Η σκηνοθέτις Ειρήνη Κωνσταντινίδου βρίσκεται στο Λονδίνο, η δε ταινία της, «Μνημοφρένεια», στη δεύτερη φάση της.Για να ολοκληρωθεί χρειάζεται τη συνδρομή σου. Διάβασε περί τίνος πρόκειται και μετά πέρνα από το www.indiegogo.com/projects/mnemophrenia για να εκφράσεις την έμπρακτη υποστήριξή σου.
Τι είναι η Μνημοφρένεια, η ταινία δηλαδή, αλλά και η «μνημοφρένεια», η αρρώστια;
Η «Μνημοφρένεια» είναι μια μεγάλου μήκους ανθολογία επιστημονικής φαντασίας, η οποία πραγματεύεται την εμφάνιση και εξάπλωση μιας καινούργιας (φανταστικής) ψυχολογικής ασθένειας, η οποία ονομάζεται «μνημοφρένεια». Αυτή η ασθένεια είναι συνδεδεμένη με την τεχνολογική επανάσταση στις ταινίες εικονικής πραγματικότητας (virtual reality), και καθιστά κάποιους ανθρώπους ανήμπορους να ξεχωρίσουν τεχνητές μνήμες από τις αληθινές. Παρακολουθούμε την εξέλιξη της μνημοφρένειας μέσα από τα μάτια των τριών πρωταγωνιστών, οι οποίοι ανήκουν σε τρεις διαφορετικές γενιές της ίδιας οικογένειας. Σε κάθε διαδοχική περίοδο η μνημοφρένεια αντιμετωπίζεται διαφορετικά, αρχικά ως ψυχολογική ασθένεια, έπειτα ως διαφορετική μορφή κοινωνικής συμπεριφοράς και τέλος ως ο κανόνας. Η «Μνημοφρένεια» ξεκίνησε ως μικρού μήκους ιστορία κατά τη διάρκεια του διδακτορικού που έκανα στο Λονδίνο. Το πρώτο μέρος/ιστορία έχει ήδη γυριστεί και τώρα προετοιμαζόμαστε για τα γυρίσματα του δεύτερου μέρους. Η «Μνημοφρένεια» έχει εξελιχθεί σε ένα τριετές πρότζεκτ: μια μεγάλου μήκους ανθολογία που αποτελείται από τρεις ταινίες μικρού μήκους – μία γυρίζεται κάθε χρόνο.
Σημειώνεις στο δελτίο Τύπου πως το σενάριο και για τις τρεις ταινίες αναπτύσσεται μέσω workshops αυτοσχεδιασμού με τους ηθοποιούς. Δηλαδή δεν υπάρχει έτοιμο σενάριο;
Υπάρχει συγκεκριμένη δομημένη ιστορία και πλοκή, αλλά αναπτύσσουμε τους διαλόγους και τους χαρακτήρες μέσω αυτοσχεδιασμού με τους ηθοποιούς. Αυτά τα workshops, τα οποία κινηματογραφούμε, κρατάνε περίπου 2 μήνες. Τα workshops για το δεύτερο μέρος έχουν ήδη ξεκινήσει. Και όταν έχουμε τελειώσει με τα workshops, κάθομαι και βλέπω όλα όσα καταγράψαμε και γράφω το σενάριο (τους διαλόγους) σύμφωνα με αυτά.
Τι διαφορετικό προσφέρει η ταινία σου σε σχέση με τις υπόλοιπες;
Η «Μνημοφρένεια» παίρνει έμπνευση από πολλές άλλες ταινίες επιστημονικής φαντασίας με την ίδια θεματολογία. Σε σχέση όμως με τις περισσότερες ταινίες που απεικονίζουν ένα δυστοπικό μέλλον, η «Μνημοφρένεια» προσφέρει κάτι διαφορετικό. Την όψη μιας τεχνολογικής κοινωνίας που έχει την δυνατότητα να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα, όπου η ενσυναίσθηση μπορεί να προωθηθεί μέσω της τεχνολογίας και η συγχώνευση του βιολογικού με το ψηφιακό μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα ανθρωπότητα.
Η ταινία, παρ’ όλο που με την πρώτη ματιά φαίνεται πως θα έχει μόνο απήχηση σε λάτρεις των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, πιστεύω πως θα ενδιαφέρει πολύ διαφορετικό κοινό, εφόσον είναι πολύ επίκαιρη ειδικά με την επικείμενη εμφάνιση στην αγορά της τεχνολογίας τεχνητής πραγματικότητας, όπως με το headset Oculus Rift. Επίσης, όποιος επενδύσει θα βοηθήσει στη γέννηση μιας ανεξάρτητης ταινίας, η οποία φέρνει μαζί τις τρεις διαφορετικές ιστορίες και θέτει ερωτήσεις σχετικά με την ανθρώπινη ταυτότητα, την εικονική πραγματικότητα και το μέλλον του κινηματογράφου. Μια ταινία που εξερευνά ποιοι είμαστε ως ανθρώπινο είδος ένα βήμα πριν την εξέλιξή μας σε κάτι διαφορετικό. Επίσης υπάρχουν και συγκεκριμένα «δώρα» που δίνουμε ανάλογα με το ποσό που θα δώσει ο καθένας. Από την ταινία σε ψηφιακή μορφή ή DVD, μέχρι 3D φωτογραφίες από την ταινία, 3D πόστερ της ταινίας πάντα μαζί με ανάλογα 3D γυαλιά και μέχρι αυθεντικό αξεσουάρ το οποίο κατασκευάστηκε μόνο για την ταινία, επίσκεψη στο σετ των γυρισμάτων ή πριβέ παρουσίαση της ταινίας (δυστυχώς, χωρίς πληρωμένα έξοδα και διαμονή για Λονδίνο).
Και λίγα βιογραφικά. Πού γεννήθηκες, τι σπούδασες και πού; Πού ζεις τώρα;
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, τελείωσα το Οικονομικό του ΑΠΘ πριν φύγω για Νέα Υόρκη, όπου έκανα το πρώτο μου μεταπτυχιακό στην Επικοινωνία και Μ.Μ.Ε στο πανεπιστήμιο Fordham και κατά την παραμονή μου στη Νέα Υόρκη έκανα και σύντομες σπουδές σε σκηνοθεσία στο NYU. Έπειτα πήγα Λονδίνο όπου έκανα ένα μεταπτυχιακό στον Κινηματογράφο στο UCL και πολύ πρόσφατα τελείωσα το διδακτορικό μου, το οποίο είναι βασισμένο στη «Μνημοφρένεια» στο πανεπιστήμιο Brunel.
Ειδικεύτηκες σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας με θέμα τους την τεχνητή μνήμη. Πώς έφαγες την πετριά; Ποια γνωστή ταινία ανάλογης θεματολογίας είναι η αγαπημένη σου;
Πάντα μου άρεσαν οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας και κυρίως οι ταινίες που πραγματεύονταν θέματα γύρω από τον άνθρωπο και το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, ή πώς μπορεί να επηρεάσει η τεχνολογία την ανθρώπινη μνήμη και κατ’ επέκταση την ανθρώπινη ταυτότητα. Και το μικρόβιο, αν το πούμε έτσι, εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών μου στο UCL, όπου η πτυχιακή μου ήταν ανάλυση δύο ταινιών επιστημονικής φαντασίας που εξερευνούσαν αυτά τα θέματα: «Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού» του Μισέλ Γκοντρί και το «Code 46» του Μάικλ Γουίντερμπότομ. Όσο για αγαπημένη ταινία, δυστυχώς δεν μπορώ να ξεχωρίσω, έχω πολλές ταινίες που μου αρέσουν ιδιαίτερα, για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά: «Blade Runner», «Solaris», «Strange Days», «Total Recall», «Dark City», «Thirteenth Floor», «La Jetée», «Twelve Monkeys», «The Final Cut», «Robocop», «The Truman Show», «Johnny Mnemonic», «Brainstorm», «Existenz». Η «Μνημοφρένεια» είναι ουσιαστικά φόρος τιμής σε όλες αυτές τις ταινίες και ακόμη περισσότερες και αισιοδοξεί να τις ενώσει και να δημιουργήσει κάτι καινούριο.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
