Νύχτες Πρεμιέρας με τα νέα φιλμ των Μίκαελ Χάνεκε και Κλερ Ντενί

Κοντεύουμε στο φινάλε του φεστιβάλ αλλά οι σταθερά καλές επιλογές αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Σήμερα Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου το τιμώμενο πρόσωπο είναι και με τη τζίφρα η Κλερ Ντενί – οι φετινές Νύχτες Πρεμιέρας ήταν αφιερωμένες σε εκείνη προβάλλοντας όλες σχεδόν τις ταινίες της- καθώς παίζεται η τελευταία δημιουργία της που καταχειροκροτήθηκε στις Κάννες.

«Η Λιακάδα μέσα μου». Αυτός είναι ο τίτλος της ταινίας που χάρισε στην Ντενί το βραβείο του τμήματος Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών στο πρόσφατο φεστιβάλ των Καννών. Πρόκειται για την ιστορία μιας χωρισμένης μεσήλικης γαλλίδας, της Ιζαμπέλ, που αναζητά τον έρωτα σ’ ένα Παρίσι που φαίνεται να έχει στεγνώσει από ρομαντισμό. Οι πιθανότητες να βρει αυτό που ψάχνει ανάμεσα σε έναν κυνικό τραπεζίτη, έναν γοητευτικό ηθοποιό, τον πρώην σύζυγό της και ένα φλερτ της μιας βραδιάς είναι από απειροελάχιστες μέχρι μηδαμινές. Η έξω καρδιά κομεντί της Ντενί δίνει την ευκαιρία στη Ζιλιέτ Μπινός να επιστρέψει στις καλές ερμηνείες μετά από το φιάσκο του «Μαμά ή γιαγιά;», με τους Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι να την πλαισιώνουν, σε ρόλους-έκπληξη. Η προβολή της ταινίας, παρουσία της ηθοποιού Σαντρίν Ντιμά, θα πραγματοποιηθεί στο Δαναό 1 στις 20.30. 

Το βαρύ πυροβολικό πάντως όχι μόνο του σημερινού προγράμματος αλλά και ολόκληρου του φεστιβάλ είναι δίχως αμφιβολία ο Μίκαελ Χάνεκε. Μπορεί το νέο φιλμ του να μη δικαιώνει απόλυτα τον τίτλο του («Happy end») και να έφυγε με άδεια χέρια από την Κρουαζέτ, αλλά ποιος μπορεί να μείνει αδιάφορος μπροστά την καλλιτεχνική ιδιοφυία του κορυφαίου σύγχρονου αυστριακού δημιουργού («Λευκή κορδέλα», «Amour»);

Το θέμα του έργου που θα παιχτεί στο Ιντεάλ στις 22.00 αφορά στις σχέσεις των μελών μιας εύπορης γαλλικής οικογένειας στο Καλαί της Βόρειας Γαλλίας, που δοκιμάζονται με αφορμή τους προσφυγικούς καταυλισμούς που δημιουργούνται δίπλα τους. Τα μέλη της πλούσιας φαμίλιας παίζουν κρυφτούλι μεταξύ τους: ο ηλικιωμένος πατέρας σχεδιάζει να δώσει τέλος στη ζωή του. Η κόρη του διαλέγει την εργασιομανία καλύπτοντας τη συναισθηματική της απονέκρωση. Ο γιος του δεν είναι ο πιστός σύζυγος που όλοι εικάζουν. Ο εγγονός του φανερώνεται ανεπαρκής σε όλα. Η 13χρονη δισέγγονή του δεν είναι τόσο αθώα όσο φαίνεται. Προφανές το σχόλιο του σκηνοθέτη πίσω από όλο αυτό το υπόγειο δίκτυο απόγνωσης και αλλοτρίωσης που απλώνεται από τη μία γενιά στην άλλη: τα χάπι εντ είναι μια ουτοπία.

Από το υπόλοιπο πρόγραμμα ξεχωρίζουν με άνεση τα «Μυστήρια της Σικελίας» (Δαναός 2- 19.45) που αφηγούνται  την αληθινή ιστορία απαγωγής ενός 13χρονου αγοριού από τη Μαφία που σόκαρε την Ιταλία των 90s. Το υλικό αυτό μετατρέπεται στα χέρια των Γκρασαντόνια και Πιάτσα σε ένα άγριας ομορφιάς παραμύθι το οποίο υφαίνεται περίτεχνα γύρω από τη στυγερή πραγματικότητα του οργανωμένου εγκλήματος. Σε αυτό, η μικρή Λούνα σπάει την ομερτά του περίγυρου και προσπαθεί να ρίξει φως στην εξαφάνιση του αγαπημένου της Τζουζέπε που της έχει κλέψει την καρδιά.