Τατιάνα Παπαδοπούλου, χορεύουμε «Ρωμαίο και Ιουλιέτα»;

Αυτός ο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» δεν θα μοιάζει με κανέναν άλλο, φρόντισε να μην τον χάσεις. Το αξεπέραστο σαιξπηρικό αριστούργημα είναι η νέα παραγωγή των Χορευτών του Βορρά, η οποία θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης για δύο παραστάσεις στις 14 και 15 Φεβρουαρίου. Με μόνα μέσα τη μουσική και την κίνηση του ανθρώπινου σώματος, η γνωστή ομάδα σύγχρονου χορού μεταφέρει το αρχετυπικό δράμα στη σύγχρονη εποχή, σχολιάζοντας τα προβλήματα του δικού μας κόσμου. Αναζητήσαμε την καλλιτεχνική διευθύντρια του σχήματος, Τατιάνα Παπαδοπούλου. Είχε πολλά να πει!

Μμμ… «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» προσαρμοσμένοι στο σήμερα και τοποθετημένοι στο περιβάλλον μιας πολυεθνικής εταιρίας. Ιντριγκαδόρικο και θαρρείς βγαλμένο από σενάριο του «Black Mirror». Πώς προέκυψε η ιδέα;
Όσοι ακούνε το σενάριο και το πώς τοποθετείται χωρικά και χρονικά η κλασική αυτή ιστορία, θεωρούν ότι είναι έργο επιστημονικής φαντασίας. Το αντίθετο όμως! Η ιστορία για εμάς είναι η ζωή πολλών ανθρώπων στο σήμερα. Οι περισσότεροι έχουμε αποξενωθεί περισσότερο από ποτέ, από την ίδια μας τη φύση και τα συναισθήματά μας. Εργαζόμαστε ασταμάτητα σαν ρομπότ, διότι επικρατεί η άποψη ότι αυτοί που αξίζουν πραγματικά είναι μόνο όσοι καταφέρνουν να ανελιχθούν κοινωνικά, οικονομικά, επαγγελματικά. Γυρίζουμε την πλάτη στο συναίσθημα για να μην αποπροσανατολιστούμε από το στόχο μας. Η ιδέα προέκυψε από τη χαοτική, άοσμη, άγευστη ζωή που πολλοί από εμάς έχουμε επιλέξει. Σε αυτή την περίπτωση,  ο μόνος «Βlack Mirror» είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.

Να σταθούμε λίγο παραπάνω στην επιλογή της εταιρίας ως σκηνικό γύρω από το οποίο διαδραματίζεται η ιστορία; Είναι τόσο ισχυρή η επιρροή που ασκεί η εργασιακή ιδιότητα στον σύγχρονο άνθρωπο ώστε να υποκαθιστά την οικογένεια; Οι Καπουλέτοι και Μοντέγοι του σήμερα είναι executives;
Η πρόθεση μας ήταν να αναδείξουμε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος θυσιάζει συναισθήματα όπως ο έρωτας, η αγάπη, η φιλία προς πάσα κατεύθυνση, για την επαγγελματική και οικονομική ανέλιξη που έχει γίνει αυτοσκοπός. Ακόμη και γιατί του επιβάλλεται το ποιον και πώς του επιτρέπεται να ερωτευτεί. Για παράδειγμα, είναι αδιανόητο για εμένα να απαγορεύονται οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ εργαζομένων ή συμφοιτητών καθ’ υπόδειξη του διευθυντή, και όμως τέτοιες υποδείξεις γίνονται παντού. Λες και μπορεί ένας άνθρωπος να ελέγξει τη καρδιά κάποιου άλλου… Πανίσχυρες οικογένειες ακόμη και σήμερα έχουν την εξουσία να καθορίζουν τις εξελίξεις και να «θωρακίζονται» ενάντια στο συναίσθημα οι ίδιες και τα μέλη τους, για να παραμένουν στα «υψηλά» κοινωνικά στρώματα.

Πώς κατορθώνει κανείς να μεταφέρει τον πλούσιο σαιξπηρικό λόγο στη γλώσσα του χοροθεάτρου;
Δυσκολευτήκαμε πολύ. Κυρίως με όχημα τη φαντασία αλλά και την εμπειρία στην αποτύπωση του συναισθήματος στην κίνηση, θεωρούμε ότι καταφέραμε να μετατρέψουμε αυτό το αριστούργημα σε χοροθέατρο. Το χειροκρότημα θα επιβεβαιώσει αν τα καταφέραμε ή όχι.

Mιλήστε μας για τις τεχνικές προκλήσεις του «Ρωμαίου και Ιουλιέτα» σας. Τι εξυπηρετούν τα σκηνικά, οι φωτισμοί και η μουσική που επιλέξατε για την παράσταση;
Μας βοηθούν να αποτυπώσουμε καλύτερα αυτό που έχουμε οραματιστεί. Παρότι ζούμε στην εποχή της εικόνας, δεν χρησιμοποιούμε εντυπωσιακά σκηνικά, αλλά λειτουργικά και λιτά. Επιλέγουμε να κατακτήσουμε το κοινό αποκλειστικά με την κίνηση και την ουσία. Η μουσική που επιλέξαμε «ντύνει» όλα τα παραπάνω.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Χορευτές του Βορρά επιλέγουν να διασκευάσουν ένα κλασικό έργο. Τι είναι αυτό που σας ελκύει στα εμβληματικά κείμενα;
Πρέπει να είμαστε από τις λίγες ομάδες σύγχρονου χορού που ασχολούνται με το παγκόσμιο θέατρο. Επιλέξαμε να μην έχουμε τόσο αφαιρετικό χαρακτήρα ώστε να φέρουμε την τέχνη του χορού πιο κοντά στο ευρύ κοινό. Οι ιστορίες που έχουν ξαναδιαβαστεί ή τις έχει παρακολουθήσει κάποιος είναι πιο αντιληπτές λόγω των συσχετίσεων στο μυαλό του θεατή με την κλασική ιστορία που είναι ευρέως γνωστή. Συνήθως οι ιστορίες αυτές έχουν απλά νοήματα, αλλά με μεγάλο βάθος και έτσι έχουμε έναν λόγο παραπάνω να ασχοληθούμε με αυτά τα έργα.

Στις 14 και 15/2 ανεβαίνει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης μια δουλειά για την οποία εργαστήκατε σκληρά. Ποιο συναίσθημα κυριαρχεί τώρα; Αγωνία; Σιγουριά; Ανυπομονησία; Τι άλλο;
Αγωνία, ανασφάλεια για το αν θα πάνε όλα καλά, φόβος για κάτι αναπάντεχο, έναν τραυματισμό για παράδειγμα. Σίγουρα με κυριεύει αίσθημα αβεβαιότητας μέχρι να πάρει σάρκα και οστά το έργο και να βρει την αποδοχή του κοινού.

Μια που μιλάμε για έρωτα, τι έχουν να μας πουν σήμερα οι χαρακτήρες του Σαίξπηρ και τα πάθη τους;
Ας μην ξεχνάμε ότι είναι δύο νέα παιδιά που ερωτεύονται. Αλίμονο αν δε μπορούμε να διδαχθούμε από τα πάθη τους. Η αφοσίωση και η πίστη είναι δύο κεντρικές και επίκαιρες αρετές που πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε όλοι μας. Ένας έρωτας που διήρκησε 3 – 4 μέρες σύμφωνα με την ιστορία και η προθυμία δύο νέων παιδιών να θυσιάσουν την ίδια τους τη ζωή για το συναίσθημά τους και την πίστη στα όσα λένε. Πόσο πολύ θάρρος! Αλλά ταυτόχρονα, το ίδιο το πάθος να φτάνει στην αυτοκαταστροφή. Αυτό είναι το λυπηρό. Θεωρώ ότι η εναντίωση και η μη αποδοχή συναισθημάτων  των άλλων προς αυτό που βιώνουν δύο άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας ή καταγωγής μπορεί να είναι καταστροφικό ακόμα και σήμερα, το 2020.

26 χρόνια Χορευτές του Βορρά, μια από τις μακροβιότερες ομάδες σύγχρονου χορού της χώρας μας πλέον. Πόσο δύσκολο είναι να διατηρήσει τη φλόγα και τη δυναμική του ένα τέτοιο πρότζεκτ;
Αλήθεια, πέρασαν τόσα; Είναι δύσκολο να βρίσκεις το χρόνο, το χρήμα, την έμπνευση και το κουράγιο να προσπαθείς ξανά και ξανά. Την ομάδα μου την παρομοιάζω σαν ένα κακομαθημένο παιδί που του δίνω τα πάντα και μονίμως ζητά όλο και περισσότερα. Οι συνεργασίες μου βοήθησαν πολύ στο να μη «γεράσει» όλο αυτό. Για παράδειγμα, τα δύο τελευταία χρόνια επέλεξα να υπογράψω τις χορογραφίες της ομάδας μαζί με τον Αλέξανδρο Σταυρόπουλο, έναν νέο καλλιτέχνη που έφερε  φρέσκο αέρα στην ομάδα και είμαι σίγουρη ότι με το ταλέντο του θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον. Ασφαλώς και η επιχορήγηση που λάβαμε φέτος από το Υπουργείο Πολιτισμού  ήταν πολύ σημαντική.

Τι ετοιμάζετε έπειτα από τις παραστάσεις του Φεβρουαρίου στη Θεσσαλονίκη; Περισσότερος «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»; Ή ίσως κάτι διαφορετικό;
Το έργο μας θα ταξιδέψει στην Αθήνα και συζητάμε και με κάποιες άλλες πόλεις. Περιμένουμε απάντηση και από ένα μεγάλο φεστιβάλ του εξωτερικού. Μέσα στον επόμενο μήνα θα έχουμε συνολικό προγραμματισμό. Νομίζω όμως ότι μετά από αυτό, όλοι έχουμε ανάγκη από ξεκούραση και ανασυγκρότηση.

Ποια είναι η αγαπημένη σας απασχόληση, όταν δεν εργάζεστε;
Να μη γυμνάζομαι, να μη μελετάω, να μην είμαι συγκεντρωμένη! Το χειμώνα η δική μου «αποσυμπίεση» μετά τη δουλειά, είναι να βγω με φίλους, να πάω για φαγητό ή για  ποτό, να χαλαρώσω, να ακούσω ένα άλλο είδος μουσικής. Το καλοκαίρι προτιμώ την απομόνωση στο εξοχικό μου.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας επιτυχία;
Θα μιλήσω επί προσωπικού γιατί μου είναι σαφώς πιο σημαντικό. Ό,τι ονειρεύτηκα και ό,τι πόθησα το τόλμησα. Απέτυχα αρκετές φορές, σε κάποιες  περιπτώσεις με καταστροφικές συνέπειες, σε συναισθηματικό, ψυχολογικό και υλικό επίπεδο. Ήμουν αρκετά γενναία όμως ώστε να προσπαθήσω και να  διεκδικήσω τα θέλω μου.

Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας.
Πεισματάρα, καταναγκαστική, παρορμητική, συναισθηματική, δοτική.

Info: 14 και 15 Φεβρουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (Αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης Μ2), στις 21:00
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Τατιάνα Παπαδοπούλου
Υπεύθυνη ομάδας: Αρετή Κουτσικοπούλου
Χορογραφία: Τατιάνα Παπαδοπούλου, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, σε συνεργασία με τους χορευτές
Σύνθεση μουσικής και Μουσική επιμέλεια: Τηλέμαχος Μούσας
Δραματολόγος: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Αθανάσιος Κολαλάς
Βίντεο-Φωτογραφίες : Μάριος Σπύρογλου
Βοηθός σκηνοθεσίας: Ευδοκία Μιμιλίδη
Σχεδιασμός φώτων: Tρύφωνας Κεχαγιάς
Χορευτές: Γιώργος Βασιλόπουλος, Γαλήνη Γυρτάτου, Δέσποινα Λαγουδάκη, Ηρώ Κόντη, Δημήτρης Μαργαρίτης, Ηλίας Μπαγεώργος, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Στεφανία Σωτηροπούλου
Στην παράσταση συμμετέχει σε βίντεο ο Λεωνίδας Κακούρης