Κινηματογραφος

«Πόσο μακριά ακόμα;»

Μια πικρή ταινία δρόμου για τους πρόσφυγες στη χώρα μας

Δήμητρα Τριανταφύλλου
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

«Αυτή είναι λοιπόν η Ευρώπη…»

«Ζούμε όπως τα ζώα»

«Για εμάς, πραγματικά εδώ η ζωή είναι ένα δεύτερο Αφγανιστάν».

Έχετε ακούσει ποτέ τι λένε όσοι έχουν εγκαταλείψει το Αφγανιστάν, τη Σομαλία ή το Σουδάν ελπίζοντας να βρουν καταφύγιο στην Ευρώπη και εν τέλει «φράκαραν» στη χώρα μας- μια χώρα σε πλήρη κρίση με συστήματα ασύλου και υποδοχής εντελώς δυσλειτουργικά;

Έχουμε ακούσει ποτέ τι λένε όλοι αυτοί οι άνθρωποι πάνω στους οποίους εν ριπή οφθαλμού πετάξαμε το πρόβλημα της νέας φτώχειας μας; Πως ζουν, γιατί είναι εδώ κι αν θέλουν να είναι εδώ; Γιατί αν εσύ δε τους θες μία εκείνοι δε σε θέλουν 10. Δε ονειρεύτηκαν ούτε αυτές τις συνθήκες διαβίωσης ούτε τον τρόμο της Χρυσής Αυγής.

Το ντοκιμαντέρ «Πόσο Μακριά Ακόμα» γυρίστηκε στην Αθήνα από τον Οκτώβριο του 2011 μέχρι το  Φεβρουάριο του  2012 (με τη συνεργασία του ''Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων'' και του κινηματογραφιστή Matthias Wiessler και την υποστήριξη του «Ευρωπαϊκού Προγράμματος για την Ενσωμάτωση και τη Μετανάστευση») με φόντο την κοινωνική, πολιτική και οικονομική αναταραχή και δίνει πολλές νέες πληροφορίες που ποτέ δεν θα μας πουν τα δελτία των 20:00.

Μερικές ημέρες μετά από μια ακόμα δολοφονία μετανάστη (του 26 άχρονου Πακιστανού στα Πετράλωνα) ας δούμε αυτό το ντοκιμαντέρ ως ένα μάθημα υπνοπαιδείας που δεν θα έπρεπε να χάνουμε ούτε μια ημέρα. Μήπως και δε μας ρουφήξει ολοκληρωτικά η μαύρα του τρύπα του ρατσισμού κι οι φασιστές δε μας φανούν κάτι το εντελώς φυσιολογικό.