Τραβάει ο Ντόριαν Γκρέι selfies;

Κι ενώ στην όψη ο Ντόριαν Γκρέι καταφέρνει να κερδίσει το στοίχημα της αιώνιας νεότητας, το πορτρέτο του παραμένει πάντα για εκείνον μια δυσάρεστη υπενθύμιση. Σε αυτή τη μάχη της εικόνας, οι Χορευτές του Βορρά είδαν τη σύγχρονη αγωνία της ψηφιακής παρουσίας των selfies και τον εθισμό στην εικόνα του Εγώ.

Όσο ο κόσμος μας αυτοφωτογραφίζεται με ένα κινητό στο χέρι, μοιάζει να αντικρίζει με  αμηχανία το «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» που συναντά τον χορό στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης για μια σκηνική μεταφορά χωρίς πρόζα, αλλά με διακριτούς ρόλους. Η Τατιάνα Παπαδοπούλου χορογράφησε σε συνεργασία με τον νέο και ταλαντούχο Αλέξανδρο Σταυρόπουλο τον χορό του Ντόριαν επιχειρώντας να εξετάσει εκ νέου το πορτρέτο του.

Σε μουσική του εξάρχοντος βιολιστή της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, Αντώνη Σουσάμογλου, το κλασικό έργο του Όσκαρ Ουάιλντ προσεγγίζεται ως αντανάκλαση της σημερινής ανάγκης αποδοχής όπως αποτυπώνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Η ιδέα για τη χορογραφημένη απόδοση του έργου ήταν δική του, ενώ έγραψε για την παράσταση και ένα εξαιρετικό κουαρτέτο εγχόρδων» λέει η χορογράφος.

«Είναι παράσταση χοροθεάτρου. Διηγούμαστε την ιστορία χωρίς πρόζα, με την κίνηση και την έκφραση του σώματος, ενώ υπάρχουν ρόλοι που ερμηνεύονται κανονικά. Αν και ο σύγχρονος χορός είναι γενικώς αφαιρετικός, αυτή τη φορά λέμε μία ιστορία. Η Κατερίνα Διακουμοπούλου μάς βοήθησε με τη δραματολογική σύνθεση να βάλουμε όλο το έργο σε σκηνές και να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε» συμπληρώνει.

Στην παράσταση οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί, δηλαδή οι άντρες υποδύονται τις γυναίκες και οι γυναίκες τους άντρες, μια επιλογή που «υποδηλώνει την οικουμενικότητα των παθών του Ντόριαν που δεν έχουν φύλο» λέει η χορογράφος. Πρόκειται για μια ανάγκη «εκπλήρωσης» των ρόλων μέσα από ένα αντεστραμμένο είδωλο. Η αλήθεια κρύβεται στον άλλο κατά μία έννοια και παρόλο που η παράσταση κοιτάζει ίσως επικριτικά την εποχή μας, γίνεται ξεκάθαρο ότι η διάθεση δεν είναι σε καμία περίπτωση διδακτική. «Δείχνουμε πως ο ναρκισσισμός και η τρέλα της εποχής μπορεί να γίνει καταστροφική συνήθεια, περνώντας  ένα μήνυμα» αναφέρει η Τατιάνα Παπαδοπούλου.

«Υπάρχουν χορευτές που είναι στην ομάδα εδώ και χρόνια. Τυχαίνει να είμαι καλλιτεχνική διευθύντρια στο φεστιβάλ σύγχρονου χορού Motum, είχα καλέσει τον Αλέξανδρο Σταυρόπουλο ως χορευτή να δώσει ένα masterclass, εκεί είδα το μεγάλο του ταλέντο και στη χορογραφία κι έτσι συνυπογράψαμε αυτή τη χορογραφία. Συμμετέχει βέβαια στην παράσταση γιατί είναι εξαιρετικός χορευτής, όπως και οι υπόλοιποι χορευτές της ομάδας. Είναι εξαιρετικοί και είμαι πολύ υπερήφανη γι’ αυτή την ωραία ομάδα που έχουμε δημιουργήσει».

Το έργο δεν είναι κατάλληλο για νέους κάτω των 15 ετών και αυτό γιατί «μιλάει για την έκφυλη ζωή, για τον ηδονισμό». «Δεν υπάρχει γυμνό στην παράστασή μας, ούτε υπήρχε στόχος να προκαλέσουμε. Υπάρχουν όμως κάποιες σκηνές που για την προστασία των ανήλικων θεατών θα ήταν καλό να έχει προηγηθεί μία συζήτηση μαζί τους. Επειδή αυτό δεν είναι πάντα δυνατό, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης αποφάσισε λοιπόν να επιτρέψει την είσοδο μόνο σε παιδιά από 15 ετών και άνω» μας εξηγεί η Τατιάνα Παπαδοπούλου.  

---

Info: Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 2- 4 Φεβρουαρίου, 21.00, €12, €10, €8 (μειωμένο). Είσοδος από 15 ετών και άνω.

Συντελεστές: Καλλιτεχνική διεύθυνση Τατιάνα Παπαδοπούλου. Υπεύθυνη ομάδας: Αρετή Κουτσικοπούλου. Χορογραφία: Τατιάνα Παπαδοπούλου, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, σε συνεργασία με τους χορευτές. Σύνθεση μουσικής & Μουσική επιμέλεια: Αντώνης Σουσάμογλου. Δραματολόγος: Κατερίνα Διακουμοπούλου. Video artist: Mario Ermitikos, Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Αθανάσιος Κολαλάς.

Χορεύουν: Δήμητρα Βλάχου, Γαλήνη Γυρτάτου, Μιχάλης Κριεμπάρδης, Δημήτριος Μαργαρίτης, Ηλίας Μπαγεώργος, Δέσποινα Λαγουδάκη, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος