Φωτογραφια

Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς

«Θέλω να γυρίσω όλον τον κόσμο με τροχόσπιτο και να διηγηθώ φωτογραφικές ιστορίες on the road»

villycalliga.jpg
Villy Calliga
7’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς
© Villy Calliga

Προτζέκτορας: Μια συζήτηση με τη φωτογράφο Χρύσα Σουγιούλ για τη φωτογραφία, τη σκηνοθεσία της εικόνας και τη μοναξιά του αστικού περιβάλλοντος

Στο οικογενειακό της δέντρο συναντάς ονόματα όπως του μουσικού Μιχάλη Σουγιούλ και της Έλλης Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη, της γνωστής προπολεμικής φωτογράφου «Nelly’s». Ονειρευόταν να γίνει χορεύτρια, συνάντησε όμως την αντίδραση του πατέρα της που της έλεγε ότι όλες οι χορεύτριες καταλήγουν να χορεύουν σε νυχτερινά κέντρα. Απογοητεύτηκε. Μέχρι που μέσα από μια εκπομπή της ΕΡΤ άρχισε να ενδιαφέρεται και για άλλες μορφές τέχνης πέρα από τον χορό. Αποφάσισε να σπουδάσει σύγχρονη κεραμική και ιστορία της τέχνης δίπλα στη Μαρία Πούλου. Ο εγκλεισμός όμως στο εργαστήριο τη μελαγχολούσε. Εγκατέλειψε την κεραμική και για χρόνια ασχολήθηκε με τη μικρή πανσιόν της οικογένειάς της στην Εύβοια. Παράλληλα επισκεπτόταν εκθέσεις και μουσεία και άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα ιστορίας της ιαπωνικής τέχνης και πολιτισμού στο Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο καθώς και σεμινάρια σχετικά με την πολιτική στα κινήματα τέχνης του 20ού αιώνα. Στα πλαίσια αυτών των σεμιναρίων ξεκίνησε να μελετά συστηματικά τους φωτογράφους και κάπως έτσι η Χρύσα Σουγιούλ αποφάσισε να δοκιμάσει να κάνει τα πρώτα της κλικ.

Τρεις φωτογραφίες με το κινητό σου ήταν η αρχή ενός ταξιδιού!
Λίγο πριν το lockdown τράβηξα τρεις φωτογραφίες με το κινητό μου. Μέσα σε μια εβδομάδα αγόρασα την πρώτη μου κάμερα και αντί να κάτσω να ψάξω πώς λειτουργεί, προτίμησα να σκηνοθετήσω την πρώτη μου φωτογραφία. Μου πήρε δύο ώρες και όταν τελείωσα αποφάσισα ότι η σκηνοθετημένη φωτογραφία ήταν αυτό με το οποίο ήθελα να ασχοληθώ.

Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς
© Χρύσα Σουγιούλ

Και δημιούργησες το πρώτο σου πρότζεκτ. Μίλησέ μου για αυτό.
Λίγο καιρό αργότερα ξεκίνησε το lockdown. Αποφάσισα λοιπόν να καταγράψω τη ζωή μου όπως είχε διαμορφωθεί, να επικοινωνήσω οπτικά όλη αυτή τη μοναξιά που ένιωθα και ένιωθαν όλοι. Ο τίτλος του πρότζεκτ ήταν «Urban Loneliness». Λόγω των συνθηκών δεν το παρουσίασα σε κάποιον φυσικό χώρο, το επικοινώνησα όμως μέσω διαδικτύου και περιοδικών.

Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς
© Χρύσα Σουγιούλ

Και με το που τελείωσε η περίοδος του lockdown;
Άρχισα να παρακολουθώ σεμινάρια φωτογραφίας στις Διαδρομές, με δάσκαλο τον Τόλη Χατζηγνατίου και παράλληλα μαθήματα εισαγωγής στην καλλιτεχνική φωτογραφία, με δάσκαλο τον Βασιλικό Λουκά. Τότε ξεκίνησα και τη δεύτερη φωτογραφική μου ενότητα, το δεύτερο πρότζεκτ μου με τίτλο «Ιχνηλατώντας κομμάτια μας μέσα από τους άλλους».

Χρύσα Σουγιούλ
Χρύσα Σουγιούλ © Villy Calliga

Το οποίο είναι on going, αν δεν κάνω λάθος.
Ένας συνδυασμός stage και social documentary φωτογραφίας. Είναι ένα on going πρότζεκτ το οποίο σχεδιάζω να καταλήξει σε ατομική έκθεση, καθώς και στην έκδοση ενός φωτογραφικού βιβλίου. Φωτογραφίζω ανθρώπους από διάφορα κοινωνικά στρώματα και οικογενειακά σχήματα μέσα στα σπίτια τους. Φωτογραφίζοντάς τους νιώθω ότι γίνομαι μέρος της δικής τους ζωής και παράλληλα γίνονται κομμάτι της δικής μου. Υπάρχει αλληλεπίδραση και κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης και μετά.

Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς
© Χρύσα Σουγιούλ

Γιατί σου ασκεί τόση γοητεία η stage φωτογραφία;
Γιατί είναι πολύ γοητευτικό να γεννιέται μια ιδέα στο μυαλό μου και να προσπαθώ να την αναπαράγω οπτικά. Να βρω τους κατάλληλους ανθρώπους, το κατάλληλο μέρος, να τη σκηνοθετήσω όσο πιο πιστά την έχω μέσα μου. Αυτός είναι ο δικός μου τρόπος, έτσι αντιλαμβάνομαι τον κόσμο και τον μεταφράζω. Ακόμα και το σπίτι μου είναι σαν θεατρική σκηνή. Σκηνοθετώντας τα πράγματα γύρω μου αποκτώ ισορροπία. Έχω ζήσει αρκετά έντονα και πλέον έχω απόλυτη ανάγκη από αυτή την ισορροπία.

Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς
Χρύσα Σουγιούλ © Villy Calliga

Θα ήθελες να ασχοληθείς με τον κινηματογράφο;
Προς το παρόν με τη σκηνοθετική φωτογραφία νιώθω ότι έχω ακόμα μέλλον, ότι έχω πολλά να δώσω. Αν νιώσω όμως ότι αρχίζει να με περιορίζει, ίσως κατευθυνθώ προς τον κινηματογράφο.

Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς
© Χρύσα Σουγιούλ

Πρόσφατα στην CheapArt παρουσίασες την τρίτη φωτογραφική σου ενότητα «Man Ιn Τhe Urban Environment» όπου διαπραγματευόσουν τη μοναξιά των ανθρώπων στο αστικό περιβάλλον. Ένα θέμα που επανέρχεται στις εικόνες σου διαρκώς.
Μέσα από τα πρότζεκτ μου θέλω να μιλήσω για τη ζωή στο περιβάλλον μιας μεγαλούπολης, όπως τη βιώνω εγώ και πολλοί άλλοι γύρω μου. Πολλά χρόνια επιδίωκα τη συντροφικότητα, κάτι όμως που δεν μπορούσα να έχω. Μετά από πολλές αποτυχημένες σχέσεις, μου δημιουργήθηκε μια εμμονή με τη μοναχικότητα την οποία μέσα από τη φωτογραφία μου προσπαθώ να επικοινωνήσω. Η δουλειά μου βασίζεται σε προσωπικά μου βιώματα. Όμως βλέπω ότι ό,τι ισχύει για μένα ισχύει και για τους περισσότερους. Οι άνθρωποι των πόλεων βιώνουν μοναξιά.

Γιατί επέλεξες τη φωτογραφία ως μέσο επικοινωνίας;
Γιατί κατάλαβα ότι η εικόνα είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος να πω αυτά που θέλω και ο πιο αποτελεσματικός και άμεσος τρόπος να επικοινωνήσω με τους άλλους. Ο σύγχρονος άνθρωπος επικοινωνεί πλέον με την εικόνα. Όπως αναφέρει ο Vilém Flusser, περάσαμε από την εποχή του κειμένου στην εποχή της οπτικής ανάγνωσης.

Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς
© Χρύσα Σουγιούλ

Η επικοινωνία όμως προϋποθέτει κοινό κώδικα. Πώς εξασφαλίζεται αυτό μέσα από την εικόνα που ο καθένας αποκωδικοποιεί με τον δικό του τρόπο;
Αυτό είναι κάτι που λέει και ο Flusser. Ότι η ψηφιακή εικόνα δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά και ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί αυτό είναι η συνάντηση πολλών ανθρώπων μέσα από τις δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία και το μοίρασμα «ερωτήσεων» μεταξύ τους.

Αν σου έλεγαν ότι δεν σου δίνεται πλέον η δυνατότητα να φωτογραφίζεις, τι θα έκανες;
Η Nelly άρχισε να χάνει το φως της σε μεγαλύτερη ηλικία, δεν μπορούσε να φωτογραφίζει. Αν συνέβαινε αυτό σε μένα θα έχανα τις ισορροπίες μου. Μέσα από τη φωτογραφία νιώθω ότι υπάρχω. Εκπληρώνει τους πόθους μου, τις σκέψεις μου, τις εικόνες φαντασίας μου, είναι ο πιο σημαντικός σύντροφος της ζωής μου, το παιδί που δεν έκανα.

Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς
© Χρύσα Σουγιούλ

Υπάρχει κάποιο φωτογραφικό πρότζεκτ που έχεις στο μυαλό σου και θες να το πραγματοποιήσεις;
Θέλω να γυρίσω όλον τον κόσμο με τροχόσπιτο και να διηγηθώ φωτογραφικές ιστορίες on the road. Είναι πρότζεκτ ζωής. Θα κρατήσει χρόνια, ελπίζω να είμαι γερή να το πραγματοποιήσω.

Και για το άμεσο μέλλον; Ετοιμάζεις κάτι;
Έχω δημιουργήσει μια φωτογραφική ενότητα με τίτλο «Madame Butterfly - Η μεταμόρφωση», εμπνευσμένη από το βιβλίο του David Henry Hwang, όπου παρουσιάζω τη μεταμόρφωση ενός ανθρώπου από την καθημερινή του εικόνα σε queer. Με αυτή την ενότητα θα πάρω μέρος σε ομαδική έκθεση που θα παρουσιαστεί σύντομα στο Ρομάντζο, σε επιμέλεια Σοφίας Δαλαμάγκα.

Χρύσα Σουγιούλ: Η σκηνοθεσία της αστικής μοναξιάς
Χρύσα Σουγιούλ © Villy Calliga

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.