Από τη στιγμή που ο κινηματογράφος έγινε βιομηχανία, η «αθωότητα» ή η αφέλεια των δημιουργών άρχισε να εκλείπει. Απόδειξη, οι δύο επιστολές που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας μεταξύ του Στάνλεϊ Κιούμπρικ και του υποδιευθυντή της εταιρείας παραγωγής της ταινίας «2001: Η Οδύσσεια του διαστήματος»:
Σε ελεύθερη μετάφραση: Ο Κιούμπρικ ρωτάει τον Κάρας, αν η ΙΒΜ γνωρίζει ότι ένα από τα βασικά στοιχεία της ιστορίας είναι ένας ψυχωτικός υπολογιστής. Του τονίζει ότι δεν θέλει προβλήματα, ούτε θέλει κάποιος να νιώσει ότι εξαπατάται.
Ο Κάρας του απαντά ότι έχει ενημερώσει την ΙΜΒ και της έχει τονίσει ότι στην ταινία ένας υπολογιστής ευθύνεται για θανάτους ανθρώπων. Αναφέρει ότι η IBM δεν έχει πρόβλημα, αφού δεν συνδέεται ο υπολογιστής και η δυσλειτουργία του με την εταιρεία. Επίσης του γράφει ότι η εταιρεία δεν έχει πρόβλημα να μπει στους τίτλους ως τεχνικός σύμβουλος (που ήταν), φθάνει το όνομά της να «θαφτεί» με τρόπο.
Ερευνώντας την «υπόθεση» πρόσεξα ότι τόσο ο Κιούμπρικ όσο και ο συγγραφέας, Άρθουρ Κλαρκ, εκείνη την περίοδο διαρκώς τόνιζαν ότι είναι τελείως συμπτωματικό ότι το όνομα του υπολογιστή της ταινίας (HAL) έχει τρία γράμματα, όπως και το όνομα της εταιρείας (ΙΒΜ). Επίσης ανέφεραν ότι συμπτωματικό ήταν και το «κενό ενός γράμματος». Ο υπολογιστής στην ταινία λεγόταν HAL 9000 ενώ το 1961 η εταιρεία είχε κυκλοφορήσει τον ΙΜΒ 7094, τον πρώτο υπολογιστή που αναπαρήγαγε ψηφιακά φωνή και μουσική. Υπάρχει και σκηνή/αναφορά στην ταινία.
Jack Reacher: Τσακ Νόρις και εξωγήινος
Μπορεί να μην έχω δει το «Oblivion», αλλά βάζω στοίχημα ότι σε μια ακόμη ταινία ο Τομ Κρουζ τα καταφέρνει. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι το σχέδιο του Τομ είναι να μας αποδείξει ότι είναι ανώτερος από ολόκληρη τη μυθολογία του Τσακ Νόρις. Και δεν υπάρχει καλύτερο φιλμ/απόδειξη από το «Jack Reacher», που κυκλοφόρησε στις ελληνικές αίθουσες στις αρχές της χρονιάς.
Σε αυτή την ταινία ο Τομ τα κάνει όλα. Είναι καλύτερος από τον Σέρλοκ Χολμς, τον Λούκι Λουκ, τον Ράμπο, τον Στίβεν Σίγκαλ, τον Άιρτον Σενα, πιο πνευματώδης από τον Γούντι Άλεν, σαφώς πιο εγκρατής από τον Τσαρλς Μπρόνσον (να θυμίσω κινηματογραφικό ανέκδοτο των 80s (Τσαρλς Μπρόνσον: πρώτα η δουλειά και μετά οι γυναίκες, Τζέιμς Μποντ: πρώτα οι γυναίκες και μετά η δουλειά), ενώ από λάθος του σκηνοθέτη δεν τα έβαλε με αόρατο εξωγήινο για να αποδειχθεί ότι έχει καλύτερη όραση από κουκουβάγια.
Ίσως να ευθύνεται η θρησκεία του, αλλά αφήνει διαρκώς ούφο υπονοούμενα. «Uέλω να πάω στο διάστημα», «σίγουρα υπάρχουν εξωγήινοι» κ.λπ. Δεν εξηγείται αλλιώς η χαλαρότητα και η αποτελεσματικότητα όταν αντιμετωπίζει τους άλλους εξωγήινους. Είμαστε σίγουρα θύματα της «προπαγάνδας» του, που προσπαθεί να μας πείσει ότι μόνο αυτός μπορεί να σώσει τον πλανήτη και μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει. Μπαίνω στη διαδικασία να εξαφανίσω από την ταινιοθήκη μου όλες του τις ταινίες –με εξαίρεση τα «Top Gun» και «Collateral»– γιατί έχω παιδί, θα μου βγει σαϊντελόγος και δεν έχω λεφτά να το στείλω στο διάστημα.
Αν θέλετε να χειροκροτήσετε με ενθουσιασμό τον Τομ, δείτε το Jack Reacher. Για να πεισθείτε, να μία από τις κορυφαίες σκηνές της ταινίας:
Και εδώ μια ένδειξη ότι ο Τομ μπορεί να είναι εξωγήινος:
Το δεξί μπροστινό του δόντι είναι στο κέντρο του προσώπου... ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι έχει ένα δόντι παραπάνω!
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
13°
