4 μαύρα κουστούμια

Το νέο road movie του Ρένου Χαραλαμπίδη έχει όχημα ένα φέρετρο! Ο σκηνοθέτης της ταινίας –που βγαίνει στους κινηματογράφους σήμερα 25/3– μας διηγείται την περιπέτεια των γυρισμάτων στο κέντρο της Αθήνας. 

Τέσσερις χρεοκοπημένοι νεκροθάφτες και μια παράξενη τελευταία επιθυμία. Να μεταφέρουν έναν νεκρό από την Αθήνα σε χωριό της Βοιωτίας. Περπατώντας.

Τέσσερις μοναχικοί άντρες που φοβούνται τη ζωή πιο πολύ και από το θάνατο, θα ξεκινήσουν για μια «αρπαχτή» για να καταλήξουν σε μια Οδύσσεια αυτογνωσίας.

Κανείς δεν νικάει το θάνατο. Απλά κάποιοι κερδίζουν τη ζωή.

Το κέντρο της Αθήνας υπήρξε πάντα το αγαπημένο μου πλατό. Σε κάθε ταινία λειτουργεί σαν ραχοκοκαλιά. Σαν ντεκόρ περιπλανήσεων ή σαν λαβύρινθος ερωτικών εκκρεμοτήτων. Αυτή τη φορά ήθελα να γίνει το ντεκόρ της μόνιμης εκκρεμότητας του θανάτου. Αλλά όχι με το βαρύ στοχασμό του Μπέργκμαν, αλλά με την ανάλαφρη ειρωνεία του Γούντι Άλεν.

Σύμφωνα με το σενάριο, στα «4 μαύρα κουστούμια» πρέπει οι νεκροκομιστές (Γιάννης Ζουγανέλης, Τάκης Σπυριδάκης, Άλκης Παναγιωτίδης, Ρένος Χαραλαμπίδης) να διασχίσουν το κέντρο της Αθήνας, καθώς ο Δημήτρης Πουλικάκος (δικηγόρος-αλογόμουτρο) τους φωτογραφίζει με το κινητό (όλες οι απορίες θα λυθούν με την έξοδο της ταινίας την ημέρα της παλιγγενεσίας της 25ης Μαρτίου).

Σχετικό Άρθρο

Κινηματογραφος Art Therapy

Γιώργος Κρασσακόπουλος 10.03.2010, 12:31

Θα ξεκινούσαμε γύρισμα νωρίς το πρωί, μια τελευταία Κυριακή του Ιουνίου, για να προλάβουμε το φρέσκο φως, τα άδεια κεντρικά καφέ, την άδεια κυριακάτικη Αθήνα.

Έχω μεγάλη αγωνία μήπως μας προδώσουν τα βλέμματα των περαστικών με αμήχανες ματιές στην κάμερα ή ανεπιθύμητες «αστείες» αντιδράσεις μπροστά σε αυτό το παράλογο (μόνο κατά τη γνώμη μου, όπως θα αποδειχτεί) θέαμα. Η πορεία ξεκινάει από την πλατεία Κοραή για να καταλήξει στη Βουλή, ανεβαίνοντας από την Πανεπιστημίου.

Κι όμως. Κανείς περαστικός δεν γύρισε το βλέμμα του στην κάσα. Ούτε ένα λάθος βλέμμα, ούτε μια υπερβολική αντίδραση. Ήμαστε τελείως αόρατοι. Λες και το φέρετρο είχε τη μαγική ικανότητα να μας εξαφανίζει. Σε λίγο θα άρχιζε η παρέλαση της αλλαγής φρουράς στον Άγνωστο Στρατιώτη.... Έπρεπε να βιαστούμε.

Συμπέρασμα: Αν θες να περνάς απαρατήρητος Κυριακή πρωί στο κέντρο της Αθήνας, μάζεψε ένα παρεάκι τεσσάρων μαυροντυμένων και κουβάλα μια κάσα. Σίγουρα δεν θα σε προσέξει κανείς.

Σχετικό Άρθρο

Κινηματογραφος Η A.V. στο Δωδέκατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Μιχάλης Μάτσας 15.03.2010, 15:14

Υ.Γ. Όταν ο μοναδικός περίεργος ρώτησε ποιον κουβαλάμε μέσα στην κάσα, μας έπιασε απροετοίμαστους. Μόνο ο Πουλικάκος βρήκε κάτι να πει. «Τους παλιούς μας εαυτούς». Ο θείος Νώντας για άλλη μια φορά μάς κάλυψε.

ΙΝFO: Ο Ρένος Χαραλαμπίδης υπογράφει τη σκηνοθεσία, το σενάριο και τη μουσική – το soundtrack της ταινίας κυκλοφορεί από την CORRECT. Ακολουθήστε την ταινία και στο twitter: https://twitter.com/4blacksuits