Κριτική για τις νέες ταινίες της εβδομάδας

Οι Πειρατές της Σομαλίας (The Pirates of Somalia) (2.5)
Σκηνοθεσία: Μπράιαν Μπάκλεϊ
Πρωταγωνιστούν: Ιβαν Πίτερς, Αλ Πατσίνο, Μπαρκάντ Αμπντί, Μέλανι Γκρίφιθ

Νεόκοπος καναδός δημοσιογράφος, αναζητώντας το scoop που θα του αλλάξει την καριέρα και τη ζωή, καταλήγει να ταξιδέψει στη Σομαλία όπου για τους επόμενους έξι μήνες ψάχνει στοιχεία για τη μυστική ζωή των διάσημων πειρατών της ανατολικοαφρικανικής χώρας.

Βασισμένη στις (πραγματικές;) προσωπικές μαρτυρίες του δημοσιογράφου-συγγραφέα Τζέι Μπαχαντούρ, η ταινία του Μπράιαν Μπάκλεϊ μας πηγαίνει δέκα χρόνια πίσω όπου παρακολουθούμε τη δονκιχωτική περιπλάνηση ενός αφελή δυτικού πολίτη που, με άγνοια κινδύνου, ταξιδεύει σε ένα μακρινό και αφιλόξενο τόπο για να βρει το δικό του Ελντοράντο. Η σύγχυση στο προσωπικό αξιακό σύστημα του Μπαχαντούρ δεν βοηθά στην αφηγηματική εξέλιξη της ταινίας που ορισμένες στιγμές μοιάζει με σουρεαλιστικό ανέκδοτο, ενώ η λεγόμενη ταύτιση του θεατή με τον ήρωα είναι άλλο ένα ανέκδοτο, καθώς ουκ ολίγες φορές αναρωτιέσαι τι διάολο θέλει αυτός ο βλάκας εκεί κι άλλες τόσες πιάνεις τον εαυτό σου να εύχεται την... τιμωρία του! Όμως κάποια στιγμή η ταινία που δείχνει εξ αρχής αποπροσανατολισμένη, βρίσκει ρυθμό όπως κι ο μάλλον αντιπαθής ήρωας τα πατήματα του. Η περιγραφή της καθημερινότητας στη Σομαλία δεν γίνεται με εξωραϊστικούς ή φολκλορικούς όρους, ο καναδός αρχίζει να γίνεται... άνθρωπος και τα φαντάσματα των σομαλών πειρατών αποκτούν γήινες σάρκες και οστά. Πολλές φορές φυσικά η λογική παύει να λειτουργεί στο φορτωμένο με βία και χαρακτηριστικά θανάτου αφρικανικό τοπίο και η ματιά του δυτικού ήρωα για πρώτη φορά προσπαθεί να δει χωρίς παρωπίδες ή αφορισμούς την καρδιά και τον κώδικα τιμής αυτού του άγνωστου τόπου. Η ταινία από τη στιγμή που καταπιάνεται με την περίπλοκη αλήθεια ενός τόπου που δεν είναι εύκολο να εξερευνηθεί (πόσο μάλλον να αποκωδικοποιηθεί), ακολουθεί πολύ λογικά τα αναγνωρίσιμα βήματα ενός οικείου ήρωα. Έτσι γίνεται φιλική και εύκολα προσβάσιμη στο μέσο δυτικό θεατή αλλά χάνει την ευκαιρία να εισχωρήσει βαθιά στο εσωτερικό της σομαλικής πραγματικότητας και να ανακαλύψει την αλήθεια γύρω από το μύθο των φημισμένων πειρατών που σε αρκετά σημεία θυμίζουν καρικατούρες. Σπουδαία ερμηνεία και πάλι (ύστερα από την υποψηφιότητά του για Όσκαρ στο «Κάπτεν Φίλιπς») του Σομαλού Μπαρκάντ Αμπντί που υποδύεται τον μεταφραστή-ξεναγό του ήρωα.

7 Μέρες στο Έντεμπε (7 Days in Entebbe) (2)
Σκηνοθεσία: Χοσέ Παντίλα
Πρωταγωνιστούν: Ντάνιελ Μπριλ, Ρόζαμουντ Πάικ, Εντι Μάρσαν, Μπεν Σνέτζερ

Το καλοκαίρι του 1976 ένα αεροσκάφος της Air France που πραγματοποιούσε δρομολόγιο από το Τελ Αβίβ στο Παρίσι κατελήφθη από τέσσερις αεροπειρατές και οδηγήθηκε στο αεροδρόμιο του Εντεμπε στην Ουγκάντα.

Τα γεγονότα της πραγματικής αεροπειρατείας που είχε καθηλώσει την κοινή γνώμη για μια βδομάδα (τόσο κράτησαν οι διαπραγματεύσεις των τρομοκρατών με τις αρχές) αποτελούν το σεναριακό ιστό της διεθνούς ταινίας του βραζιλιάνου σκηνοθέτη Χοσέ Παντίλα (έχει γυρίσει επεισόδια του τηλεοπτικού «Narcos» μεταξύ άλλων) και πρωταγωνιστικό δίδυμο τον Γερμανό Ντάνιελ Μπριλ («Goodbye Lenin») και τη Βρετανίδα Ρόζαμουντ Πάικ («Το κορίτσι που εξαφανίστηκε»). Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον πολιτικό θρίλερ, με τη μεγαλύτερη ισχύ του να προκύπτει από την αληθινή ιστορία που πραγματεύεται, το οποίο όμως δεν ξέρει ποιον δρόμο να ακολουθήσει. Ο σκηνοθέτης διστάζει μεταξύ της ντοκιμαντερίστικης γραφής, του ευκολοχώνευτου α λα Χόλιγουντ θεάματος και της πυκνογραμμένης αφήγησης που στόχο έχει να υπογραμμίσει το πολιτικό πλαίσιο της εποχής (τέτοια συμβάντα ήταν αρκετά συνηθισμένα για όλη τη δεκαετία του '70). Αδυνατεί να τα συνδυάσει όλα αυτά χωρίς…αναταράξεις ή κακοτοπιές που γίνονται εντονότερες όσο η ταινία πλησιάζει προς το δραματικό φινάλε.

Μη φέρνεις λουλούδια (Racer and the Jailbird/ Le Fidèle) (2)
Σκηνοθεσία: Μίκαελ Ρ. Ρόσκαμ
Πρωταγωνιστούν: Ματίας Σέναρτς, Αντέλ Εξαρχόπουλος

Όμορφη οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων ερωτεύεται παράφορα μυστηριώδη και γοητευτικό άντρα που της κρύβει την πραγματική του ταυτότητα: πρόκειται για ληστή τραπεζών.

O βέλγος σκηνοθέτης του «Bullhead» Μίκαελ Ρ. Ρόσκαμ φέρνει στο ίδιο κάδρο την Αντέλ Εξαρχόπουλος («Η ζωή με την Αντέλ») και τον Ματίας Σέναρτς («Σώμα με σώμα») στη δεύτερη ταινία του από την τριλογία για το βελγικό υπόκοσμο. Η ταινία ξεκινά και τελειώνει με τον ίδιο τρόπο: μια ξέφρενη κούρσα αυτοκινήτου. Στο μεσοδιάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες ενός παθιασμένου έρωτα, μιας ρεαλιστικής απόδοσης από την καθημερινότητα των ληστών που θυμίζει «Ένταση», μια ανέλπιδα προσπάθεια των χαρακτήρων να ξεφύγουν από τα τερτίπια της μοίρας. Το φιλμ θα μπορούσε να είναι μια ευχάριστη εμπειρία αν συνέχιζε στο τέμπο της πρώτης ώρας, όπου όλα δείχνουν φυσικά, αβίαστα και ρεαλιστικά. Εντελώς αδικαιολόγητα όμως ο Ρόσκαμ στη συνέχεια πατάει το γκάζι της εκβιαστικής συγκίνησης και των απίθανων (με την κακή έννοια) ανατροπών εκτροχιάζοντας το όχημα του στο γκρεμό της λήθης και της απαξίωσης. Σούπερ πάντως το πρωταγωνιστικό ζευγάρι στο δέσιμό του.

ΑΚΟΜΗ

Η καλύτερη ταινία της εβδομάδας είναι ως συνήθως μια παλιά δημιουργία. Ο «Λαβύρινθος του Πάνα» (4), είναι το σκοτεινό παραμύθι που χάρισε διεθνή φήμη στον μεξικανό Γκιγιέρμο ντελ Τόρο. Αλλόκοτη φαντασία, σκηνικά βγαλμένα μέσα από έργα του Γκόγια, ισπανικός εμφύλιος και το τρομακτικότερο τέρας να είναι ο φασίστας αξιωματικός και πατριός της νεαρής ηρωίδας»»» Το γαλλικό «Ερωτευμένος με τη γυναίκα μου» (2) φανερώνει την καλή σχέση που έχει ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Ντανιέλ Οτέιγ με την κωμωδία βάζοντας τις ερωτικές φαντασιώσεις του ήρωα του (τον υποδύεται ο ίδιος) σε οριακές χιουμοριστικές καταστάσεις.»»» Το «Mile 22» (1) είναι η τυπική αμερικανική ταινία δράσης με τον Μαρκ Γουόλμπεργκ στο ρόλο ενός μέλους επίλεκτης ομάδας της CIA που έχει αναλάβει την προστασία ενός σημαντικού μάρτυρα.»»» Στο «Κυρία από τύχη» (-) η υπηρέτρια Ρόζι ντε Πάλμα υποδύεται τη... madame, ενώ η δεύτερη επανέκδοση της βδομάδας είναι η πολιτική κωμωδία «Ιστορία έρωτα και αναρχίας» (3) της Λίνα Βερτμίλερ.