To απομονωμένο δωμάτιο του ξενοδοχείου με τον χαμηλό φωτισμό δεν χρειάζεται ενίσχυση για να κάνουμε τη δουλειά μας, όταν επισημαίνουμε το πρόβλημα. Φωτίζεται αυτομάτως με την είσοδο της Κλερ Φόι σε αυτό. Ντυμένη με casual, απλό σύνολο, με τα γαλάζια μάτια της να σαρώνουν κάθε σπιθαμή του χώρου και το πλατύ χαμόγελό της να σβήνει θαρρείς κάθε σκιά ή αμφιβολία για το αν μπορεί να πάει καλά όχι μόνο αυτή η συνέντευξη αλλά ολόκληρη η μέρα, αποχαιρετά τη μικρή κόρη της που τη παραδίδει στην νταντά με τη φράση «γλυκιά μου, η μαμά έχει λίγη δουλειά τώρα» και κάθεται μπροστά μας. Κυρίες και κύριοι, η αυτού μεγαλειότης Ελισάβετ Β΄ ή Λίσμπετ, όπως θα τη λέμε από εδώ και πέρα.
Είχατε διαβάσει την τριλογία του «Millennium» παλιότερα ή το κάνατε τώρα με αφορμή το νέο φιλμ;
Δεν ξέρω πολλούς που δεν είχαν διαβάσει τα βιβλία του Στιγκ Λάρσον, όταν είχαν πρωτοκυκλοφορήσει στις αρχές των 00s. Τότε ήμουν γύρω στα 20 και μεγάλη φαν των μυθιστορημάτων αυτών. Κυριολεκτικά τα ρούφηξα σε λίγες μέρες. Βέβαια τώρα χρειάστηκε να τα ξαναδιαβάσω για τις ανάγκες του φιλμ.
Βρήκατε κάποιες αλλαγές στη δική σας ματιά σε σχέση με το τότε;
Ναι, αλλά όχι τόσο καίριες ώστε να αλλάξουν την αρχική μου γνώμη για εκείνα. Η πρώτη αίσθηση παρέμεινε δυνατή και αδιαπραγμάτευτη. Όπως και τότε, ένιωσα ξανά ένα είδος έκστασης για το πυκνογραμμένο, γεμάτο σασπένς στόρι και τον πολιτικό συμβολισμό του, καθώς και θαυμασμό για τον χαρακτήρα της Σαλάντερ. Αφήστε δε που τώρα ένιωσα να την κατανοώ ακόμη περισσότερο.
Πώς, δηλαδή;
Παλιά μου φαινόταν κάπως σαν ένας οργισμένος εκδικητής που σκόρπιζε τρόμο και τιμωρούσε με τον σκληρότερο τρόπο τους εχθρούς της. Στην πραγματικότητα, η Λίσμπετ είναι ένα πληγωμένο παιδί. Μέσα της όμως νιώθει απέραντη μοναξιά και γνωρίζει πως είναι απροστάτευτη από τους γύρω της. Γι’ αυτό και δεν κάνει σχέσεις, αφού δεν εμπιστεύεται κανέναν. Ίσως μόνο τον κολλητό της χάκερ και τον Μπλούμκβιστ μπορεί να εμπιστευτεί ως ένα σημείο. Αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ δυνατή και ξέρει πώς να επιβιώνει. Στην ταινία τη βλέπουμε να έχει κάνει σημαντική πρόοδο, αφού είναι ανεξάρτητη κι έχει σχετική οικονομική άνεση. Όμως παραμένει στο σκοτάδι του περιθωρίου αφού μόνο εκεί νιώθει ασφαλής, καθώς ήταν χαμένη για πολύ καιρό.
Αλήθεια, προβληματιστήκατε καθόλου πριν πείτε το ναι στην πρόταση που σας έγινε για να υποδυθείτε τη Λίσμπετ Σαλάντερ;
Και ναι, και όχι. Είναι ένας χαρακτήρας αρκετά σκοτεινός αλλά και δυναμικός, που αποτελεί πρόκληση για κάθε ηθοποιό. Οι αρχικές αμφιβολίες που είχα προέρχονταν από τη σκέψη, αν μπορούμε να δώσουμε κάποια νέα στοιχεία στην ταυτότητα της Λίσμπετ ή αν είχαν ειπωθεί ήδη όλα όσα χρειάζονταν.
Και τι ήταν εκείνο που έσβησε τις αμφιβολίες σας;
Συζητώντας με τον Φέντε (σ.σ. ο ουρουγουανός σκηνοθέτης του φιλμ Φέντε Άλβαρεζ) και τους σεναριογράφους, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο Ντέιβιντ Λάγκερκραντζ έδωσε την κατάλληλη πνοή στο έργο του Στιγκ Λάρσον και χάρισε στον χαρακτήρα της τα κομμάτια που έλειπαν από το παζλ της προσωπικότητας και της προσωπικής ζωής της.
Το γεγονός πως τόσο η Νούμι Ράπασε όσο και η Ρούνι Μάρα υποδύθηκαν εξαιρετικά τη Σαλάντερ, δεν σας δημιούργησε περισσότερο άγχος, με την έννοια πως είχαν βάλει ήδη τον πήχη ψηλά και επομένως μεγάλωναν τον βαθμό δυσκολίας για όποια ηθοποιό επιχειρούσε να υποδυθεί εκ νέου την ηρωίδα του Λάρσον;
Είναι γεγονός ότι και οι δύο έκαναν εξαιρετική δουλειά. Αλλά αυτό μόνο ως κέρδος μπορεί να λειτουργήσει για όποια ηθοποιό καλείται να πάρει τη σκυτάλη από αυτές. Στη δουλειά που κάνω οι συγκρίσεις δεν σταματούν ποτέ. Το ίδιο έζησα και με τη βασίλισσα Ελισάβετ, όπου συνεχώς υπήρχε η σύγκριση με άλλες... «βασιλικές» ερμηνείες από το παρελθόν.
Στην περίπτωση αυτή, όμως, δικαιωθήκατε και πανηγυρικά μάλιστα, με τις βραβεύσεις της ερμηνείας σας. Εδώ σε ποιο στοιχείο του χαρακτήρα της Λίσμπετ βασιστήκατε κυρίως ώστε να τη χτίσετε;
H Λίσμπετ Σαλάντερ έχει πολλές αντιφάσεις, σκιές, αδυναμίες που προέρχονται κυρίως από την προβληματική παιδική της ηλικία και ένα ισχυρό τραύμα που βίωσε τότε και αναλύεται στην ταινία μας. Όμως ταυτόχρονα έχει και προτερήματα που τη βοηθούν να προχωρά στη ζωή της. Το βασικότερο όλων είναι πως πρόκειται για μια πραγματική μαχήτρια. Έχει καταφέρει να ξεπεράσει ως ένα βαθμό την ευάλωτη ψυχική της υγεία με τις διαρκείς μάχες που δίνει και ενίοτε κερδίζει. Το στοιχείο της πολεμίστριας με ενέπνευσε στην ερμηνεία μου.
Αλήθεια, σε ποια Ελισάβετ νιώθετε πιο κοντά: τη βασίλισσα ή τη χάκερ;
Τις κατανοώ και τις αγαπώ το ίδιο. Αναγνωρίζω τα ελαττώματα και τα προτερήματά τους και βρίσκομαι ανάμεσά τους, αν και λυπάμαι περισσότερο τη Σαλάντερ λόγω των περιπετειών και της βίας που έχει νιώσει στην ψυχή και το κορμί της. Δύσκολα μπορεί ένας άνθρωπος –και κυρίως μια γυναίκα– να επανέρθει σε φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής, όταν έχει ζήσει αυτά που πέρασε η Λίσμπετ.
Μου δίνετε την κατάλληλη πάσα για να ρωτήσω ποια είναι η άποψή σας για το κίνημα του #Metoo, που γράφει ιστορία αυτές τις μέρες στο Χόλιγουντ.
Μόνο θετικά αποτελέσματα μπορούν να προκύψουν από αυτή την περιπέτεια. Είναι κάτι που έπρεπε να γίνει εδώ και πολύ καιρό. Δυστυχώς χρειάστηκε να βγουν στη δημοσιότητα απίστευτες ιστορίες που αποδείκνυαν το μέγεθος της ασυδοσίας και της έκφυλης συμπεριφοράς κάποιων αντρών, που χρησιμοποίησαν την εξουσία τους για να εκμεταλλευτούν τις γυναίκες.
Το «Κορίτσι στον ιστό της αράχνης» είναι ίσως το πιο μεγάλο πρότζεκτ που έχετε κάνει ως τώρα και μπορεί να απογειώσει την καριέρα σας κάνοντάς σας σούπερ σταρ, αλλά και να σας φέρει σε μια κατάσταση μάλλον άβολη, όπου θα έρχονται προτάσεις μόνο από ακριβές υπερπαραγωγές. Είστε έτοιμη για κάτι τέτοιο;
Δεν τολμώ να σκεφτώ κάτι τέτοιο. Θέλω να συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου σε φυσιολογικούς ρυθμούς και να διαβάζω σενάρια απλών, ανθρωποκεντρικών ταινιών μαζί με εκείνα των μεγάλων υπερπαραγωγών. Θεωρώ ότι και τα δύο μπορεί να υπάρξουν στη ζωή μου και να αλληλοσυμπληρώνονται, χωρίς να με επηρεάζουν. Θεωρώ μεγάλη υπόθεση να έχεις ισορροπία και κανονικότητα μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Η καθημερινότητα του κάθε ανθρώπου λέει πολλά για το ποιος πραγματικά είναι.
Και η δική σας καθημερινότητα τι περιλαμβάνει;
Φυσικά την οικογένειά μου, που τη λατρεύω. Μάλιστα, η σχέση με την αδελφή μου, που από μικρές πλακωνόμασταν και της έκανα τη ζωή δύσκολη με ό,τι μπορείτε να φανταστείτε (ήμουν άτακτο παιδί), με «ενέπνευσε» στο να χτίσω την αντιπαράθεση της Λίσμπετ με τη δική της αδερφή στην ταινία, χωρίς φυσικά τα κωμικά στοιχεία της. Το γέλιο, ξέρετε, είναι για μένα όχι απλώς βασικό αλλά αναπόσπαστο κομμάτι στη ζωή μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη γελάσω αρκετές φορές στη διάρκεια της ημέρας!
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
19°
