Το απόγευμα της Πέμπτης 21/9, στις 17.30, μία κατάμεστη από δημοσιογράφους και φωτογράφους αίθουσα στο ξενοδοχείο Παρκ της λεωφόρου Αλεξάνδρας, υποδέχτηκε την Βανέσα Ρεντγκρέιβ και την ομάδα του ντοκιμαντέρ «Sea Sorrow» με χειροκροτήματα.
Η μεγάλη ηθοποιός και ακτιβίστρια, προσκεκλημένη του 23ου φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας στο οποίο θα προβληθεί την Παρασκευή 22/9 το βράδυ η ταινία της για το προσφυγικό ζήτημα, συνοδευόταν από τον Λόρδο Άλφρεντ Νταμπς (τέως βουλευτής με το Κόμμα των Εργατικών στη Βρετανία που έχει δώσει τη μάχη του στη Βουλή για να περάσει η τροπολογία για την παροχή ασύλου σε παιδιά προσφύγων, πρόσφυγας από την Τσεχοσλοβακία και ο ίδιος στα παιδικά του χρόνια και νυν ιδρυτής της οργάνωσης «Safe Passage»), από τον γιο της και παραγωγό του ντοκιμαντέρ Κάρλο Νέρο και τη Μιμή Ντενίση. Στενή φιλία συνδέει τις δύο γυναίκες από την εποχή που η Μιμή Ντενίση είχε καλέσει την Βανέσα Ρέντγκρέιβ στην Αθήνα για την παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη», έργο που και αυτό, με το δικό του τρόπο, μίλησε για το δράμα των προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής.
Η ομάδα του «Sea Sorrow» ερχόταν κατευθείαν από τη Λισσαβόνα όπου παρουσιάστηκε και εκεί το ντοκιμαντέρ. Είναι αξιοσημείωτο το πάθος και η πίστη της μεγάλης ηθοποιού σε αυτό το project, κάτι που φάνηκε και στη συνέντευξη τύπου όπου μίλησε καθηλωτικά για αυτό και τους λόγους που την οδήγησαν να το κάνει.
Χαμογελαστή, με ήρεμη, καθησυχαστική φυσιογνωμία, δέχτηκε με χαρά το κόκκινο τριαντάφυλλο που την περίμενε στη θέση της στο πάνελ. Μίλησε με καθαρές απόψεις και κάθετο ύφος, δεν δίστασε ακόμη και να δείξει τη δυσαρέσκειά της για κάποιες ερωτήσεις δημοσιογράφων και επέμενε, ζητώντας πιεστικά από τον Λουκά Κατσίκα, διευθυντή του φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας, να εξηγήσει με λεπτομέρειες πώς μπορεί κάποιος να προμηθευτεί εισιτήρια για την προβολή της ταινίας, την Παρασκευή το βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής, μια και τα έσοδα από την προβολή θα διατεθούν για την ενίσχυση των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» και του «Safe Passage».
Το «Sea Sorrow» είναι μία νοερή διαδρομή από το Λονδίνο στο Αιγαίο κι από τον Σαίξπηρ στους προσφυγικούς καταυλισμούς με παιδιά που άφησαν τις οικογένειές τους μια ήπειρο μακριά. Μέσα από τις μνήμες χρόνων, προσωπικές μαρτυρίες και με το χαρακτηρισμό του κατεπείγοντος, η βραβευμένη με Όσκαρ Βανέσα Ρέντγκρεϊβ σκηνοθετεί ένα κινηματογραφικό δοκίμιο για τη σύγχρονη μεταναστευτική και προσφυγική τραγωδία.
Η ίδια έχει δηλώσει ότι, συγκλονισμένη από την εικόνα του μικρού Αϊλάν, του μικρού παιδιού που πνίγηκε στο Αιγαίο, αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί και έτσι ήρθε στην Ελλάδα πριν δύο χρόνια, επισκέφθηκε προσφυγικούς καταυλισμούς και μίλησε με ενθουσιασμό για τη φιλοξενία που παρέχει ο ελληνικός λαός στους πρόσφυγες. Τα καλά της λόγια τα μετέφερε και στο εξωτερικό και, ακόμα και τώρα, με αυτά τα λόγια ξεκινάει τη συνέντευξη τύπου.
Είναι μία ιστορία που την άγγιξε μια και η ίδια, θυμάται από τα παιδικά της χρόνια, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τους βομβαρδισμούς του Λονδίνου και την εκκένωση της πόλης για να διασωθούν οι κάτοικοι, όπως είχε ζητήσει να κάνουν η τότε κυβέρνηση του Ουίνστον Τσόρτσιλ.
Μιλάει αργά, με βλέμμα που σε παρατηρεί και μεταδίδει την εικόνα. Κάνει παύσεις, μιμείται τις αντιαεροπορικές σειρήνες δυνατά σηκώνοντας δραματικά αργά το χέρι της. Η αίθουσα έχει καθηλωθεί. Η ηθοποιός εξηγεί πώς οι γονείς της, γνωστοί ηθοποιοί τότε στο Λονδίνο, είχαν αγοράσει μία μικρή φάρμα στα ανατολικά για να περιθάλψουν όσα παιδιά από το κύμα των προσφύγων της Ευρώπης, μπορούσαν.
«Ήμουν παιδί του πολέμου και μετά τον πόλεμο άκουσα στο ραδιόφωνο μια δραματοποίηση της διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα Ηνωμένα Έθνη. Αν και δεν το ήξερα τότε, αυτή η διακήρυξη ενέπνευσε τον Νέλσον Μαντέλα και όλους τους ανθρώπους που μάχονται για την ελευθερία» λέει.
Μιλάει με αυστηρότητα για τους νόμους που δεν τηρήθηκαν. «Η παροχή ασύλου είναι νόμος!» τονίζει με δυνατή φωνή. «Αυτή είναι η συνθήκη της Γενεύης. Κάθε κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη διά νόμου να βοηθά τους μετανάστες. Αλλά σήμερα όλοι οι πρόσφυγες στέλνονται πίσω στην Τουρκία. Αυτό είναι παραβίαση του ακρογωνιαίου λίθου της Συνθήκης της Γενεύης. Οι κυβερνήσεις δεν έχουν καθήκον να συμφωνούν με τους πολίτες τους αλλά να βοηθούν τους ανθρώπους».
Θυμάται ότι οι πρώτοι μετανάστες που βοήθησε η οικογένειά της ήταν πρόσφυγες από την Ουγγαρία. «Δεν μπορούσα να σπουδάζω θέατρο και να μελετώ Τσέχοφ γνωρίζοντας ότι υπάρχουν τόσα προβλήματα στον κόσμο» λέει. «Δεν είχα ιδιαίτερες δεξιότητες αλλά ήξερα να φτιάχνω τα βασικά. Μαγείρευα γκούλας. Αρχικώς η Κυβέρνηση θα υποδεχόταν στη χώρα μου 2.500 Ούγγρους. Όμως ασκήθηκε πίεση από τον κόσμο και τελικά ήρθαν 20.0000. Έτσι ήρθε και ο λόρδος Άλφρεντ Νταμπς στα 6 του χρόνια στην Αγγλία. Και βλέπετε, σήμερα η Ουγγαρία δεν δέχεται μετανάστες».
Μία ερώτηση δημοσιογράφου που έκανε την Βανέσα Ρέντγκρέιβ να αντιδράσει, ίσως επειδή παρεξήγησε τον τρόπο που διατυπώθηκε, ήταν «Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι εμείς, ο κόσμος, δεν δεχόμαστε εύκολα τους μετανάστες». Η ηθοποιός με αυστηρό ύφος ζήτησε να μάθει «ποιοι είναι οι "εμείς"; Εκπροσωπείτε κάποια μερίδα κόσμου; Εκπροσωπείτε την εφημερίδα σας; Δεν δέχομαι το "εμείς"! Μιλώ συγκεκριμένα για τις κυβερνήσεις που έχουν κοινωνικές, πολιτικές και ηθικές ευθύνες αλλά κυρίως ευθύνη απέναντι στον νόμο που δεν τηρούν».
Κάτι παρόμοιο συνέβη και αργότερα, σε ερώτηση άλλης δημοσιογράφου: «Γιατί επιλέξατε να γυρίσετε ντοκιμαντέρ και όχι ταινία μυθοπλασίας, αφού ο κόσμος έχει κουραστεί από από τα ντοκιμαντέρ;». Η Βανέσα Ρέντεγκρέιβ και πάλι είχε μία καθηλωτική αντίδραση που θύμισε την υπόστασή της σαν «τη μεγαλύτερη ηθοποιό σήμερα», όπως την προσφώνησε ο Λουκάς Κατσίκας στην έναρξη. Πήρε μία βαθιά έκφραση σαν προσηλωμένη στο άπειρο και με υποβλητική φωνή άρχισε να λέει: «Σηκώνω τα ινία του Ποσειδώνα... Σηκώνω τα ινία... Ο Ποσειδώνας δεν έσωζε ανθρώπους. Αλλά οι Έλληνες έκαναν τα πάντα για να σώσουν... Οι ρίζες αυτής της ταινίας βρίσκονται κάτω από τη θάλασσα... Ποιος τις έβαλε εκεί; Η Ευρωπαϊκή Ένωση τις έβαλε. Στην ταινία μου λέω ότι οι Έλληνες έδωσαν ένα μάθημα ανθρωπιάς. Ποιο είναι το μάθημα που έδωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση; Μια λέξη θα ήταν αρκετή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε στον κόσμο το μάθημα της απανθρωπιάς».
Στο τέλος της συνέντευξης, η Βανέσσα Ρέντγκρέιβ, παρά την κούραση του ταξιδιού, μίλησε και στις κάμερες, πιο χαλαρή και με χιούμορ, αγκάλιαζε με αγάπη την Μιμή Ντενίση λέγοντας «Μι-μι-μού!».
Info: 22/9/2017, 19:30, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Η προβολή πραγματοποιείται με την παρουσία της σκηνοθέτιδας, Βανέσα Ρέντγκρεϊβ και του υποστηρικτή του «Safe Passage», Λόρδου Άλφρεντ Νταμπς. Τη βραδιά θα προλογίσει η Μιμή Ντενίση ενώ θα ακολουθήσει συζήτηση υπό τον συντονισμό του δημοσιογράφου Νικόλα Βαφειάδη με το κοινό και τους: Βανέσα Ρέντγκρειβ, Λόρδο Άλφρεντ Νταμπς, Μιμή Ντενίση, Ηλία Παυλόπουλο (Γενικό Διευθυντή Γιατρών Χωρίς Σύνορα) και Safe Passage.
Η προπώληση των εισιτηρίων γίνεται διαδικτυακά, στο viva.gr και στα παρακάτω σημεία πώλησης:
- στις συνεργαζόμενες Aίθουσες του Φεστιβάλ, με μετρητά και χρέωση κάρτας
Δαναός 1 & 2 (Κηφισίας και Πανόρμου)
Όπερα 1 & 2 (Ακαδημίας 57)
- στο Γραφείο Τύπου και Υποδοχής του Φεστιβάλ, στο Aegean Omiros College (Πανεπιστημίου 17, ισόγειο), μόνο με χρέωση σε πιστωτική ή χρεωστική κάρτα, από τις 11.00 έως και τις 18.00
ΔΕΝ θα πωλούνται από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ούτε διαδικτυακά, ούτε στο ταμείο του.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
19°
