Οι παλιές ταινίες είναι πάντα ένα καταφύγιο, ειδικά τα καλοκαιρινά βράδια στα όμορφα ανοιχτά σινεμά της Αθήνας. Οι ρομαντικές κομεντί με τον τρόπο που πρωταγωνιστούσε σε αυτές ο Cary Grant δίνουν μία ευχάριστη αίσθηση παλιού, αλάθητου στιλ, κομψότητας και ευστροφίας. Ένα χιούμορ που μόνο εκείνες οι ταινίες του μπορούσαν να δώσουν.
Το«Μια Υπέροχη Ιστορία» (The Amazing Adventure) του σκηνοθέτη Alfred Zeisler είναι «η μεταμόρφωση ενός εκατομμυριούχου πλέιμπόι σε άνθρωπο» και βασίζεται στη νουβέλα του E. Phillip Oppenheim «Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία». Πρωταγωνιστούν ο Cary Grant αρκετά χρόνια πριν «τη χρυσή του ωριμότητα» και η, τόσο τυπικά χαριτωμένη ντίβα των ‘30ς, Mary Brian. Η ταινία θα προβάλλεται από την Πέμπτη 23/6 στον παλιό, αγαπημένο κινηματογράφο Ζέφυρο, στα Άνω Πετράλωνα, για πρώτη φορά μετά από 80 χρόνια.
Η υπόθεση
Ο Ερνστ Μπλις δεν έχει δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή του. Είναι μοναδικός κληρονόμος μιας τεράστιας περιουσίας, γι’ αυτό δεν χρειάζεται να σκοτίζεται για τα απλά καθημερινά προβλήματα. Ωστόσο η ανία και η μελαγχολία καταβάλλουν τον νεαρό εκατομμυριούχο, ο οποίος αποφασίζει να απευθυνθεί στον πιο ακριβοπληρωμένο ψυχολόγο, τον σερ Τζέιμς Όλντροϊντ. Ο ψυχίατρος καταλαβαίνει, ότι ο Ερνστ δεν πάσχει από κατάθλιψη, αλλά από την «αρρώστια του χρήματος» - την πλήξη, κι επειδή οι καθιερωμένες μέθοδοι θεραπείας δεν μπορούν να βοηθήσουν στην περίπτωσή του, τον προκαλεί να ζήσει για έναν χρόνο χωρίς να ξοδέψει ούτε δεκάρα από την περιουσία του.
Σε περίπτωση, που ο Ερνστ αντέξει τη δοκιμασία, ο γιατρός δεσμεύεται να δώσει στον ασθενή του επιταγή αξίας 50.000 λίρες. Η πρόκληση είναι μεγάλη για τον νεαρό εκατομμυριούχο: θα πρέπει να βρει δουλειά, να νοικιάσει διαμέρισμα, και να μάθει να φροντίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Ο Ερνστ όμως δέχεται με χαρά την πρωτότυπη «θεραπεία» και υπογράφει την συμφωνία με τον γιατρό.
Η ζωή στο δρόμο δεν είναι εύκολη, η αναζήτηση στέγης και φαγητού γίνεται καθημερινή μέριμνά του, και μόλις μετά από μερικές ώρες ο Ερνστ αντιλαμβάνεται , ότι αυτή η ζωή είναι δύσκολη και αβάσταχτη για έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει στη χλιδή. Όμως η δύναμη της θέλησής του και η δίψα του «θριάμβου» υπερνικούν την αδυναμία του.
Όσο οι μέρες κυλάνε, ο Ερνστ συνειδητοποιεί ότι μπορεί πλέον να φροντίσει τον εαυτό του. Γνωρίζει μια κοπέλα, η οποία κυριολεκτικά είναι βυθισμένη στην ανέχεια. Του αρέσει όμως τόσο πολύ, που σκέφτεται να τη βοηθήσει, ακόμα κι αν χρειαστεί να παραβεί τους όρους της συμφωνίας και να χάσει το στοίχημα. Είναι πρόθυμος να θυσιάσει τη μισή περιουσία του, προκειμένου να κρατήσει την αγάπη και την τιμή του. Έτσι ο νεαρός όχι μόνο μαθαίνει τη ζωή έξω από την έπαυλή του, αλλά και βρίσκει τον έρωτα.
Με άλλα λόγια, το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία.Αυτό κρατήστε το, θα μας χρειαστεί γενικότερα.
Η ιστορία πίσω από την ταινία
Το φιλμ βασίζεται στη νουβέλα του Έντουαρντ Φίλιπς Όπεχαϊμ “The Amazing Quest of Mr. Ernest Bliss” γραμμένη το 1919. O Phillip Oppenheim υπήρξε ένας από τους πιο δημοφιλείς βρετανούς συγγραφείς εκείνης της εποχής και τουλάχιστον 30 ταινίες έχουν βασιστεί στα έργα του. Το “Amazing Adventure” ήταν η τελευταία ταινία που είχε ως βάση έργο του Oppenheim. Η ταινία ξεχωρίζει για την εκπληκτική ερμηνεία του Cary Grant, ο οποίος προσδίδει στον χαρακτήρα του αποφασιστικότητα και ζωντάνια. Ο Cary Grant επιστρέφει στην πατρίδα του, την Αγγλία, για να παίξει για μια και μοναδική φορά σε ταινία βρετανικής παραγωγής. Στα δύσκολα χρόνια, που είχε περάσει ο ίδιος στο Μπρίστολ, ίσως να οφείλεται η φυσικότητα, με την οποία κινείται ο ηθοποιός στις φτωχογειτονιές του Λονδίνου. Παρά το γεγονός, ότι βρισκόταν μόλις στο 4ο έτος της κινηματογραφικής καριέρας του, ο Cary Grant ερμήνευσε το ρόλο του Ερνστ Μπλις μοναδικά. Ξεχώρισαν επίσης για την ερμηνεία τους οι ηθοποιοί Mary Brian (ήταν υποψήφια για το ρόλο της Σκάρλετ Ο’Χάρα, αλλά τελικά τον έχασε από τη Βίβιαν Λι), Peter Gawthorne, Henry Kendall, ενώ χαριτωμένες ήταν και οι ερμηνείες των μικρών ρόλων (όπως του ελληνικής καταγωγής Ανδρέα Μελανδρινού).
Όταν μια φορά του είπαν σε μια συνέντευξη, ‘Όλοι θα’θέλαν να είναι ο Κάρι Γκράντ’, ο Γκράντ λέγεται ότι απάντησε, ‘Κι εγώ’. Τα νεότερα χρόνια του στο Μπρίστολ, στην Αγγλία, ήταν όπως ενός συνηθισμένου μικρού παιδιού αν δεν συνέβαινε ένα γεγονός που του άλλαξε τη ζωή: σε ηλικία 9 χρονών, γύρισε απ’το σχολείο σπίτι μια μέρα και του είπαν ότι η μητέρα του είχε πάει σε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο. Η πραγματικότητα όμως ήταν, ότι την είχαν βάλει σε ένα ψυχιατρείο όπου θα έμενε για χρόνια, και δεν του είχαν πει τίποτα γι’ αυτό (θα ξαναέβλεπε την μητέρα του όταν ήταν 20 χρονών). Έφυγε απ’το σχολείο στα 14, λέγοντας ψέματα για την ηλικία του και πλαστογραφώντας την υπογραφή του πατέρα του σε ένα γράμμα για να γίνει μέλος του κωμικού θιάσου του Μπόμπ Πέντερ. Έμαθε παντομίμα και ακροβατικά και περιόδευσε με τον θίασο Πέντερ στις αγγλικές επαρχίες. Στις μουσικές σκηνές του Λονδίνου υιοθέτησε την κλασική κόκνεϊ προφορά «της πιάτσας», και μετά τον Ιούλιο του 1920, ήταν ένα από τα 8 αγόρια του Πέντερ που επιλέχτηκαν να πάνε στις ΗΠΑ. Η παράστασή τους στο Μπρόντγουεϊ, ‘Good Times’, έπαιξε 456 φορές, δίνοντας στον Γκράντ χρόνο να εγκλιματιστεί και να αποφασίσει ότι θα έμενε στην Αμερική. Η πλατινέ ξανθιά «ανδροφάγος» ντίβα της εποχής, η Μέη Ουέστ ήθελε τον Γκράντ για το ‘She Done Him Wrong’ (1933) γιατί σε αυτόν είχε δει έναν συνδυασμό ανδρισμού, σεξουαλικότητάς και των καλών τρόπων ενός τζέντλμαν. Και ήταν όντως έτσι: ο Γκραντ έγινε το σύμβολο αυτών των χαρακτηριστικών. Στη δεκαετία του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960, είχε εφεύρει μια κοσμοπολίτικη περσόνα και ένα στύλ – ‘υψηλής κωμωδίας με γυαλισμένες λέξεις’. Στο ‘To Catch a Thief’ (1955), αυτός και η Γκρέις Κέλι είχαν την δυνατότητα να αυτοσχεδιάσουν μέρος των διαλόγων τους. Ήξεραν τι ήθελε ο σκηνοθέτης, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, να κάνει με την σκηνή, την έκαναν πρόβα, πρόσθεσαν κάποιους έξυπνους υπαινιγμούς που πήραν έγκριση, και μετά η σκηνή γυρίστηκε. Η μεγαλύτερη του επιτυχία στο box-office ήταν πάλι με ταινία του Χίτσκοκ, το ‘North by Northwest’, με συμπρωταγωνίστρια την Έβα Μάρι Σέιντ.
Πάρτε τη μαμά σας, ή μάλλον τη γιαγιά σας, πάρτε μαζί και τη ζακετούλα της και πηγαίνετε στον Ζέφυρο να δείτε προπολεμικό Cary Grant. Θα αγαλλιάσει η ψυχή σας.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
11°
