Νέα Υόρκη, ημερολόγιο 3

Φοράω κορόνα από αφρολέξ και ποζάρω ως σκεπτόμενο άγαλμα κοιτώντας το central park. Oι νύχτες και οι μέρες, οι ζωντανοί «ήρωες» των δρόμων, το άγαλμα της ελευθερίας να στέλνει μηνύμα- τα, οι naked cowboys να ψαρεύουν πελάτισσες, οι σούπερ ήρωες κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες να φωτογραφίζονται για ένα δολάριο, απίστευτα ταλέντα που τραγουδούν, χορεύουν παίζουν και ακροβατούν ασταμάτητα.

Βόλτες με τον Άγγελο, ο Χρύσανθος με τις απίθανες λεπτομέρειες για κάθε γωνιά της πόλης, ο Μάνος, ο Χρήστος Τ, η Χρύσα, παλιοί και νέοι φίλοι ξαφνικά μαζί. Στο φιλανθρωπικό καφέ του Χιου Τζάκμαν «Laughing Man», η μεγάλη παρέλαση για την 25η Μαρτίου γεμάτη εθνική υπερηφάνεια ανακατεμένη με μπουζούκια και εθνικούς ύμνους στην 5η λεωφόρο. Και μια επιγραφή που μου καρφώθηκε στο μυαλό «I see eternity»...