«Όχι» 28ης Οκτωβρίου και το πρώτο ελληνικό animation
Για να γιορτάσουμε -με τον τρόπο μας- την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου αποφασίσαμε να σας δείξουμε το πρώτο ελληνικό animation. Δημιουργός του ο Σταμάτης Πολενάκης (το 1942) και θέμα του η αποτυχία του Μουσολίνι να καταλάβει την Ελλάδα. Διαβάστε ένα μικρό κείμενο/ αφήγηση του Πολενάκη για τις συνθήκες δημιουργίας και φυσικά δείτε το animation των 7 λεπτών. Όπως ζητούσε και ο ίδιος ο δημιουργός, να το κρίνετε με επιείκεια…..
Ο Πολενάκης διηγείται: «Μετά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, επήρα την οικογένειά μου και πήγαμε στην Σίφνο των Κυκλάδων, απ’ όπου κατάγομαι και εγκατασταθήκαμε στο πατρικό μου σπίτι. Για να αξιοποιήσω το χρόνο μου, εσκέφθηκα να φιλοτεχνήσω μια σειρά γελοιογραφιών και το κινούμενο σχέδιο. Εκεί είχαμε Ιταλική κατοχή από καμιά εκατοστή στρατιώτες με τους αξιωματικούς τους, καραμπινιέρους κ.λ.π. Όλοι αυτοί συνήθως μπαινόβγαιναν μέσα στα σπίτια με διάφορες προφάσεις. Φυσικά είχα λάβει τα μέτρα μου. Πρώτον, κανείς έξω από το σπίτι δεν ήξερε τίποτα και δεύτερον, είχα έτοιμη κρυψώνα δίπλα μου, που σε τρία δευτερόλεπτα ήταν κρυμμένο το σχέδιο που έφτιαχνα. Όσο για τα σύνεργα της σχεδίασης, χρώματα κ.λπ. είχα πλάι μου ένα ημιτελές αθώο τοπίο.»
Ακόμα και οι δημιουργοί των ταινιών δευτέρας διαλογής έχουν καταλάβει ότι ο ναζισμός επανέρχεται και κινούνται ανάλογα. Τον τελευταίο χρόνο κυκλοφόρησαν δύο ταινίες με Ναζί, η μια φιλανδικής προέλευσης και η άλλη αμερικανικής. Αμφότερες χαμηλού επιπέδου αλλά ενδεικτικές του φόβου για την επάνοδο της ναζιστικής ηθικής.
Το “Iron Sky” είναι μια κωμωδία επιστημονικής φαντασίας που βρίσκει τους Ναζί να έχουν κάνει βάση στη Σελήνη μέχρι που τους ανακαλύπτουν δύο αμερικανοί αστροναύτες. Ένας εκ των οποίων μαύρος. Το σοκ για τους Ναζί της Σελήνης είναι ισχυρό στη θέα ενός μαύρου αστροναύτη…
Το “Nazis at the center of the Earth” είναι παραγωγή της περιβόητης Asylum που ειδικεύεται στα b movies με συνέπεια υπαλλήλου αστεροσκοπείου. Πρόκειται για φιλμ τρόμου/ επιστημονικής φαντασίας, όπου οι Ναζί στο τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου καταφεύγουν σε βάση κάτω από την Ανταρκτική. Μέχρι που τους ανακαλύπτει μια ομάδα επιστημόνων..
Και ενώ οι δημιουργοί σε άλλες χώρες προσπαθούν με κάθε τρόπο να δείξουν την γελοιότητα και τον τρόμο που φέρνει η ναζιστική ηθική, στη χώρα μας τους ψηφίζουμε, τους βάζουμε στη Βουλή και επικροτούμε την -ομολογουμένως- επιτυχημένη προπαγάνδα τους.
Page one: inside the New York Times, προβλήθηκε στο Exile Room
To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Andrew Rossi είναι must see για όσους ενδιαφέρονται για τo παρόν και το μέλλον της δημοσιογραφίας. Το Exile Room οργάνωσε την προβολή και η Athens Voice ήταν εκεί. Εύστοχο, επιμορφωτικό, με «δημοσιογραφικό» ρυθμό και τρόπο κινηματογράφησης το “Page one: inside the New York Times” πρέπει να το δείτε. Και αφού πρέπει να μπείτε στα άδυτα των New York Times -άλλωστε όλοι είδαμε τι συμβαίνει όταν μπερδεύεις την φωτογένεια με την δημοσιογραφία στο Μπογδάνος Vs Μιχαλολιάκος- το βρήκαμε ελεύθερο στο διαδίκτυο, χωρίς υποτίτλους, εδώ
Cinefage* [σινεφάζ] (ο/η) όρος γαλλ. αργκό: αυτός/η που παρακολουθεί ταινίες ανεξαρτήτως είδους
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
