Όπως είπε κάποτε ο Wayne Coyne των Flaming Lips, «απλώς κρατάς την κιθάρα σου, παίζεις όσο πιο βαβουριάρικα μπορείς και προσπαθείς να μην κοιτάς το ακροατήριο». Το καινούριο rockumentary του Eric Green, που θα κυκλοφορήσει εντός τους έτους, παρουσιάζει πώς οι Cocteau Twins, οι Jesus and the Mary Chain Και οι My Bloody Valentine (ειρήσθω εν παρόδω έχουν ολοκαίνουριο έτοιμο δίσκο ύστερα από περίπου 21 χρόνια) επηρέασαν γενιές μουσικών. Πιο απλά ένας φιλμικός ύμνος στη σκωτοϊρλανδική μουσική επανάσταση του “Shoegaze” μουσικού ιδιώματος που περιλαμβάνει πάνω από 50 συνεντεύξεις.
Η καινοτομία των μουσικών που δημιούργησαν το ιδίωμα έγκειται στην ανάμειξη του κιθαριστικού noise σε συμβατικές pop δομές, διατηρώντας τη φιλοσοφία σύμφωνα με την οποία η ίδια η μουσική προσδιορίζει τον εαυτό της.
Εκτεταμένη χρήση καθαριστικών εφέ μέσω πεταλιών με την ανάμειξη δυσδιάκριτων φωνητικών μελωδιών κατέληγαν σε μείγμα κιθαριστικής δημιουργικής βαβούρας και υποτονικών μελωδικών φωνητικών, τα οποία συχνά χρησιμοποιούνταν ως μουσικό όργανο. Σε πιο πρακτικές απορίες τύπου γιατί ονομάστηκε αυτό το μουσικό κίνημα shoegaze η απάντηση έρχεται από το βρετανικό Τύπο της εποχής, ο οποίος σκωπτικά χαρακτήριζε αυτούς του μουσικούς ως ατενιστές των παπουτσιών τους (shoe όπως παπούτσι, gaze όπως ατενίζω), θέλοντας έτσι να σατιρίσει το συχνά εσωστρεφές και ατάραχο μουσικό performance επι σκηνής.
Απαντώντας στον Τύπο της εποχής, ο Mark Gardener, τραγουδιστής των Ride, σχετικά με τη στατική παρουσία επί σκηνής είχε πει «δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τη σκηνή ως πλατφόρμα του εγώ μας όπως οι U2 και οι Simple Minds. Παρουσιάζουμε τους εαυτούς μας ως κανονικούς ανθρώπους. Θέλουμε οι fans μας να σκέφτονται ότι μπορούν να το κάνουν και αυτοί» έχοντας εσωτερικεύσει τις αλήθειες τoυ προφήτη Joe Strummer. Στο φίλμ του Eric Green υπάρχουν συνεντεύξεις με τα περισσότερα από τα σπουδαία ονόματα του χώρου: o Kevin Shields των My Bloody Valentine, ο Jim Reid των Jesus and the Mary Chain, ο Robie Guthrie των Cocteau Twins, ο Bobby Gillepsie των Primal Scream, ο Simon Philip Raymonde των Cocteau Twins και This Mortal Coil.
Στους παραπάνω πρωταγωνιστές προσθέστε επίσης τον Ivo Watts Russel, έναν εκ των δημιουργών μιας από τις πλέον καλαίσθητες δισκογραφικές εταιρίες της εποχής, της 4AD, ο οποίος πλέον ασχολείται με την τέχνη και με την έκδοση φωτογραφιών. Επίσης, τον Peter Kember των Spacemen 3. Εμφανίζονται μέλη διαπρεπών συγκροτημάτων του χώρου όπως: Lush, Swervedriver, Drive, Pale saints, Cranes, Slowdive Chapterhoυse. Σχολιασμός από τους μεγάλους και τρανούς: Rober Smith, Trent Renzor, Billy Corgan και Wayne Coynne. Θέλετε κι άλλα; E βάλτε και μερικά video performance και συνεντεύξεις με τους Sigur Ros, Place to bury Strangers, M83, Tim Hecker και Autolux.
Τα γυρίσματα τράβηξαν 8 χρόνια και οικονομικά υποστηρίχτηκε από ένθερμους μουσικόφιλους μέσω της συλλογικότητας που ακούει στο όνομα Kickstarter. Οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα ευαγγελίζονται ότι δημιούργησαν το πρώτο ντοκιμαντέρ για ένα από τα πιο επιδραστικά μουσικά κινήματα του 20 αιώνα, το Shoegaze. Ισχυρίζονται ότι έχουν στα χέρια τους την αληθινή εσωτερική ιστορία της κάθε μπάντας, μέσα από τα λόγια των πρωταγωνιστών, εμπλουτισμένη με μαρτυρίες, home videos και live σπάνιο υλικό πάνω και γύρω απ’ το σανίδι. Εμείς απλά μετράμε αντίστροφα.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
13°
