Η ισραηλινή και παντρεμένη με αξιωματικό του στρατού Σάρα είναι ιδιοκτήτρια ενός μικρού καφέ στη Δυτική Ιερουσαλήμ. Ο Παλαιστίνιος από την Ανατολική Ιερουσαλήμ Σαλίμ, παντρεμένος που περιμένει τη γυναίκα του να γεννήσει το πρώτο τους παιδί, κάνει παραδόσεις σε επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και εκείνη της Σάρα. Παρόλο που ανήκουν σε διαφορετικούς κόσμους, η Σάρα και ο Σαλίμ θα θα έρθουν κοντά και θα ξεκινήσουν εξωσυζυγική σχέση, ρισκάροντας τη φαινομενικά ευτυχισμένη ζωή των οικογενειών τους. Όταν μία ριψοκίνδυνη μεταμεσονύχτια συνάντησή τους πάει στραβά, ο κίνδυνος να αποκαλυφθούν όλα μεγαλώνει και οι δυο τους παρακολουθούν ανήμποροι τις εξελίξεις να τους προσπερνούν.
Το φιλμ του Μουάγιαντ Αλαγιάν ξεκινά σαν μια ιστορία συμβατικού ερωτικού δράματος. Όμως η συνήθης στη βασική της δομή «απαγορευμένη» ερωτική ιστορία μεταξύ δύο παντρεμένων αποκτά γρήγορα απρόβλεπτες διαστάσεις και μετατρέπεται σε ένα αγωνιώδες θρίλερ, όπου οι απελπισμένες προσπάθειες των εραστών να σώσουν ό,τι έχει μείνει από τις ζωές τους οδηγούν τα πράγματα σε ακόμη δυσμενέστερες καταστάσεις. Γύρω από τη βασισμένη σε αυθεντικά περιστατικά ιστορία της Σάρα και του Σαλίμ ξετυλίγεται μια πολυεπίπεδη και άκρως συμβολική περιπέτεια. Από τη στιγμή μάλιστα που στην εξίσωση του ερωτικού δράματος εισχωρούν δυνατά και αμφιλεγόμενα συμπληρωματικά στοιχεία (η καταγωγή των εραστών, ο έκρυθμη Ιερουσαλήμ, η ιστορική ματιά, η ακτινογραφία μιας κοινωνίας σε βαθύ πολιτικό και ιστορικό διχασμό, η «παρεξήγηση» που προκαλείται από τις μυστικές υπηρεσίες), η ταινία αποκτά τεράστιο ενδιαφέρον. Η απαγορευμένη ερωτική σχέση στην καρδιά μιας εμπόλεμης ζώνης χρησιμεύει στον Μουαγιάντ Aλαγιάν για να φτιάξει τα πορτρέτα μερικών παγιδευμένων ανθρώπων σε ένα σουρεαλιστικό ναρκοπέδιο από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς. Σε όλο το τελευταίο ημίωρο η ιστορία τρέχει με χίλια και οι δραματικές ανατροπές (μαζί με την παράνοια) δεν έχουν σταματημό. Μοιραία βέβαια κάποιες από αυτές δεν έχουν την ίδια πειστική ένταση ή την έκπληξη στα συστατικά τους, αλλά ο σκηνοθέτης έχει κερδίσει ήδη το στοίχημα. Οι «Απαγορευμένες συναντήσεις» δεν καταφέρνουν να αποφύγουν το μελοδραματισμό αλλά έχουν την εντιμότητα να διηγηθούν μια ιστορία που συνδέει έντεχνα τη συναισθηματική φύση με τον πολιτικό σαρκασμό μιας ιστορίας που καταγγέλλει την καταπίεση κάθε μορφής: πολιτικής, κοινωνική, ηθοπλαστικής, ιστορικής. Και πάνω από όλα παράλογης. Βραβείο Σεναρίου και Κοινού στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ για μια ανθρώπινη ταινία που διαδραματίζεται σε ένα εχθρικό, αβέβαιο και άκρως κατασταλτικό περιβάλλον, όπου οι ζωές των ανθρώπων έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
12°
