Έγραψα μια ταινία μεσαίου μήκους με θέμα την αποτέφρωση και αυτό είναι το 1ο μέρος του σεναρίου. Μπορείτε να διαβάσετε τους λόγους που με οδήγησαν να γράψω την ταινία στο σχετικό κείμενο μαζί με στοιχεία για την αποτέφρωση και απόψεις με τις υπογραφές τους. Η Sky είναι μια γυναίκα γύρω στα 30. Μια μέρα μαθαίνει ότι πολύ σύντομα θα πεθάνει. Ποια είναι η επιθυμία της για την σορό της;
Πρωί και βρισκόμαστε σε ένα αμφιθέατρο όπου όλα είναι λευκά. Οι τοίχοι, το πάτωμα, οι κουρτίνες, οι καρέκλες. Το φως αρκετό, περνά μέσα από τις κουρτίνες. Οι παρευρισκόμενοι (περίπου 150 άτομα) φορούν μαύρα –κάποιοι και μαύρα γυαλιά ηλίου- κάθονται σε λευκές καρέκλες μπροστά σε ένα αναλόγιο. Δίπλα στο αναλόγιο μια πολυθρόνα με έναν τεράστιο λούτρινο αρκούδο και η φωτογραφία της Sky πάνω σε ένα πατίνι, δίπλα στο πατίνι ο σκύλος της Sky με μαύρο παπιγιόν.
Ο συμβολαιογράφος της Sky σηκώνεται και ανεβαίνει στο αναλόγιο. Πίσω του μια τεράστια οθόνη. Κρατά στο χέρι του ένα χειριστήριο. Απευθυνόμενος στους παρευρισκόμενους, λέει: «Η Sky με εξουσιοδότησε να… πατήσω αυτό το κουμπί». Πατάει το κουμπί από το χειριστήριο και το βίντεο αρχίζει. Βλέπουμε τη Sky να κάνει αστείες γκριμάτσες με τη μούρη σχεδόν κολλημένη στον φακό. Κάθεται οκλαδόν στο ξύλινο πάτωμα του δωματίου της. Φοράει ένα σκισμένο, ξεθωριασμένο τζιν και ένα γκρι t shirt με τη γνωστή γλώσσα και το λογότυπο των Rolling Stones. Λίγο μετά σοβαρεύεται και αρχίζει να μιλάει.
SKY: Γεια. Το ξέρω ότι μοιράζεστε όλοι την ίδια αγωνία εδώ και μέρες. Γι’ αυτό ανοίγω αμέσως τον φάκελο.
(Με τα δάχτυλά αλλά χωρίς φάκελο, κάνει ότι ανοίγει έναν φάκελο. Χαμογελά και λέει…)
SKY: And the bear goes to (πλάνο στον αρκούδο)… Patrick!»
Το πλήθος αναστατώνεται δυσάρεστα. Ψίθυροι και φωνές που πότε δυναμώνουν πότε επανέρχονται στην τάξη. «Στον Patrick! Πώς είναι δυνατόν!»… Η οικογένειά της δείχνει αναστατωμένη. Η μητέρα της έξαλλη. Όλοι είναι όρθιοι εκτός από τον Patrick που κοιτά την οθόνη με την παγωμένη εικόνα της χαμογελαστής πια Sky. Μοιάζει σαν να κοιτάζονται στα μάτια.
SKY: «Σκάστε! (παύση… όλοι σωπαίνουν και κοιτάζουν την οθόνη) Είναι οριστικό. Ο αρκούδος θα πάει με τον Patrick! Bye!»
Το video τελειώνει και οι ψίθυροι ξαναρχίζουν.
Αμέσως μετά ο συμβολαιογράφος καλεί τον Patrick στο αναλόγιο. Εντοπίζοντάς τον μέσα στο πλήθος, του κάνει ένα νεύμα για να πλησιάσει. O Αλέξης τον σκουντά φιλικά στον ώμο για να σηκωθεί. Ο Patrick σηκώνεται και πλησιάζει στο αναλόγιο κοιτάζοντας μια την Sky, μια τον συμβολαιογράφο και μια τον αρκούδο. Αγνοεί την οικογένεια της Sky που παραμένει όρθια στην πρώτη σειρά με τις καρέκλες, παρακολουθώντας τον θυμωμένα.
«Θέλετε να πείτε κάτι;», ρωτά ο συμβολαιογράφος τον Patrick. «Υποθέτω μπορώ να πάρω και το πατίνι και τον σκύλο, ε;», απαντά ο Patrick. Παίρνει στην αγκαλιά του τον αρκούδο, βάζει κάτω απ’ τη μασχάλη του το πατίνι και με το ίδιο χέρι κρατά την κορνίζα με τη φωτογραφία της Sky και το λουρί του σκύλου. Με σταθερά βήματα κατευθύνεται προς την έξοδο. Το πλάνο από το ύψος του αναλογίου. Βλέπουμε δεξιά και αριστερά το πλήθος στις καρέκλες. Στη μέση ο διάδρομος που διασχίζει ο Patrick προκειμένου να βγει από την αίθουσα. Κάνει μια στάση στις τελευταίες καρέκλες και δίνει το πατίνι στον κύριο Διογένη που είναι δακρυσμένος. Πάνω στο πατίνι με σκαλιστά γράμματα γράφει «Διογένης + Ουρανία = FFE». Καθώς o Patrick κατευθύνεται προς την έξοδο, βλέπουμε το πρόσωπο του αρκούδου πάνω στον ώμο του Patrick. Ζουμ στα πλαστικά του μάτια… Μέσα απ’ αυτά και ενώ ακούμε ψίθυρους του πλήθους αλλά και τον βηματισμό του Patrick μπαίνουμε στην επόμενη σκηνή…
Η Sky φοράει κοστούμι και γόβες. Κρατά μια μεγάλη τσάντα επαγγελματική με το ένα χέρι και το λουρί του σκύλου της με το άλλο. Μπαίνει στο ψιλικατζίδικο και χαμογελά συνωμοτικά στον Κυρ Διογένη.
ΔΙΟΓΕΝΗΣ: Ώρα για διάλειμμα; Καλώς τους!
SKY: Δώσε μου εκείνο που ξέρεις Διογένη… (με ύφος πονηρό και σιγανή φωνή).
Εκείνος της δίνει το πατίνι της και ένα μικρό στρογγυλό γλειφιτζούρι. Του δίνει φιλί στο μάγουλο και φεύγει.
Φτάνει στην πλατεία και κάθεται σε ένα παγκάκι. Βγάζει από την τσάντα τα σνίκερς της. Βγάζει τις γόβες και φοράει τα σνικερς. Ξετυλίγει το γλειφιτζούρι και το βάζει στο στόμα. Ο σκύλος της την κοιτά σε στάση προσοχής.
SKY: Για να δω… κάτι υπάρχει εδώ και για σένα.
Βγάζει από την τσέπη της ένα σκυλομπισκότο. Ο Ματσακόνης το πιάνει στον αέρα. Η Sky τον αφήνει στο παγκάκι μαζί με τον χαρτοφύλακα, το σακάκι και τις γόβες, παίρνει το πατίνι της και αρχίζει τις βόλτες… σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο.
SKY: (λαχανιασμένα…) Ποιος; (…με το γλειφιτζούρι στο στόμα)
ΓΙΑΤΡΟΣ: Sky καλησπέρα… Είμαι ο Άρης από το διαγνωστικό. Έχω τις απαντήσεις από τις εξετάσεις σου. Θα ήθελα να έρθεις από εδώ.
SKY: Κάνω πατ…
ΓΙΑΤΡΟΣ: …Σήμερα.
(παύση)
SKY: (H Sky κοιτά τον σκύλο της) Μπορώ να έρθω με τον σκύλο μου;
ΓΙΑΤΡΟΣ: …Ναι. Σε περιμένω.
Η Sky κάθεται στο παγκάκι και χαϊδεύει τον σκύλο της στο κεφάλι.
SKY: Ματσακονάκι! Εντόπισαν στο αίμα μου μουρλαμίνη! Εσύ φταις τρελόσκυλο. Πάμε να γίνω καλά… (…λέει με ύφος δραματικό αλλά αστείο).
ΣΚΗΝΗ 3Η:
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ – ΙΑΤΡΕΙΟ- ΜΕΡΑ
SKY – ΓΙΑΤΡΟΣ – ΣΚΥΛΟΣ
Η Sky χτυπά την πόρτα του ιατρείου ενώ ταυτόχρονα λέει «knock knock»…
ΑΡΗΣ: Περάστε…
Η Sky μπαίνει μέσα μαζί με τον σκύλο της. Ο γιατρός κοιτά τον σκύλο και χαμογελά.
ΑΡΗΣ: «Είσαι τρελή! Πώς σε άφησαν να περάσεις μέσα μ’ αυτό το θηρίο;»
SKY: «Νικάω πάντα!», του λέει και του κλείνει το μάτι. Ο γιατρός αμέσως χάνει το χαμόγελό του.
ΑΡΗΣ: Κάθισε.
SKY: Ναι, ξέρω με έφερες ως εδώ για να μου πεις ότι πεθαίνω σε 6 μήνες. Σωστά;
Ο γιατρός σωπαίνει. Η Sky τον κοιτά σοβαρά αυτή τη φορά και μετά από λίγο του λέει «Τρεις;»
Βλέπουμε τον γιατρό να εξηγεί χωρίς να κοιτά την Sky στα μάτια. Δεν ακούμε τι λέει. Ακούμε κάτι σαν καρδιακό χτύπο. Η Sky ενώ ακούει τον γιατρό, χαϊδεύει το κεφάλι του σκύλου της παρηγορητικά. Ό,τι ακριβώς θα χρειαζόταν η ίδια εκείνη τη στιγμή.
Ο καρδιακός χτύπος δεν ακούγεται πια. Η Sky σηκώνεται όρθια και βγαίνει από το ιατρείο. Μπαίνει στο ασανσέρ για να φύγει. Στον πιο κάτω όροφο το ασανσέρ σταματά. Μια έγκυος γυναίκα θέλει να μπει μέσα. Η Sky κοιτά την κοιλιά και λέει «Ο σκύλος δαγκώνει». Στη συνέχεια της ταινίας οι δυο γυναίκες θα ξανασυναντηθούν…
ΣΚΗΝΗ 4Η:
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ – ΣΠΙΤΙ SKY – ΒΡΑΔΥ
SKY – ΣΚΥΛΟΣ
ΕΝΑΛΛΑΞ – ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ – ΒΡΑΔΥ
ΚΑΠΟΙΑ ΠΩΛΗΤΡΙΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ
Η Sky είναι στο σαλόνι του σπιτιού της, κάθεται οκλαδόν στο πάτωμα και πίνει το ποτό της. Δίπλα της ο σκύλος της και το κινητό της. Μονολογεί:
SKY: Τώρα είναι που πάω για ντους και βάζω τα κλάματα; Το’ χω δει σε ταινίες. Μήπως να τα σπάσω όλα; Κι αυτό το έχω δει. Τι υποτίθεται πώς πρέπει να κάνω; Τι κάνει κανείς όταν έχει μόλις μάθει ότι πεθαίνεις σε… όπου να’ ναι; Για πες… (λέει απευθυνόμενη στο σκυλί της)
Πιάνει το κινητό της και μπαίνει στο Facebook. Μουρμουρίζει…
SKY: Να διαγράψω το προφίλ μου. Η ευχή για «καλό Παράδεισο» is not my best! Χμ, τελευταία ανάρτηση… Το βρήκα! (Γράφει με κεφαλαία «ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑ!» και το ποστάρει. Λίγο μετά και αφού έχουν αρχίσει οι πρώτες αντιδράσεις, διαγράφει το προφίλ της.)
Χτυπάει το τηλέφωνο…
SKY: Ναι
ΠΩΛΗΤΡΙΑ: Καλησπέρα, είχατε περάσει χθες από το κατάστημά μας για ένα κοκτέιλ φόρεμα. Η παραλαβή θα γίνει σε έναν με ενάμιση μήνα. Τώρα θα μου πείτε σε ενάμιση μήνα ποιος ζει ποιος πεθαίνει… Ωστόσο… Σας ενδιαφέρει ακόμη η παραγγελία του ή θα κοιτάξετε για κάποιο άλλο;
SKY: Α, το φόρεμα. Ναι, σωστά το φόρεμα. Ποιος ζει ποιος πεθαίνει. Σωστά. Ναι, οκ φέρτε το! Θα το πάρω! Θα σας στείλω την προκαταβολή αύριο.
ΠΩΛΗΤΡΙΑ: Μη βιάζεστε για την προκαταβολή. Έχουμε μέρες. Δε θα χαθούμε κιόλας!
Η Sky παρακολουθεί μια κηδεία στο νεκροταφείο. Την κηδεία ενός αγνώστου σε εκείνη. Τα στεφάνια, τον θρήνο των συγγενών, τα λόγια του παπά, τον τελευταίο ασπασμό, το κοστούμι του νεκρού και μετά τους εργολάβους κηδειών, τα φτυάρια, το χώμα, την ταφή. Παθαίνει κάτι σαν κρίση πανικού. Σαν κάτι ξαφνικά να της κόβει τον αέρα. Φεύγει τρέχοντας ενώ οι παρευρισκόμενοι την κοιτούν με απορία.
ΣΚΗΝΗ 6Η:
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ – ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΛΕΞΗ – ΜΕΡΑ
SKY – ΑΛΕΞΗΣ
Βλέπουμε την Sky να φτάνει τρέχοντας στο ιατρείο του Αλέξη του ψυχαναλυτή της. Χτυπά το κουδούνι υστερικά. Εκείνος ανοίγει. Πέφτει λαχανιασμένη στην αγκαλιά του κλαίγοντας. Εκείνος αιφνιδιάζεται. Η σχέση ανάμεσα στον ασθενή – ψυχαναλυτή δεν προβλέπει αγκαλιές. Τη χτυπά παρηγορητικά στον ώμο και της λέει «Πέρασε μέσα». Η πόρτα κλείνει.
Αμέσως μετά τους βλέπουμε καθισμένους σε αντικριστές πολυθρόνες.
ΑΛΕΞΗΣ: Σε ακούω
SKY: (παύση) …Έχω το πολύ τρεις μήνες ζωή. Η σωστή διατύπωση είναι… «πεθαίνω».
H Sky συνεχίζει να μιλάει αλλά εμείς δεν ακούμε τι λέει. Ακούμε τον καρδιακό παλμό που ακούγαμε και νωρίτερα. Στόχος είναι να μην μάθουμε από τι θα πεθάνει η Sky. Ο Αλέξης την ακούει κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο. Είναι ψύχραιμος. Αυτό την αναστατώνει.
ΑΛΕΞΗΣ: Λυπάμαι Sky.
SKY: Τι; Μόνο αυτό; Διάολε κάτι περισσότερο θα έχεις να πεις τώρα… Όχι;
Ο Αλέξης την παρακολουθεί αμίλητος.
SKY: Πεθαίνω. Ψυχανάλυση, όνειρα, σχέδια τέλος λέμε. Hello! Πεθαίνω.
ΑΛΕΞΗΣ: Θα κάνω ό,τι μπορώ για να σε βοηθήσω. Λυπάμαι βαθειά. Θα σε βοηθήσω όσο μπορώ να το διαχειριστείς.
SKY: Να το διαχειριστώ; Χα! Ναι, δεν κατάλαβες… Πάμε πάλι. Πε-θαί-νω!
SKY: Οκ, μας υποχρέωσες… Μόνο μη μιλήσεις σε κανέναν. Τι στο καλό; Ρομπότ είσαι; (σηκώνεται και τον πλησιάζει… τον ακουμπά με τον δείκτη του χεριού της) Το νιώθεις αυτό; Εγώ σε λίγο δεν θα το νιώθω! Σου μιλάω Αλέξη! Για λίγο ακόμα… αλλά σου μιλάω και σου λέω ότι πεθαίνω! Οκ, άστο…
Χωρίς να τον αφήσει να πει περισσότερα και ξεσπώντας πάνω του φεύγει από το ιατρείο χτυπώντας δυνατά την πόρτα.
Η Sky οδηγεί το αυτοκίνητό της. Η κίνηση την ακινητοποιεί έξω από κάποιο σχολείο. Στα κάγκελα μπροστά ένα μικρό κοριτσάκι με στολή μπαλαρίνας κάνει πιρουέτες έχοντας δεμένη στο χέρι μια μακριά φούξια κορδέλα. Η Sky δεν μπορεί να σταματήσει να το κοιτάζει. Κάποιος κορνάρει εκνευριστικά πίσω της αναγκάζοντάς την να φύγει. Το παιδί ακούγοντας το κορνάρισμα κοιτά την Sky και χαμογελά. Της λείπουν τα δύο μπροστινά δόντια.
Κάπου εκεί χτυπά το κινητό της τηλέφωνο. Η οθόνη γράφει: Patrick
SKY: Για πες;
PATRICK: Και γιατί διέγραψες το προφίλ σου;
SKY: Τι πιο σαφές; Σας βαρέθηκα!
PATRICK: Οδηγείς;
SKY: Ναι!
PATRICK: Ζώνη;
SKY: Μα ναι! Λες να θέλω να χάσω τη ζωή μου; (παύση) Ε;
PATRICK: Bluetooth;
SKY: Αχ έλα Patrick… Σταμάτα να είσαι τόσο προστατευτικός.
PATRICK: Το λες επειδή θα σου λείψει;
SKY: Χμ, μάλλον σ’ εσένα θα λείψει…
PATRICK: Τι;
SKY: Σε δουλεύω…
PATRICK: Το λες επειδή κανένας μετά από εμένα δεν πρόκειται να είναι τόσο προστατευτικός μαζί σου… (της λέει με ύφος περιπαικτικό)
SKY: (γελάει) Είσαι βλάκας! Μπες στο θέμα, πληζ!
PATRICK: Είναι όλα οκ. Μπορούμε αύριο να πάμε να υπογράψουμε το συναινετικό μας.
SKY: Δηλαδή μας χωρίζουμε;
PATRICK: Ο γάμος μας ήταν μια τρέλα αλλά δεν το μετάνιωσα ποτέ. Μάλιστα λέω να το αναφέρω και στο cv μου ότι έμεινα παντρεμένος μαζί σου 4 μήνες και 2 ημέρες!
SKY: Όπα, πόσο ηρωικό!
PATRICK: …βλήμα!
SKY: Έλα να με πάρεις αύριο στις 10 το πρωί.
PATRICK: Όπως διατάξετε…
ΣΚΗΝΗ 8Η:
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ –ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΧΩΡΟΣ SKY – ΜΕΡΑ
SKY – ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ – ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
Η SKY μπαίνει στα γραφεία της εταιρείας για την οποία εργάζεται. Είναι όλοι αναστατωμένοι και την κοιτούν περίεργα καθώς φοράει ένα τζιν και ένα t shirt. Χωρίς καλημέρες και πολλά πολλά πηγαίνει στο γραφείο του διευθυντή της και χτυπάει την πόρτα. Της λέει να περάσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Επιτέλους!! Πού είσαι πουλάκι μου; Και τι εμφάνιση είναι αυτή!;!
SKY: Κύριε Γεωργίου ήρθα για να δηλώσω την παραίτησή μου.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Πήγαινε να πάρεις τον αέρα σου και ξαναέλα. Άσε τις βλακείες. Πήζουμε εδώ πέρα.
SKY: Σοβαρά… παραιτούμαι.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Τι στο διάολο Sky; Μόλις πριν από 20 μέρες σου έδωσα προαγωγή. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό!
Η SKY τον κοιτάζει αμίλητη για αρκετή ώρα. Η σιωπή καταλαγιάζει τον εκνευρισμό του.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Έχεις κερδίσει το λαχείο;
SKY: Σας ευχαριστώ για όλα πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Προδοσία έτσι; Στην πιο κρίσιμη στιγμή για την εταιρεία. Σου έκανε offer αυτός ο γελοίος...
SKY: Τσου!
ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Τότε τι;
SKY: Δεν με αφήνατε να κάνω αρκετό πατίνι! That’s it! Τόσο απλό!
Ο Γεωργίου την κοιτά σκεπτικός. Καταλαβαίνει ότι είναι κάτι περισσότερο από αυτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Είσαι χλωμή. Φρόντισε να ξεκουραστείς.
Χωρίς να απαντήσει η Sky σηκώνεται από την καρέκλα της του χαμογελά και φεύγει. Η έντονη συνομιλία τους ακουγόταν στα γραφεία των συναδέλφων της που έχουν όλοι εκπλαγεί και την περιμένουν όρθιοι να βγει. Καθώς ανοίγει την πόρτα και τους βλέπει να την κοιτούν περιμένοντας μια εξήγηση, τους χαμογελά και λέει…
SKY: «Σας αφήνω το γραφείο μου ως έχει. Θα χρειαστώ μόνο τα post it μου. (παίρνει τα post it και τα βάζει στην τσέπη). Εντάξει, μη με κοιτάτε έτσι! Θα τα λέμε. Ωχου!».
Φεύγει βιαστικά ενώ όλοι είναι άφωνοι.
ΣΚΗΝΗ 9Η:
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ – ΨΙΛΙΚΑΤΖΙΔΙΚΟ – ΜΕΡΑ
SKY – ΚΥΡ ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Η SKY κατευθύνεται προς το ψιλικατζίδικο. Μπαίνει μέσα χοροπηδώντας. Ο Κυρ Διογένης τρώει κεφτεδάκια από ένα ταπεράκι.
SKY: Σε τσάκωσα! Σ’ αγαπάει η πεθερά σου!
ΔΙΟΓΕΝΗΣ: Το πνεύμα της ναι! Πώς από εδώ; Δεν το έχω εγώ το πατίνι σου; Πάρε κεφτεδάκι… Αγνά υλικά… από τα χεράκια της κυρίας Φλώρας!
SKY: (μασουλώντας) Μμμμμ ποίημα! Δε μου λες κυρ Διογένη… Πόσα χρόνια το έχεις το μαγαζί;
ΔΙΟΓΕΝΗΣ: Σχεδόν 40! Την ηλικία μου μη με ρωτήσεις μόνο… Θα τα χαλάσουμε.
SKY: Και δε μου λες… Πες μου ένα πράγμα που είχες όνειρο να σου συμβεί εδώ μέσα και δεν συνέβη ποτέ.
ΔΙΟΓΕΝΗΣ: Τι παίζουμε; Βρήκες το τζίνι;
SKY: Έλα πες… Να ας πούμε… δε μπορεί να μη σκέφτηκες ούτε μια φορά «Ε ρε να έμπαινε μέσα ένας ζάμπλουτος και να μου πει “Διογένη το αγοράζω τα τριπλά λεφτά απ’ την αξία του!”»
ΔΙΟΓΕΝΗΣ: Χμμμ, κι όμως όχι… Σκέφτηκα πολλές φορές τι καλά που θα ήταν να έμπαινε μέσα κάποιος και να αγόραζε όλο μα όλο το εμπόρευμα αλλά όχι το μαγαζί. Ξέρεις Ουρανία…
SKY: Ok, είσαι ο μόνος που επιτρέπω να με λέει με το βαφτιστικό μου, να το ξέρεις… (του λέει σιγανά και συνωμοτικά)
ΔΙΟΓΕΝΗΣ: Αυτό το μαγαζί είναι η ταυτότητά μου. Εγώ δεν ξέρω να κάνω τίποτα άλλο. Είμαι ο ψιλικατζής. Ξέρω τι καπνό φουμάρει η κυρά με τα μπικουτί στον τρίτο όροφο διαγωνίως απέναντι. Ξέρω τι γεύση έχει η ανάσα του δικηγόρου στο πίσω στενό. Ξέρω τι πίνει για να χωνέψει ο αχώνευτος πορτιέρης της Πρεσβείας πιο κάτω. Ξέρω τι ώρα καβαλάς το πατίνι εσύ.
SKY: Πόσο κάνει όλο σου το εμπόρευμα αυτή τη στιγμή; Θέλω να το αγοράσω όλο. (λέει και βγάζει από την τσάντα ένα τσεκ επιταγών)
ΔΙΟΓΕΝΗΣ: Έχεις τρελαθεί;
SKY: Θα έρθει ένα βανάκι σε λίγο να τα φορτώσει. Θα τα στείλω στο γηροκομείο. Τι σε νοιάζει εσένα; Ωραίος έμπορος είσαι! Απορώ τόσα χρόνια πώς το κράτησες! Απαπα! (του λέει ενώ γράφει την επιταγή. Την κόβει και του τη δίνει)
ΔΙΟΓΕΝΗΣ: Είναι πολλά περισσότερα αυτά που μου δίνεις!
SKY: Προφανώς… αγοράζω τα κεφτεδάκια της Φλώρας! Bye! (του παίρνει το ταπεράκι, του σκάει ένα δυνατό φιλί στο μάγουλο και φεύγει)
ΣΚΗΝΗ 10Η:
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ – ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΕΛΕΤΩΝ – ΜΕΡΑ
SKY – ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ ΚΗΔΕΙΩΝ– ΕΓΚΥΟΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΠΌ ΣΚΗΝΗ 3.
Η SKY έχει παρκάρει έξω από ένα γραφείο τελετών. Βγαίνει από το αυτοκίνητό της και στέκεται μπροστά στο γραφείο διαβάζοντας τα αυτοκόλλητα των προσφορών. Πλησιάζει ο εργολάβος κηδειών. Είναι ένας ψηλός και αδύνατος 70αρης. Κάπως creepy. Φοράει στρογγυλά γυαλιά και γκρί φανελάκι με ραντάκια. Τα χέρια και τα δάχτυλά του γεμάτα τατουάζ.
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: (με προσποιητό θλιμμένο ύφος) Περάστε μέσα κυρία μου.
Η SKY τον κοιτά διερευνητικά και μηχανικά… μπαίνει μέσα στο γραφείο τελετών.
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Καθίστε… Να σας προσφέρουμε ένα νεράκι, ένα καφεδάκι; Ένα κονιακάκι;
SKY: Όχι όχι ευχαριστώ. (λέει ενώ κοιτά γύρω της)
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Η ζωή κυρία μου κάποτε τελειώνει. Για άλλους νωρίς, για άλλους αργά… Για κάποιους με μια ανάσα… Για άλλους με δυσκολία. Με πόνο. Ή και ξαφνικά. Εντελώς ξαφνικά. Μια στραβοτιμονιά και…. Μπαααααμ! (πετάγεται απ’ την καρέκλα του) Πάει! (Με ύφος γλαφυρό)
Η SKY τον παρακολουθεί αποσβολωμένη… «Τι ειν’ τούτο;», σκέφτεται και χαμογελά αμήχανα.
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Η ζωή που λέτε κυρία μου… Τρία γράμματα. Τρεις φάσεις. Γέννα, ζωή, θάνατος. Πρόλογος, κυρίως θέμα, επίλογος. Και τι μένει μετά; Μια ωραία κηδεία! Μια κηδεία που θα μείνει.
SKY: Που θα μείνει;
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Που θα μείνει βέβαια! Μια κηδεία που θα τιμά τον νεκρό. Βέβαια! Λουλούδια! Πολλά λουλούδια! Ο ναός με αναμμένα όλα τα φώτα! Πληρώνεις κάτι παραπάνω στην εκκλησία αλλά έχει φώτα ο νεκρός να το φχαριστηθεί! Άμα βέβαια θέλεις να τον τιμήσεις και έχεις και την οικονομική άνεση… Το είδα το αμαξάκι εγώ απ’ έξω… Λεφτά υπάρχουν, ε; (παύση…) Χορωδία! Ψαλμωδίες αγγέλων! Κάποιος Αρχιμανδρίτης! Στεφάνια! Πάνε και δίνουνε τα λεφτά στα ιδρύματα. Στεφάνια! Να τιμήσεις τον νεκρό! Ένα σωστό φέρετρο. Καλό ξύλο… (ξεφυλλίζει τον κατάλογο με τα φέρετρα) Γιατί πώς αλλιώς; Τον άνθρωπό σου βάζεις μέσα. Εκεί θα κατοικεί. Ένα φέρετρο ντυμένο με μετάξια. Στολισμένο με άνθη. Και μετά…
SKY: Και μετά;
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Μια ωραία θέση στο κοιμητήριο.
SKY: Μια ωραία θέση;
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Ε, ναι. Πώς; Μια θέση στην Α άντε στη Β ζώνη. Τι; Πιο πίσω; Όχι! Όχι! Όχι! Πληρώνεις κάτι παραπάνω αλλά αξίζει.
SKY: Αξίζει;
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Ε, βέβαια! Σαν να λέμε πρώτο τραπέζι πίστα. Να τον έχεις μπροστά μπροστά. Πού να τον ψάχνεις στο πλήθος;!
SKY: Μάλιστα…
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Αφήστε το άλλο…
SKY: Το άλλο; Έχει κι άλλο;
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Ε, όσο να’ναι… καλύτερα τα χώματα μπροστά μπροστά… Άλλη ποιότητα εδάφους. (κλείνει το μάτι συνωμοτικά)
SKY: Ε, καλά δεν θα σπείρουμε κιόλας.
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Ναι, αλλά θα πρέπει να λιώσουμε. Να μείνουμε με το κοκαλάκι… Πιστέψτε με, δεν θέλετε να μην λιώσει ο πεθαμένος σας. Να τον βρείτε όπως τον βάλατε. Και να του ρίχνουνε οξύ για να λιώσει η σάρκα.
Η SKY τον κοιτάζει με τρόμο…
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Και τέλος ένα μνήμα μνημείο… Να ξεχωρίζει. Μάρμαρα, γρανίτες, φωτογραφίες, επιγραφές, αφιερώσεις, μαρμάρινα βάζα, λουλούδια σωστός κήπος, μια τέντα για τον ήλιο ή ακόμη καλύτερα… ένα σπίτι.
SKY: Ένα σπίτι;
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Ένα σπιτάκι με πόρτα να μπορείς να μπεις να καθίσεις να τα πείτε όπως άλλοτε χωρίς να σε ψήνει ο ήλιος και να σε γδέρνει ο βοριάς. Κοστίζει βέβαια όσο ένα μικρό διαμέρισμα αλλά ποιος υπολογίζει τα λεφτά μπροστά στην απώλεια;
SKY: Ξέρω κι εγώ; Τι να πω;
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Πρώτη σας φορά, ε;
SKY: Και τελευταία μου (χαμογελάει αμήχανα)
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Εξκιούζ μι;
SKY: Ναι, πρώτη φορά διαχειρίζομαι κάτι τέτοιο. Μου είναι όλα άγνωστα.
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Αφεθείτε… Θα τα αναλάβουμε όλα εμείς. Θα είμαστε κοντά σας και τα τρία χρόνια.
SKY: Ποια… τρία χρόνια;;
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Τα τρία χρόνια μέχρι την εκταφή. Βέβαια… Θα περιποιούμαστε το μνήμα, καθαρισμό, κλάδεμα των φυτών και πότισμα. Επίσης το καντήλι! Το καντήλι κυρία μου… δεν πρέπει να σβήνει πο-τέ! Θα έχουμε άνθρωπο από πάνω να το προσέχει. Και όταν με το καλό και πρώτα ο Θεός περάσουν τα τρία χρόνια -ζωή να’ χουμε-… θα κάνουμε την εκταφή και θα μεταφέρουμε τα οστά σε θυρίδα!
SKY: Ποιος ο λόγος;
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Ποιος ο λόγος;;;;; Ποιος ο λόγος;;;;; (…εξανίσταται)
SKY: Για ποιο λόγο να κρατήσει κανείς τα οστά του νεκρού μέσα σε έναν τοίχο; Δεν το καταλαβαίνω ακριβώς.
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Κυρία μου! Κυρία μου! Ο πόνος της απώλειας σας έχει θολώσει το μυαλό. Μα, για να έχετε ένα σημείο αναφοράς. Να ξέρετε πού είναι ο άνθρωπός σας. Να μπορείτε να τον βρείτε και να τον κλάψετε κατά πώς του αξίζει. Τι; Θα τον πετάξετε στο χωνευτήρι; Είναι βέβαια και αυτή μια λύση… αλλά θα το μετανιώσετε. Θα δείτε…
Η SKY σηκώνεται όρθια και ετοιμάζεται να φύγει.
ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ: Πού πάτε; Δεν κανονίσαμε την κηδεία!
SKY: Ευχαριστώ, θα ξαναπεράσω… Θα ξαναπεράσω;
Βγαίνοντας έξω βλέπει να περνά από μπροστά της η έγκυος γυναίκα που είχε συναντήσει στο ασανσέρ στη ΣΚΗΝΗ 3. Οι δυο γυναίκες κοιτάζονται. Η έγκυος βλέπει ότι η Sky έχει μόλις βγει από γραφείο τελετών και χαμηλώνει το βλέμμα της.
ΣΚΗΝΗ 11Η:
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ – ΣΠΙΤΙ SKY – ΒΡΑΔΥ
SKY – ΣΚΥΛΟΣ
Η SKY μπαίνει στο σπίτι της και ο Ματσακόνης τρέχει αμέσως καταπάνω της. Η Sky τον αγκαλιάζει και κάθονται μαζί στον καναπέ.
SKY: Εσύ δεν θέλω να ανησυχείς για τίποτα. Μη με κοιτάς έτσι. Θα είσαι καλά. Σου το υπόσχομαι. Θα είσαι καλά…
Η Sky σηκώνεται και κατευθύνεται προς τον τηλεφωνητή της. Πατάει για να ακούσει τα μηνύματα.
ΜΑΜΑ: Λέμε να μαζευτούμε την Κυριακή στο σπίτι για φαγητό. Να έρθεις. Θα είναι και τα ξαδέλφια σου. Η Αλίκη παντρεύεται το Φθινόπωρο! Είδες η Αλίκη; Άσχημη, κοντή και ζώον αλλά μια χαρά τον τύλιξε τον Αποστόλη. Ξέρω γελάς τώρα. Άμα θέλεις πες και στον Patrick. Διαζύγιο κι αυτό! Ούτε να χωρίσεις δεν ξέρεις. Ακούς εκεί… Φίλοι! Καριοφίλι καλύτερα. Τέλος πάντων να έρθεις. Έλα και νωρίτερα απ’ τη γνωστή ώρα ο μπαμπάς λέει του έλειψες. Σ’ αγαπάμε.
ΡΙΤΑ: Δεν μου έχεις πει ακόμη τι έγινε με το αγόρι στο αεροδρόμιο. Βγήκατε;
SKY: Fuck το είχα ξεχάσει αυτό. (μουρμουρίζει)
ΡΙΤΑ: (συνέχεια μηνύματος) Γενέθλια Μάρθας. Αύριο. Θα περάσω να σε πάρω στις 9. Θέλω να φορέσω την ολόσωμη φόρμα σου. Ναι, εκείνη την ξώπλατη. (παύση…) Είσαι γλυυυυυυκααααα! Ευχαριστώ Sky. Μπλινγκ…
ΓΙΑΤΡΟΣ: Sky καλησπέρα, είμαι ο Άρης από το διαγνωστικό. Ήθελα να δω αν είσαι καλά. Αν χρειάζεσαι κάτι. Μη διστάσεις.
Η Sky κοιτά τον Ματσακόνη και του λέει
SKY: Τι θα κάνουμε με όλους αυτούς; Ε; Καμιά ιδέα; Όχι; Έλα πάμε… Έχουμε δουλειές…
Βγάζει από την τσέπη της τα post it που είχε πάρει από το γραφείο της στην ΣΚΗΝΗ 8. Παίρνει έναν μαρκαδόρο και αρχίζει να γράφει ονόματα και να κολλάει τα χαρτάκια σε αντικείμενα.
«Για τον Γιώργο», κολλάει το post it πάνω στα ντραμς.
«Για τον Διογένη», κολλάει το post it πάνω στο πατίνι.
«Για τον μπαμπά», πάνω σε μια κορνίζα που δείχνει τον μπαμπά της και εκείνη μικρή.
«Για την Εύα», πάνω στα αξεσουάρ της.
«Για τη Ρίτα», πάνω σε ρούχα.
«Για τον Αλέξη», πάνω στη βιβλιοθήκη.
«Για τη μαμά», πάνω στη στολή της μπαλαρίνας.
Λίγη ώρα μετά έχει γεμίσει το σπίτι post it. Μένουν δύο τελευταία. Ο Ματσακόνης την κοιτάζει σαν να βαριέται. Γράφει σε ένα post it «Για τον Patrick» και το κολλά στο κούτελο του Ματσακόνη. «Χαχα, σου πάει!», λέει καθώς αυτός χοροπηδάει εκστασιασμένος. Διπλώνει προσεκτικά το τελευταίο post it και το βάζει στην τσέπη της.
ΣΚΗΝΗ 12Η:
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ – ΣΠΙΤΙ SKY – ΜΕΡΑ
SKY – PATRICK – ΜΑΤΣΑΚΟΝΗΣ
Βλέπουμε την Sky να κοιμάται ενώ το ρολόι δείχνει 10.00 πμ. Είναι η ώρα που ο Patrick της είχε πει ότι θα περάσει να την πάρει για να πάνε μαζί στον δικηγόρο τους για το συναινετικό διαζύγιο. Ο Patrick είναι στην είσοδο και χτυπά το κουδούνι. Η Sky ξυπνά τρομαγμένη και τρέχει προς το θυροτηλέφωνο.
SKY: Ποιος
PATRICK: Άνοιξε!
SKY: Με πήρε ο ύπνος. Δώσε μου 10 λεπτά.
PATRICK: Κανένα πρόβλημα αλλά μήπως να μου ανοίξεις να μην περιμένω στον δρόμο;
Η Sky κοιτά το σπίτι που είναι γεμάτο post it –κάτι που προφανώς δεν θέλει να δει ο Patrick-.
SKY: Κατεβαίνω σε 5…
Λίγο μετά κατεβαίνει κάτω με μαλλιά ανακατεμένα και πρόχειρα ρούχα. Ο Patrick την κοιτά ξαφνιασμένος.
PATRICK: Καλημέρα, αν είχες παρέα ας μου έλεγες να βρεθούμε στο δικηγορικό γραφείο.
SKY: Δεν είχα παρέα!
PATRICK: Δε μου πέφτει λόγος απλώς… λέω.
SKY: Έλα πάμε!
Κάνουν δυο βήματα και η Sky πέφτει κάτω λιπόθυμη. Ο Patrick την παίρνει σηκωτή και ανοίγει με τα κλειδιά της για να μπει στο σπίτι. Την ξαπλώνει στον καναπέ και προσπαθεί να τη συνεφέρει. Καθώς η Sky συνέρχεται ο Patrick συνειδητοποιεί ότι το σπίτι είναι γεμάτο post it με γνωστά ονόματα…
PATRICK: Είσαι καλά; Τρόμαξα. Θέλεις να πάμε στο νοσοκομείο;
SKY: Δεν είχα πιει καφέ. Είμαι οκ.
Της δίνει ένα ποτήρι νερό…
PATRICK: Θα σου φτιάξω πρωινό.
SKY: Μην κουράζεσαι. Είμαι εντάξει.
PATRICK: Μίλησα.
O Patrick κατευθύνεται προς την κουζίνα. Σε κάθε βήμα βλέπει κι άλλα post it. Το σπίτι είναι γεμάτο από αυτά. Φτιάχνει ένα τοστ, χυμό και καφέ και περιμένει μέχρι να τελειώσει η Sky το πρωινό της. Λίγο μετά…
PATRICK: Εμένα τι απ’ όλα αυτά θα μου χαρίσεις;
SKY: Αυτόν εδώ… (του απαντά και χαϊδεύει τον σκύλο της)
PATRICK: Πας τόσο μακριά που δεν μπορείς να τον πάρεις;
SKY: Πού να στα λέω!
PATRICK: Πες τα μου…
SKY: Θα με πας μια βόλτα;
Ο Patrick χαμογελά καταφατικά.
ΣΚΗΝΗ 13Η:
ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ – ΘΑΛΑΣΣΑ – ΜΕΡΑ
SKY – PATRICK – ΜΑΤΣΑΚΟΝΗΣ
Η Sky και ο Patrick κάθονται κάτω και πετούν πέτρες στη θάλασσα ενώ ο Ματσακόνης τριγυρίζει.
PATRICK: Πες το…
Η Sky βγάζει από την τσάντα της τον φάκελο με τις εξετάσεις της και του δίνει να διαβάσει. Ο Patrick διαβάζει και αμέσως μετά τρέμοντας πέφτει στην αγκαλιά της και ξεσπά σε λυγμούς. Λίγο μετά…
SKY: Θα τον προσέχεις;
PATRICK: Εσύ τι λες;
SKY: Σ’ ευχαριστώ
PATRICK: Οι γονείς σου;
SKY: Δεν ξέρουν τίποτα. Σε παρακαλώ να μην πεις τίποτα ακόμα σε κανέναν. Patrick, δεν ξέρω τίποτα για αυτό που μου συμβαίνει. Το ένα που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Θα πεθάνω by default. Δεν ξέρω αν θα πονάω, δεν ξέρω αν θα πέσω σε κόμμα, δεν ξέρω αν μπορώ να πεθάνω στο σπίτι ή αν θα έχω σωληνάκια στα ρουθούνια και αυτό το μπλε νοσοκομειακό φως πάνω απ’ τα μάτια, δεν ξέρω πόση ώρα θα πάρει μέχρι το τελικό παφφφφ και τέλος, δεν ξέρω τίποτα. Μακάρι να είχα απαντήσεις. Να μπορούσα ξέρεις να πω στους δικούς μου… Τετάρτη ως Παρασκευή θα πονάω πολύ. Σάββατο δεν θα έχω επαφή με το περιβάλλον και Σαββατόβραδο θα σας την κάνω για να πιω τις τεκίλες μου αλλού. Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σαπίσω άσχημα κλεισμένη σ’ ένα σκοτεινό μνήμα για 3 χρόνια –πήγα χθες και ρώτησα σ’ ένα γραφείο τελετών- και μετά θα μπουν τα κόκαλά μου σε ένα οστεοφυλάκιο… γιατί έτσι!
PATRICK: Μου φαίνεται απίστευτο ότι το συζητάμε αυτό μαζί.
SKY: Θα μπορούσα πάλι να επιλέξω την αποτέφρωση. Φούρνος, φλόγες, στάχτη. Είχα μια θεια που έλεγε «Αμα πεθάνω κάφτε με και ρίξτε τη στάχτη μου στη λεκάνη. Μετά τραβήξτε το καζανάκι.» Όλο το σόι είχε πέσει πάνω της να τη φάει. «Μα τι είναι αυτά που λες Ελένη! Δεν τα θέλει ο Θεός!». Τελικά, κατέληξε να έχει ένα ωραιότατο μνήμα κι αυτή.
Ο Patrick γελά αμήχανα…
SKY: Σε μαυρίζω τώρα κι εσένα… Είμαι καλεσμένη σ’ ένα πάρτι απόψε. Θέλεις να με συνοδεύσεις; (του λέει με ύφος προκλητικό σαν να τον φλερτάρει, σαν να μην συμβαίνει τίποτα κακό)
Ο Patrick της λέει κάτι στο αυτί και φιλά τον λαιμό της.
Η Sky έχει γυρίσει στο σπίτι της μετά από τη βόλτα με τον Patrick και τηλεφωνεί στη Ρίτα.
ΡΙΤΑ: Ναι;
Sky: Αμα θες να φορέσεις τη φόρμα μου να περάσεις στις 8.
ΡΙΤΑ: Γιατί παρακαλώ;
SKY: Γιατί απόψε συνοδεύομαι…
ΡΙΤΑ: Θα έρθεις με το αγόρι από το αεροδρόμιο;
SKY: Όχι, θα έρθω με τον Patrick και σε παρακαλώ να μην σου ξεφύγει τίποτα για το αγόρι από το αεροδρόμιο…
ΡΙΤΑ: Δηλαδή δεν θα ντυθούμε, βαφτούμε μαζί όπως παλιάάάά;
SKY: Αυτήν ακριβώς τη στιγμή εσωκλείω τη φόρμα σου/μου… σε μια αρωματισμένη υπέροχη θήκη για να την παραλάβεις… επαναλαμβάνω στις 8… από τον θυρωρό!
ΡΙΤΑ: Μάλιστα κυρία…
SKY: Κλείνω…
Η SKY ανεβάζει το φερμουάρ της θήκης και στερεώνει την κρεμάστρα πάνω στην ντουλάπα. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο τεράστιος αρκούδος από τη ΣΚΗΝΗ 1 που βρίσκεται πάνω στη ντουλάπα προσγειώνεται στο κεφάλι της. Η SKY τον κρατά στα χέρια της…
ΦΛΑΣ ΜΠΑΚ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ-ΔΩΜΑΤΙΟ SKY –NYXTA
SKY –PATRICK
Η Sky και ο Patrick είναι γυμνοί στο κρεβάτι κάτω απ’ τα σεντόνια. Ο Patrick σηκώνεται σαν να θέλει να φύγει από το κρεβάτι. Η Sky πιάνει τον αρκούδο από το πάτωμα και του τον πετάει στην πλάτη. Ένα κουτάκι πέφτει από το τσεπάκι του αρκούδου στο πάτωμα. Ο Patrick το μαζεύει από κάτω, το ανοίγει και από μέσα προβάλλει ένα μονόπετρο δαχτυλίδι. Η Sky έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό. Ο Patrick μαζεύει από το πάτωμα τον αρκούδο και τον κρατά στην αγκαλιά του καθώς γονατίζει μπροστά στο κρεβάτι.
PATRICK: Αν και μας την έσπασες… Μας γάμησες την έκπληξη. Τι θα έλεγες αν σου ζητούσαμε να μας το κάνεις αυτό για πάντα; Πρόσεξε… Έχει ψυχή αυτός ο ακρούδος. Έτσι είχες πει όταν στον κέρδισα στο λούνα παρκ θυμάσαι; Πρόσεξε τι θα πεις… Μην τον πληγώσεις…
Η Sky χαμογελά αλλά δεν απαντά. Γυμνή όπως είναι πέφτει πάνω του και τον ξαπλώνει στο πάτωμα. Πάνω στο σεξ ο Patrick περνά το δαχτυλίδι στο δάχτυλό της. Η Sky κοιτά μια το μονόπετρο, μια τον Patrick, μια τον αρκούδο.
ΤΕΛΟΣ ΦΛΑΣ ΜΠΑΚ
Η Sky κοιτά με μάτια που λάμπουν τον αρκούδο σαν κάποια φοβερή ιδέα να της έχει έρθει στο μυαλό. Βγάζει από την τσέπη της το τελευταίο post it που της είχε μείνει και το κολλάει πάνω στον αρκούδο γράφοντας πάνω «Έχει ψυχή αυτός ο αρκούδος. Στον Patrick»
(…συνεχίζεται)
*Διαβάστε το 2ο και τελευταίο μέρος του σεναρίου της ταινίας την προσεχή Τετάρτη.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
18°
