Η έκτη μέρα του 70ού Φεστιβάλ των Καννών ανήκε αναμενόμενα στους Γιώργο Λάνθιμο και Michale Haneke, δημιουργούς των δύο πιο αναμενόμενων ταινιών του Διαγωνιστικού κι εκείνων που τελικά πόλωσαν περισσότερο τους κριτικούς. Το γεγονός ότι κανείς εκ των δύο δεν γύρισε τελικά το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον Χρυσό Φοίνικα έχει προσδώσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην τελική κρίση της επιτροπής. Στο κόκκινο χαλί οι πρώτης, δεύτερης και τριτοδεύτερης κατηγορίας celebrities συνεχίζουν να παρελαύνουν με πάθος κι αυταπάρνηση και στις ουρές των ταπεινών εκπροσώπων των media διαξάγεται ένα καθημερινό to know us better, πάνω από καφέδες, φαγητά και tablet, στην προσπάθεια να κερδίσουν όλοι λίγο παραπάνω χρόνο.
ΟΙ ΑΦΙΞΕΙΣ
Η χαρά του photocall και του κόκκινου χαλιού και σήμερα με τους σταρ και τους σκηνοθέτες των «Killing of a sacred deer» και «Happy End» να μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Απολαύστε υπεύθυνα κι αναρωτηθείτε πόσες βαλίτσες έφεραν στις Κάννες η Nicole Kidman κι η Isabelle Huppert κι αν πλήρωσαν υπέρβαρο στο αεροδρόμιο.
Στο έτερο σημαντικό συμβάν της ημέρας, η τιμητική προβολή της νέας ταινίας του André Téchiné «Nos Années Folles» συγκέντρωσε την Εθνική Γαλλίας από ντίβες του σινεμά της χώρας, με τις Catherine Deneuve, Isabelle Huppert, Emmanuelle Beart, Juliette Binoche, Sandrine Kiberlain και Elodie Bouchez, όλες κατά καιρούς μούσες του σκηνοθέτη, να το δικό τους φόρο τιμής. Εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός πως, αν και η προβολή έγινε σχεδόν ταυτόχρονα με την επίσημη πρεμιέρα του «Happy End», η Isabelle Huppert κατάφερε να αλλάξει φόρεμα μέσα σε μισή ώρα. Αλλά αυτό σημαίνει να είσαι μια θεότητα του κινηματογράφου, του κόκκινου χαλιού και της γρήγορης αλλαγής φορέματος στις τουαλέτες του Palais.
ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ
The Day After
Ο Hong Sang-soo είναι ο νέος αγαπημένος Ασιάτης των κινηματογραφικών φεστιβάλ παγκοσμίως και φέτος ήρθε στις Κάννες με δύο ταινίες, μία εκτός Διαγωνιστικού με την Isabelle Huppert, το Claire's Camera, και αυτήν εδώ στο Διαγωνιστικό Τμήμα, στην οποία αφηγείται με το γνωστό του διαλογικό ύφος τις παρεξηγήσεις και τα μπερδέματα ανάμεσα σε έναν άντρα, τη γυναίκα του, την πρώην ερωμένη και τη νέα υπάλληλο στον εκδοτικό οίκο του. Χαριτωμένο και σε σημεία υστερικό το «The Day After» είναι ένα ασπρόμαυρο ακατέργαστο διαμαντάκι φεστιβαλικής κοπής για όσους αγαπούν τη nouvelle vague και τον Eric Rohmer ή τους αρέσει να μιλούν για τη σχέση τους και τα συναισθήματά τους. Οι υπόλοιποι ξεχάστε ό,τι μόλις διαβάσατε.
How To Talk To Girl At Parties
O δημιουργός των «Hedwig and The Angry Inch» και «Shortbus», John Cameron Mitchell κατέφτασε στις Κάννες με τη νέα του ταινία, βασισμένη σε ένα διήγημα του Neil Gaiman και πολλά υποσχόμενη, απογοήτευσε όμως σφόδρα καθώς το «How To Talk To Girls At Parties» δεν θυμίζει σε τίποτα τις δύο σφιχτοδεμένες και γεμάτες ζωντάνια προηγούμενες ταινίες του, αντίθετα παλινδρομεί και παραπαίει ανερμάτιστη ανάμεσα σε φιγούρες της πανκ σκηνής, χαζοχαρούμενους διαλόγους και μια trashy τελικά ατμόσφαιρα, που ούτε στο ελάχιστο μεταδίδει την επαναστατικότητα και τον κυνικό ρομαντισμό της punk σκηνής στο Λονδίνο του 1978.
Στην ειδική post mortem προβολή για το κύκνειο άσμα του τιτανοτεράστιου Abbas Kiarostami, το συγκινησιακό φορτίο θόλωσε αναμενόμενα την αντικειμενική κρίση και τα 24 κάδρα του ιρανού σκηνοθέτη που ζωντανεύουν ισάριθμες φωτογραφίες για τεσσεράμιση λεπτά και πειραματίζονται με την αφηγηματικότητά τους, απέκτησαν σημειολογικές διαστάσεις πνευματικής παρακαταθήκης μεγαλύτερες από όσες ενδεχομένως τους αναλογεί − δεν παύουν να είναι όμως μια τελευταία δυστυχώς επίσκεψη στο μοναδικό όραμα ενός μοναδικού δημιουργού.
It all sounds Greek to me(ή αλλιώς το ελληνικό χρώμα της ημέρας)
Την ημέρα της πρεμιέρας του Γιώργου Λάνθιμου και των αντιδράσεων που προκάλεσε σε παγκόσμιο επίπεδο είναι κάπως understatement να πεις ότι η μέρα είχε ελληνικό χρώμα. Κι επειδή πολλά γράφτηκαν για την προβολή του «Killing of a Sacred Deer» στον ανελέητο αγώνα των ελληνικών μέσων για ακόμα περισσότερα clicks, επαναλαμβάνουμε ότι όντως υπήρχαν αποδοκιμασίες 10-15 ατόμων σε μια αίθουσα 2000 ατόμων (στην πρωινή δημοσιογραφική προβολή), τα χειροκροτήματα ήταν ελαφρώς συγκρατημένα, αλλά αυτό ελάχιστο ρόλο παίζει σε ένα έργο που θέλει το χρόνο του προκειμένου να το εκτιμήσεις ή να το απορρίψεις και σε ένα φεστιβάλ που την τελική απόφαση την παίρνει η επιτροπή κι όχι οι δημοσιογράφοι οποιασδήποτε χώρας.
Σε μια μέρα που οι μόνες συμμετοχές του Διαγωνιστικού είναι η νέα ταινία της ηλικιωμένης Ιαπωνέζας Naomi Kawase και μια βιογραφία για τον Auguste Rodin, πώς καλύπτεις το κενό που δημιουργείται στο κόκκινο χαλί και στο διψασμένο για λάμψη και celebritites κοινό; Φυσικά με μια βραδιά αφιερωμένη στα 70 χρόνια του Φεστιβάλ, όπου μαζεύτηκαν όλοι (μα όλοι ανεξαιρέτως) οι διάσημοι που έχουν έρθει στις Κάννες, έβγαλαν αναμνηστικές φωτογραφίες και παρέλασαν για μια ακόμη χρονιά από το κόκκινο χαλί. Κι επειδή την έβδομη ημέρα της δημιουργίας ακόμα και οντότητες με δυνάμεις παραπάνω από τις δικές μας αποφάσισαν να ξεκουραστούν (ή το ρίξαμε λίγο παραπάνω στο ποτό στο πολύ επιτυχημένο πάρτι του ελληνικού περίπτερου της Αγοράς), για σήμερα σας έχουμε λάμψη, λάμψη κι ακόμα περισσότερη λάμψη.
Η έκτη μέρα του 70ού Φεστιβάλ των Καννών
Στο πάρτι του ελληνικού περίπτερου στην Αγορά σερβιρίστηκαν ελληνικές σπεσιαλιτέ σε μινιμαλιστικές ποσότητες και κοκτέιλ με βάση τη μαστίχα και το βερμούτ, ακούστηκε Μητροπάνος και George Michael, εμφανίστηκε ο Ευθύμης Φιλίππου και όλοι εξέφρασαν την αισιοδοξία τους για ακόμα καλύτερες ημέρες στην εγχώρια κινηματογραφία της που καταφέρνει σιγά-σιγά να ορθώσει τη δική της φωνή στο διεθνές προσκήνιο.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
15°
