Από τον Φελλίνι… στην πυρκαγιά

Μερικές φορές και οι δικτάτορες έχουν εξαιρετικές ιδέες. 1937 και ο Μπενίτο Μουσολίνι, σε στιγμή έμπνευσης και μεγαλοσύνης, αναφωνεί: «Το σινεμά είναι το πιο ισχυρό όπλο. Φτιάξτε στούντιο». Το πρόσταγμα ανέλαβε να το κάνει πράξη ο Λουίτζι Φρέντι, ο επικεφαλής στο καθεστώς του Μουσολίνι για τον κινηματογράφο κι έτσι γεννήθηκε η Τσινετσιτά (η πόλη του σινεμά), στη Ρώμη. 700 στρέμματα, 73 κτίρια (και στούντιο), μια μεγάλη πισίνα για να γυρίζονται οι θαλάσσιες σκηνές, ξενοδοχεία, μερικά χιλιόμετρα δρόμων αποτέλεσαν το «Χόλιγουντ του Τίβερη».

Μέχρι να… κρεμαστεί ο Μουσολίνι όλες οι ταινίες είχαν προπαγανδιστικό χαρακτήρα, ενώ όταν ο Λουκίνο Βισκόντι θα γυρίσει την ταινία «Οσεσιόνε» (1943), ξεκινώντας έτσι τον περιβόητο ιταλικό νεορεαλισμό, θα στρέψει την πλάτη του στο στούντιο, όπως και όλοι αρχικά, οι μετέπειτα μεγάλοι σκηνοθέτες, αφού οι ταινίες τους ήταν ταινίες δρόμου παρά ταινίες- στούντιο. Στο μέλλον θα περάσουν την πόρτα του, αλλά στο μεταξύ το Χόλιγουντ είναι αυτό που θα βάλει το χεράκι του προκειμένου να σώσει το… αδελφάκι του. Όχι, από αγάπη αλλά γιατί τα ιταλικά στούντιο προσέφεραν φθηνά εργατικά χέρια.

Τo «Quo Vadis» κάνει την εκκίνηση για να καταλήξει η Τσινετσιτά το στούντιο των μεγάλων επικών ταινιών (δες «Κλεοπάτρα», «Μπεν Χουρ» κ.ά.). Αυτά μέχρι τις αρχές του ’60, όταν και μειώθηκε το ενδιαφέρον για τέτοιες ταινίες. Ευτυχώς, στο μεταξύ, εμφανίστηκε ο Φελλίνι για να πάψουν να κυκλοφορούν στα στούντιο μόνο ηθοποιοί ντυμένοι με χλαμύδες (εντάξει, τις ξαναφόρεσαν για τις ανάγκες του «Σατυρικόν»). Ο Φελλίνι συνδέθηκε με την Τσινετσιτά όσο κανένας άλλος ιταλός σκηνοθέτης και την αγάπη του αλλά και την πίκρα του για την παρακμή της, εξαιτίας της καθίζησης του κινηματογράφου και την άνοδο της τηλεόρασης, τις κατέθεσε μοναδικά στην προτελευταία του ταινία «Intervista». Η Τσινετσιτά συνδέθηκε και με τον Σέρζιο Λεόνε και τα γουέστερν σπαγγέτι του, ενώ και ο Μάρτιν Σκορσέζε, χρόνια αργότερα, γύρισε εκεί τις εξωτερικές σκηνές από τις «Συμμορίες της Νέας Υόρκης».

Η Τσινετσιτά με τα χρόνια έμοιαζε σκιά του εαυτού της, και τη συντηρούσαν τα γυρίσματα από σήριαλ (πάλι η εκδίκηση της χλαμύδας, δες σήριαλ «Ρώμη»). Οι Ιταλοί έκλαψαν με νοσταλγία όταν ξέσπασε μια μεγάλη πυρκαγιά το 2007 καταστρέφοντας 400 στρέμματα, αλλά και θύμωσαν όταν έμαθαν πως η ειδοποίηση για την πυρκαγιά δεν ήρθε από την εταιρεία φύλαξης, αλλά από τους γείτονες! Ήδη στην Τσινετσιτά είχαν πατήσει το πόδι τους ιδιώτες με άλλα εργασιακά πλάνα.

Πριν μερικές ημέρες βγήκαν και στους δρόμους όταν η εταιρεία που την έχει στην ιδιοκτησία της (πλέον στο κράτος ανήκει μόνο το 20%) ανακοίνωσε πως θέλει να την εκμεταλλευτεί κατασκευάζοντας πολυτελή ξενοδοχεία και λούνα παρκ στη μεγαλύτερη έκτασή της! Η ανακοίνωση οδήγησε στα… γνωστά: Οι τεχνικοί κατέβηκαν σε απεργία, οι διανοούμενοι υπόγραψαν διαμαρτυρίες και οι… ρεαλιστές μίλησαν για επένδυση και νέες θέσεις εργασίας. Κι ενώ οι αντιπαραθέσεις δεν έχουν καταλαγιάσει, ήρθε χθες μια νέα πυρκαγιά να κάψει άλλο ένα στούντιο και να φουντώσει τις φήμες πως δεν ήταν καθόλου μα καθόλου τυχαία!

 Σκηνή από την ταινία του Φελλίνι «Intervista»:

Απόσπασμα από μια τηλεοπτική εκπομπή για το άνοιγμα της Τσινετσιτά στο κοινό: