Η έκθεση φωτογραφίας «A Lesvos Diary» του Δημήτρη Γέρου φιλοξενείται στη Νέα Υόρκη και συνοδεύεται από ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ.
Το 1999 στο Στρασβούργο, ο Δημήτρης Γέρος εκθέτει ένα είδος ημερολογίου από τα καλοκαίρια που πέρασε στη Λέσβο. Γυμνά αγόρια στους αγρούς ή τα ιαματικά λουτρά, όμοια με πόστερ μπόις, άλογα και εγκατελειμμένα βιομηχανικά κτίρια που μαρτυρούν ακόμα την κραταιά και εύρωστη κάποτε οικονομία του νησιού, κατοίκους σε απόμερα χωριά, που αδιαφορώντας για την εξέλιξη συνεχίζουν να εργάζονται και να καλλιεργούν τη γη με τα χέρια.
Οι μαυροφορεμένες χήρες των ναυτικών και των ψαράδων, τα ξωκλήσια και το φυσικό κάλλος του νησιού, αυτή η τόσο ιδιαίτερη δηλαδή ανθρωποτοπιογραφία του μέρους, όπως εκτέθηκε στο Στρασβούργο του 1999, έμοιαζε με έναν φόρο τιμής στη Μυτιλήνη.
Κωδικοποιημένη υπό τον τίτλο «Περιοράσεις», η Λέσβος του Γέρου -την επισκέφτηκε για πρώτη φορά το 1986 και έως και σήμερα περνά μεγάλο μέρος του καλοκαιριού του εκεί- βγάζει (και τάζει) στον επισκέπτη της έκθεσης και τον ταξιδιώτη που θα πάει για πρώτη φορά μια ενέργεια σπάνια.
Σχολεία και ξενοδοχεία, μεσαιωνικές γέφυρες και ξωμάχοι, Ρομά και σύννεφα, υδραγωγεία και μνήμες από τη Σαπφώ, τον Αλκαίο, τον Τέρπανδρο και τον Αρίωνα, ψαράδες και τζαμιά, παρουσιάζουν ένα αλλόκοτα εξωτικό αλλά και πολύ συγκεκριμένο μεγαλείο, μιας και ειδικά το 1999 η αίγλη του νησιού παραμένει μεγάλη.
Σήμερα που οι περισσότεροι αποφεύγουν τη Μυτιλήνη για τις θερινές διακοπές τους λόγω του μεταναστευτικού, αλλά κι αυτές τις τόσο δύσκολες ώρες που περνάνε οι ήρωες του Γέρου, άνθρωποι, Έλληνες και ξένοι, πρόσφυγες και μετανάστες στη Μόρια, ο Δημήτρης Γέρος διαλέγει να εκθέσει ξανά μερικές από εκείνες τις φωτογραφίες. Προκειμένου να υπενθυμίσει κάποιες μόνο από τις μνήμες εκείνου του αλλοτινού απόκοσμου παράδεισου που ήταν ο τόπος πριν τα... γεγονότα.
Κοιτώ συγκινημένος τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που από τις 2 Ιουλίου φιλοξενούνται στην γκαλερί Throckmorton Fine Art - μεγάλο μέρος τους έρχεται από την εποχή της έκθεσης στο Στρασβούργο του 1999. Σε πείσμα των προβλημάτων που έχει δημιουργήσει η επιδημία και επιθυμώντας να κρατήσει την Τέχνη ζωντανή, η γκαλερί παρουσιάζει το A Lesbos Diary, με το κείμενο του πολυσέλιδου καταλόγου να το έχει γράψει η Vicki Goldberg, βραβευμένη Αμερικανίδα κριτικός φωτογραφίας, επιμελήτρια εκθέσεων και τεχνοκριτικός των New York Times.
Παρουσιάζονται για πρώτη φορά 42 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες με τοπία, ανθρώπους και γυμνά που έκανε ο διάσημος εικαστικός τα τελευταία 35 χρόνια στο νησί - αέρας, θάλασσα, νερά, άγρια παρθένα φύση. Ο Δημήτρης Γέρος ίσως είναι ο μοναδικός Έλληνας του οποίου οι φωτογραφίες παρουσιάζονται τα τελευταία 25 χρόνια στη Νέα Υόρκη, και μάλιστα σε μια από τις σημαντικότερες γκαλερί όπως είναι η Throckmorton Fine Art: Η Graciela Iturbite, ο Sebastiao Salgado, η Flor Garduno, οι Anderson and Low, ο Ruven Afanador είναι μερικοί από τους μόνιμους φωτογράφους της, ενώ επίσης παρουσιάζονται κατ' αποκλειστικότητα φωτογραφίες του Manuel Alvarez Bravo, της Mariana Yampolsky, του Edward Weston, του Lucien Clerque της Tina Modotti, κ.ά.
«…Οπλισμένος με αυτό το μικρό μαγικό μηχάνημα, τη φωτογραφική μηχανή, και αυτή την επεκτάσιμη ανθρώπινη ικανότητα που ονομάζουμε φαντασία, o Γέρος δημιουργεί εκπληκτικές φωτογραφίες γεμάτες αινίγματα και γητέματα» γράφει, μεταξύ άλλων, η Vicki Goldberg.
Με βάση τις φωτογραφίες της εκθέσης γυρίστηκε ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας 24 λεπτών, που προβάλλεται στους χώρους της γκαλερί και στο οποίο μπορεί κανείς να δει τον Δημήτρη Γέρο να περιγράφει τον τρόπο που τις δημιούργησε.
Αυτό το σημείωμα γράφεται με την τηλεόραση απέναντι να μεταδίδει σκληρές εικόνες από τη Μόρια και το μαύρο, σαν αποκαΐδι, παρόν της Μυτιλήνης. Ίσως το αύριο, που πάντα είναι μια άλλη μέρα, να δει κάτι από το χθες και το νησί να ξαναβρεί παλιούς σφυγμούς και πρότερες αθωότητες...
«Δεν ξέρω ποια γρανάζια κινούνται μέσα μας όταν κοιτάμε φωτογραφίες, ειδικά φωτογραφίες καλλιτεχνών όπως ο Cartier-Bresson, αλλά δεν είναι μόνο η όραση που δουλεύει, ούτε μονάχα η φαντασία»
18°
