- CITY GUIDE
- PODCAST
-
25°
![107302-212813.jpg 107302-212813.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/contributor/107302-212813.jpg)
![dsc_9250.jpg dsc_9250.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2020/01/07/dsc_9250.jpg)
Μαζί με τη δεκαετία των 10s σταμάτησε οριστικά και το κάπνισμα από μπαρ, εστιατόρια και λοιπούς κλειστούς χώρους
Το τέλος του καπνίσματος σε μπαρ και λοιπούς κλειστούς χώρους συνέπεσε με το τέλος της δεκαετίας − ή σχεδόν. Κάτι σαν τέλος εποχής. Δεν υπήρξα ποτέ εθισμένος στο τσιγάρο, γιατί και αυτό παίζει τον ρόλο του. Ωστόσο, βρίσκω κάτι ερωτικό στο κάπνισμα. Ο τρόπος που βγάζουν οι καπνιστές το τσιγάρο από το πακέτο, τα χείλη που το κρατάνε άλλες φορές σφιχτά και άλλες υπερχαλαρά, το ελαφρύ σάλιωμα του στριφτού, η ιεροτελεστία του ανάματος, ο τρόπος που φωτίζονται τα μάτια από τη φλόγα του αναπτήρα, η μυρωδιά του σπίρτου, το πρώτο ντουμάνι που βγαίνει αργά σαν από τα έγκατα του καπνιστή. Και το ύφος των ματιών μετά την εκπνοή. Tο πώς συνδυάζεται σαν γεύση με το αλκοόλ. Ακόμη και η κάπνα σαν ομίχλη μέσα στα μπαρ μού αρέσει. Αναδύει μια underground διάθεση και υπερβολή. Ότι ίσως κάτι συμβαίνει εκεί μέσα. Κάτι από τα χρόνια του ρομαντισμού. Έτσι κι αλλιώς ο Τσαρούχης είχε πει πως το κάπνισμα είναι μια μορφή αυτοκτονίας. Ο Φόκνερ, από την άλλη, έλεγε «τα εργαλεία που χρειάζομαι για τη δουλειά μου είναι χαρτί, καπνός, τροφή και ουίσκι». Ή ο Σερζ Γκενσμπούρ ως μέγας γυναικάς, «Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε μια τελευταία γυναίκα και σ’ ένα τελευταίο τσιγάρο, θα διάλεγα το τσιγάρο. Το πετάς πιο εύκολα(sic)».
Κι ας μην έχουμε αυταπάτες, η μόδα του μάτσο καπνιστή τελειώνει σαν όλες τις μόδες. Το κάπνισμα είναι πλέον πασέ. Οι νεότεροι δεν το γουστάρουν καθόλου και είναι λογικό. Ο συστηματικός καπνιστής ρισκάρει σοβαρότατα την υγεία του. Ενώ στις παρέες υπάρχει μια γκρίνια −κυρίως με τα κρύα− αν θα κάτσουν μέσα ή έξω για το χατίρι σε αυτούς που καπνίζουν. Άκουσα τις προάλλες «δεν σε νοιάζει, μωρό μου, να κρυώνω ε; Αρκεί να μπορείς να καπνίζεις;» Και πάρε τα μούτρα. Παράλογο;
Σχετικά με το κάπνισμα έχω και μερικές αναμνήσεις λιγότερο θετικές. Το πιο πίσω που μπορώ να θυμηθώ ήταν σε πτήση της Ολυμπιακής για Λονδίνο που κάπνιζε σχεδόν όλο το αεροπλάνο μετά την απογείωση με τον ταυτόχρονο ήχο 100 αναπτήρων στο το γκτιιιινγκ όταν έσβησε το φωτεινό σήμα απαγόρευσης. Ταβέρνα πασοκική που η τσίκνα από τα ψητά δεν ήταν ούτε μισή από την ομίχλη των καπνιστών και κάπου που εκεί γύρω έπαιζαν και μικρά παιδιά. Την κάπνα στα ρούχα κολλημένη μετά από κάθε νυχτερινή έξοδο και το κρέμασμά τους στο μπαλκόνι να ξεμυρίσουν. Την ξινή μπόχα σε σημείο λιποθυμίας μέσα σε καφέ, από πούρο μεγέθους κουτιού πρινγκλς, ανάλογης εμφάνισης τυπάρα. Τα πρόσφατα ντουμάνια ατμομηχανής από ηλεκτρονικούς λουλάδες, το μπαφοντούμανο που «μυρίζει φύση», μέσα στα μούτρα σε κλεισμένο από τέντες ρακάδικο, γιατί κι αυτό τσιγάρο είναι.
Μια μέρα θα λέμε με γραφικότητα «εμείς στην εποχή μας καπνίζαμε παντού». Φυσικά ανάλογό του: «Παλιά οδηγούσαμε χωρίς ζώνες, πολλές φορές μεθυσμένοι» ή «δεν είχαμε τηλέφωνα εμείς, δίναμε ραντεβού στην κολώνα» ή «τι μπούλινγκ; εμείς μια δυο ψιλές παίζαμε σαν παιδιά και λέγαμε και μερικές κακίες για χαβαλέ» και μετά φίλοι και ίσως ο παππούς μου να θυμάται πως είχε αγοράσει ηρωίνη από φαρμακείο νόμιμα για να μην πονάει.
Σημείωση. Θα ήθελα ωστόσο να υπάρχουν και μαγαζιά καπνιζόντων. Όποιος θέλει να καπνίζει εκεί μέσα και όποιος πάει να ξέρει ότι θα καπνιστεί. Όπως θα ήθελα να πωλείται και η κάνναβη σε αντίστοιχα coffee shops. Και ελπίζω να μην απαγορευτεί και το αλκοόλ μια μέρα.
![smoke-3.jpg smoke-3.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/smoke-3.jpg)
![smoke-2.jpg smoke-2.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/smoke-2_0.jpg)
![smoke-28.jpg smoke-28.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/smoke-28.jpg)
![smoke-32.jpg smoke-32.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/smoke-32.jpg)
![smoke-18.jpg smoke-18.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2020/01/07/smoke-18.jpg)
Οι υπόλοιπες φωτογραφίες στο Gallery
Περισσότερες φωτογραφίες στο προσωπικό μου instagram εδώ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Αμερικανός ντοκιμαντερίστας Jacob Moe μας μυεί στη ναυτική κουλτούρα πέντε νησιών του Αιγαίου. Τι θα δούμε στην έκθεση.
Μια συζήτηση για τη σχέση του με την τέχνη της φωτογραφίας με αφορμή την ατομική του έκθεση «Καταστροφή και Αναγέννηση»
Σύντομη συζήτηση της Σώτης Τριανταφύλλου με τον διευθυντή φωτογραφίας με αφορμή την αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ιδέα γεννήθηκε από την προσωπική ανάγκη για μια ακαθόριστη περιπλάνηση, για μια διαρκή παρατήρηση της πόλης και των ανθρώπων της
Σπουδαία κλικ του 20ού και 21ου αιώνα σε μια έκθεση αφιερωμένη στην απαράμιλλη συλλογή του εκκεντρικού μουσικού και του συζύγου του στο V&A
35 χρόνια τολμηρής, επαναστατικής φωτογραφίας σε ένα άλμπουμ, με περισσότερες από 300 εικόνες
Η γκαλερί Stefanidou Tsoukala υποδέχεται τον γνωστό φωτογράφο
Οι εντυπωσιακές φωτογραφίες των φιναλίστ του διαγωνισμού
Η έκθεση της φωτογράφου, «Everything is the Same but Everything is Different», και θέμα τη θάλασσα, πρωταγωνιστεί μέχρι 20 Ιουνίου στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά
Περισσότερες από 100 φωτογραφίες της Αμερικανίδας διάσημης καλλιτέχνιδας στην πρώτη της μουσειακή έκθεση στην Ελλάδα
Ένα οδοιπορικό στην μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από περίπου 100 εικόνες του γνωστού φωτογράφου
Θα εκθέσουν τις φωτογραφίες τους στις γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης από τις 3 έως και τις 23 Ιουνίου 2024
«UN1QUE»: Τι θα δούμε στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
«Την καλύτερη εκπαίδευση της ζωής, την έχω αποκτήσει στα ταξίδια μου ανά τον κόσμο»
Έκθεση των μαθητών της Artshot Gallery σε επιμέλεια του Κώστα Μασσέρα
Τα παιδικά χρόνια, η εξέλιξή της ως φωτογράφος, ο πόλεμος και το μετατραυματικό στρες και η ταινία για τη ζωή της
Μια συζήτηση με τη νικήτρια στην κατηγορία Wildlife & Nature των Sony World Photography Awards 2024
Συνέντευξη με την φωτογράφο και καθηγήτρια φωτογραφίας με αφορμή την έκθεση που έκανε πρόσφατα στην Πράγα
Οι φωτογραφίες του «Dear God, the Parthenon is still broken» συνθέτουν έναν παράλληλο κόσμο, αποκομμένο από τον τόπο και τον χρόνο
Μερικές σκέψεις με αφορμή την «Θεσσαλονίκη: Η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων 1870-1920», στο Εβραϊκό μουσείο του Παρισιού
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.