Στις κορυφές των Τζουμέρκων: Η ανεκτίμητη εμπειρία σε εικόνες

Τα Αθαμανικά όρη ή ευρύτερα γνωστά Τζουμέρκα, είναι μεγάλη οροσειρά της δυτικής Ελλάδος, που ουσιαστικά αποτελεί νότιο τμήμα της ευρύτερης οροσειράς της Πίνδου που υψώνεται μεταξύ των ποταμών Αράχθου και Αχελώου, όπου και η αρχαία Αθαμανία εξ ου και η ονομασία τους. Οι δε κάτοικοι της ορεινής αυτής περιοχής καλούνται Τζουμερκιώτες / Τζουμερκιώτισσες.

Η υψηλότερη κορυφή τους είναι η Κακαρδίτσα με υψόμετρο 2.429 μέτρα και η επόμενη ψηλότερη είναι το Καταφίδι με υψόμετρο 2.393 μέτρα. Καταλαμβάνουν τμήμα των νομών Ιωαννίνων, Άρτας και Τρικάλων. Το όριο τους στα ανατολικά είναι ο ποταμός Αχελώος που διαχωρίζει τα Αθαμανικά Όρη από την υπόλοιπη Πίνδο, ενώ βόρεια γειτονεύουν με τον Λάκμο. Η οροσειρά χωρίζεται σε δύο επιμέρους τμήματα. Το βορειότερο τμήμα που βρίσκεται στα όρια των νομών Ιωαννίνων και Τρικάλων ονομάζεται Κακαρδίτσα και σε αυτό ανήκει η υψηλότερη κορυφή της οροσειράς. Το νοτιότερο τμήμα είναι τα κυρίως Τζουμέρκα και ανήκει στο μεγαλύτερο τμήμα του στον νομό Άρτας.

Ο φωτογράφος-κινηματογραφιστής Κορνήλιος Σαραντίογλου (VertigoPro) κατέγραψε με το φακό του την προσπάθεια ανάβασης μίας μεγάλης παρέας στα Τζουμέρκα το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας και μοιράζεται μαζί μας λέξεις και εικόνες, «Το να περιμένει κάποιος ένα 3ήμερο για να ξεκουραστεί, να ξεφύγει από την ρουτίνα της καθημερινότητας και να δει δυο φίλους, ίσως και να είναι αυτό που θα ήθελε ο καθένας. Τελικά... ίσως και όχι! Υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω, που είναι τόσο ανήσυχα πνεύματα, ώστε η περιπέτεια και η αγάπη τους για ζωή να τους οδηγεί να ζήσουν κάποιες έντονες στιγμές και εμπειρίες. Αυτό το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, μέσα από μια σχολή χειμερινού βουνού, μια παρέα 70 ανθρώπων, μοιράστηκαν το ίδιο πάθος για τη φύση και το βουνό και πραγματοποίησαν ανάβαση στα Τζουμέρκα και στην κορυφή της Στρογγούλας στα 2.112 μέτρα. Αν και ο συνωστισμός στο βουνό από την μεγάλη συμμετοχή και τις μεγάλες αναμονές στα δύσκολα και απότομα περάσματα με κλίσεις, που έφταναν έως και τις 55°, δημιούργησαν κούραση και δυσανασχέτηση, τελικά το τοπίο, η έντονη προσπάθεια και στο τέλος η κορυφή, έσβηναν την όποια αμφιβολίακαι ταλαιπωρία που ίσως να είχε δημιουργηθεί κατά την διάρκεια της προσπάθειας. Αναμφισβήτητα, τα Τζουμέρκα, είναι ένα βουνό, που ειδικά το χειμώνα, θα μπορούσε εάν όχι να ξεπεράσει, αλλά τουλάχιστον να χαρακτηριστεί ισάξιο με το βουνό των θεών. Τον Όλυμπο!»