Το φεστιβάλ των Καννών

Μερικές φορές πράγματα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους σχηματίζουν κάποιες αληθινά ανδιαφέρουσες αντιστίξεις. Την ίδια μέρα που στην πρωτεύουσα του Παρισιού χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν για να αρνηθούν σε μια μερίδα πολιτών ένα δικαίωμα (αυτό του γάμου), στις Κάννες βραβεύονταν η «Ζωή της Αντέλ», μία για πρώτη φορά στην ιστορία του φεστιβάλ queer ταινία.

Το φιλμ του Αμπντελατίφ Κεσίς, βεβαίως, μπορεί να μην περιείχε απαραίτητα ένα πολιτικό σχόλιο και η κριτική επιτροπή υποστήριξε ότι είναι «απλώς μια μεγάλη ιστορία αγάπης» (ποιος είπε ότι η αγάπη δεν είναι πολιτική πράξη;), όμως η «σύμπτωση», αν πιστεύετε στις συμπτώσεις, δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ενδιαφέρουσα.

Το φιλμ του Κεσίς εξιστορεί την υπέροχη ερωτική ιστορία ενός κοριτσιού με ένα άλλο κορίτσι μέσα από μια αφήγηση που συναρπάζει και μερικές ερωτικές σκηνές που, αν τις έβλεπαν οι άνθρωποι που διαδήλωναν στο Παρίσι χτες, πιθανότατα θα κατέβαιναν και πάλι στους δρόμους για να αρνηθούν στους gay και το δικαίωμά τους στο σεξ. Από καθαρή ζήλια.

Ο Κεσίς ευχαριστώντας την κριτική επιτροπή για τον Χρυσό Φοίνικα, το μεγάλο βραβείο του φεστιβάλ, προέτρεψε: «Να εκφράζετε τον εαυτό σας και να αγαπάτε ελεύθερα όποιον θέλετε» κι αυτό είναι από μόνο του μια πολιτική στάση. Ναι, η βράβευση του «La Vie d’ Adele» κάνει από μόνη της σαφή την απόσταση που, όπως συμβαίνει συχνά, υπάρχει ανάμεσα στο συντηρητικό κομμάτι μιας κοινωνίας και στους ανθρώπους της τέχνης, όμως εκτός των άλλων ήταν όντως και η καλύτερη ταινία του φεστιβάλ.

Για πρώτη φορά στις Κάννες η βράβευση, εκτός από το σκηνοθέτη, αναγνώρισε και τις δύο πρωταγωνίστριες του φιλμ, την Αντέλ Εξαρχόπουλος και τη Λέα Σεϊντού, και τη συμβολή που είχαν με τις ερμηνείες τους στην επιτυχία της ταινίας.

Με τη βράβευση του «La Vie d’ Adele» η επιτροπή μάς έκανε να συγχωρήσουμε τις όποιες παραβλέψεις της, όπως για παράδειγμα την ολοκληρωτική απουσία από τα βραβεία της καινούργιας ταινίας του Τζιμ Τζάρμους «Only Lovers Left Alive», μια εξίσου υπέροχη ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δύο βρικόλακες (την Τίλντα Σουίντον και τον Τομ Χίντλεστον), που είναι γεμάτη τρυφερό ρομαντισμό, τσαλακωμένη ομορφιά και λεπτό χιούμορ.

Ναι, είναι μία από τις καλύτερες ταινίες του Τζάρμους και αναμφίβολα ένα από τα highlights του φεστιβάλ, όμως αυτές οι Κάννες ανήκαν στην «Αντέλ», που όχι μόνο μας έδειξε πως είναι το σπουδαίο σινεμά στα μέτρα του ανθρώπου, αλλά κατόρθωσε με τη βράβευσή της να σβήσει και την πικρή γεύση που είχε η χθεσινή μέρα για την πλειοψηφία των Γάλλων που δεν βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν εναντίον των δικαιωμάτων των συμπολιτών τους...