Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Απεχθάνομαι τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς ότι πρέπει ντε και καλά να ξοδέψεις μια περιουσία σε σοκολατάκια, καρτούλες και αρκουδάκια που έχουν περίεργες απαιτήσεις (τύπου «Kiss me», «Hug Me», «Love me» και τα σχετικά) για να αποδείξεις τον έρωτά σου.
Κατανοώ (not) την ανάγκη της μισής Ελλάδας να βομβαρδίσει τα social media με φωτογραφίες υπερθεαματικών φιλιών που θα δείχνουν στην άλλη μισή επικράτεια πόσο ερωτευμένη είναι. Πριν αρχίσεις να φιλιέσαι ασύστολα , δες την παρακάτω λίστα που φτιάξαμε για εσένα και πάρε έμπνευση. Αν είναι να κάνεις κάτι, τουλάχιστον κάντο σωστά.
Το ημερολόγιο (2004)
«Γιατί δεν μου έγραψες;», ουρλιάζει η Allie (Rachel McAdams) στο Noah (Ryan Gosling. Και συνεχίζει ουρλιάζοντας «Γιατί; Δεν είχε τελειώσει για εμένα! Σε περίμενα για 7 χρόνια και τώρα είναι πολύ αργά!». Εκείνος της απαντά ότι της έγραψε και μάλιστα της έγραφε ένα γράμμα την ημέρα για ένα ολόκληρο χρόνο (365 το σύνολο). «Δεν τελείωσε. Ακόμα δεν έχει τελειώσει!», της λέει, την αρπάζει και τη φιλάει παθιασμένα. Εννοείται ότι βρέχει, εννοείται ότι φοράνε και οι δύο καλοκαιρινά ρούχα, εννοείται ότι δεν την γλιτώνουν την πνευμονία. Τουλάχιστον πέτυχαν το φιλί.
Ποιος δεν θυμάται εκείνο το «Jack, I’m flying», που λέει η Rose (Kate Winslet) στον Leonardo Di Caprio σκαρφαλωμένη στην πλώρη του Τιτανικού; Αλησμόνητη ατάκα που διακωμωδήσαμε με όλους τους πιθανούς τρόπους στην παιδική μας ηλικία. Μετά ακολουθεί φιλί με φόντο ηλιοβασίλεμα και ωκεανό. Και για να μην ξεχνιόμαστε, «αγαπημένη» Rose…ΥΠΗΡΧΕ ΧΩΡΟΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΣΑΝΙΔΑ!
Ανοίγει η πόρτα και η ντροπαλή, ονειροπόλα Amelie (Audrey Tautou) βλέπει τον έρωτα της ζωής της (Mathieu Kassovitz) στο κατώφλι της. Φέρνει το δάχτυλο στα χείλη της, δείχνοντάς του ότι πρέπει να μείνει σιωπηλός. Τον φιλάει μία φορά στην άκρη των χειλιών, στο λαιμό, στα βλέφαρα και αμέσως μετά του δίνει να καταλάβει ότι πρέπει να κάνει κι αυτός το ίδιο (οι άντρες είναι εντελώς ηλίθιοι ώρες-ώρες). Ένα παιχνίδι φιλιών, τρυφερό, αγαπησιάρικο, αθώο (γεμάτο υπονοούμενα ωστόσο) και τόσο μα τόσο ρομαντικό. Μετά σκάνε και οι δυο από ευτυχία και τελειώνει η υπόθεση.
Casablanca (1942)
«Φίλα με. Φίλα με σαν να ήταν η τελευταία φορά» λέει η Ilsa (Ingrid Bergman) στον Rich Blaine (Humphrey Boogart) και αυτός τη φιλάει ακριβώς έτσι. Χρειάζεται να πω κι άλλα;
«Μη! Θα λιποθυμήσω», λέει η Scarlett O’ Hara (Vivien Leigh) στον Rhett (Clark Gable) όταν εκείνος τη φιλάει. Και της απαντάει ο υπέρτατος: «Θέλω να λιποθυμήσεις. Για αυτό φτιάχτηκες. Κανένας από τους ηλίθιους που γνώρισες δεν σε έχει φιλήσει έτσι». Και φιλιούνται. Τελικά δεν ξέρουμε αν λιποθύμησε.
Spiderman (2002)
Μόλις την έχει σώσει από κάτι αδίστακτους τύπους που της επιτέθηκαν σε ένα σκοτεινό στενάκι και κρέμεται μπροστά της ανάποδα. Η Mary Jane Watson (Kristen Dunst) σκέφτεται λοιπόν ότι είναι τέλεια ευκαιρία για να πει «ευχαριστώ» και κατεβάζει τη μάσκα του Spiderman (Tobey Maguire) τόσο, όσο χρειάζεται για να αποκαλυφθούν τα χείλια του. Φιλιούνται στη βροχή (πώς αλλιώς;) και φιλιούνται παθιασμένα παρά την όχι- και- τόσο-βολική- στάση.
Breakfast at Tiffany’s (1961)
H Holly (Audrey Hepburn) και ο Paul (George Peppard) φιλιούνται. Στη βροχή. Στη Νέα Υόρκη. Με ένα γατί ανάμεσά τους. Αν υπήρχε internet το 1961, είναι βέβαιο ότι θα το είχαν σπάσει.
Η Λαίδη και ο Αλήτης (1955)
Μοιράζονται ένα ξέχειλο πιάτο σπαγγέτι με κεφτέδες. Χωρίς να το καταλάβουν δαγκώνουν την άκρη του ίδιου μακαρονιού και φιλιούνται. Τι κι αν είναι καρτούν, τι κι αν ακόμα είναι σκυλάκια- καρτούν, ζουν το ονειρεμένο φιλί όλων (τουλάχιστον το δικό μου σίγουρα). Άσε που μετά της παραχωρεί και τον τελευταίο κεφτέ (sweet).
From here to eternity (1953)
Η σκηνή που σόκαρε το κοινό του 1953, σε κάνει να ανατριχιάζεις το 2015. Το πλάνο ακολουθεί τα κύματα που πέφτουν πάνω στο αγκαλιασμένο ζευγάρι (Burt Lancaster και Deborah Kerr). Στη συνέχεια οι δυο τους σηκώνονται, τρέχουν, ξαπλώνουν στη στεγνή πετσέτα. Ο Burt μια στιγμή πριν φιλήσει παθιασμένα την Deborah την κοιτάει λάγνα. Μετά πέφτει πάνω της και φιλιούνται σαν να μην υπάρχει αύριο. «Κανένας δεν με έχει φιλήσει έτσι», ψιθυρίζει ξέπνοα εκείνη, εκείνον τον πιάνουν οι ζήλιες του, τέλος πάντων εμάς το φιλί μας ενδιαφέρει, που είναι υγρό, υπέροχο και μας κάνει να θέλουμε απεγνωσμένα να φιλήσουμε κάποιον, ακόμη κι αν αυτός ο κάποιος είναι ο περιπτεράς, ο διαχειριστής ή ο γάτος μας.
Η ζωή της Αντέλ (2013)
Πολλά, πολλά, πολλά φιλιά υπάρχουν σε αυτή την ταινία και όλα τους είναι παθιασμένα, ειλικρινή, υπέροχα ερωτευμένα και πολύ προτιμότερα από οποιοδήποτε χολιγουντιανό φιλί. Με ή χωρίς βροχή.
Bonus tip: Το πρώτο φιλί της κινηματογραφικής ιστορίας δόθηκε το 1896 στην ταινία «The Kiss». Αν και χαρακτηρίστηκε ως «αηδιαστικό» και «σκανδαλώδες», ήταν η πιο δημοφιλής ταινία της εταιρείας παραγωγής «Edison» για εκείνη τη χρονιά.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
4°
