Το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης [1-10/3/2019] είναι εδώ. Ανατρεπτικοί δημιουργοί, πρωτότυπα αφιερώματα, 178 ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους και 49 μικρού μήκους από όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και 50 μεγάλου μήκους και 31 μικρού μήκους ελληνικές παραγωγές, η Αγορά Ντοκιμαντέρ και μια σειρά από ξεχωριστές παράλληλες εκδηλώσεις. Αυτές και πολλές άλλες κινηματογραφικές εκπλήξεις μας περιμένουν στο 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που γιορτάζει για άλλη μια χρονιά την συναρπαστική τέχνη του ντοκιμαντέρ.
Οι γνωστές αίθουσες Ολύμπιον και Παύλος Ζάννας στην πλατεία Αριστοτέλους και οι αίθουσες Τώνια Μαρκετάκη, Φρίντα Λιάππα, Σταύρος Τορνές και Τζον Κασσαβέτης στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης όπως και στο Δημοτικό Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης» στο Δήμο Παύλου Μελά και στο Κλειστό Δημοτικό Θέατρο Δήμου Συκεών, θα γεμίσουν με το κοινό που δείχνει, κάθε χρόνο και περισσότερο, να αγαπάει αυτό το παγκόσμιο είδος συναρπαστικού σινεμά.
Τα τρία επίσημα trailers της διοργάνωσης επιμελήθηκε ο Φραγκίσκος Φαντόπουλος (animation: Φιλίπ Σαρπεντιέ).
Μαριάν & Λέοναρντ: Λόγια αγάπης
Ταινία έναρξης: Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019, Ολύμπιον
Η αυλαία του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης θα ανοίξει με το ντοκιμαντέρ Μαριάν & Λέοναρντ: Λόγια αγάπης / Marianne & Leonard: Words of Love του Νικ Μπρούμφιλντ, που αφηγείται ένα μεγάλο έρωτα: αυτόν του Λέοναρντ Κοέν με την νορβηγίδα μούσα του Μαριάν Ιλέν. Έναν έρωτα που έγραψε ιστορία, γέννησε τραγούδια και τους ένωσε για πάντα. Ένα ταξίδι έμπνευσης που ξεκινά την δεκαετία του ’60 από την Ύδρα όπου έζησαν μαζί για δέκα χρόνια και μένει αθάνατο μέσα τα τραγούδια όπως το So Long Marianne και το Bird on the Wire που έγραψε για εκείνη.
Η κοινή ζωή του αγαπημένου καναδού μουσικού και της μούσας του έντυσε και το οπισθόφυλλο του άλμπουμ Songs from a Room. Οι πορείες τους διαχωρίστηκαν για τα επόμενα χρόνια, όμως η βαθιά τους αγάπη δεν χάθηκε ποτέ. Όταν εκείνη αρρώστησε το 2016, ο Κοέν την αποχαιρέτησε, με τον δικό του(ς) τρόπο. Ο ίδιος πέθανε 4 μήνες αργότερα. Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης Νικ Μπρούμφιλντ παρουσιάζει εδώ μια ιστορία που νιώθει πολύ προσωπική. Ο ίδιος έτρεφε για τη Μαριάν Ιλέν βαθιά αγάπη. Την γνώριζε από το 1968 όταν βρέθηκε στην Ύδρα ως νεαρός φωτογράφος. Έγινε φίλος της, αλλά και εραστής της. Μοιραία έκανε ένα ντοκιμαντέρ που κλείνει μέσα του τον παλμό μιας σχέσης ζωής.
Maiden
Ταινία λήξης: Κυριακή 11 Μαρτίου 2019, Ολύμπιον
Το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ολοκληρώνεται με ένα ντοκιμαντέρ που υμνεί με αξιοθαύμαστο τρόπο τη δύναμη της γυναίκας: το φιλμ Maiden του Άλεξ Χολμς το οποίο αφηγείται το χρονικό ενός παράτολμου θαλάσσιου άθλου γένους θηλυκού που συνέβη το 1989. Εκείνη τη χρονιά, ένα αποκλειστικά γυναικείο πλήρωμα συμμετείχε στον αγώνα ιστιοπλοΐας «The Whitbread Round the World Race», τον πιο επώδυνο του είδους στον κόσμο. Οι κίνδυνοι, πολλοί. Τα ρίσκα, πολλαπλά. Πέρα από τη θάλασσα, αυτές οι γενναίες γυναίκες έπρεπε να ξεπεράσουν διάφορα εμπόδια: το θεσμοθετημένο σεξισμό, τον χλευασμό από τα ΜΜΕ, τις εσωτερικές αμφιβολίες, αλλά και τη βαθιά υποτίμηση των συναθλητών τους. Μια δοκιμασία-πρόκληση και μαζί μια κινηματογραφική αλληγορία για το θάρρος και την αυταπάρνηση, που αποθεώνει το μεγαλείο της γυναικείας θέλησης.
ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Το Επίσημο Διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης περιλαμβάνει 10 ντοκιμαντέρ -δύο εκ των οποίων ελληνικά- που διαγωνίζονται για τον «Χρυσό Αλέξανδρο» με χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ και το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής με χρηματικό έπαθλο 2.000 ευρώ.
Επίσης, νέα εμφάνιση, η Εικονική Πραγματικότητα με το νέο Διαγωνιστικό τμήμα ντοκιμαντέρ VR/Virtual Reality που φέτος φιλοξενείται στους χώρους του Φεστιβάλ και συγκεκριμένα στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α΄, Λιμάνι Θεσσαλονίκης).
ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ανακαλύπτουμε όσα μας ενώνουν με τον υπόλοιπο κόσμο μέσα από ντοκιμαντέρ που αφορούν στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το Περιβάλλον, τη Μνήμη και την Ιστορία, την Πολιτική, τη Μουσική, το Σινεμά και άλλες τέχνες, ιστορίες από όλο τον κόσμο («Ανθρώπινη κατάσταση»), το φαγητό (Food vs. Food), πειραματικές προτάσεις (>>Film Forward), καθώς και τα παιδιά και τους εφήβους (Docs for Kids).
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
Επαναπροσδιορίζουμε τη σχέση μας με τα ζώα μέσα από το αφιέρωμα ««Γιατί να κοιτάζουμε τα ζώα;» που εμπνέεται από το ομώνυμο δοκίμιο του ριζοσπάστη διανοούμενου Τζον Μπέρτζερ (1926-2017) και παρουσιάζει μια επιλογή αιχμηρών ντοκιμαντέρ.
Ανακαλύπτουμε τη μαγεία των εικόνων του κινέζου Γουάνγκ Μπινγκ, μέσα από το αφιέρωμα στο έργο του που χαρτογραφεί σε real time στιγμές από τη σύγχρονη Κίνα, δίνοντας βήμα στους απόκληρους της κοινωνίας.
Υποδεχόμαστε τον αυστριακό καλλιτέχνη Γκούσταβ Ντόιτς με αφορμή το αφιέρωμα στο πειραματικό κινηματογραφικό σύμπαν του, μια απρόσμενη σύνθεση που φέρνει κοντά το χθες και το σήμερα του σινεμά.
Διερευνούμε το φαινόμενο της γραφειοκρατίας σε παγκόσμια κλίμακα, μέσα από πέντε ντοκιμαντέρ που προβάλλονται στο αφιέρωμα «Σε μια κόλλα χαρτί», με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Louie Psihoyos
CARTE BLANCHE ΣΤΟΝ ΛΟΥΙ ΨΥΧΟΓΙΟ
Το 21ο ΦΝΘ δίνει carte blanche στον βραβευμένο με Όσκαρ ελληνικής καταγωγής αμερικανό σκηνοθέτη Λούι Ψυχογιό και τον καλωσορίζει στη Θεσσαλονίκη, όπου θα παρουσιάσει τα αγαπημένα του ντοκιμαντέρ και θα συνομιλήσει με το κοινό. Παράλληλα, ο δημιουργός θα τιμηθεί με τον Χρυσό Αλέξανδρο για την προσφορά του στον κινηματογράφο και θα παραστεί στην ειδική προβολή του ντοκιμαντέρ του The Cove (2009), που τιμήθηκε με Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
ΑΓΟΡΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Η Αγορά Ντοκιμαντέρ του Φεστιβάλ, τόπος συνάντησης και συνεργασιών για επαγγελματίες του σινεμά από όλο τον κόσμο, προτείνει, μεταξύ άλλων:
Τα Docs in Progress: 10 ταινίες από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο σε στάδιο πριν την ολοκλήρωσή τους.
430 ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο και ρεκόρ συμμετοχής των ελληνικών ντοκιμαντέρ που φέτος φτάνουν τα 99 στην Αγορά Ντοκιμαντέρ.
Το καθιερωμένο ραντεβού Docs In Thessaloniki / Pitching Forum 2019 του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ντοκιμαντέρ EDN.
To εργαστήριο προώθησης ντοκιμαντέρ Moving Docs για τους επαγγελματίες του χώρου
Ελληνικά ντοκιμαντέρ στο 21ο ΦΝΘ
Το ελληνικό ντοκιμαντέρ έχει πρωταγωνιστική θέση στο πρόγραμμα του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Έπειτα από ρεκόρ αριθμό καταθέσεων (που έφτασαν τις 132), θα προβληθούν 31 μικρού μήκους και 50 μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ. Φέτος το Φεστιβάλ εισάγει δύο νέα τμήματα με τίτλο «Πλατφόρμα» και «Από την οθόνη στην Οθόνη» που αποτελούν τη μετεξέλιξη του τμήματος «Ελληνικό Πανόραμα», με στόχο να αναδείξει ακόμη περισσότερο τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ελληνικών ταινιών. Εκτός από αυτές τις νέες ενότητες, τα ελληνικά φιλμ θα προβληθούν επίσης στο διεθνές πρόγραμμα και το Διεθνές Διαγωνιστικό.
Το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης θα αφιερώσει και μια ειδική προβολή ντοκιμαντέρ στη μνήμη του πρόσφατα χαμένου κινηματογραφιστή Γιώργου Καρυπίδη.
Ανακαλύψτε όλο το φάσμα της ανθρώπινης πραγματικότητας, πολιτική, κοινωνία, μνήμη, τέχνες, προσωπικότητες αλλά και απρόσμενες, συγκλονιστικές ιστορίες.
Τα ελληνικά ντοκιμαντέρ του 21ου ΦΝΘ με βάση τα θέματα που πραγματεύονται είναι:
Στο όνομα της αλληλεγγύης και της προσφοράς
Όταν φυσάει νοτιάς της Καλλιόπης Λεγάκη: Μια καταγραφή της διαδρομής των θεραπευτών των κινητών μονάδων ψυχοθεραπείας του ΕΠΑΨΥ στα ελληνικά νησιά. Σε τόπους δύσβατους, μακριά απ’ τα αστικά κέντρα, η συνάντηση αυτών των ειδικών με όσους ανθρώπους βιώνουν καθημερινά τον ψυχικό πόνο, γίνεται έργο ζωής.
Σχεδία του Λευτέρη Φυλακτού: Ζουν ανάμεσά µας; Ή ζούμε ανάμεσά τους; Είναι οι κόσμοι µας τόσο µακρινοί; Ένα επεισόδιο του «Close Up» -της εβδομαδιαίας σειράς δημιουργικών ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ- που σκιαγραφεί το πορτρέτο των άστεγων συμπολιτών μας μέσα από το κοινωνικό έργο του περιοδικού δρόμου «Σχεδία».
Η στιγμή σου στη ζωή μου της Χαράς Φράγκου: Η εθελοντική οργάνωση ΓΑΙΑ στον Άγιο Νικόλαο Δυτικής Μάνης, χωρίς καμία κρατική οικονομική στήριξη, εκφράζει σταθερά την αλληλεγγύη ελλήνων και αλλοδαπών εδώ και δέκα χρόνια, προστατεύοντας την τοπική κοινωνία. Οι μέρες τους, είναι μέρες προσφοράς.
Βίος... Ο άλλος δρόμος των Δημήτρη Παπαδόπουλου & Ιωάννη Κολαξίζη: Από το 2013, ο μη κερδοσκοπικός Κοινωνικός Καταναλωτικός Συνεταιρισμός 'Βίος Coop' προσφέρει τοπικά προϊόντα χωρίς μεσάζοντες στην Θεσσαλονίκη. Λειτουργεί με βάση τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας, της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.
Ακούς τη φωνή σου του Στάθη Βασιλειάδη: Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πειράματα στα ερτζιανά είναι το «Ραδιόφωνο των Εθελοντών» FM100.6 που λειτουργεί αποκλειστικά σε εθελοντική βάση. Ένα πρότζεκτ που επιβιώνει εδώ και οκτώ χρόνια μέσα στην κρίση και αποτελεί μια εναλλακτική φωνή της Θεσσαλονίκης.
Άνθρωποι του Παναγιώτη Αθηναίου: Με αφορμή τις ομάδες αλληλεγγύης και τις δράσεις τους, η ταινία θέτει και απαντά ερωτήματα σχετικά με το τι σημαίνει άνθρωπος, πώς ζει και κυρίως πώς πράττει. Και βέβαια, τι μπορεί να κάνει για τους συνανθρώπους του, γνωστούς αλλά και άγνωστους.
Περιβάλλον
Ο Ηρακλής, ο Αχελώος και η Μεσοχώρα του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου: Στις όχθες του ποταμού Αχελώου, το χωριό Μεσοχώρα καθώς και το πατρικό σπίτι του σκηνοθέτη, βρίσκονται σε κίνδυνο λόγω της τεχνητής λίμνης που θα δημιουργηθεί με την εκτροπή του ποταμού. Ένα χωριό σε ομηρία κι ένας αγώνας χωρίς τέλος.
Τέταρτος τοίχος του Δημήτρη Γκότση: Η χρόνια αφαίμαξη των φυσικών πόρων έχει οδυνηρές συνέπειες για τον άνθρωπο. Φυσικές καταστροφές, εμφύλιες συγκρούσεις, εξαθλίωση και προσφυγική κρίση είναι επακόλουθα της συνεχούς περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Άνθρωποι που τα βιώνουν από πρώτο χέρι μιλούν στην κάμερα.
Μια απλή ζωή των Μυρτώς Παπαδογεωργού & Robert Harding Pittman: Η Γιούλα ζει μια απλή ζωή στον ελαιώνα της, στα ελληνικά παράλια. Όταν ένα θέρετρο γκολφ για εύπορους ξένους απειλεί να ανατρέψει τον κόσμο της, εκείνη αντιστέκεται, παρά την κρίση και την πίεση της ανάπτυξης. Το μόνο που θέλει η Γιούλα είναι μια απλή ζωή.
Δεν θα πουλήσουμε το μέλλον μας της Νίκης Βελισσαροπούλου: Δύο έφηβες αποφασίζουν με αθωότητα και δυναμισμό να αγωνιστούν για το μέλλον τους στην Χαλκιδική, η οποία απειλείται με ραγδαία περιβαλλοντική καταστροφή από την κατασκευή ενός μεταλλείου ανοιχτής εξόρυξης χρυσού.
Ιστορίες που καθηλώνουν
Μέχρι τη θάλασσα του Μάρκου Γκαστίν: Στην κλινική Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης του ΚΑΤ νοσηλεύονται θύματα τροχαίων, εργατικών ή άλλων ατυχημάτων. Με τη βοήθεια του προσωπικού του νοσοκομείου, της οικογένειάς τους αλλά και άλλων ασθενών, παλεύουν να επανακτήσουν τις λειτουργίες τους.
Ζώνες και περάσματα της Ηρώς Σιαφλιάκη: Αθήνα, Πέραμα, Θεσσαλονίκη, Σκουριές... Εικόνες της εργασίας και της ανεργίας σήμερα. Στιγμιότυπα ρήξης με ό,τι θεωρούσαμε πως όριζε τον κόσμο της εργασίας. Κι όμως, ορισμένοι άνθρωποι ακόμη αγωνίζονται σθεναρά.
Σολωμός της Βίκυς Αρβελάκη: Ο Σολωμός εργαζόταν ως πλανόδιος λαχειοπώλης στα Χανιά, μέχρι που έχασε τη δουλειά του. Με καταγωγή από την Κύπρο, μιλά 4 γλώσσες, απευθύνεται συνήθως στον πληθυντικό και όσο διακριτικά παρατηρεί τους άλλους άστεγους τόσο αδιάκριτα παρατηρεί τ' αστέρια κάθε βράδυ.
Ήσυχη ζωή του Τάσου Γιαπουτζή: Η καθημερινότητα στην Καβάλα. Η γηραιή τοπική κοινότητα σε αντιπαραβολή με νεαρούς περαστικούς που κατέληξαν εκεί λόγω κάποιου μακρινού πολέμου. Σιωπηλά αναλογιζόμενοι το παρελθόν και υπομονετικά περιμένοντας το μέλλον, όλοι τους ζουν μια φυσιολογική -φαινομενικά ήσυχη- ζωή.
Ίρβινγκ Παρκ του Παναγιώτη Ευαγγελίδη: Η ιστορία τεσσάρων γκέι αντρών, ηλικίας μεταξύ 60 και 70 ετών, που ζουν ως Κύριοι και Σκλάβοι στο σημερινό Σικάγο. Μια αλλιώτικη οικογένεια που βασίζεται στην ελεύθερη επιλογή και την συναίνεση, στην απώλεια της προσωπικής ελευθερίας προς χάριν της επιθυμίας του Άλλου.
Το ξεχασμένο παρελθόν του Ανδρέα Χατζηπατέρα: Ο Σόλομον Τζάξον-Σμιθ είναι πολιτικός πρόσφυγας και υπάλληλος καταστήματος στις ΗΠΑ. Ο πατέρας του ήταν ηγέτης της Σιέρα Λεόνε. Η ταινία αφηγείται την πολυτάραχη ζωή του από την ελίτ της Αφρικής στους δρόμους της Νέας Υόρκης.
The Gospel of Michiel του Θανάση Καφετζή: Ένας φιλόδοξος ολλανδός αρχιτέκτονας ξεκινά ένα πρότζεκτ στέγασης σε μια αγροτική κοινότητα της Κένυας, βασισμένο στις αρχές ενός βιβλίου που γράφει για σχεδόν επτά χρόνια. Η ταινία ακολουθεί το πείραμά του, όπου θεωρία και πράξη αναμετριούνται σε καθημερινή βάση.
Άκρα της Δήμητρας Μπαμπαδήμα: Ένας άνθρωπος πέφτει στη θάλασσα για να διανύσει 140 χιλιόμετρα κολυμπώντας. Όνειρό του, να μπει το ακριτικό Καστελόριζο, το ανατολικότερο νησί της Ευρώπης, ξανά στον ελληνικό χάρτη. Ένα συναρπαστικό ταξίδι που ακροβατεί διαρκώς ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία.
Τα βαπόρια της θείας Νέλλης της Νατάσσας Ιατροπούλου: Η θεία Νέλλη και η θάλασσα. Η αγάπη της για τα καράβια και για το ταξίδι. «Μα ό,τι και αν σπούδαζα, πάλι κάτι θα ‘φτιαχνα με τα χέρια μου. Είναι στη φύση μου», λέει, σκαρώνοντας άλλο ένα χειροποίητο καράβι.
Τα καναρίνια του Γιώργου Κυβερνήτη: Η Πετρίνα και ο Στάθης ήταν ερωτευμένοι από μικροί, όμως οι δρόμοι τους χώρισαν. Έφτιαξαν τις δικές τους οικογένειες και χρόνια μετά, όταν πια έμειναν μόνοι, συναντήθηκαν ξανά και παντρεύτηκαν για να γεράσουν μαζί. Σήμερα, 85 χρονών, ζουν σε ένα σπίτι στη Σύρο μαζί με τα καναρίνια τους.
Ανθούλα του Γιάννη Μισουρίδη: Σε ένα εγκαταλελειμμένο χωριό των Κυκλάδων, μια ανθρώπινη ιστορία είναι γραμμένη πάνω στις πέτρες. Μηνύματα για την Ανθούλα, σκαλισμένα με αγάπη από ένα ξεχωριστό πρόσωπο που την σκέφτεται έντονα.
Ξεχωριστές προσωπικότητες
Αναζητώντας τον Καζαντζάκη του Αλέξανδρου Σκούρα: Μέσα από ένα τολμηρό και γεμάτο σεβασμό ντοκιμαντέρ, αποκαλύπτεται η προσωπικότητα και το έργο του κορυφαίου συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη, το οποίο όρισε όχι μόνο την εποχή του, αλλά και πολλά πέρα απ’ αυτήν.
Φίλιπ Ροθ - Τετράδια της Μαρίας Γιαννούλη: Ο σπουδαίος συγγραφέας Φίλιπ Ροθ άνοιξε την ψυχή του στον Θανάση Λάλα και μίλησε με ειλικρίνεια και αυτοσαρκασμό για τα παιδικά του χρόνια, τη συγγραφή, τη φιλία, τον έρωτα και το θάνατο. Μια σπάνια συνέντευξη-εξομολόγηση που γοητεύει.
Η Μαρία Πολυδούρη στο Παρίσι του Μεσοπολέμου του Κωστή Νταντινάκη: Η αντισυμβατική ποιήτρια και πεζογράφος Μαρία Πολυδούρη (1902-1930) δραπέτευσε το 1926 από τη μικρόψυχη κοινωνία της Αθήνας και κατέφυγε στο Παρίσι για ν' ανταμώσει τη μοίρα της. Αυτό είναι το χρονικό μιας επώδυνης αναζήτησης.
Άγγελος Κατακουζηνός: Στη Λεγεώνα της τιμής του Βίκτωρα Δήμα: Πρωτοπόρος νευροψυχίατρος, ακαδημαϊκός και μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών, ο Άγγελος Κατακουζηνός άφησε σημαντικό, αλλά άγνωστο έργο στον τομέα του. Και μαζί, έγινε αναπόσπαστο μέρος της πνευματικής δραστηριότητας της «γενιάς του ‘30».
Φιλοθέη, η Αγία των Αθηνών της Μαρίας Χατζημιχάλη-Παπαλιού: Στην Τουρκοκρατία, μια γυναίκα ελευθερώνει κόσμο από τα σκλαβοπάζαρα, ιδρύει το πρώτο σχολείο γυναικών στην Ελλάδα και την Ευρώπη, χτίζει νοσοκομείο όπου νοσηλεύονται δωρεάν Έλληνες, Τούρκοι και Φράγκοι. Πεθαίνει μαρτυρικά το 1589. Αυτή είναι η αγία Φιλοθέη των Αθηνών.
Πίσω από τον τοίχο της Νεφέλης Σαρρή: Αφιερωμένη στον έλληνα σκηνοθέτη, χορογράφο, περφόρμερ και εικαστικό Δημήτρη Παπαϊωάννου, η ταινία παρακολουθεί την προετοιμασία του μυστηριώδους έργου του «Still Life», και μαζί διερευνά το όραμα, τη φιλοσοφία και την καθημερινότητα του διακεκριμένου καλλιτέχνη.
Make / Believe του Κωνσταντίνου Μενελάου: Πορτρέτο του Matthew Zorpas, αφοσιωμένου fashion influencer και ενός από τους πιο μοντέρνους εκπροσώπους της παγκόσμιας μόδας. Ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από το Instagram feed; Και ποια η α(να)λήθεια των social media και των πρεσβευτών της;
Ευγένιος του Γιάννη Νικολάου: Τρεις γενιές παλαίμαχων ποδοσφαιριστών από διάφορα μέρη της Ελλάδας και του κόσμου συγκεντρώθηκαν για δυο μέρες στο Ηράκλειο της Κρήτης για να αποτίσουν έναν ιδιότυπο φόρο τιμής στον Ευγένιο Γκέραρντ, με αυτό που ξέρουν καλύτερα να κάνουv: να παίζουν ποδόσφαιρο.
Ο Ξανθός Μάγος, όταν το show τελειώσει του Κωστή Ασικέλη: Χαρακτηρίστηκε ως ο «Έλληνας David Copperfield», μεγάλωσε σε ένα χωριό των Γρεβενών και αποφάσισε από μικρός ότι θα γίνει μάγος. Μεσουράνησε στις δεκαετίες 1980-1990 και γύρισε τον κόσμο παρουσιάζοντας τα ακραία σόου μαγείας του. Σήμερα ο περιβόητος «Ξανθός Μάγος» ζει στη Χαλκιδική με τη γυναίκα και τα λιοντάρια του.
Άρωμα γυναίκας
Οι Κατίνες μου της Βίλμας Μενίκη: Η ιστορία της Αυτόνομης Ομάδας Γυναικών Θεσσαλονίκης, που έδρασε μεταξύ 1985-1995. Φεμινιστικό περιοδικό, SOS γραμμή για κακοποιημένες γυναίκες, φεστιβάλ γυναικών, πορείες και εκδηλώσεις. Τι άλλαξε τότε και τώρα; Πώς προμηνύεται το μέλλον για τις γυναίκες;
Αμυγδαλιά
Αμυγδαλιά της Χριστίνας Φοίβη: Πέντε γυναίκες μοιράζονται προσωπικές εμπειρίες για το τι σημαίνει να νιώθεις «ξένος» σε μια χώρα που θυμίζει μεσογειακή καρτ ποστάλ. Σε διαρκή διαπραγμάτευση με την έννοια της «ελληνικότητας», προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν τις ταυτότητές τους στη σύγχρονη Ελλάδα.
Αγία Νοσταλγία του Ξενοφώντα Αγγελόπουλου: Ένα ταξίδι στο χώρο, το χρόνο, τη μνήμη και τη νοσταλγία μιας νεαρής ελληνίδας μετανάστριας στην Αμερική τη δεκαετία του ’80. Αφορμή, η αλληλογραφία με τους γονείς της, που βρέθηκε πεταμένη στους παράδρομους του Πειραιά πέρυσι το καλοκαίρι.
Portraits του Χρήστου Πυθαρά: Δεκαεννέα διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες απαντούν σε προσωπικές ερωτήσεις χωρίς τη χρήση του λόγου. Η γυναίκα ως σύντροφος, φίλη, ερωμένη, κόρη, μάνα, με τη δύναμη του βλέμματος να ερμηνεύει τη σκέψη σε μια ειλικρινή ματιά στην εκφραστικότητα πέρα από τις λέξεις.
Ρίτα του Γιώργου Δανόπουλου: Η Ρίτα, μια παλιάς κοπής ιερόδουλη της Αθήνας, μιλά για τα γεγονότα και τις πτυχές του χαρακτήρα της που καθόρισαν την ζωή της. Μέσα από εικόνες και αφηγήσεις, αποκαλύπτει τον σκληρό κόσμο των πορνείων της Αθήνας.
Ρίζες των Ελίζας Σορόγκα & Αίγλης Δράκου: Ηλικιωμένες γυναίκες της επαρχίας αφηγούνται «εσωτερικούς διάλογους» και ιστορίες από το παρελθόν, στιχάκια καρδιάς και τραγούδια που αγάπησαν. Είναι οι τελευταίοι εν ζωή φορείς μνήμης των τόπων αυτών.
Γιούμπι της Τζούλιας Σπυροπούλου: Μετά την απόπειρα δολοφονίας της από τον πατέρα της όταν ήταν μόλις 17 χρόνων, η Ασπασία, με τη βοήθεια της μητέρας της, παλεύει για την επιβίωσή της. Αγωνίζεται με θάρρος να ξεπεράσει τα καθημερινά εμπόδια που της προκαλεί η 99% αναπηρία της.
Birth Days της Δανάης Στυλιανού: Σε μια χώρα όπου τα επίπεδα των καισαρικών τομών ξεπερνούν κατά τέσσερις φορές το όριο που συνιστά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, μια μητέρα θα κάνει το δικό της ταξίδι για να ανακτήσει εμπιστοσύνη στο σώμα της, αλλά και στο σύστημα παροχής μαιευτικής φροντίδας.
Πολιτική
Make the Economy Scream του Άρη Χατζηστεφάνου: Ένας έλληνας δημοσιογράφος ταξιδεύει στη Βενεζουέλα. Με συνεχείς διαδρομές από τις παραγκουπόλεις της μέχρι τα σύνορα της Κολομβίας και πίσω στην Ευρώπη, ανακαλύπτει μια άλλη πραγματικότητα από αυτή που περιγράφουν τα ελληνικά και τα διεθνή ΜΜΕ.
Sugartown – για μια χούφτα ψήφους
Sugartown – για μια χούφτα ψήφους του Κίμωνα Τσακίρη: Ο έκπτωτος Δήμαρχος Ζαχάρως Πανταζής Χρονόπουλος καταφέρνει μια εβδομάδα πριν τις εκλογές να του επιτραπεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα για το ανώτατο αξίωμα της πόλης. Στόχος, να παραμείνει 12 χρόνια απόλυτος άρχοντας της περιοχής.
Ανεξίτηλες μνήμες
Η Ανατολή έδυσε του Αλέξανδρου Παπαηλιού: Ο ομφάλιος λώρος Ελλάδας - Μικράς Ασίας κόπηκε μέσα σε μια στιγμή, αφήνοντας πίσω βασανιστικά πώς, πότε και γιατί. Η τραγωδία αποτυπώνεται μέσα από το λόγο και τα συναισθήματα ενός πολεμικού ανταποκριτή, δημοσιογράφου και ποιητή.
ΜΑΤΑΡΟΑ. Το ταξίδι συνεχίζεται… του Ανδρέα Σιαδήμα: Το Δεκέμβριο του 1945, 150 έλληνες φοιτητές επιβιβάζονται στο πλοίο Ματαρόα με προορισμό το Παρίσι. Η έξοδός τους από τη φλεγόμενη Ελλάδα σημάδεψε τις πνευματικές και καλλιτεχνικές εξελίξεις της μεταπολεμικής Ευρώπης, σε ένα ταξίδι που εξακολουθεί να εμπνέει.
Λεηλασία δίχως τέλος του Άγγελου Αμπάζογλου: Υπό το πρίσμα της στυγνής κερδοφορίας και τα σημάδια που αυτή αφήνει στις κοινωνίες, η ταινία διαπερνά τα γεγονότα της ελληνικής και διεθνής ιστορίας από το Κραχ του 1929 μέχρι σήμερα.
Τα ρόδα, τα τριαντάφυλλα (το μπλόκο της Καλαμαριάς) του Μιχάλη Αγραφιώτη: Στις 13 Αυγούστου 1944, Έλληνες συνεργάτες των Ναζί εισέβαλαν στην Καλαμαριά με μια λίστα υποψηφίων θυμάτων. Μέχρι το μεσημέρι είχαν δολοφονήσει 11 άτομα. Μετά όμως από ένα γλέντι, μέθυσαν και αποχώρησαν χωρίς να ολοκληρώσουν τη λίστα.
Από τον Τρόμο στην Αντίσταση – Ναζιστικό Στρατόπεδο Παύλου Μελά Θεσσαλονίκη 1941-1944 του Γιώργου Κεραμιδιώτη: Μέσα από συζητήσεις με νέους από τη Γερμανία και την Ελλάδα για το τότε και για το τώρα, η ταινία ανατρέχει στα γεγονότα που συνέβησαν στο Ναζιστικό Στρατόπεδο Παύλου Μελά-Θεσσαλονίκης, την Βόρεια Ελλάδα, αλλά και τη ναζιστική Γερμανία την περίοδο 1941-44.
Ίχνη του Θάνου Τσάντα: Ξετυλίγοντας το νήμα της βασανιστικής ιστορίας των αγνοουμένων της εισβολής στην Κύπρο, δίπλα στα ανθρώπινα δράματα και τους αγνοούμενους, οι κλεμμένοι αρχαιολογικοί θησαυροί του νησιού γίνονται ακόμη μια κατάθεση αδικίας, αυτή τη φορά σιωπηρής.
Η μπάντα του Νίκου Ασλανίδη: Ο Γιάννης Παπαδόπουλος, μέλος της μπάντας του Δήμου Κερασούντας την περίοδο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ήταν ο μοναδικός επιζών από τα μέλη της – 13 Έλληνες και τρεις Τούρκους. Αυτή είναι η ιστορία του, γεμάτη από μνήμες και μουσικές.
Η ιστορία του Λαϊκού Σανατορίου Ασβεστοχωρίου του Ανδρέα Τσατσάια: Η θεατρική παράσταση «Ούτε μια αναπνοή χαμένη» αφηγείται τη ζωή στο Λαϊκό Σανατόριο Ασβεστοχωρίου από το 1920 μέχρι το 1960, όπου χιλιάδες φυματικοί νοσηλεύτηκαν και χιλιάδες πέθαναν χωρίς να τους αναζητήσει κανείς.
Εικόνες από Ελλάδα
Σέριφος: Η Σιδηρά νήσος του Γιώργου Ζωίλη: Ένα πορτρέτο της Σερίφου μέσα από την ιστορία των μεταλλείων της και την αιματηρή απεργία των μεταλλωρύχων το 1916, μια από τις πρώτες απεργίες στη χώρα. Σήμερα, το νησί μοιάζει σαν να έχει χάσει τον προσανατολισμό του, σαν να δυσκολεύεται να κοιτάξει προς το μέλλον.
Crete Arising του Κωνσταντίνου Παπανικολάου: Κάθε χρόνο, η Κρήτη φιγουράρει ανάμεσα στους καλύτερους προορισμούς διακοπών παγκοσμίως. Ανησυχώντας ότι η μεγαλοβιομηχανία του τουρισμού αλλάζει τον κρητικό πολιτισμό, μια ομάδα ορειβατών ξεκινά να διοργανώσει τον πρώτο αγώνα ορειβατικού σκι στο νησί.
Απολιθώματα του Πάνου Αρβανιτάκη: Οι δραστηριότητες της ΔΕΗ στην περιοχή της Εορδαίας μεταλλάσσουν ένα τόπο που μοιάζει «ξένος», ανοίκειος. Μια αέναη διαδικασία που δεν σταματάει ποτέ. Άνθρωποι και μηχανές στήνουν ένα σκηνικό δυσοίωνου μέλλοντος. Ο μόχθος και η ελπίδα διαφυγής εξανθρωπίζουν αυτό τον τόπο.
Στα Αρβανίτικα της Κατερίνας Κλαρκ: Η ταινία επιχειρεί να αποθανατίσει μια γλώσσα που χάνεται και να ανακαλύψει ποιοι είναι οι Αρβανίτες και ποιο ρόλο έχουν παίξει στην νεοελληνική ιστορία. Σ’ ένα αρβανιτοχώρι, τα Βίλλια, παρακολουθεί γυναίκες δυναμικές, με ιδιαίτερο χιούμορ – τα λεγόμενα και «αρβανίτικα κεφάλια».
Εκλεκτές γεύσεις
Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες
Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες της Μαριάννας Οικονόμου: Ενώ στο Θεσσαλικό κάμπο η γεωργία αργοπεθαίνει, ένα μικρό χωριό αντιστέκεται. Εκεί, δύο νέοι αγρότες και πέντε γυναίκες ξεκινούν να καλλιεργούν παλιούς σπόρους ντομάτας, σιγά σιγά μπαίνουν στην παγκόσμια αγορά και κρατούν το χωριό τους ζωντανό.
In vino veritas
In Vino Veritas - Η ιστορία του ελληνικού κρασιού του Κωνσταντίνου Τσεκλένη: Ο ελληνικός αμπελώνας, ο τρύγος και οι καλύτερες ελληνικές ποικιλίες χαρτογραφούν τη δυναμική του ελληνικού κρασιού στον παγκόσμιο οινικό χάρτη. Ένα επεισόδιο από σειρά ντοκιμαντέρ για την ιστορία του κρασιού από την Αρχαία Ελλάδα ως σήμερα.
Βάλσαμο της Ελιάνας Αμπραβανέλ: Η Λέσχη Γαστρονομίας Μυκόνου, μια ασυνήθιστη «οικογένεια» από βραβευμένους σεφ, περιπετειώδεις καλοφαγάδες και νοικοκυρές της παλιάς σχολής, διεισδύει στα άδυτα ενός δημόσιου νοσοκομείου και φέρνει τα πάνω κάτω.
Πρόσφυγες
Άνοιξη του Νικόλαου Ζιώγα: Δύο νεαρές λεσβίες από την Συρία αφήνουν πίσω τους οικογένεια, σπίτι και πόλεμο. Φτάνουν στην Ελλάδα όπου ξεκινούν μια νέα ζωή. Απλά θέλουν να ζήσουν ελεύθερα, σε αρμονία τόσο με τον εξωτερικό κόσμο όσο και με την εσωτερική τους φύση.
Ovil and Usman του Δημήτρη Γέρου: Ένα ζευγάρι γκέι Μουσουλμάνων εγκαταλείπουν την Ασία προς τον «Παράδεισο της Δύσης». Ακολουθώντας το καραβάνι των προσφύγων, θα καταλήξουν στο διαβόητο καταυλισμό της Μόριας στη Λέσβο, όπου ο «Παράδεισος» θα τους δείξει το άσχημο πρόσωπό του.
ΚΕΘΕΑ MOSAIC: 15 χρόνια ψηφιδωτό συναισθημάτων του Γιάννη Ξηρουχάκη: Η πορεία του προγράμματος ΚΕΘΕΑ MOSAIC του ΚΕΘΕΑ στα 15 χρόνια λειτουργίας του. Μέσα από αφηγήσεις προσωπικού, εθελοντών και μελών, καθώς και μέσα από τις δράσεις του, αποτυπώνεται ο κόσμος της απεξάρτησης των μεταναστών-προσφύγων.
The Fig House του Πίτζι Καμπούρογλου: Δέκα άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων, πρόσφυγες και ακτιβιστές, παραμένουν σε μια κατάληψη στην Θεσσαλονίκη με το όνειρο της διαφυγής στη Γερμανία μέσω των Βαλκανίων, αντιμετωπίζοντας καθημερινές αναποδιές και κινδύνους.
Ο Αντιφασιστικός αγώνας στη Μέση Ανατολή του Λεωνίδα Βαρδαρού: 1941. Από την κατεχόμενη Ελλάδα, πρόσφυγες περνούν προς τα τουρκικά παράλια κι από εκεί για Κύπρο, Αίγυπτο, Συρία. Οι γυναίκες με τα παιδιά και τους ηλικιωμένους στους καταυλισμούς. Οι άντρες, στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις της Μέσης Ανατολής.
Μουσικές διαδρομές
Τη λύρα μου έδωσαν ποντιακή του Άγγελου Κοβότσου: Ο Μιχάλης Καλιοντζίδης, κορυφαίος δεξιοτέχνης της ποντιακής λύρας, έχει αφιερώσει τη ζωή του στον «κεμεντζέ», όπως αποκαλείται στα ποντιακά η λύρα. Ένα μουσικό όργανο-σημείο αναφοράς για την ποντιακή ταυτότητα και τη συλλογική μνήμη.
Ταξίδι στον κόσμο με ένα ούτι του Ιωάννη Ρεμούνδου: Η τριαντάχρονη μουσική πορεία του ουτίστα Κυριάκου Καλαϊτζίδη από το Σιάτλ μέχρι το Σίδνεϊ και από τη Σαγκάη μέχρι το Μεξικό, σε μεγάλα φεστιβάλ και μουσικές σκηνές του κόσμου. Μια περιπλάνηση στις νότες της ζωής και της καριέρας του.
Τα 4 επίπεδα της ύπαρξης της Ηλιάνας Δανέζη: Ο Χρήστος, ο Νίκος, ο Θανάσης και ο Μαρίνος ήταν το ροκ συγκρότημα «Τα 4 Επίπεδα της Ύπαρξης». Ξανασμίγουν, τρεις πλέον, μετά από 40 χρόνια. Αφορμή, ο ένας και μοναδικός δίσκος τους που από τα δισκοπωλεία της Αθήνας βρέθηκε στα χέρια και τα αυτιά των Kanye West και Jay Z.
Diamonds in the Night Sky του Μελέτη Μοίρα: Πώς ένας ραδιοφωνικός σταθμός άλλαξε τον πολιτιστικό ιστό μιας πόλης στα 90s; Αυτή είναι η ιστορία του Jazz Fm της Αθήνας, ενός πρωτοποριακού εγχειρήματος για τα τότε δεδομένα του ελληνικού ραδιοφώνου.
Γιώργος Χριστιανάκης - Μια διακριτική μουσική παρουσία
Γιώργος Χριστιανάκης - Μια διακριτική μουσική παρουσία της Τζίνας Γεωργιάδου: Στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η εφηβική ανία κι ένα αθώο ψέμα ήταν η αφορμή για τις μουσικές αναζητήσεις του Γιώργου Χριστιανάκη. Από τότε, δημιουργεί ασταμάτητα, παίρνοντας ερεθίσματα από ανθρώπους, κείμενα κι εικόνες.
Music for Ordinary Life Machines του Νίκου Χαντζή: Ο underground synth ήχος στην Ελλάδα μέσα από ιστορίες συγκροτημάτων όπως οι Χωρίς Περιδέραιο, ΑΝΤΙ, Human Puppets, Regressverbot, Selofan, Doric κ.ά. Minimal synth, synthpunk και άλλες αναλογικές ιστορίες σε μια ταινία για όσους αγάπησαν τα συνθεσάιζερς.
Με τη ματιά του καλλιτέχνη
ΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΥΣ / Συναντήσεις με τον Γιώργο Μανιάτη του Σταύρου Ψυλλάκη: Ο Γιώργος Μανιάτης (1939-2018), λεγεωνάριος στην Αλγερία στα 18 του, συγγραφέας και μουσικός στη συνέχεια, ορίζει τον εαυτό του ως «δημόσιο κίνδυνο». Η ταινία αναζητά την περιπέτεια της ψυχής του, μιας συνείδησης σε διαρκή εγρήγορση.
Αγόρια & μπαλέτο του Γρηγόρη Βαρδαρινού: Τα αγόρια που φοιτούν στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ξεδιπλώνουν τα όνειρά τους, τις δυσκολίες που συνάντησαν, τη σχέση τους με τον εαυτό τους και τους άλλους, ενώ συμφοιτήτριές τους αναλογίζονται τη ζωή στα στούντιο χορού χωρίς αγόρια.
Outer Space Kids του Γιώργου Γκουνέζου: Τα εξωδιαστημικά παιδιά εξερευνούν τούνελ και μετατρέπουν εγκαταλελειμμένα εργοστάσια σε υπαίθριες γκαλερί. Το καλλιτεχνικό τους έργο είναι άγνωστο και καλά κρυμμένο μέσα σε παλιές βιομηχανικές δομές ανά την Ελλάδα. Μια πανκ ιστορία μέσα από τοιχογραφίες μεγάλης κλίμακας.
Οικίες των Λεωνίδα Κωνστανταράκου & Σταύρου Πετρόπουλου: 10 site-specific παραστάσεις συζητούν την τραυματική εμπειρία του αναγκαστικού εκτοπισμού, της βίαιης απώλειας της «οικίας» και της αίσθησης του ανήκειν. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τους δημιουργούς τους ανά την Αθήνα, σε μια αναπάντεχη σύνθεση «κοινών χώρων».
Η Ζωή Εν Τάφω - Making of του Βασίλη Μωυσίδη: Η τηλεοπτική μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του Στράτη Μυριβήλη είναι μια μεγάλη κινηματογραφική περιπέτεια, μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Μια μεγαλόπνοη παραγωγή της ΕΡΤ, την οποία γράφει και σκηνοθετεί ο Τάσος Ψαρράς.
Έλληνες στο Χόλιγουντ του Νίκου Θεοδοσίου: Έλληνες μετανἀστες, τόσο ηθοποιοί όσο και παραγωγοί, όλοι πρωτοπόροι της έβδομης τέχνης στην Αμερική, μεσουρανούν στην εποχή του βωβού κινηματογράφου. Μια όχι και τόσο γνωστή ιστορία από το παρελθόν που αντανακλάται στο σήμερα.
Βίκτωρ ή τα παιδιά στην εξουσία του Κάρολου Ζωναρά: Η κάμερα καταγράφει την παράσταση «Βίκτωρ ή τα παιδιά στην εξουσία» σε μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη που πρωταγωνιστεί. Έργο-ορόσημο του σουρεαλιστικού κινήματος. Μια ιστορία διαχρονική, για ένα ασυμβίβαστο αγόρι που τινάζει τα πάντα στον αέρα.
Pangea του Γιάννη Νικολόπουλου: Σε έναν κλειστό χώρο 6x7 μέτρων, 8 ώρες την ημέρα, επί 7 εβδομάδες, μέσα από μια performance μακράς διάρκειας, ο Θοδωρής Τράμπας σκιαγραφεί τη διαδικασία της ένωσης μέσα από την καταστροφή, την ανάγκη για συμφιλίωση με την άλλη πλευρά.
Στη σκιά των βράχων του Χάρη Γιουλάτου: Κάτω από τη σκιά των βράχων κυριαρχεί το φως, η αγάπη και η όρεξη για Τέχνη και Πολιτισμό. Το θέατρο Βράχων του Βύρωνα και του Υμηττού τα χαρίζει απλόχερα σε όλους.
STACO (Street Art Conservators) του Ηλία Δημητρίου: Μια εθελοντική ομάδα με το όνομα St.A.Co (Street Art Conservators) έχει αναλάβει από το 2012 την προστασία των έργων τέχνης του δρόμου. Αναλαμβάνουν δράση για να φροντίσουν τις εικόνες της όλης, αυτές που αντικρίζουμε καθημερινά όλοι μας.
Δοκίμια ζωής & επιστημών
Μία ζωή του Ντίνου Γιώτη: Σπουδαίοι άνθρωποι στο μεταίχμιο της ζωής τους καταθέτουν το πολύτιμο απόσταγμα του βίου τους. Και μαζί, ξετυλίγεται η ζωή ενός παιδιού παράλληλα με τον πλου ενός μικρού ξύλινου καραβιού. Μια αντιστοιχία με την πορεία του ανθρώπου, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο.
Το άλογο που είμαι του Μένιου Καραγιάννη: Τι είναι τρέλα, τι χαρακτηρίζει τον τρελό και τι βιώνει ο ίδιος; Μήπως σε όλους μας υπάρχει ένα κομμάτι εκτός λογικής; Οκτώ διαφορετικές προσωπικότητες μιλούν για τη σχέση τους με την τρέλα, ελευθερώνοντας το άλογο που φέρουν μέσα τους.
Φως του Νίκου Κοντιζά: Στο κόσμο των τυφλών, εκεί όπου απουσιάζουν οι εικόνες, το μήνυμά τους εξασθενεί ή εξακολουθεί να κυριαρχεί; Οδηγεί η τυφλότητα στην απόρριψη κοινωνικών στερεοτύπων; Βλέπουν οι τυφλοί τον κόσμο με «άλλα μάτια»; Τι όνειρα βλέπουν και τι όνειρα κάνουν; Μια πραγματεία για το φως και το σκοτάδι.
Science and Orthodoxy around the World του Χρήστου Πανάγου: Εάν αποδεχτούμε ότι Θεός σημαίνει πίστη και ότι επιστήμη σημαίνει γνώση, πού συγκλίνουν αυτά τα δύο; Κι επίσης, τι θα μπορούσε να προσφέρει ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός στο διάλογο μεταξύ επιστήμης και πίστης;
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων – Αφηγήσεις του Νίκου Παπακώστα: Μια περιήγηση στον περίφημο μηχανισμό των Αντικυθήρων, ένα αρχαίο κομπιούτερ του 2ου π.Χ αιώνα που θεωρείται το σπουδαιότερο αρχαιολογικό εύρημα όλων των εποχών.
Ελληνικά ντοκιμαντέρ στην Αγορά Doc Market του 21ου ΦΝΘ
Τα ελληνικά ντοκιμαντέρ δίνουν δυναμικό παρών και στην Αγορά Doc Market
(3-9/3/2019), το αναπτυξιακό κομμάτι του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που φέτος συγκεντρώνει περισσότερους από 150 επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου από όλο τον κόσμο. Μια εξαιρετική ευκαιρία για τις ελληνικές ταινίες να εξασφαλίσουν γόνιμες συνεργασίες και να δικτυωθούν στο παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα.
Αυτές είναι όλες οιελληνικές συμμετοχές στην Αγορά Doc Market της φετινής 21ης διοργάνωσης ανά τμήμα/δράση όπου εντάσσονται:
►Στo τμήμα Agora Docs in Progress:
-Τέσσερεις Εποχές Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πατρώνη, Παραγωγή: Ελένη Χανδρινού, Μαρία Κοντογιάννη, Steficon, Ελλάδα
-Queen of the Deuce Σκηνοθεσία: Βάλερυ Κοντάκος, Παραγωγή: Δέσποινα Παυλάκη, Βάλερυ Κοντάκος, Exile Films, Ελλάδα
-54ο Δημοτικό Σχολείο (working title) Σκηνοθεσία: Δήμητρα Κουζή, Παραγωγή: Δήμητρα Κουζή, Kouzi Productions, Ελλάδα
-Y1 - Στη Σιωπή του Βυθού Σκηνοθεσία: Φίλιππος Βαρδάκας, Παραγωγή: Στέλιος Ευσταθόπουλος, Team Faos TV Productions, Συμπαραγωγή: Faos TV Productions GmbH, Ελλάδα-Γερμανία
►Στο πλαίσιο της νέας συνεργασίας του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης με το καταξιωμένο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Visions du Réel της Ελβετίας, θα προβληθούν έξι ντοκιμαντέρ ελληνικής παραγωγής στο τμήμα Media Library του Visions du Réel και, αντιστοίχως, έξι ντοκιμαντέρ ελβετικής παραγωγής στο Agora Doc Market του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, ο/η νικητής/νικήτρια του τμήματος Agora Docs in Progress του ΦΝΘ θα συμμετέχει αυτόματα στην αντίστοιχη Αγορά του Visions du Réel με δωρεάν διαπίστευση και διαμονή για να προωθήσει περαιτέρω την ταινία του. Παρομοίως, ο/η νικητής/νικήτρια του Pitching du Réel θα συμμετέχει αυτόματα στην Αγορά Doc Market της προσεχούς διοργάνωσης του ΦΝΘ.
Στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας, τα ελληνικά ντοκιμαντέρ που συμπεριλαμβάνονται στο Media Library του Visions du Réel (5-13/4/2019) και θα προβληθούν στο πρόγραμμα του φετινού 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης είναι τα εξής:
6. Λεηλασία δίχως τέλος Σκηνοθεσία: Άγγελος Αμπάζογλου, Παραγωγή Όλγα Αμπάζογλου, Cyclope Productions
►Στη δράση EDN Docs in Thessaloniki που διοργανώνει το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ντοκιμαντέρ EDN σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης συμμετέχουν δύο ελληνικά projects:
1. Dear Future, Σκηνοθεσία-Παραγωγή Χριστιάνα Χειραναγνωστάκη, Ελλάδα
2. The Happiest Chief, Σκηνοθεσία: Αύρα Γεωργίου, Παραγωγή: Φωτεινή Οικονομοπούλου, Oh My Dog Productions, Ελλάδα.
Αφιέρωμα: «Γιατί να κοιτάζουμε τα ζώα;»
Η πολιτιστική περιθωριοποίηση των ζώων είναι μια περισσότερο σύνθετη διαδικασία από ό,τι η σωματική περιθωριοποίησή τους. Τα ζώα του νου δεν μπορούν να διασκορπιστούν τόσο εύκολα. Αποφθέγματα, οράματα, παιχνίδια, ιστορίες, προλήψεις, η ίδια η γλώσσα τα ανακαλεί. (Τζον Μπέρτζερ)
Μια σχέση που ξεκινά από την αρχή του κόσμου, που όμως έχει αλλοιωθεί επικίνδυνα με το πέρασμα του χρόνου: η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα πρωταγωνιστεί στο αφιέρωμα «Γιατί να κοιτάζουμε τα ζώα;» με μια επιλογή αιχμηρών ντοκιμαντέρ που θα παρακολουθήσουμε στο 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Το αφιέρωμα εμπνέεται από το ομώνυμο δοκίμιο του Τζον Μπέρτζερ (1926-2017), του βρετανού ριζοσπάστη διανοούμενου, θεωρητικού της τέχνης, συγγραφέα και ζωγράφου ο οποίος εστίασε μοναδικά στους τρόπους που βλέπουμε, αντιλαμβανόμαστε και αισθανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Το δοκίμιο «Γιατί να κοιτάξουμε τα ζώα;» διερευνά την πανάρχαια σχέση ανθρώπου-ζώων, η οποία έχει διαρραγεί στη σύγχρονη καταναλωτική εποχή: τα ζώα, από επίκεντρο της ανθρώπινης καθημερινής ζωής έχουν πλέον περάσει στο περιθώριο κι έχουν υποβιβαστεί σε θέαμα. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει χάσει την επαφή του με τη φύση, έχει αποξενωθεί από τα ζώα και οφείλει επιτακτικά να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του με αυτά. Να τα κοιτάξει με άλλο βλέμμα, να δει την αλήθεια τους.
Πώς μπορούμε να ζούμε αρμονικά με τα ζώα; Οι ταινίες του αφιερώματος επιχειρούν να απαντήσουν αναδεικνύοντας διάφορες πλευρές της σχέσης του ανθρώπου με αυτά και αφηγούνται αληθινές ιστορίες που πραγματεύονται την αγνή αγάπη για τα ζώα, αλλά και την αδίστακτη εκμετάλλευσή τους.
Buddy της Χέντι Χόνιγκμαν (Ολλανδία): Μια πιο τις πιο τρυφερές πλευρές της σχέσης ανθρώπου-ζώων αποτυπώνει η ταινία της βραβευμένης ντοκιμαντερίστριας. Η Χόνιγκμαν παρατηρεί έξι αφοσιωμένους σκύλους συνοδούς που προσφέρουν θεραπεία και στήριξη σε ανθρώπους που το χρειάζονται. Μεταξύ αυτών, μια ηλικιωμένη τυφλή γυναίκα, ένα αυτιστικό αγόρι κι ένας βετεράνος με μετα-τραυματικό στρες. Φιλαράκια λόγω ανάγκης, περίστασης ή αληθινής αγάπης;
When Lambs Become Lions του Τζον Κάσμπι (ΗΠΑ): Άνθρωπος εναντίον ζώων, ένας αγώνας άνισος και ολέθριος που εκτυλίσσεται στην Κένυα. Εκεί, αντίπαλοι αλλά και σύμμαχοι, ζουν ένας έμπορος ελεφαντόδοντου και ο ξάδελφός του, ένας φύλακας που προσπαθεί να προστατέψει τα είδη προς εξαφάνιση. Η μάχη για επιβίωση –τόσο για τα ζώα όσο και τους ανθρώπους- ξεκινά. Ένα περιβαλλοντικό θρίλερ με εξαιρετική κορύφωση, που απέσπασε βραβείο μοντάζ στο Φεστιβάλ Τραϊμπέκα.
The Hidden Side of Animal Transport του Μάνφρεντ Κάρεμαν (Γερμανία): Εικόνες-σοκ εκτυλίσσονται κατά τη μεταφορά ζώων που εξάγονται από την Ευρώπη. Η κακομεταχείριση αυτών των πλασμάτων συγκλονίζει και οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί πάνε περίπατο. Άραγε, για πόση βαρβαρότητα ενάντια στα ζώα είναι ικανός ο άνθρωπος;
Animus Animalis (Α Story about People, Animals and Things) της Άιστι Ζεγκουλίτε (Λιθουανία): Μια ομάδα κυνηγών ελαφιών επί τω έργω. Δύο ταριχευτές που προσπαθούν να τελειοποιήσουν τις μεθόδους τους. Η καθημερινότητα μιας φάρμας που εκτρέφει ελάφια. Κι ένας διαγωνισμός ταρίχευσης όπου θα νικήσει όποιο νεκρό ζώο μοιάζει πιο... ζωντανό. Ένα απρόβλεπτο ντεμπούτο που θυμίζει το σινεμά του Ρόι Άντερσον, ποτισμένο με ειρωνεία και χιούμορ – ή, αλλιώς, πώς ο άνθρωπος αλληλεπιδρά με τα ζώα στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου.
For the Birds του Ρίτσαρντ Μάιρον (ΗΠΑ): Τι συμβαίνει όταν η αγάπη του ανθρώπου για τα ζώα ξεπερνά τα όρια; Μια γυναίκα με εμμονή στα πτηνά ζει με περίπου 200 από αυτά. Αργά ή γρήγορα, έρχεται σε σύγκρουση με τις τοπικές οργανώσεις προστασίας των ζώων αλλά και με τον σύζυγό της, που είναι ανήμπορος πλέον να ανεχτεί το άρρωστο πάθος της. Μια αφοπλιστική κωμικοτραγική ιστορία.
Αφιέρωμα Γουάνγκ Μπινγκ
Το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης σας προσκαλεί να ανακαλύψετε τη μαγεία των εικόνων του κινέζου σκηνοθέτη Γουάνγκ Μπινγκ / Wang Bing, μέσα από το αφιέρωμα που πραγματοποιεί φέτος στο έργο του, το οποίο χαρτογραφεί τη σκληρή όψη της σύγχρονης κινεζικής πραγματικότητας. Ο Μπινγκ, ανασύροντας μνήμες από τα δικά του επώδυνα παιδικά βιώματα, δίνει βήμα στους απόκληρους της κοινωνίας, στα αθέατα θύματα ενός απάνθρωπου μηχανισμού εκμετάλλευσης. Εντάσσοντας αρμονικά το ακατέργαστο συναισθηματικό φορτίο των εικόνων του σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ιστορικής συνειδητότητας, ο Μπινγκ διαμορφώνει μια προσωπική αισθητική που εκκινά από το προσωπικό και καταλήγει στο πανανθρώπινο.
Οι ταινίες του αφιερώματος:
Δυτικά των γραμμών (2003): Ένα κινηματογραφικό τεκμήριο για την κατάρρευση του μεγαλύτερου και πιο ιστορικού βιομηχανικού κέντρου της Κίνας στο λυκόφως του 20ού αιώνα. Γυρισμένο κρυφά μεταξύ 1999 και 2001, αυτό το τρίπτυχο καταγράφει την απουσία εν τω γίγνεσθαι, ακολουθώντας τους εργάτες που δουλεύουν προσωρινά στα εργοστάσια που ετοιμάζονται να κλείσουν και αποτυπώνοντας βασανιστικά τα φαντάσματα μιας νέας εποχής.
Μόνες (2012): «Η ταινία μάς συστήνει μια καθημερινή οικογένεια χωρικών. Παρακολουθούμε τη σχέση ανάμεσα στα μέλη της, βλέπουμε σε ποιο βαθμό εξαθλίωσης είναι ικανοί οι άνθρωποι να προσαρμοστούν για να επιβιώσουν και πώς καταφέρνουν τα παιδιά να μεγαλώσουν ακόμη και στη μέση του πουθενά… Πρόκειται για έναν απάνθρωπο κόσμο όπου αυτοί οι νέοι άνθρωποι ζουν σαν ζώα, αλλά ταυτόχρονα πρόκειται και για έναν κόσμο βαθιά ανθρώπινο, μιας που οι στενοί δεσμοί τους επιτρέπουν να τα βγάλουν πέρα. Η εικόνα του εκμοντερνισμού, της οικονομικής ανάπτυξης, αυτού του σχεδόν δυτικότροπου κόσμου που παρουσιάζει τελευταία η Κίνα έχει σταδιακά οδηγήσει αυτή την άλλη πλευρά –την ανθρώπινη– να αποσυρθεί από το βλέμμα μας». Γουάνγκ Μπινγκ
Ώσπου να μας χωρίσει η τρέλα (2013): Σ’ ένα απομονωμένο ψυχιατρικό ίδρυμα, πενήντα άνδρες ζουν κλειδωμένοι στον ίδιο όροφο, διατηρώντας ελάχιστη επαφή με τον έξω κόσμο ή ακόμη και με το υπηρετικό προσωπικό. Ζουμάροντας στις λεπτομέρειες της καθημερινότητας των ανθρώπων που έχουν τεθεί δια της βίας στο περιθώριο και συντονισμένος με τον βασανιστικό ρυθμό της ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς, ο σκηνοθέτης παραδίδει ένα έργο ωμής συναισθηματικής δύναμης και απερίγραπτης ομορφιάς, που ασκεί δριμεία κριτική σ' ένα σύστημα που ποινικοποιεί την ασθένεια και δαιμονοποιεί το διαφορετικό.
Πικρό ψωμί (2016): Μια ενδοσκοπική ματιά στη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, στην πλειονότητά τους ανήλικοι και μετανάστες, στην κινεζική βιομηχανία ένδυσης. Μια κάστα ανθρώπων καταδικασμένη να ζει σε καθεστώς αφάνειας, κάτω από οικτρές συνθήκες εργασίας, χωρίς καμία ελπίδα διεξόδου. Θύματα στυγνής εκμετάλλευσης, οι εργάτες αυτοί συνθλίβονται από τις δυνάμεις ενός πανίσχυρου απρόσωπου μηχανισμού. Ένα ντοκιμαντέρ που καταγράφει τολμηρά τις εικόνες μιας σκληρής πραγματικότητας, καταθέτοντας μια νότα ανθρωπιάς απέναντι στη βαρβαρότητα της κοινωνικής αδικίας.
Κυρία Φανγκ (2017): Μια ηλικιωμένη γυναίκα που πάσχει από Αλτσχάιμερ επιστρέφει στο σπίτι της μετά από ένα μεγάλο διάστημα νοσηλείας, το οποίο δεν έφερε αποτελέσματα – ή έστω ανακούφιση. Συγγενείς και γείτονες, μαζί με τη διακριτική κάμερα του σκηνοθέτη γίνονται μάρτυρες των τελευταίων της ημερών και κοινωνοί της πηγαίας ανάγκης για αγάπη και αξιοπρέπεια.
Νεκρές ψυχές (2018): Οι προφορικές μαρτυρίες έξι επιζώντων των στρατοπέδων «εκπαίδευσης» που στήθηκαν από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας πριν από εξήντα χρόνια συνυφαίνονται με τη σιωπή των νεκρών, των καταπιεσμένων και των απόκληρων, σ’ ένα ντοκιμαντέρ-ποταμό – ένα από τα πρώιμα αριστουργήματα του 21ου αιώνα, που θα μείνει στην ιστορία ως το Shoah της Άπω Ανατολής.
Carte blanche στον Λούι Ψυχογιό
Ο βραβευμένος με Όσκαρ ελληνικής καταγωγής αμερικανός σκηνοθέτης Λούι Ψυχογιός παίρνει carte blanche από το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και επιλέγει δέκα αγαπημένα του ντοκιμαντέρ άλλων δημιουργών από όλο τον κόσμο για να τα παρουσιάσει στο κοινό της διοργάνωσης. Με μεγάλη χαρά το Φεστιβάλ θα τον υποδεχτεί στη Θεσσαλονίκη και θα του απονείμει Χρυσό Αλέξανδρο για την προσφορά του στον κινηματογράφο. Με αυτή την αφορμή, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει σε ειδική προβολή το ντοκιμαντέρ του The Cove (2009), που καταγράφει τη μαζική εξόντωση δελφινιών στην Ιαπωνία και τιμήθηκε με Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
Ο Λούι Ψυχογιός αναζωπυρώνει με κάθε του έργο τον παγκόσμιο διάλογο για την καταστροφική επέμβαση του ανθρώπου στον πλανήτη. Μας προσκαλεί να αναθεωρήσουμε την κυριαρχία μας στον κόσμο, τη σχέση μας με τα ζώα, το φαγητό και τις πραγματικές μας ανάγκες. Ο πολυπράγμων δημιουργός είναι ένας παθιασμένος ντοκιμαντερίστας, ταυτόχρονα όμως υπηρετεί άλλη μια μεγάλη του αγάπη, τη φωτογραφία, την οποία αποθέωσε επί σχεδόν 20 χρόνια ως σταθερός συνεργάτης του περιοδικού National Geographic. Η κάμερα είναι το εργαλείο για να δείξει τι συμβαίνει στον πλανήτη μας, είτε γυρίζει ντοκιμαντέρ είτε φωτογραφίζει τον βυθό στις αμέτρητες καταδύσεις του. Μάλιστα, ο ίδιος είναι και ιδρυτής του Συλλόγου Προστασίας των Ωκεανών (Oceanic Preservation Society), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού με στόχο την ενημέρωση, την ευαισθητοποίηση και την παρακίνηση σε αλλαγή σε ό,τι αφορά στους ωκεανούς του κόσμου μας.
Για το κοινό του 21ου Φεστιβάλ, ο Ψυχογιός έχει επιλέξει ντοκιμαντέρ ακτιβιστικά, αποκαλυπτικά, μαχητικά, τα οποία βάζουν σε πρώτο πλάνο την προστασία του πλανήτη μας που υποφέρει από την ανθρώπινη παρέμβαση, τονίζοντας πως δεν είναι αργά για λύσεις, αρκεί να υπάρχει θέληση και δράση.
Οι ταινίες:
Before the Flood του Φίσερ Στίβενς (ΗΠΑ, 2016): Ο Λεονάρντο ντι Κάπριο ταξιδεύει ανά την υφήλιο ως Αγγελιοφόρος Ειρήνης του ΟΗΕ και ξεσκεπάζει τις σοκαριστικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Υπάρχει άραγε χρόνος και τρόπος για να αναστραφεί η ολική καταστροφή; Μια δωρεάν προβολή που αναμένεται να αλλάξει συνειδήσεις με τη σφραγίδα του National Geographic*.
Chasing Coral του Τζεφ Ορλόφσκι (ΗΠΑ, 2017). Δείτε σε δωρεάν προβολή μια γεμάτη σασπένς υποβρύχια περιπέτεια που εκτυλίσσεται στους κοραλλιογενείς ύφαλους του κόσμου. Εκεί, ένα πολύτιμο οικοσύστημα απειλείται με μαζική καταστροφή, συμπαρασύροντας αλυσιδωτά όλον τον πλανήτη.
Earthlings του Σον Μόνσον (ΗΠΑ, 2005). Μια ταινία-σοκ σε αφήγηση του Χοακίν Φίνιξ που αποκαλύπτει με κρυφές κάμερες εικόνες φρίκης για την εκμετάλλευση των ζώων από τον άνθρωπο. Μια ταινία για θεατές με γερό στομάχι. Οι δημιουργοί του προειδοποιούν ότι οι σκηνές που περιέχει είναι από τις πιο σκληρές που έχουν βγει ποτέ στη οθόνη και είναι αληθινές. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί θεατές ύστερα από την προβολή της, επαναθεώρησαν την κρεατοφαγία. Το φεστιβάλ εντόπισε μια σπάνια κόπια μέτριας ποιότητας και θα την παρουσιάσει για πρώτη φορά σε μεγάλη οθόνη στην Ελλάδα σε ειδική δωρεάν προβολή στην αίθουσα Τάκης Κανελλόπουλος.
An Inconvenient Truth του Ντέιβιντ Γκούγκενχαϊμ (ΗΠΑ, 2006): Βραβευμένο με Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, το φιλμ παρακολουθεί τον πρώην Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Αλ Γκορ ο οποίος παρουσιάζει ένα δυστοπικό όραμα για το μέλλον του πλανήτη που κινδυνεύει λόγω της υπερθέρμανσης.
What the Health των Κιπ Άντερσεν & Κίγκαν Κουν (ΗΠΑ, 2017): Η ταινία αποκαλύπτει μια «συνομωσία» με εκατομμύρια θύματα - πώς διάφοροι οργανισμοί υγείας, φαρμακοβιομηχανίες, εταιρίες ζωικών προϊόντων αλλά και κυβερνητικοί φορείς συνεργάζονται σιωπηρά εις βάρος της υγείας των αμερικανών πολιτών.
End of the Line του Ρούπερτ Μάρεϊ (Ηνωμένο Βασίλειο, 2009): Το μεγαλύτερο ποσοστό της θαλάσσιας ζωής θα έχει εξαφανιστεί ως το 2048, προειδοποιεί το φιλμ. Βασική αιτία, η υπεραλίευση. Πώς θα βρούμε τη χαμένη ισορροπία ανάμεσα σε κατανάλωση και οικολογία;
Blackfish της Γκαμπριέλα Κάουπερθγουεϊτ (ΗΠΑ, 2013): Μια φάλαινα όρκα σκοτώνει τον εκπαιδευτή της στο αμερικανικό θαλάσσιο πάρκο SeaWorld. Το ντοκιμαντέρ καταγράφει το πώς και το γιατί των γεγονότων. Ένα μεγάλο σκάνδαλο που ταρακούνησε την κοινή γνώμη και βύθισε τις εισπράξεις και το γόητρο της SeaWorld.
Merchants of Doubt του Ρόμπερτ Κένερ (ΗΠΑ, 2014): Σατιρικό και αποκαλυπτικό, το ντοκιμαντέρ εκθέτει μια επικίνδυνη προπαγάνδα – υποτιθέμενους ειδικούς που εμφανίζονται ως ειδήμονες στα αμερικανικά ΜΜΕ, αλλά στην πραγματικότητα παραπλανούν συστηματικά την κοινή γνώμη για ζωτικά ζητήματα όπως, μεταξύ άλλων, η κλιματική αλλαγή.
DamNation των Τράβις Ράμελ & Μπεν Νάιτ (ΗΠΑ, 2014): «Να έχουμε ή να μην έχουμε φράγματα;» αναρωτιέται η ταινία σε μια κινηματογραφική περιήγηση με εκθαμβωτική φωτογραφία που διαπερνά όλη την Αμερική, εξερευνώντας τα υπέρ και τα κατά, μέσα από τόνους νερού και επιχειρημάτων.
The Human Element του Μάθιου Τέστα (ΗΠΑ-Ισλανδία, 2018): Γη, αέρας, νερό, φωτιά. Πώς τα τέσσερα στοιχεία της φύσης διαπλέκονται με τον ανθρώπινο παράγοντα; Ποιος θα επικρατήσει; Οι ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, οι τυφώνες, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και άλλες πληγές μας καλούν να επανεκτιμήσουμε επειγόντως τη σχέση μας με τη φύση.
Τα ντοκιμαντέρ που έχει επιλέξει ο Λούι Ψυχογιός συνομιλούν με το μεγάλο φετινό αφιέρωμα της διοργάνωσης στα ζώα με τίτλο «Γιατί να κοιτάζουμε τα ζώα».
*Το National Geographic, παραμένει πιστό στη δέσμευση του να εστιάζει και να παρουσιάζει ζητήματα που έχουν ως επίκεντρο τον άνθρωπο και τον πλανήτη. Παράλληλα μέσω της υπηρεσίας National Geographic+, προσφέρει τα καλύτερα ντοκιμαντέρ on demand καλύπτοντας πάνω από 40 διαφορετικές θεματικές ενότητες, μεταξύ άλλων Διάστημα, Επιστήμη, Ιστορία, Είδη Υπό Εξαφάνιση και Κλιματική Αλλαγή.
Διαγωνιστικό Τμήμα ντοκιμαντέρ VR / Virtual Reality
To Διαγωνιστικό Τμήμα ταινιών VR / Virtual Reality επανέρχεται και στο 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Στη φετινή διοργάνωση, οι ταινίες Virtual Reality φιλοξενούνται στους χώρους του Φεστιβάλ και πιο συγκεκριμένα στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α, Λιμάνι Θεσσαλονίκης), δημιουργώντας έτσι ένα ισχυρότερο δίαυλο επικοινωνίας με το φεστιβαλικό κοινό.
Η εικονική πραγματικότητα, λοιπόν, μια νέα δίοδος που οδηγεί σε ανεξερεύνητα και συναρπαστικά κινηματογραφικά μονοπάτια, γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι του Φεστιβάλ.
Η κριτική επιτροπή του διαγωνιστικού τμήματος VR θα απονείμει βραβείο Καλύτερης Ταινίας που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ το οποίο προσφέρει το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Τα μέλη της φετινής επιτροπής είναι οι Αρετή Λεοπούλου (curator, Ελλάδα), Ολιβιέ Σεμονέ (sales agent, Γαλλία) και Σύλλας Τζουμέρκας (σκηνοθέτης, Ελλάδα). Όλες οι ταινίες VR θα προβληθούν με αγγλικούς υπότιτλους.
Τιμή εισιτηρίου: 2 ευρώ ανά προβολή / 1 ευρώ ανά προβολή για τους κατόχους CineΚάρτας F
Οι ταινίες:
Το τελευταίο κόκκινο σπίτι / The Last Red House / L' ultima casetta rossa
Σκηνοθεσία: Λάουρα Σκιμέντι / Laura Schimmenti, Ιταλία, 2018, Ασπρόμαυρο, 46’
O Καρμέλο είναι ένας Σικελός αξιωματικός που υπηρετεί στην Κεφαλονιά κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Ιταλοί στρατιώτες της Μεραρχίας των Άκουι αποφάσισαν να ξεσηκωθούν ενάντια στους Γερμανούς συμμάχους. Ο Καρμέλο προχωρά ολοταχώς προς το πεπρωμένο του, ενώ η αγαπημένη του γυναίκα αναζητά τα ίχνη του…
Ωδικό πτηνό / Songbird
Σκηνοθεσία: Λούσι Γκρίνγουελ / Lucy Greenwell, Δανία-Ηνωμένο Βασίλειο, 2018, Έγχρωμο, 10’
Ένα παραμύθι με σκοτεινή καρδιά, που μας μεταφέρει στη νήσο Καουάι της Χαβάης, το 1984, και σε μια ρέπλικα ενός πυκνού δάσους γεμάτου με πολύχρωμα πουλιά. Σ’ αυτό το περιβάλλον προσκαλείστε να αναζητήσετε το τελευταίο «ʻōʻō», ένα χαρακτηριστικό μαυροπούλι με κίτρινα πούπουλα στα πόδια και υπέροχο κελάηδημα, που απειλείται σε βαθμό εξαφάνισης.
Γυρνώντας απ' τον πόλεμο / Home After War
Σκηνοθεσία: Γκαγιάτρι Παραμεσουάραν / Gayatri Parameswaran, Γερμανία, 2018, Έγχρωμο, 20’
Η αληθινή ιστορία ενός Ιρακινού που έρχεται αντιμέτωπος με την απειλή των αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών με το που επιστρέφει στην πόλη του. Καθώς ο θεατής τον ακολουθεί ενώ μπαίνει στο σπίτι του, βλέπει να εκτυλίσσεται ένα τραγικό γεγονός. Κι ενώ η κατάσταση αποκλιμακώνεται, παρακολουθούμε την αφήγηση του κεντρικού χαρακτήρα για την απώλεια και την ελπίδα, για την οικογένειά του, τη χώρα του και τον κόσμο.
Η αληθινή φάση / The Real Thing / Archi-Vrai
Σκηνοθεσία: Μπενουά Φελισί & Ματιάς Σελεμπούρ / Benoit Felici & Matthias Chelebourg, Γαλλία, 2018, Έγχρωμο, 15’
Γύρω από τις μεγαλύτερες πόλεις της Κίνας, ολόκληρες γειτονιές είναι χτισμένες βάσει ξενόφερτων μοντέλων. Η ταινία εξερευνά τα πιο απίθανα παραδείγματα αυτών των πόλεων, ταξιδεύοντας από το Παρίσι στο Λονδίνο ή και στη Βενετία. Οι κάτοικοι μάς οδηγούν σ’ ένα παράλληλο σύμπαν, όπου επέλεξαν να κατοικούν. Μια διαδρομή σ’ ένα αντίγραφο του κόσμου μας.
Η πράσινη γραμμή / The Green Line
Σκηνοθεσία: Ιωάννης Μπεκιάρης & Αλέξης Μαύρος, Κύπρος, 2018, Έγχρωμο, 7’
Από το 1974, εξαιτίας της τουρκικής εισβολής, που είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη του βόρειου τμήματος του νησιού, η Κύπρος εξακολουθεί να είναι διχοτομημένη. Ως διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δύο τμημάτων του νησιού έχει οριστεί μια νεκρή ζώνη, που φυλάσσεται από δυνάμεις του ΟΗΕ και έχει μείνει γνωστή με το προσωνύμιο Πράσινη Γραμμή, η οποία διατέμνει ολόκληρο το νησί. Τον Ιανουάριο του 2016, ένα κινηματογραφικό συνεργείο απέκτησε άδεια πρόσβασης στην Πράσινη Γραμμή και κατέγραψε εικόνες από περιοχές που έχουν μετατραπεί σε χαμένες πατρίδες για τους κατοίκους τους εδώ και σχεδόν μισό αιώνα.
Η βιομηχανία / The Industry / De Industrie
Σκηνοθεσία: Μίρκα Ντάουεν / Mirka Duijn, Ολλανδία, 2018, Έγχρωμο, 10’
Η Ολλανδία είναι η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα των ναρκωτικών. Η μαριχουάνα είναι στα γονίδια του έθνους, η εισαγωγή της κόκας γίνεται από τα λιμάνια της χώρας και το έκστασι είναι τόσο ολλανδικό όσο και η σοκολατένια τρούφα. Μια εμβυθιστική εισαγωγή στον κόσμο των παράνομων ναρκωτικών στην Ολλανδία.
Ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας / The Small Big
Σκηνοθεσία: Που-Γουάν Τσενγκ, Χονγκ-Λονγκ Χσου / Pu-Yuan Cheng, Hong-Long Hsu, Ταϊβάν, 2018, Έγχρωμο, 7’
Ένα μικρό έντομο που δεν πετάει, αλλά εφαρμόζει φοβερές τεχνικές αναρρίχησης, έχει απίθανα χρώματα και ένα σκληρό εξωτερικό περίβλημα για να το προστατεύουν, κι έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο της «σούπερ γούμαν» του ζωικού βασιλείου, μας ξεναγεί τον μαγικό πλανήτη Γη που βρίσκεται υπό απειλή.
Εργαστήριο διλημμάτων / Laboratory of Dilemmas
Σκηνοθεσία: Γιώργος Δρίβας / George Drivas, Ελλάδα, 2018, Έγχρωμο, 30’
Μια εμπειρία εικονικής πραγματικότητας που βασίζεται στο έργο Ικέτιδες του Αισχύλου, το οποίο θέτει ένα βασανιστικό δίλημμα ανάμεσα στη σωτηρία του Ξένου και την διαφύλαξη της Πατρίδας. Το πρότζεκτ, το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε ως εγκατάσταση στην Μπιενάλε της Βενετίας, διαπραγματεύεται την αγωνία, το σάστισμα και τη σύγχυση που κατακλύζουν ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες, όποτε ξεπροβάλλουν ανάλογα διλήμματα, αλλά και εστιάζει στο κεντρικό δίλημμα της τραγωδίας, μέσα από αποσπάσματα ενός ανολοκλήρωτου ντοκιμαντέρ, φτιαγμένου από υλικό τεκμηρίωσης ενός επιστημονικού πειράματος. Η ταινία προβάλλεται εκτός διαγωνιστικού.
Αφιέρωμα Γκούσταβ Ντόιτς
Το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης υποδέχεται στη φετινή διοργάνωση τον αυστριακό καλλιτέχνη Γκούσταβ Ντόιτς / Gustav Deutsch, με αφορμή το αφιέρωμα που πραγματοποιεί φέτος στο πειραματικό κινηματογραφικό σύμπαν του, μια απρόσμενη σύνθεση που φέρνει κοντά το χθες και το σήμερα του σινεμά. O Γκούσταβ Ντόιτς, ανήσυχο και θυελλώδες πνεύμα, μεταπήδησε από την αρχιτεκτονική στο σινεμά στα τέλη της δεκαετίας του '80 και υιοθέτησε ένα sui generis ύφος που μεταμορφώνει το αρχειακό υλικό σε συναρπαστική κινηματογραφική πραγματικότητα.
Οι ταινίες του αφιερώματος:
Film ist 1-6 (1998): Μια μνημειώδης κινηματογραφική εμπειρία, η οποία παρουσιάζει μια μοναδική προσέγγιση στην αρχειακή έρευνα και τη λεγόμενη «οπτική» σκέψη, πειραματίζεται με τα όρια της αναλογίας και των συσχετισμών και εξερευνά την εξωτερική ομοιότητα των σωμάτων, των αντικειμένων, των κινήσεων και των αφηγήσεων στην ιστορία του πρώιμου κινηματογράφου. Μια αρχαιολογικού τύπου ανασκαφή ανοίκειων, αιθέριων εικόνων που υποστηρίζουν, με τον τρόπο τους, πως ο γενέθλιος τόπος του σινεμά ήταν το επιστημονικό εργαστήριο.
Film ist. 7-12 (2002): Στο δεύτερο μέρος του κινηματογραφικού πρότζεκτ Film Ist. ο Ντόιτς ανατρέχει στη σχέση ανάμεσα στο φιλμ, τα κινηματογραφικά στούντιο και το βαριετέ, καθώς «επεξεργάζεται ένα συγκλονιστικό κατάλογο αρχειακού υλικού και τον μεταμορφώνει σε ένα λεξικό για την τεχνολογική μορφή και λειτουργία του κινηματογράφου. Μια χορογραφημένη συμπαγής δομή που ξεπερνά τη στενή μεθοδολογία της έρευνας, ως ένα λεπταίσθητο, μετανθρώπινο ποιητικό δοκίμιο» (Στίβεν Μπολ, Real Time).
World Mirror Cinema (2005): Μια όψη του κόσμου, όπως αυτή διαφαίνεται μέσα από την κινούμενη εικόνα: μια εικόνα γεμάτη αντιφάσεις, σασπένς, πίστη στη δύναμη των ταινιών, χωρίς εξωτερικό σχολιασμό. Πλάνα αρχείου από τις πρώτες μέρες του κινηματογράφου, στα οποία βλέπουμε τις κινηματογραφικές αίθουσες στο αστικό τους περιβάλλον -παρατηρώντας τη ζωή στους δρόμους, τους όλο περιέργεια περαστικούς που χαζεύουν και τις αντιδράσεις τους στον φακό-, συνομιλούν με τις ίδιες τις ταινίες που παίζονται σε αυτές τις αίθουσες. Ένα διεγερτικό έργο σε εξέλιξη, το οποίο επιτρέπει στην πραγματικότητα του δρόμου να ανοίξει ένα διάλογο με τον κόσμο του σινεμά.
Film Ist: Ένα κορίτσι και ένα όπλο (2009): Ένα κινηματογραφικό δράμα σε πέντε πράξεις για ένα από τα αρχαιότερα θέματα στην ιστορία του κινηματογράφου και της ανθρωπότητας: την αντιπαράθεση των φύλων. Μια υπνωτιστική εξερεύνηση του σινεμά ως έκφραση του Θανάτου ή του Έρωτα (με έναν τίτλο-αναφορά στην περίφημη ρήση του Γκοντάρ περί του τι χρειάζεται για να γυρίσεις μια ταινία), η οποία ενώνει θραύσματα από εθνογραφικές ταινίες, επιστημονικά ντοκιμαντέρ, πρώιμες ταινίες πορνό, αλλά και σκηνές από ευρωπαϊκές αφηγηματικές ταινίες της δεκαετίας του ’30, γκρεμίζει κάθε διάκριση ανάμεσα στα είδη και τελικά παρουσιάζει ένα πυρετώδες όνειρο –ή εφιάλτη– από σελιλόιντ.
Το δικό μου Σάντνες. Ένας κινηματογραφικός Άτλας (2010): Μια έρευνα σε κινούμενες εικόνες από ιδιωτικά αρχεία ενός τόπου και των κατοίκων του, οι οποίες σταχυολογήθηκαν και συναρμολογήθηκαν υπό τη μορφή ενός κινηματογραφικού άτλαντα. Από το πρώιμο σινεμά στα ταινιάκια που γυρίστηκαν iPhone και από τα οικιακά βίντεο στην παγκόσμια σκηνή του YouTube, το πρότζεκτ αφηγείται μια φανταστική συλλογική ιστορία, μέσα από την καταγραφή ιδιωτικών ζωών.
Σημειώσεις και σκαριφήματα (2016): Αυθόρμητες, απροσχεδίαστες, διόλου στημένες λήψεις, ως επί το πλείστον σε ξένες χώρες, όπου δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο συνηθισμένο, δοκιμάζοντας έτσι την ευρηματικότητα του ερευνητή στο καθημερινό και τετριμμένο.
Πώς ζούμε. Γράμματα στην οικογένεια (2017): Μια σπουδή στις πιο μύχιες, εφήμερες κινηματογραφικές πρακτικές, που ακολουθεί τη φόρμα της επιστολογραφίας. Τα οικογενειακά βίντεο που συγκροτούν το φιλμ είναι σαν κινούμενες καρτ-ποστάλ, που αφηγούνται διάφορες ζωές και διαδρομές στον 20ό αιώνα. Μ’ αυτό τον τρόπο, η ταινία δεν συγκροτεί απλώς μια κοινότητα, αλλά εδραιώνει παράλληλα και μια διαχρονική συντροφικότητα, η οποία επιτρέπει σε διαφορετικές γενιές κινηματογραφιστών να συνομιλήσουν μεταξύ τους και, μέσω της κινηματογραφικής οθόνης, και με μας.
Διεθνές Διαγωνιστικό
«Μη μου άπτου»: η πυξίδα επιλογής των φετινών ταινιών
Το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης επιλέγει φέτος τις ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος –ανάμεσα στις οποίες και δύο ελληνικές- με πυξίδα την φράση «Μη μου άπτου» (Μη με αγγίζεις) την οποία είπε ο Ιησούς στην Μαρία Μαγδαληνή όταν εκείνη τον αναγνώρισε μετά την Ανάστασή του και επιχείρησε να τον πλησιάσει. Εκείνος όμως ήταν ήδη “αλλού”. Και έτσι η Μαγδαληνή προσπάθησε να φέρει το “αλλού” δίπλα της, να ελαχιστοποιήσει την απόσταση, να κατανοήσει την νέα συνθήκη που ανέτρεψε τα, μέχρι τότε στερεότυπα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Αυτή η σκηνή από το Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο (20:1-18) έχει αναπαρασταθεί στην τέχνη εκατοντάδες φορές από τον 12ο αιώνα ως τις μέρες μας, «αποτυπώνεται όμως, εν κινήσει, και σε αμέτρητα ντοκιμαντέρ» όπως σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης Ορέστης Ανδρεαδάκης. «Μετανάστες ονειρεύονται να αγγίξουν τους συγγενείς τους, οι οποίοι βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Φτωχοδιάβολοι γεφυρώνουν, όπως-όπως, την απόσταση από την οικογενειακή τους μνήμη. Απόβλητοι διεκδικούν την είσοδό τους στον παράδεισο μιας πλαστής κανονικότητας. Πρόσφυγες διέρχονται ξυπόλητοι την Γη της Επαγγελίας για βρουν εκείνο το “αλλού” που ούτε η Μαγδαληνή δεν ήξερε που ήταν. Ένας ολόκληρος πλανήτης απλώνει το χέρι του για να αγγίξει, να κρατήσει, να πλησιάσει του “αλλού”. Κάπως έτσι λοιπόν σχηματοποιείται το Μή μου άπτου ως τίτλος μιας επιλογής δέκα ταινιών ντοκιμαντέρ. Κάπως έτσι εντοπίζεται η ανάγκη ένταξής του σε μια σύγχρονη πολιτική θεολογία».
Ανακαλύψτε τις ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού:
Χαμένες ψυχέςτης Μοσούλης των Φραντσέσκα Μανόκι και Αλέσιο Ρομέντσι (Ιταλία-Γερμανία): Μετά το τέλος του πολέμου στο Ιράκ και την ήττα του ISIS, ο σπόρος του μίσους εξακολουθεί να επιβιώνει μέσα από τα παιδιά των φονταμενταλιστών που εξακολουθούν να εκπαιδεύονται για να γίνουν καμικάζι. Όλα όσα λένε στην κάμερα συγκλονίζουν. Δεν γνωρίζουν καν πώς ήταν ο κόσμος χωρίς τον ISIS. Μια αθωότητα καταδικασμένη στη βία χωρίς τέλος.
Σ’ επαφή του Πάβελ Ζιμίλσκι (Πολωνία-Ισλανδία): Ο πληθυσμός ενός μικρού πολωνικού χωριού μειώνεται δραματικά μετά από ένα μαζικό ρεύμα μετανάστευσης στην Ισλανδία. Οι κάτοικοι που έχουν μείνει πίσω πασχίζουν να κρατήσουν επαφή με τους οικείους τους μέσω Skype. Η τεχνολογία τους φέρνει πιο κοντά, αλλά η ανθρώπινη επαφή είναι κάτι σαφώς πιο περίπλοκο από την οθόνη ενός κινητού.
Συνήγορος των Ρέιτσελ Λία Τζόουνς & Φιλίπ Μπελές (Ισραήλ): Υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η εβραιοϊσραηλινή δικηγόρος Λία Τσέμελ υπερασπίζεται εδώ και μισό αιώνα τους Παλαιστινίους – από πολιτικούς κρατούμενους και φεμινίστριες ως φονταμενταλιστές και ειρηνικούς διαδηλωτές. Για τους Ισραηλινούς κάνει κάτι το αδιανόητο. Για τους Παλαιστινίους είναι μια πολύτιμη σύμμαχος.
Κανονικά της Αντέλε Τούλι (Ιταλία-Σουηδία): Πώς εγγράφονται η ανδρική και η γυναικεία ταυτότητα στον ψυχισμό των ανθρώπων; Πώς σχηματίζεται η έννοια του «κανονικού»; Καθημερινά στιγμιότυπα αποτυπώνουν σταθμούς της ανθρώπινης ζωής μέσα απ’ τους οποίους το κοινωνικό φύλο διαμορφώνει τις επιθυμίες, τη συμπεριφορά, τα όνειρα και τους φόβους μας.
Λεμεμπέλ της Χοάνα Ρεπόσι Γκαριμπάλντι (Χιλή-Κολομβία): Μια ταινία για τον Πέδρο Λεμεμπέλ (1952-2015), συγγραφέα, εικαστικό και πρωτοπόρο του queer κινήματος στη Λατινική Αμερική, ο οποίος σόκαρε τη Χιλή του Πινοσέτ τη δεκαετία του ’80 και έμεινε στην ιστορία για την ακτιβιστική δράση και τις σοκαριστικές performances του.
Ταξιδιώτης του μεσονυχτίου του Χασάν Φαζίλι (ΗΠΑ-Κατάρ-Καναδάς-Ηνωμένο Βασίλειο): Επικηρυγμένος από τους Ταλιμπάν, ο Αφγανός σκηνοθέτης αναγκάζεται να γίνει πρόσφυγας μαζί με την οικογένειά του. Με τα κινητά τους καταγράφουν την οδύσσειά τους στα Βαλκάνια, σαν το μόνο τρόπο για να επιβιώσουν αλλά και να μην χάσουν εντελώς την ανθρωπιά τους. Ένα καθηλωτικό αυτοβιογραφικό οδοιπορικό.
Animus Animalis (Μια ιστορία για ανθρώπους, ζώα και πράγματα) της Άιστι Ζεγκουλίτε (Λιθουανία): Μια ομάδα κυνηγών ελαφιών επί τω έργω. Δύο ταριχευτές που προσπαθούν να τελειοποιήσουν τις μεθόδους τους. Η καθημερινότητα μιας φάρμας που εκτρέφει ελάφια. Κι ένας διαγωνισμός ταρίχευσης όπου θα νικήσει όποιο νεκρό ζώο μοιάζει πιο... ζωντανό. Ένα απρόβλεπτο ντεμπούτο που θυμίζει το σινεμά του Ρόι Άντερσον, ποτισμένο με ειρωνεία και χιούμορ – ή, αλλιώς, πώς ο άνθρωπος αλληλεπιδρά με τα ζώα στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου.
Καθρέφτισμα της Αφρικής του Μίσα Χέντινγκερ (Ελβετία): Για δεκαετίες, ο ελβετός περιηγητής Ρενέ Γκαρντί (1909-2000) τροφοδοτούσε τον κόσμο με εικόνες, λέξεις και στιγμιότυπα από την Μαύρη Ήπειρο και το λαό της, παρουσιάζοντας μια λυρική όψη της. Μέσα από αυτό το υλικό, το ντοκιμαντέρ αναρωτιέται κατά πόσο τελικά η εικόνα που έχουμε για την Αφρική είναι αποικιοκρατικής φύσης και γιατί αρνούμαστε να τη δούμε όπως αληθινά είναι.
Αμυγδαλιά της Χριστίνας Φοίβη (Ελλάδα): Πέντε γυναίκες μοιράζονται προσωπικές εμπειρίες για το τι σημαίνει να νιώθεις «ξένος» σε μια χώρα που θυμίζει μεσογειακή καρτ ποστάλ. Σε διαρκή διαπραγμάτευση με την έννοια της «ελληνικότητας», προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν τις ταυτότητές τους στη σύγχρονη Ελλάδα.
Απολιθώματα του Πάνου Αρβανιτάκη (Ελλάδα): Οι δραστηριότητες της ΔΕΗ στην περιοχή της Εορδαίας μεταλλάσσουν ένα τόπο που μοιάζει «ξένος», ανοίκειος. Μια αέναη διαδικασία που δεν σταματάει ποτέ. Άνθρωποι και μηχανές στήνουν ένα σκηνικό δυσοίωνου μέλλοντος. Ο μόχθος και η ελπίδα διαφυγής εξανθρωπίζουν αυτό τον τόπο.
Ντοκιμαντέρ: Συμβαίνει τώρα
Επτά σοκαριστικά θέματα, σε επτά καθηλωτικές ταινίες
Γυναικεία σεξουαλικότητα, η βιομηχανία του κρέατος, πολιτική διαπλοκή, γενοκτονίες, ο ακραίος κόσμος του πορνό, διακίνηση αρχαιοτήτων, βία. Τα συζητάμε, τα αναλύουμε, παίρνουμε θέση, θυμώνουμε, συγκινούμαστε. Το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μας φέρνει αντιμέτωπους με επίκαιρα θέματα και φέρνει στο φως άγνωστες, συγκλονιστικές πτυχές που μας κάνουν να σκεφτούμε πόσα λίγα γνωρίζουμε τελικά για τον κόσμο μας.
Τα εφτά ντοκιμαντέρ που ακολουθούν αναζωπυρώνουν συζητήσεις που δεν έχουν σταματήσει ποτέ:
#Female Pleasure της Μπάρμπαρα Μίλερ (Ελβετία-Γερμανία, 2018): Όταν η γυναικεία σεξουαλικότητα προσκρούει στη θρησκεία, τις παραδόσεις και τον φόβο, πέντε γυναίκες από διαφορετικές γωνιές του κόσμου εξομολογούνται χωρίς ταμπού ιστορίες που μιλούν για την απόλαυση, την πατριαρχία και την σεξουαλική ισότητα των δύο φύλων.
Soyalism των Στέφανο Λιμπέρτι και Ενρίκο Παρέντι (Ιταλία, 2018): Ακολουθώντας την αλυσίδα παραγωγής χοιρινού κρέατος -από τα ατελείωτα χωράφια σόγιας που τροφοδοτούν τα ζώα στις φάρμες ως τα σφαγεία και την διανομή των προϊόντων- το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει μια τεράστια βιομηχανία που την ελέγχει μια χούφτα δυτικών και κινεζικών πολυεθνικών, με τραγικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες.
The Corporate Coup D' Etat του Φρεντ Πίμποντι (Καναδάς-ΗΠΑ, 2018): Πώς οι μεγάλες αμερικανικές εταιρείες κατέληξαν να ελέγχουν το πολιτικό σύστημα; Και πώς από εκεί οδηγηθήκαμε στην ανάδειξη του Ντόναλντ Τραμπ ως πλανητάρχη; Ένα ανομολόγητο, εκ των έσω πραξικόπημα που συμπαρέσυρε ολόκληρο τον κόσμο.
Graves without A Name του Ρίτι Παν (Γαλλία, 2018): Ο πιο καταξιωμένος ντοκιμαντερίστας της Ασίας επιστρέφει στο συγκλονιστικό θέμα της γενοκτονίας των Κόκκινων Χμερ στην πατρίδα του, την Καμπότζη, σε μια προσπάθεια να συμφιλιωθεί με τα οδυνηρά γεγονότα που βίωσε ως παιδί. Αναζητά τον τάφο της οικογένειάς του και μαζί ψάχνει το δρόμο προς το φως, περνώντας μέσα από το απόλυτο σκοτάδι.
Cold Case Hammarskjold του Μαντς Μπρούγκερ (Δανία, 2019): Το πρόσωπο του κόσμου δεν θα ήταν ίδιο αν το 1961, δεν έβρισκε τραγικό θάνατο υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες σε αεροπορικό δυστύχημα ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Νταγκ Χάμαρσκελντ. Μισό αιώνα μετά, το θέμα έρχεται ξανά στην επικαιρότητα με νέα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ο προβοκάτορας ντοκιμαντερίστας Μαντς Μπρούγκερ ερευνά το περιστατικό και ανακαλύπτει πολλά περισσότερα: ένα κρίσιμο μυστικό που θα τινάξει τα πάντα στον αέρα.
Jonathan Agassi Saved My Life του Τόμερ Χέιμαν (Ισραήλ, 2018): Ο Τζόναθαν Αγκάσι, ένας από τους πιο διάσημους γκέι πορνοστάρ στον κόσμο, αποκαλύπτεται στην κάμερα σε αυτό το τολμηρό, αλλά και ευαίσθητο ντοκιμαντέρ που δείχνει τον άνθρωπο πίσω από το είδωλο μιας πραγματικά τεράστιας βιομηχανίας.
Nefertiti the Lonely Queen των Τόρκελ Χάνταρσον και Ορν Μαρίνο Άρναρσον (Ισλανδία-Ελλάδα, 2018): Η παγκόσμια διακίνηση αρχαιοτήτων και η θλιβερή βιομηχανία που αναδύεται εκεί όπου βασιλεύει η λεηλασία και η πώληση θησαυρών έρχεται στο προσκήνιο στο Booty. Το ντοκιμαντέρ μιλά για τον επαναπατρισμό αρχαιοτήτων, από τα Μάρμαρα του Παρθενώνα έως το πορτρέτο της Νεφερτίτης.
Κριτική Επιτροπή του Διεθνούς Διαγωνιστικού
Για τρίτη φορά φέτος, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης παρουσιάζει ένα Διεθνές Διαγωνιστικό πρόγραμμα, όπου 10 ταινίες άνω των 50 λεπτών διαγωνίζονται για τον «Χρυσό Αλέξανδρο» και για το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής. Το βραβείο «Χρυσός Αλέξανδρος» συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 8.000 €. Το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 2.000 €.
Τα μέλη της φετινής Κριτικής Επιτροπής είναι οι:
Άλι Ντερκς / Ally Derks, πρώην ιδρύτρια-διευθύντρια IDFA (Ολλανδία)
Αφού ολοκλήρωσε σπουδές στην Ολλανδική Λογοτεχνία, στο Θέατρο και στον Κινηματογράφο, η Άλι Ντερκς ξεκίνησε την επαγγελματική της πορεία ως συντονίστρια του Festikon, ενός ετήσιου φεστιβάλ κινηματογραφικών ταινιών και βίντεο στην Ολλανδία. Το 1988 συνίδρυσε το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Άμστερνταμ (IDFA), στο οποίο διετέλεσε διευθύντρια από το 1989 έως το 2017. Έχει αποτελέσει μέλος διάφορων κριτικών επιτροπών σε φεστιβάλ όπως το Sundance, το Hot Docs, της Αγίας Πετρούπολης και της Καρταχένα, ενώ έχει λάβει διάφορα βραβεία για τη συνεισφορά της στο πεδίο του ντοκιμαντέρ, συμπεριλαμβανομένων των βραβείων συνολικής προσφοράς στην Αγία Πετρούπολη, το Τελ Αβίβ και τη Θεσσαλονίκη. Το 2015, η γαλλική κυβέρνηση την τίμησε με το παράσημο του Αξιωματικού του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ το 2017 έλαβε το βασιλικό μετάλλιο και ορίστηκε Αξιωματικός του Τάγματος Orange-Nassau στην Ολλανδία.
Ελίζαμπεθ Κλινκ / Elizabeth Klinck, Visual Researcher (Καναδάς)
Η Ελίζαμπεθ Κλινκ έχει εργαστεί ως παραγωγός, ερευνήτρια και ειδικός σε θέματα διακανονισμού δικαιωμάτων σε εκατοντάδες διεθνή ντοκιμαντέρ, τα οποία και έχουν διακριθεί με βραβεία CSA, Emmy, FOCAL, Peabody, και Oscar. Απόφοιτος του Queen’s University (Καναδάς), έχει παρουσιάσει masterclasses σε πολυάριθμες διεθνείς διασκέψεις και κινηματογραφικές σχολές. Υποψήφια για Βραβείο Emmy στην κατηγορία Craft of Research και τρεις φορές υποψήφια για το Βραβείο Best Visual Researcher στα Βραβεία FOCAL UK, έχει κερδίσει συνολικά έξι βραβεία Best Visual Research στα Βραβεία Canadian Screen, Gémeaux και Gemini. Το 2008 έγινε η πρώτη Καναδή στην οποία απονεμήθηκε το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς του FOCAL. Η Ελίζαμπεθ Κλινκ έχει διατελέσει μέλος στα διοικητικά συμβούλια των WIFT, Audio Visual Trust, Impact Media Summit, ενώ είναι ιδρυτικός πρόεδρος του Visual Researchers’ Society στον Καναδά. Επί του παρόντος, τελεί καθήκοντα στην Εκτελεστική Επιτροπή του FOCAL International (Ηνωμένο Βασίλειο) και είναι μέλος του DOC Toronto (Καναδάς).
Σέρζι Ντολαντέ / Sergi Doladé, διευθυντής MEDIMED (Ισπανία)
Ο Σέρζι Ντολαντέ προσχώρησε στο Association of Euro-Mediterranean Producers (APIMED) ως γενικός διευθυντής το 2000, ενώ στη συνέχεια ορίστηκε διευθυντής του Euro-Mediterranean Documentary Market & Pitching Forum (MEDIMED), το οποίο πραγματοποιείται ετησίως στο Σίτζες της Ισπανίας. Ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία στο ιδιαίτερο γραφείο του διευθυντή του European Commission Representation στη Βαρκελώνη, εργαζόμενος σε φακέλους προγραμμάτων όπως το MEDIA Programme. Από το 1998 έως το 2004 διετέλεσε αντιπρόεδρος της AV FAD Audio-visual, μιας ένωσης με σκοπό την προώθηση των νέων ταλέντων στον οπτικοακουστικό χώρο. Έχει διατελέσει μέλος κριτικών επιτροπών σε διάφορα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ, ενώ από το 2006 διδάσκει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα κινηματογραφικών σπουδών του Πανεπιστημίου Ramon Llull της Βαρκελώνης.
Σίμον Λέρεν Βίλμοντ / Simon Lereng Wilmont, σκηνοθέτης (Δανία)
Ο Σίμον Λέρεν Βίλμοντ γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη της Δανίας. Αποφοίτησε από την Εθνική Σχολή Κινηματογράφου της Δανίας το 2009. Έχει σκηνοθετήσει τις ταινίες Above Ground, Beneath the Sky (Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους στο Visions du Réel), Dormitory Master, Chikara – The Sumo Wrestler’s Son (2013, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μεσαίου Μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Al Jazeera) και The Fencing Champion (2014, Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Al Jazeera). Η πιο πρόσφατη ταινία του Σίμον με τίτλο Το μακρινό γάβγισμα των σκυλιών (2017) έχει αποσπάσει διάφορες διεθνείς διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων των Βραβείων Καλύτερης Πρώτης Εμφάνισης στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Άμστερνταμ (IDFA), Καλύτερου Σκανδιναβικού Ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Γκέτεμποργκ και Χρυσού Αλέξανδρου στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Παναγιώτης Ευαγγελίδης / Panayotis Evangelidis, σκηνοθέτης-σεναριογράφος (Ελλάδα)
Ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Είναι σκηνοθέτης ταινιών ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος και συγγραφέας. Έχει γυρίσει τις ταινίες, Τσιπ και Όβι, Η ζωή και ο θάνατος του Σέλσο Τζούνιορ, Λάμπουν στο σκοτάδι και άλλες. Έχει συνεργαστεί με πολλούς σκηνοθέτες για τη συγγραφή σεναρίων, ανάμεσα στους οποίους ο Πάνος Κούτρας για τα σενάρια των ταινιών Αληθινή ζωή, Στρέλλα και Ξενία. Κατά καιρούς κάνει σεμινάρια ντοκιμαντέρ και συγγραφής σεναρίου.
Αγορά Ντοκιμαντέρ
2 – 9 Μαρτίου 2019, Αποθήκη Γ΄(Λιμάνι Θεσσαλονίκης)
Η Αγορά Ντοκιμαντέρ του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης πραγματοποιείται από 2 έως 9 Μαρτίου 2019, καθημερινά 10:00-20:00, στην Αποθήκη Γ΄ (Λιμάνι Θεσσαλονίκης).
Ακέραιο και πολύτιμο κομμάτι του Φεστιβάλ, με την υποστήριξη του ευρωπαϊκού προγράμματος Creative Europe MEDIA, η Αγορά έχει πλέον καθιερωθεί ως ένας τόπος όπου δημιουργοί από όλον τον κόσμο συναντούν εκπροσώπους τηλεοπτικών σταθμών (κυρίως ευρωπαϊκών), με απώτερο σκοπό την προώθηση και πώληση των ταινιών τους. Η προσέλευση χρόνο με τον χρόνο αυξάνεται και αποδεικνύει πως η Θεσσαλονίκη έχει πλέον κατοχυρώσει τη θέση της ως ένα σταυροδρόμι παγκόσμιας πολιτιστικής και εμπορικής συναλλαγής.
Φέτος, η Αγορά Ντοκιμαντέρ διαθέτει προς θέαση περισσότερα από 430 ντοκιμαντέρ, ενώ οι επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου που θα την επισκεφτούν ξεπερνούν τους 150. Ειδικότερα, την Αγορά Ντοκιμαντέρ θα παρακολουθήσουν εκπρόσωποι και αγοραστές από κανάλια και εταιρείες, ανάμεσα στους οποίους οι ARTE (France), Histoire (France), MUBI (UK), RTP 1&2 (Portugal), CAT&DOCS (France), AUTLOOK FILMSALES (Austria), DRK (Denmark), RADIO&TV (Bosnia & Herzegovina), CINEPHIL (Israel), FILMS TRANSIT (Canada), AL JAZEERA DOCUMENTARY CHANNEL (Qatar), BULGARIAN NATIONAL TV (Bulgaria), SUNNY SIDE OF THE DOC (France), RADIO & TV (Slovakia), TG4 (Ireland), AYAT MEDIA (Turkey), RTS (Switzerland) και πολλοί ακόμα.
Η Αγορά Ντοκιμαντέρ είναι εξ ολοκλήρου ψηφιοποιημένη. Οι επισκέπτες της μπορούν να παρακολουθήσουν τα ντοκιμαντέρ χωρίς τη χρήση DVD, αφού όλες οι ταινίες είναι εύκολα προσβάσιμες από κάθε θέση της ψηφιακής βιβλιοθήκης.
AGORA DOCS IN PROGRESS
Τετάρτη 6 Μαρτίου 2019
Για όγδοη συνεχή χρονιά, η Αγορά Ντοκιμαντέρ του 21ου ΦΝΘ παρουσιάζει τα Docs in Progress. Πρόκειται για 10 ταινίες από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο, οι οποίες παρουσιάζονται αποκλειστικά στους παραγωγούς, εκπροσώπους πωλήσεων (sales agents), διανομείς και εκπροσώπους φεστιβάλ που θα είναι παρόντες στη φετινή διοργάνωση. Φέτος, για πέμπτη χρονιά στα Docs in Progress η ελληνική εταιρία post-production 2|35 Inc προσφέρει βραβείο σε υπηρεσίες post-production αξίας 15.000 ευρώ, ενώ για τρίτη φορά απονέμεται το βραβείο MuSou σε υπηρεσίες ήχου και μουσικής, αξίας έως και 3.500 ευρώ. Επίσης, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου προσφέρει για δεύτερη χρονιά βραβείο που αντιστοιχεί σε χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ. Επιπλέον, μέσω της νέας συνεργασίας του ΦΝΘ με το ελβετικό Φεστιβάλ Visions du Réel, ο νικητής των Agora Docs in Progress εξασφαλίζει δωρεάν διαπίστευση και διαμονή στο Φεστιβάλ της Ελβετίας που θα διεξαχθεί τον Απρίλιο (λεπτομέρειες πιο κάτω). Σημειώνεται ότι η συνολική αξία των βραβείων του τμήματος Agora DiP είναι 23.500 ευρώ.
Η διεθνής επιτροπή των Agora Docs in Progress αποτελείται από τους: Rada Sesic, Sarajevo Film Festival, Βοσνία & Ερζεγοβίνη Elisabeth Hagstedt, Histoire TV, Γαλλία Μένιο Καραγιάννη, σκηνοθέτη, Ελλάδα
Οι ταινίες που συμμετέχουν στο τμήμα Docs in Progress είναι οι:
-Τέσσερεις Εποχές Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πατρώνη, Παραγωγή: Ελένη Χανδρινού, Μαρία Κοντογιάννη, Steficon, Ελλάδα -Libres! Σκηνοθεσία: Arno Bitschy, Παραγωγή: Clara Vuillermoz, Les films du Balibari, Συμπαραγωγή: Liisa Karpo, Marianne Makëla, Napa Films, Γαλλία, Φινλανδία -Never Whistle Alone Σκηνοθεσία: Marco Ferrari, Παραγωγή: Patricia Robledo Candy Glass, Συμπαραγωγή: Francesco Crespi, Basement, Ιταλία -Our Choices Σκηνοθεσία: Salah Al Ashkar, Παραγωγή: Etienne de Ricaud, Caractères Productions, Ariel Cypel, L'atelier des artistes en exil, Συρία, Γαλλία -Overtures Σκηνοθεσία: Louis Henderson, Παραγωγή: Olivier Marboeuf, Spectre Productions, Γαλλία -Queen of the Deuce Σκηνοθεσία: Βάλερυ Κοντάκος, Παραγωγή: Δέσποινα Παυλάκη, Βάλερυ Κοντάκος, Exile Films, Ελλάδα -A Rifle and a Bag Σκηνοθεσία: Cristina Hanes & Arya Rothe, Παραγωγή: Isabella Rinaldi, NoCut Film Collective, Συμπαραγωγή: Andra Popescu, Conset Films, Ινδία, Ρουμανία -54o Δημοτικό Σχολείο (w.t) Σκηνοθεσία: Δήμητρα Κουζή, Παραγωγή: Δήμητρα Κουζή, Kouzi Productions, Ελλάδα -Tobias Σκηνοθεσία: Alexa Bakony, Παραγωγή: Gábor Osváth, Ildikó Szűcs, Filmfabriq, Ουγγαρία -Y1 - Στη Σιωπή του Βυθού Σκηνοθεσία: Φίλιππος Βαρδάκας, Παραγωγή: Στέλιος Ευσταθόπουλος, Team Faos TV Productions, Συμπαραγωγή: Faos TV Productions GmbH, Ελλάδα, Γερμανία
ΝΕΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΦΝΘ ΜΕ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ VISIONS DU RÉEL
Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης εγκαινιάζει μια νέα συνεργασία με το καταξιωμένο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Visions du Réel της Ελβετίας, στο πλαίσιο της οποίας θα προβληθούν έξι ντοκιμαντέρ ελληνικής παραγωγής στο τμήμα Media Library του Visions du Réel και, αντιστοίχως, έξι ντοκιμαντέρ ελβετικής παραγωγής στο Agora Doc Market του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, ο/η νικητής/νικήτρια του τμήματος Agora Docs in Progress του ΦΝΘ θα συμμετέχει αυτόματα στην αντίστοιχη Αγορά του Visions du Réel με δωρεάν διαπίστευση και διαμονή για να προωθήσει περαιτέρω την ταινία του. Παρομοίως, ο/η νικητής/νικήτρια του Pitching du Réel θα συμμετέχει αυτόματα στην Αγορά Doc Market της προσεχούς διοργάνωσης του ΦΝΘ.
Στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας, τα ελληνικά ντοκιμαντέρ που συμπεριλαμβάνονται στο Media Library του Visions du Réel (5-13/4/2019) και θα προβληθούν στο πρόγραμμα του φετινού 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης είναι τα εξής:
6. Λεηλασία δίχως τέλος Σκηνοθεσία: Άγγελος Αμπάζογλου, Παραγωγή Όλγα Αμπάζογλου, Cyclope Productions
EDN DOCS IN THESSALONIKI 2019 | PITCHING FORUM
Δευτέρα 4 Μαρτίου (09:30–14:00) και Τρίτη 5 Μαρτίου 2019 (09:30–13:00), αίθουσα «Παύλος Ζάννας» / ανοικτό στο κοινό
Ξεχωριστή θέση στη διοργάνωση έχει το Docs in Τhessaloniki 2019, το οποίο διοργανώνεται από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ντοκιμαντέρ EDN, σε συνεργασία με το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και με την υποστήριξη του ευρωπαϊκού προγράμματος Creative Europe ΜEDIA. To ετήσιο αυτό διεθνές ραντεβού περιλαμβάνει συζητήσεις για την παραγωγή και το pitching επιλεγμένων σχεδίων ντοκιμαντέρ απ’ όλο τον κόσμο, μέσω εντατικών εκπαιδευτικών συναντήσεων και ανοιχτών στο κοινό συναντήσεων pitching. Με αυτό τον τρόπο, δίνει την ευκαιρία στους έλληνες επαγγελματίες του οπτικοακουστικού χώρου, να παρουσιάσουν και να προωθήσουν το έργο τους, σε τηλεοπτικούς σταθμούς της χώρας μας, αλλά και του εξωτερικού. Πιο αναλυτικά, το Docs in Thessaloniki 2019 περιλαμβάνει το Workshop (1-3/3, Αποθήκη Γ’) και το Pitching (4/3, 09.30–14.00 και 5/3, 09.30–13.00, αίθουσα Παύλος Ζάννας).
Οι προτάσεις του Docs in Thessaloniki | Pitching Forum 2019 είναι οι εξής:
-Climate Exodus, Σκηνοθεσία-Παραγωγή David Baute, Tinglado Film, Ισπανία -Dear Future, Σκηνοθεσία-Παραγωγή Χριστιάνα Χειραναγνωστάκη, Ελλάδα -Democracy at Risk, Σκηνοθεσία Sylvain Pak, Παραγωγή Jennifer Deschamps, KM, Γαλλία -Do not Come Home, Σκηνοθεσία Milos Ljubomirović, Παραγωγή Ivica Vidanović, Cinnamon Films, Σερβία -Engel, Σκηνοθεσία Peter Woditsch, Παραγωγή Sophie Schoukens, Sophimages, Γερμανία -The Exit of a Train, Σκηνοθεσία Radu Jude & Adrian Cioflanca, Παραγωγή Ada Solomon, Micro Film Romania, Ρουμανία -Globus, Σκηνοθεσία Clara Kleininger, Παραγωγή Magdalena Borowiec, Tatiana Matysiak, SQUARE film studio, DI Factory and Triba Film, Πολωνία, Ρουμανία, Φινλανδία -Gold Miners, Σκηνοθεσία Inka Achté, Παραγωγή Liisa Karpo, Napa Films, Φινλανδία -The Happiest Chief, Σκηνοθεσία Αύρα Γεωργίου, Παραγωγή Φωτεινή Οικονομοπούλου, Oh My Dog Productions, Ελλάδα -Inhabitants, Σκηνοθεσία Mery Aghakhanyan, Παραγωγή Armine Anda, Mery Aghakhanyan, Renaissance Films, Αρμενία, Γαλλία, Γερμανία -Intimate Outsiders, Σκηνοθεσία Roser Corella, Παραγωγή Roser Corella, Ana Catalá, Moving Mountains Films, Γερμανία -Magaluf Ghost Town, Σκηνοθεσία Miguel Ángel Blanca, Raúl Cuevas, Παραγωγή Bernat Manzano, Boogaloo Films, Ισπανία -Nenets: People at Risk, Σκηνοθεσία Sergio Ghizzardi, Παραγωγή Valérie Montmartin, Little Big Story, Γαλλία -Phoenix, Σκηνοθεσία-Παραγωγή Daire Collins, Ιρλανδία, Η.Β, Ρουμανία, Ισπανία, Γερμανία -Safe Passage, Σκηνοθεσία Daniel Druhora & Charly W. Feldman, Παραγωγή Anna von Dziembowska, Victoria Films, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρωσία -The Raaby Mystery, Σκηνοθεσία Stian Indrevoll, Παραγωγή Thorvald Nilsen, Screen Story, Νορβηγία -The Republic, Σκηνοθεσία Mustafa Ünlü, Παραγωγή Murat Baykara, Kutup Ayisi Documentary Productions, Τουρκία -Scrap, Σκηνοθεσία-Παραγωγή Stacey Tenenbaum, H2L Productions, Καναδάς -The Settlement, Σκηνοθεσία Alex Sardà, Εκτελεστής παραγωγός: Carlota Coloma, υπεύθυνη παραγωγής: Adrià Lahuerta, 15-L. FILMS, Ισπανία -Trazos, Σκηνοθεσία Maria Isabel Ospina, Iñès Compan, Παραγωγή Vincent Gazaigne, Talweg, Medio de Contencion producciones, Γαλλία, Κολομβία
Βραβείο Doc On Air
Η ΕΡΤ, στο πλαίσιο ενίσχυσης της παραγωγής, απονέμει το βραβείο Doc on Air στο καλύτερο project του Pitching Forum για διεθνή συμπαραγωγή του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ντοκιμαντέρ EDN, που κρίνεται από την επιτροπή του EDN και αντιστοιχεί σε χρηματικό έπαθλο 2.000 ευρώ, το οποίο χορηγείται από την ΕΡΤ.
Νέο Βραβείο ΜΙΚ Doc Lab
Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και το Μεσογειακό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (ΜΙΚ) με χαρά ανακοινώνουν το νέο βραβείο ΜΙΚ Doc Lab στο πλαίσιο του EDN Docs in Thessaloniki. To ΜΙΚ Doc Lab είναι εργαστήρι ανάπτυξης ταινιών τεκμηρίωσης και προσφέρει μια υποτροφία αξίας 1.200 ευρώ, καθώς και διαμονή στη Νίσυρο και τη Ρόδο για το 2019 όπου διεξάγονται οι εργασίες του ΜΙΚ, σε ένα από τα επιλεγμένα projects.
EDN Docs in Thessaloniki Masterclass
«Τα μέσα του ντοκιμαντέρ στην υπηρεσία των πολιτών του κόσμου» με την Παουλίνα Τέρβο
Τρίτη 5 Μαρτίου, 17:30 - 19:30, αίθουσα Παύλος Ζάννας
Η παιδεία γύρω από τα μέσα και η διανομή τους σε νεότερα ακροατήρια αποτελούν εδώ και χρόνια στρατηγικούς στόχους για την ανάπτυξη των μέσων στην Ευρώπη.
Η ενίσχυση της ιδιότητας του ψηφιακού πολίτη για τις μελλοντικές γενιές και η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας στη βάση των μέσων έχουν κεντρική θέση σε ό,τι αφορά στο μελλοντικό τοπίο των μέσων. Σε αυτό το masterclass, η Παουλίνα Τέρβο, συνδιευθύντρια της συνδρομητικής ψηφιακής πλατφόρμας Lyfta, προσφέρει πολύτιμες γνώσεις οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στην προσέγγιση νέων ακροατηρίων και την απόκτηση εισοδήματος μέσα από τον τομέα της εκπαίδευσης. Το Lyfta είναι μια πλατφόρμα όπου δάσκαλοι και μαθητές μπορούν να έχουν πρόσβαση στα μέσα του ντοκιμαντέρ σε αντιστοιχία με κατάλληλα προγράμματα διδασκαλίας και στηρίζει τους εκπαιδευτικούς στη προσέγγιση σύνθετων θεμάτων και παγκοσμίων ζητημάτων στη σχολική τάξη. Το Lyfta επί του παρόντος χρησιμοποιείται σε περισσότερα από 350 σχολεία στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Φινλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το masterclass πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Docs in Thessaloniki 2019 και συν-διοργανώνεται από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ντοκιμαντέρ (EDN) και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
MOVING DOCS
Πέμπτη 7 – Σάββατο 9 Μαρτίου 2019, Αποθήκη Γ’ & αίθουσα Τάκης Κανελλόπουλος (Μουσείο Κιν/φου)
Το Moving Docs διοργανώνει και φέτος το ετήσιο εργαστήριο προώθησης ντοκιμαντέρ, στο πλαίσιο του οποίου οι 20 συνεργαζόμενοι οργανισμοί του δικτύου θα ανακαλύψουν, υπό την καθοδήγηση ειδικών, τις καλύτερες στρατηγικές προώθησης και διανομής επιλεγμένων ντοκιμαντέρ, καθώς και προσέγγισης του κοινού – στόχου.
Το Moving Docs είναι μια πρωτοβουλία που λειτουργεί υπό την καθοδήγηση του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ντοκιμαντέρ EDN και με την υποστήριξη του προγράμματος Creative Europe Media. Στόχος του Moving Docs είναι η δημιουργία ευρηματικών στρατηγικών προώθησης, καθώς και η παροχή της δυνατότητας στο αστικό και μη ευρωπαϊκό κοινό να απολαμβάνει τακτικές προβολές ντοκιμαντέρ μέσα από μια ποικιλία μέσων. Για περισσότερες πληροφορίες και τους συνεργάτες του Moving Docs επισκεφτείτε την ιστοσελίδα movingdocs.org.
MARKET TALKS EXTENDED: Πρακτικός οδηγός για ντοκιμαντερίστες
5-7 Μαρτίου 2019, 17.00-18.00, Αποθήκη Γ’, Λιμάνι
Η Αγορά Ντοκιμαντέρ συνεχίζει για όγδοη χρονιά, στο πλαίσιο του 21ου ΦΝΘ, την επιτυχημένη σειρά συζητήσεων «Market Talks», όπου διακεκριμένοι επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου, θα δώσουν χρηστικές πληροφορίες και πρακτικές συμβουλές στους έλληνες και ξένους ντοκιμαντερίστες και θα παρουσιάσουν νέες τάσεις του ντοκιμαντέρ τεκμηρίωσης. Στις συζητήσεις, δημιουργοί, αγοραστές, παραγωγοί και διανομείς θα αναπτύξουν συγκεκριμένα θέματα, βασισμένοι στην προσωπική τους εμπειρία.
Αυτό είναι το πρόγραμμα των φετινών «Market Talks»:
5/3 - 17.15-18.00 Παρουσίαση «Η Πόλη και η πόλη» ένα πρότζεκτ του Σύλλα Τζουμέρκα και του Χρήστου Πασσαλή
6/3 - 17.00-18.00 Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ - Ας μιλήσουμε για επιλογή προγράμματος
7/3 - 17.00-18.00 Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ: το μέλλον του ντοκιμαντέρ στην περιοχή μας
Ελληνικά ντοκιμαντέρ στο Festival Scope
Και φέτος τα ελληνικά ντοκιμαντέρ στο επίσημο πρόγραμμα θα προβληθούν μέσα από τη ψηφιακή πλατφόρμα Festival Scope και θα είναι διαθέσιμα για το κοινό παγκοσμίως για δύο εβδομάδες μετά τη λήξη του φεστιβάλ. Έτσι, ελληνικά ντοκιμαντέρ και διεθνές κοινό θα έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν και διαδικτυακά.
Τα events του 21ου ΦΝΘ που δεν πρέπει να χάσετε
Στο 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης θα απολαύσουμε ταινίες VR/Virtual Reality, θα συζητήσουμε για την πολυδιάστατη σχέση ανθρώπου-ζώων, θα δούμε δύο ξεχωριστά ντοκιμαντέρ σε ειδική προβολή, θα παρακολουθήσουμε ένα πρωτότυπο θεατρικό ντοκιμαντέρ με θέμα την προσφυγική ταυτότητα, θα ανακαλύψουμε 8 μικρού μήκους ντοκιμαντέρ που δημιούργησαν φοιτητές, καθώς και μια ξεχωριστή ποιητική συλλογή.
Διαγωνιστικό τμήμα με ντοκιμαντέρ VR / Virtual Reality
Κλείστε θέση στον μαγικό σύμπαν της Εικονικής Πραγματικότητας. Φορέστε την κάσκα σας και ταξιδέψτε σε όλο τον κόσμο με ταινίες VR, στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α΄, Λιμάνι Θεσσαλονίκης - Τιμή εισιτηρίου: 2 ευρώ ανά προβολή / 1 ευρώ ανά προβολή για τους κατόχους CineΚάρτας F)
Ανοιχτή συζήτηση «Γιατί να κοιτάζουμε τα ζώα;»
Τρίτη 5 Μαρτίου, 12:00, Αποθήκη Γ΄
Πόσο και σε τι διαφέρει ο άνθρωπος από τα ζώα; Πού ξεκινά και πού τελειώνει η ηθική διάσταση των πειραμάτων στα ζώα; Πόσο έχει διαταραχθεί η σχέση μας με αυτά; Πώς συνομιλούν με τα ζώα η τέχνη και η φιλοσοφία; Το 21ο Φεστιβάλ σας προσκαλεί να πάρετε θέση σε μια ανοιχτή συζήτηση με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων και καλλιτεχνών, που πραγματοποιείται με αφορμή το μεγάλο φετινό αφιέρωμα της διοργάνωσης «Γιατί να κοιτάζουμε τα ζώα;». Θα μιλήσουν οι Σταύρος Καραγεωργάκης, Δρ. Πανεπιστημίου Αθηνών, συγγραφέας – ερευνητής, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, συγγραφέας και Λουί Ψυχογιός, σκηνοθέτης. Συντονίζει η Άννα Λυδάκη, Καθηγήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Ειδικές Προβολές
Το κοινό της φετινής διοργάνωσης θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει δύο ξεχωριστά ντοκιμαντέρ σε ειδική προβολή. Πρόκειται για το βραβευμένο με Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ The Cove (2009) του Λούι Ψυχογιού ο οποίος φέτος θα τιμηθεί με τον Χρυσό Αλέξανδρο για την προσφορά του στο σινεμά και θα παρουσιάσει 10 αγαπημένα του ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο της carte blanche που του δίνει το 21ο φεστιβάλ. Και βέβαια, το φεστιβάλ θα αφιερώσει και μια ειδική προβολή στη μνήμη του πρόσφατα χαμένου κινηματογραφιστή Γιώργου Καρυπίδη προβάλλοντας το ντοκιμαντέρ του Ο ζωγράφος Θεόφιλος (1979) που είχε τιμηθεί με το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας στο 20ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου.
Εργαστήριο θεατρικού ντοκιμαντέρ για την προσφυγική ταυτότητα
Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019, 20:00, αίθουσα Παύλος Ζάννας
Ένα πρωτοποριακό εργαστήρι θεατρικού ντοκιμαντέρ με τίτλο «Από το Κινηματογραφικό στο Θεατρικό ντοκιμαντέρ» θα πραγματοποιηθεί από το Σάββατο 2 έως την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019 στο 21ο ΦΝΘ, σε διοργάνωση του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την εταιρεία παραγωγής plays2place και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Η δράση αφορά θεματικά στην προσφυγική ταυτότητα και εμπειρία. Το σχεδιασμό και την υλοποίηση του εργαστηρίου επιμελείται η θεατρική σκηνοθέτιδα και κοινωνική ανθρωπολόγος Μάρθα Μπουζιούρη. Οι συμμετέχοντες θα συνδημιουργήσουν το δικό τους πρωτότυπο θεατρικό ντοκιμαντέρ, το οποίο θα εστιάσει στον τρόπο που προσεγγίζουμε και αποτυπώνουμε καλλιτεχνικά την προσφυγική ταυτότητα και εμπειρία, επιχειρώντας μια σύγχρονη ανθρωποκεντρική δραματουργία που απομακρύνεται από το στερεότυπο της απεικόνισης του πρόσφυγα ως δίπολο «θύμα ή απειλή». Τα αποτελέσματα του εργαστηρίου θα παρουσιαστούν την Παρασκευή 8 Μαρτίου στην αίθουσα Παύλος Ζάννας σε μορφή θεατρικού αναλογίου / work in progress, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με το κοινό του 21ου Φεστιβάλ.
Προβολές σε Δήμους
Από την πλατεία Αριστοτέλους και την Προβλήτα, στη Σταυρούπολη και τις Συκιές.
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης απλώνεται στην πόλη μέσα από συνεργασίες με Δήμους της Θεσσαλονίκης και προσκαλεί το κοινό να νιώσει δυνατά τον παλμό του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και να ανακαλύψει επιλεγμένες ταινίες από το πρόγραμμά του.
Φέτος οι προβολές αυτές γίνονται σε συνεργασία με τους Δήμους Παύλου Μελά και Νεάπολης-Συκεών και οι αίθουσες που τις φιλοξενούν εντάσσονται πλήρως στον προγραμματισμό του Φεστιβάλ. Πιο συγκεκριμένα, στον Δήμο Παύλου Μελά οι προβολές θα πραγματοποιηθούν στο Δημοτικό Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης» (2 έως 9/3), ενώ στον Δήμο Νεάπολης-Συκεών θα πραγματοποιηθούν στο Κλειστό Δημοτικό Θέατρο Συκεών (3 έως 8/3).
INFO Κέντρο Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης» Δήμου Παύλου Μελά (Λαγκαδά 221, τηλ. 2313 302833)
Κλειστό Δημοτικό Θέατρο Συκεών (Ρήγα Φεραίου και Μεγάρων, τηλ. 2310268.058)
Γενική είσοδος: 3 €.
Κάρτα μέλους CineκάρταF: 1 €.
Ισχύουν οι διαπιστεύσεις, οι προσκλήσεις, τα κουπόνια προβολών.
Τα εισιτήρια θα εκδίδονται στους αντίστοιχους χώρους, πριν από την έναρξη των προβολών.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
18°
Μαριάν & Λέοναρντ: Λόγια αγάπης
Maiden
Αμυγδαλιά
Sugartown – για μια χούφτα ψήφους
Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες
In vino veritas
Γιώργος Χριστιανάκης - Μια διακριτική μουσική παρουσία
