![konstantinos_pittas.jpg konstantinos_pittas.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/konstantinos_pittas.jpg)
![93223-187535.jpg 93223-187535.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2015/04/05/93223-187535.jpg)
Το 1987, πριν από την Πτώση του Τείχους, στη κεντρική πλατεία του Ανατολικού Βερολίνου, υπήρχε ένα παγκόσμιο ρολόι. Έβλεπες εκεί την ώρα στις πέντε ηπείρους και είχε πάνω του γραμμένα τα ονόματα πόλεων του κόσμου. Νέα Υόρκη, Γιοχάνεσμπουργκ, Σαγκάη. Περνούσαν κάθε μέρα από κει οι Ανατολικογερμανοί και έβλεπαν –τι ειρωνεία στ’ αλήθεια– τα μέρη που δεν θα μπορούσαν ποτέ να πάνε, φυλακισμένοι καθώς ήσαν μέσα στη ίδια τους τη χώρα. Περίμεναν όμως εκεί. Το ρολόι είχε ένα μεγάλο στρογγυλό υπόστεγο, κάθονταν από κάτω πολλοί μαζί και περίμεναν, περίμεναν... Όποτε κι αν περνούσα από την πλατεία, είτε έβρεχε, είτε όχι, το ρολόι ήταν γεμάτο κόσμο από κάτω. Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι ακριβώς περίμεναν.
Στη σημερινή Alexanderplatz λίγα σχετικά έχουν αλλάξει, μετά την επανένωση θέλησαν οι Γερμανοί να διατηρήσουν κάπως τον παλιό της «σοσιαλιστικό» χαρακτήρα. Το ρολόι υπάρχει ακόμη. Μόνο που δεν περιμένει πια κανείς εκεί. Κάτι ραντεβουδάκια δίνονται σ’ αυτό, κάποιοι περιμένουν το ταίρι τους για πέντε λεπτά, ποτέ περισσότερο, κι όταν αυτό έλθει φεύγουν μαζί αμέσως. Tουρίστες φωτογραφίζονται με το ρολόι σαν φόντο, αραιά και πού. Κανείς άλλος.
Ο ήρωας Δημητρώφ δεν έκανε μεγάλη καριέρα σαν όνομα στο Βερολίνο. Στο παλιό Ανατολικό είχε δρόμο και σταθμό με το όνομά του. Σήμερα δεν έχει τίποτα. Εδώ, στη γωνία της παλιάς Dimitrof Straße που λέγεται τώρα πια Danziger Straße. Εδω είχα φωτογραφίσει τον πιτσιρικά που κοίταζε επίμονα τον ξένο. Θυμάμαι πάντα τους ήχους και τις μυρωδιές από τότε, τον ήχο των Τράμπαντ και τη μυρωδιά καμμένου λαδιού, τις στριγγλιές του S-Bahn. Τώρα, πολλά αυτοκίνητα και περισσότερα ποδήλατα, πολύβουο μέρος, τραμ. Ο μικρός του ’87 θα έχει σήμερα την ηλικία του άνδρα της φωτογραφίας. Μπορεί να είναι και ο ίδιος, δεν ξέρεις ποτέ...
Ο σταθμός Dimitrofstrasse βαφτίστηκε Eberswalder Straße. Εκτός από όνομα, άλλαξε και χρώμα. Από σοσιαλιστικό γκρι έγινε πράσινος, ομόρφυνε. Η κουρασμένη Ανατολικοβερολινέζα που είχα δει τότε, μπορεί να μη ζει πια. Τη θέση της πήρε μια νεότερη γυναίκα που κοιτάζει το κινητό της, κι αυτή θα δώσει αύριο τη θέση της σε μια άλλη. Πόσα εκατομμύρια ζωές πέρασαν από αυτό το σταθμό. Πώς μπλέκονταν αυτές οι ζωές με καθεστώτα και ιδεολογίες που πέρασαν κι άφησαν ανεξίτηλα σημάδια πάνω τους. Δίπλα στη μεγάλη, τραγική σκηνή της ουτοπίας, οι άνθρωποι, τα πρόσωπα, οι δεσμοί αίματος, τα συναισθήματα, τα μικρά, τα καθημερινά. Ακόμη και οι έρωτες, ακόμη και οι μεγάλοι έρωτες. Όλο, μα όλο αυτό, μηχανή του χρόνου λέγεται. Ο χρόνος μας δουλεύει όλους από μέσα, γελάει μ’ εμας.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στη μετάβαση από τον παλιό κόσμο στον καινούργιο, τι από τον εαυτό μας θα παραμείνει ίδιο; Ο φωτογράφος απαντά μέσα από την έκθεσή του «ABSORBED (Damn, I miss snowboarding)»
Μέχρι πότε μπορούμε να δούμε τη μεγάλη έκθεση που πραγματοποείται με αφορμή τις δύο επετείους ορόσημα
Με αφορμή τις δύο επετείους: 80 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας 1944 και 50 χρόνια από την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας 1974
Ο Αμερικανός ντοκιμαντερίστας Jacob Moe μας μυεί στη ναυτική κουλτούρα πέντε νησιών του Αιγαίου. Τι θα δούμε στην έκθεση.
Μια συζήτηση για τη σχέση του με την τέχνη της φωτογραφίας με αφορμή την ατομική του έκθεση «Καταστροφή και Αναγέννηση»
Σύντομη συζήτηση της Σώτης Τριανταφύλλου με τον διευθυντή φωτογραφίας με αφορμή την αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ιδέα γεννήθηκε από την προσωπική ανάγκη για μια ακαθόριστη περιπλάνηση, για μια διαρκή παρατήρηση της πόλης και των ανθρώπων της
Σπουδαία κλικ του 20ού και 21ου αιώνα σε μια έκθεση αφιερωμένη στην απαράμιλλη συλλογή του εκκεντρικού μουσικού και του συζύγου του στο V&A
35 χρόνια τολμηρής, επαναστατικής φωτογραφίας σε ένα άλμπουμ, με περισσότερες από 300 εικόνες
Η γκαλερί Stefanidou Tsoukala υποδέχεται τον γνωστό φωτογράφο
Οι εντυπωσιακές φωτογραφίες των φιναλίστ του διαγωνισμού
Η έκθεση της φωτογράφου, «Everything is the Same but Everything is Different», και θέμα τη θάλασσα, πρωταγωνιστεί μέχρι 20 Ιουνίου στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά
Περισσότερες από 100 φωτογραφίες της Αμερικανίδας διάσημης καλλιτέχνιδας στην πρώτη της μουσειακή έκθεση στην Ελλάδα
Ένα οδοιπορικό στην μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από περίπου 100 εικόνες του γνωστού φωτογράφου
Θα εκθέσουν τις φωτογραφίες τους στις γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης από τις 3 έως και τις 23 Ιουνίου 2024
«UN1QUE»: Τι θα δούμε στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
«Την καλύτερη εκπαίδευση της ζωής, την έχω αποκτήσει στα ταξίδια μου ανά τον κόσμο»
Έκθεση των μαθητών της Artshot Gallery σε επιμέλεια του Κώστα Μασσέρα
Τα παιδικά χρόνια, η εξέλιξή της ως φωτογράφος, ο πόλεμος και το μετατραυματικό στρες και η ταινία για τη ζωή της
Μια συζήτηση με τη νικήτρια στην κατηγορία Wildlife & Nature των Sony World Photography Awards 2024
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.