμπεριφορά. Ο Ortega προσπάθησε να σκιαγραφήσει αυτόν τον χαρακτήρα ως έναν εγκληματία που οι πράξεις του έχουν μυστηριακό χαρακτήρα για τον ίδιο.

Τι είπε όμως ο ίδιος ο Ορτέγκα για τον «Άγγελό» του;

«Από μικρός ένιωθα δέος απέναντι στους εγκληματίες που έμειναν στην ιστορία. Ο κινηματογράφος και η απεικόνιση της βίας σε αυτόν ασκούσαν γοητεία σε επίπεδο αισθητικής απεικόνισης , ταιριαστή με την έκρηξη εφηβείας μέσα μου. Άλλωστε, η βία στους δρόμους της Αργεντινής παραήταν σκληρή πραγματικότητα για μένα. Όταν αποφάσισα να σκηνοθετήσω την βίαιη ιστορία ενός έφηβου εγκληματία έλαβα υπόψιν όλη τη ρομαντικοποίηση της βίας που είχα υιοθετήσει κι εγώ στην εφηβεία μου.

Ένας έφηβος συχνά αντιδρά στις συμβάσεις της καθημερινότητας με επαναστατική σκληρότητα. Σε ποιες συνθήκες, όμως, αυτή η σκληρότητα μπορεί να οδηγήσει στη βία; Προσπάθησα να φωτίσω το τι μπορεί να ώθησε τον Καρλίτος με όλη την ορμή της εφηβείας του στη διάπραξη εγκλημάτων σα να ήταν φυσικό του δικαίωμα. Ο Καρλίτος μοιάζει να κινείται σε ένα μεγάλο κινηματογραφικό πλατό, εκεί όπου ο θάνατος δεν είναι πραγματικότητα αλλά σύμβαση. Οι δολοφονίες σκηνοθετούνται από τον ίδιο έτσι που να τραβούν την προσοχή των Άλλων, και του Θεού πάνω του.

Ο Καρλίτος ισχυρίστηκε πως είναι απεσταλμένος του Θεού στη Γη. Παίρνει έτσι απόσταση από την εγκληματική του δράση και απογυμνώνει τις πράξεις του από κάθε συναίσθημα, όπως ακριβώς ένας ψυχοπαθής, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι. Είναι μια Χαμένη Ψυχή που μέσα από το έγκλημα βρήκε την ταυτότητα που τον προσδιορίζει.»