Η ταινία «18 Κιλά Αγάπης» του βραβευμένου σκηνοθέτη Ντάνι Μένκιν, που προβλήθηκε στον Ο.Η.Ε. στην Νέα Υόρκη, είναι ο εορτασμός της Ζωής. Είναι η έμπνευση. Είναι το γέλιο. Είναι η χαρμολύπη. Είναι η φιλία. Είναι η θέληση και η γενναιότητα προσωποποιημένα. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου καταδικασμένου σε θάνατο και η ανατροπή της καταδίκης.
Ο Άμι ζυγίζει μόνο 17μισι κιλά και μπορεί να κινήσει μόνο ένα από τα δάχτυλα του αριστερού του χεριού. Έχει φτάσει στην ηλικία των 34 ετών, ενώ οι γιατροί του έδιναν μόνο δυο χρόνια ζωής, όταν διέγνωσαν την ασθένειά του την ημέρα που γεννήθηκε! Η ταινία καταγράφει την πραγματοποίηση ενός ονείρου του Άμι, το ταξίδι του από τη μία άκρη της Αμερικής έως την άλλη, καθώς και τις προσωπικές του σχέσεις με τους φίλους και την κοπέλα του. Ο Άμι πάσχει από Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία (SMA), μία ανίατη ασθένεια. Είναι η νούμερο ένα γενετική αιτία θανάτου στα παιδιά κάτω των 2 ετών. Οφείλεται στην απουσία του γονιδίου SMN1, που είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά της εντολής κίνησης από τον εγκέφαλο στους μύες. Δεν έχει καμία επίπτωση στη νοητική ικανότητα. Στην Ελλάδα η SMA θεωρείται ότι αποτελεί το τρίτο πιο συχνό γενετικό νόσημα μετά τη μεσογειακή αναιμία και την ινοκυστική ίνωση.
Ο σκηνοθέτης, Ντάνι Μένκιν, θέλησε να καταγράψει τη ζωή του Άμι που είναι δημιουργός ταινιών κινουμένων σχεδίων. Ο Άμι γεννήθηκε στο Τέξας, αλλά μεγάλωσε και έζησε στο Ισραήλ. Ο Ντάνι Μένκιν μας διηγείται: «Βρισκόμουν σε μια καφετέρια όταν πρωτοείδα τον Άμι. Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν η εξωτερική εμφάνιση του Άμι, που ζύγιζε μόλις 17μισι κιλά (39 λίβρες). Θέλησα να τον γνωρίσω από περιέργεια και αυτό που μου τράβηξε το ενδιαφέρον ήταν η βαθιά αίσθηση χιούμορ του Άμι και η θέλησή του. Όταν ήθελε κάτι ο Άμι, το πετύχαινε. Και όταν αποφάσισε να διασχίσει τις Η.Π.Α., μάς πήρε μαζί του! Όλοι βλέπουν αμέσως ότι είναι διαφορετικός εξωτερικά. Όμως, στην ουσία, είναι σαν και μας. Δεν είναι διαφορετικός. Ταξιδέψαμε μαζί του, πετάξαμε πάνω από τον Ατλαντικό μαζί του. Ο Άμι έτρεξε πάνω σε μηχανή Harley-Davidson, εκπλήρωσε τα όνειρά του και αυτό είναι το πιο σπουδαίο κατόρθωμα.
Είναι φίλος, είναι αστείος, εγώ δεν τον βλέπω σαν να είναι άτομο με ειδικές ανάγκες. Όπως κάθε φίλος, έτσι κι εκείνος γίνεται ενοχλητικός μερικές φορές. Στην ταινία χωρίζει με την κοπέλα του, αλλά μπορώ να σας πω ότι ο Άμι , μετά το γύρισμα της ταινίας, έκανε μια νέα σχέση. Ήταν πολύ γενναίο αυτό που έκανε, δηλαδή να πει στην κοπέλα του να χωρίσουν μετά από συμβίωση 2 ετών. Αισθανόταν ότι η κοπέλα αυτή δεν του έδινε όσα ήθελε από τη σχέση αυτή. Ο Άμι είναι η απόδειξη ότι δεν πρέπει να παρατάς την ελπίδα για έρωτα και αληθινή αγάπη .Διασχίζοντας τη Βόρεια Αμερική από άκρη σε άκρη, ο Άμι θέλει να συναντήσει τον αδελφό του τον Όσκαρ και να βρει τον γιατρό που είχε διαγνώσει την ασθένειά του όταν γεννήθηκε, για να του αποδείξει ότι ζει ακόμα.
Η ταινία μου δεν είναι πολιτική. Είναι ξεκάθαρα μια ταινία για την αγάπη. Ενέταξα και τα κινούμενα σχέδια που δημιούργησε ο Άμι και μου άρεσε ιδιαίτερα ο τρόπος που εξέφρασε τη σχέση του με τη Χριστίνα με αυτά τα κινούμενα σχέδια. Ήταν έξοχος ανιματέρ. Το κόστος ζωής του Άμι ήταν πολύ υψηλό, ίσως 5 φορές πιο υψηλό από το δικό μας και τον βοηθούσαμε εμείς οι φίλοι, οι συγγενείς, οι κοινωνικές υπηρεσίες . Επίσης κέρδιζε χρήματα από τα κινούμενα σχέδια, τα οποία δημιουργούσε μόνο με το ένα δάχτυλο του αριστερού του χεριού. Είμαι χαρούμενος που μπορώ να διαδίδω χαρά και αγάπη από το Ισραήλ, με αυτήν την ταινία».
Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 22 Μαρτίου, στις 17:30, στην αίθουσα «Παύλος Ζάννας», στο πλαίσιο του 15ου Διεθνούς Φεστιβαλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (15 - 24 Μαρτίου 2013)
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
13°
