Μην αρχίσουμε, τώρα, τ’ αγιόκλιμα και τα γιασεμιά. Όλοι τα ξέρουμε και τα αγαπάμε τα θερινά σινεμά και μακάρι να κλείνουν σούπερ μάρκετ και να γίνονται σινεμά. Περνάμε, λοιπόν, κατευθείαν σε πληροφορίες που σου ανοίγουν την όρεξη για ταινία - τυρόπιτα - μπίρα - γατάκι διασχίζει οθόνη. Καλή προβολή.
ΑΙΓΛΗ O πιο πλούσιος μπουφές της Αθήνας. Κάθε Τετάρτη 2 εισιτήρια στην τιμή του ενός, μέσα από το πρόγραμμα 2 for 1 της Cosmote με τα Village Cinemas.
ΑΝΕΣΙΣ Χωρίς ηχορύπανση. Ο θερινός κινηματογράφος που σέβεται τους γείτονές του. Το μπαρ του θυμίζει κατάστρωμα. Με επαγγελματία μπάρμαν να επιμελείται τα κοκτέιλ. Αν νιώθετε ότι κουνάει, δεν θα είναι από το κύμα.
ΒΟΞ Ο προπολεμικός των Εξαρχείων. Ανοίγει πάντα τη σεζόν με δύο ταινίες του Μπόγκι.
ΔΕΞΑΜΕΝΗ Με θέα. Δυστυχώς ξεχνιέσαι και κοιτάζεις συνέχεια τα φωτάκια από την ταράτσα του St.George Lykabettus.
ΖΕΦΥΡΟΣ Ο μόνος θερινός που έγινε ταινία. Αξίζει να δεις το Zephyr (2010, τούρκικη παραγωγή του Μπέλμα Μπας) στον Ζέφυρο. Αδύνατο να αποφύγεις τον τσιπουρομεζέ πριν ή μετά την προβολή.
ΘΗΣΕΙΟΝ Η οικογενειακή επιχείρηση με τις πολλές τηλεοράσεις (στην είσοδο και στο κυλικείο). Το κρασί σερβίρεται σε νεροπότηρο, κοστίζει μόλις € 2 και πίνεται. Απορία: σε τι χρησιμεύουν οι κόκκινοι κουβάδες κάτω από κάθε τραπεζάκι;
ΛΑΪΣ Κάθε βράδυ συναντάται με την Ταχεία 502 και το Intercity 56 για Θεσσαλονίκη. Τα τρένα σφυρίζουν σαν χαιρετισμό, καθώς περνούν.
ΡΙΒΙΕΡΑ Έγινε σκηνικό διαφήμισης πριν 2 χρόνια, με τον πρωταγωνιστή να ονειρεύεται να γίνει ιδιοκτήτης του. Ένας θερινός που δημιουργήθηκε κυριολεκτικά από τις στάχτες. Άνοιξε το 1969 μετά από πυρκαγιά σε σπίτι της Βαλτετσίου.
ΦΛΟΙΣΒΟΣ Ο μοναδικός θερινός στη λεωφόρο Ποσειδώνος. Με παιδική χαρά, θαλασσινή αύρα και τσίκνα.
ΨΥΡΡΗ Μπορείς να παρακολουθήσεις ταινία τρώγοντας, στην ταράτσα της «Κουζίνας».
ΕΞΑΡΧΕΙΑ, Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΘΕΡΙΝΩΝ
Βοξ,Ριβιέρα, Εκράν, Παναθήναια, ταράτσα Nosotros και κυριακάτικες προβολές στο Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου (20.30).
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
Τις Τετάρτες του Ιουνίου στο Άλσος Παγκρατίου (20.45). (21/6: «This is England» του S. Meadows (2006), 28/6: «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ» του Ch. Chaplin (1940)
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
12°
