Η Αναστασία Παπαδάκη τις νύχτες φωτογραφίζει rock συναυλίες
20 φωτογραφίες και αναμνήσεις γεμάτες ενέργεια
![daad.jpg daad.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/daad.jpg)
![barb_wire_dolls.jpg barb_wire_dolls.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/barb_wire_dolls.jpg)
Το πρωί προτείνει sneakers, το βράδυ φοράει τα δικά της και γυρνά στην πόλη με τα αγαπημένα της Marshall ακουστικά και τη φωτογραφική της μηχανή για να αποτυπώσει τα συναυλιακά δρώμενα που συμβαίνουν σε αυτή. Η Αναστασία Παπαδάκη ανήκει στα smart κορίτσια της πόλης και όπως φαίνεται θέλει να ξεχωρίσει σε αυτό που κάνει.
![img_9773.jpg img_9773.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/img_9773.jpg)
Με το φακό της τραβά εικόνες, φιλμάρει βίντεο κλιπ και γοητεύεται από την αύρα που εκπέμπουν τα συγκροτήματα. Ενώ οι άλλοι χτυπιούνται, εκείνη τις περισσότερες φορές βρίσκεται στο «κάγκελο» μαζί με άλλους συναδέλφους της ψάχνοντας μαζί με τη γωνία λήψης την κατάλληλη στιγμή. Τι είδαν τα μάτια της μέχρι τώρα και ποια live θυμάται; Από τους Sisters Of Mercy μέχρι τους Gojira, μας δείχνει τα πιο έντονα ενσταντανέ και εξηγεί.
Ποια ήταν η πρώτη συναυλία που είδες και πότε αποφάσισες πως θα πηγαίνεις σε αυτές με το φακό σου;
H πρώτη συναυλία που είδα ποτέ ήταν αυτή των Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Διονύση Τσακνή το 1998 στο γήπεδο Ατρομήτου. Αν εξαιρέσουμε όμως τις αμέτρητες φορές που παρακολούθησα τον Βασίλη έκτοτε, η πρώτη πολύ μεγάλη συναυλία -μη εγχώριου καλλιτέχνη- ήταν αυτή των AC/DC δέκα χρόνια αργότερα. Περίπου τότε άρχισα να πηγαίνω και στα πρώτα live underground σχημάτων που είχαν δημιουργήσει οι συμμαθητές μου. Με τα χρόνια, η compact μηχανή μου έγινε DSLR και οι αναμνηστικές φωτογραφίες έγιναν φωτορεπορτάζ.
Πόσα live έχεις καλύψεις φωτογραφικά μέχρι στιγμής;
Αν υποθέσουμε ότι φωτογραφίζω έστω και σε μια συναυλία την εβδομάδα τα τελευταία 5 χρόνια, τότε είναι σίγουρα πάνω από 250!
Τι είναι αυτό που τραβάει στη συναυλιακή φωτογραφία και εστιάζεις την ενέργειά σου εκεί;
Σε αντίθεση με άλλα είδη, οι συναυλίες είναι γεμάτες εκπλήξεις. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις και τι τελικά θα τραβήξεις ακόμα κι αν έχεις δει τον ίδιο καλλιτέχνη κι άλλες φορές στο παρελθόν. Με τραβάει η ενέργεια των hardcore συγκροτημάτων, η σκηνική παρουσία των classic heavy metallers που σίγουρα θα ποζάρουν στο φακό σου, η ατμόσφαιρα των black metal-άδων. Με τραβάνε τα σκηνικά και το κοστούμια που συνοδεύουν στα φεστιβάλ τις μεγαλύτερες μπάντες του κόσμου και οι διαφορετικές παρουσίες που θα εμφανιστούν στη σκηνή κάθε βράδυ. Και εν τέλει, με ιντριγκάρει το γεγονός ότι ίσως κάποιες από τις λήψεις μου, κάποτε θα είναι σημαντικές για την ιστορία ενός αγαπημένου καλλιτέχνη.
Αγαπημένη σου λήψη και γιατί;
Αυτή του Pete Koller από το επετειακό show των Sick of it All στο Hellfest Open Air του 2016. Βλέποντάς την νιώθεις όλη την δυναμική του συγκροτήματος κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους και κατά τη γνώμη μου, λήψεις σαν κι αυτές είναι ο ορισμός της συναυλιακής φωτογραφίας.
![agapimeni_lipsi.jpg agapimeni_lipsi.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/agapimeni_lipsi.jpg)
Τι σε φτιάχνει και τι σε χαλάει όταν βρίσκεσαι front row;
Με φτιάχνει το ότι όλα συμβαίνουν μπροστά μου και ότι έχω τη δυνατότητα -αν είμαι τυχερή- να αποτυπώσω με όσο το δυνατό καλύτερο τρόπο μπορώ την εμφάνιση του σχήματος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να έχεις στα χέρια σου φωτογραφίες που σε κάνουν να νιώθεις περήφανη για τη δουλειά σου. Από την άλλη, με χαλάει λίγο το ότι «χάνω» ένα μέρος της συναυλίας, έχοντας στο μυαλό μου τις λήψεις που πρέπει να πραγματοποιηθούν ή προσπαθώντας να κινηθώ ανάμεσα στους υπόλοιπους συναδέλφους ή και στο κοινό. Δυστυχώς δεν χαλαρώνεις ποτέ κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που δεν φωτογραφίζω σε κάθε live που πηγαίνω.
Τι έμαθες μέχρι στιγμής τριγυρνώντας στα live με την κάμερά σου;
Οι δύσκολες συνθήκες φωτισμού, το φανατικό κοινό που δεν ξεκολλάει από το κάγκελο, οι φωτογράφοι στο photo pit που δεν είναι πάντα συνεργάσιμοι, η βροχή και ο καύσωνας στα open air φεστιβάλ, είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όσοι ασχολούμαστε με τη φωτογράφιση συναυλιών. Ως άνθρωπος με μηδαμινή υπομονή, φυσικά και γκρινιάζω συνέχεια για όλα αυτά. Έμαθα όμως ότι για να καταφέρεις να ασχοληθείς σοβαρά με το συγκεκριμένο είδος φωτογραφίας, το πιο σημαντικό είναι να προσαρμόζεσαι. Επιπλέον, έμαθα να μη χάνω live λόγω προσωπικού γούστου, καθώς είδα ότι δεν έχει σημασία αν η μπάντα που φωτογραφίζεις είναι από το Λονδίνο ή τη Σπάρτη ή αν παίζουν grind ή dream pop, αφού όλες θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό και ότι πιθανότατα θα βγάλεις φοβερές φωτογραφίες από εκεί που δεν το περιμένεις.
![sisters_of_mercy.jpg sisters_of_mercy.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/sisters_of_mercy.jpg)
Sisters of Mercy: Αθήνα, 2015. Κάποιες φορές, μια πετυχημένη φωτογραφία δεν χρειάζεται να είναι και τεχνικά σωστή. Η εμφάνιση των Sisters of Mercy είχε πολύ καπνό, στρόμπο και κόντα φώτα, κομμάτι προφανώς της αισθητικής τους. Γιατί να δείξω κάτι διαφορετικό λοιπόν;
![killswitch_engage.jpg killswitch_engage.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/killswitch_engage.jpg)
Killswitch Engage: Hellfest Open Air, 2016. Δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσω μέχρι τη Γαλλία και να μη φωτογραφίσω τους Killswitch Engage! Κι εκείνοι όμως, δεν με απογοήτευσαν καθόλου, αφού η σκηνική τους παρουσία είναι μάλλον το όνειρο κάθε συναδέλφου!
![marina_and_the_diamonds.jpg marina_and_the_diamonds.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/marina_and_the_diamonds.jpg)
Marina and the Diamonds: Αθήνα, 2016. Ελάχιστες φορές είχα την τύχη να φωτογραφίσω τόσο λαμπερές παρουσίες όπως αυτή της κατά το ήμισυ Ελληνίδας Μαρίνας. Οι αλλαγές κουστουμιών και εικόνων στο video wall πολλές και εντυπωσιακές, αλλά είναι πάντα αυτό το vibe της συναυλίας που με συναρπάζει.
![flogging_molly.jpg flogging_molly.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/flogging_molly.jpg)
Flogging Molly: Rockwave Festival, 2017. Τι κι αν είσαι στο photo pit, τα live των Flogging Molly είναι ένα party! Xορεύεις, τραγουδάς και μπαίνεις στο ρυθμό τους, πετυχαίνοντας να αποτυπώσεις τη φάση όπως ακριβώς είναι, παγώνοντας το χρόνο!
![primordial.jpg primordial.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/primordial.jpg)
Primordial: Hellfest Open Air, 2016. Έχοντας φωτογραφίσει αρκετές φορές στο παρελθόν τους Primordial, σκέφτηκα πως ίσως δεν χρειάζεται να επιμείνω πολύ στις συνηθισμένες μου λήψεις και να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Σε αυτό βοήθησε ο ανάποδος σταυρός που υπήρχε ούτως ή άλλως στο Temple stage και έγινε το κατάλληλο σκηνικό για αυτό που ήθελα να πετύχω.
![editors.jpg editors.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/editors.jpg)
Editors: Aθήνα, 2015. Στις συναυλίες οι περισσότεροι συνήθως κοιτούν τον τραγουδιστή. Όταν αυτός είναι ο Tom Smith των Editors, θεωρείται και δεδομένο. Πίσω από εκείνον όμως, βρισκόταν ο drummer Ed Lay. Toν παρατηρώ για λίγο, με βλέπει, σηκώνω την καμέρα μου… and voila!
![truckfighters.jpg truckfighters.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/truckfighters.jpg)
Truckfighters: Los Almiros Festival, 2016. Η απόφαση να επισκεφτώ το συνεχώς αναπτυσσόμενο φεστιβάλ του Αλμυρού Βόλου φαίνεται να μου βγήκε σε καλό. Εκεί, συνάντησα τους Truckfighters και τον υπερκινητικό Dango. Μπορεί να μου έβγαλε την ψυχή μέχρι να πετύχω την καλύτερη στιγμή του, αλλά χαλάλι του!
![cyanna_mercury.jpg cyanna_mercury.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/cyanna_mercury.jpg)
Cyanna Mercury: Αθήνα, 2016. Aν ανοίξετε τα αρχεία μου θα βρείτε άπειρες φωτογραφίες των αγαπημένων μου Cyanna Mercury και αυτό γιατί έχω παρευρεθεί σε σχεδόν όλες τους τις συναυλίες. Η συγκεκριμένη όμως τραβήχτηκε στο πρώτο headline show τους στο Gagarin 205, μια πολύ συγκινητική στιγμή για όλους μας.
![arch_enemy.jpg arch_enemy.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/arch_enemy.jpg)
Arch Enemy: Αθήνα, 2017. Η πανέμορφη Alissa White-Gluz μου έχει χαρίσει κατά καιρούς φοβερά πορτρέτα. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέψουμε πως αυτή η petite τύπισα είναι frontwoman melodic death metal μπάντας και νομίζω πως αυτό από μόνο του είναι πραγματικά ενδιαφέρον.
![turbonegro.jpg turbonegro.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/turbonegro.jpg)
Turbonegro: Hellfest Open Air, 2016. Αν και είχα φωτογραφίσει τους Turbonegro στο Rockwave του ίδιου έτους, δεν μπόρεσα να αρνηθώ το κάλεσμά τους. Ο “Duke of Nothing” είναι ένας μικρός θεούλης και αυτό είναι το πιο to the point πορτρέτο του.
![limp_bizkit.jpg limp_bizkit.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/limp_bizkit.jpg)
Limp Bizkit: Hellfest Open Air, 2015. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς είχε επιλέξει να ντυθεί o Wes Borland εκείνη την ημέρα αλλά σίγουρα ήταν αυτός που έκλεψε την παράσταση στην χλυαρή δυστυχώς εμφάνιση των Limp Bizkit.
![planet_of_zeus.jpg planet_of_zeus.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/planet_of_zeus.jpg)
Planet of Zeus: Αθήνα, 2018. Η τελευταία φωτογραφία που έβγαλα στην τελευταία συναυλία που πήγα, βγήκε με δανεικό τηλεφακό από τον εξώστη του Gagarin. Ποιος είπε ότι οι καλύτερες λήψεις γίνονται front row;
![gojira.jpg gojira.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/gojira.jpg)
Gojira: Rockwave Festival, 2017. O χρόνος ελάχιστος και οι security δεν αφήνουν να πλησιάσουμε κοντά στη σκηνή λόγω των πυροτεχνημάτων. Τώρα η φάση σοβαρεύει κι αν δεν συγκεντρωθείς, λήψεις σαν κι αυτή, δεν πετυχαίνονται εύκολα.
![king_diamond.jpg king_diamond.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/king_diamond.jpg)
Kind Diamond: Hellfest Open Air, 2016. Αν και ο King Diamond αποτελεί έναν από τους καλλιτέχνες που δεν εκτιμώ ιδιαίτερα, βλέποντας το σκηνικό που έχει στηθεί, αποφάσισα πως ίσως έχει φωτογραφικό ενδιαφέρον. Και ναι, είχα δίκιο! Μετά από αμέτρητα κλικ, νομίζω ότι βρήκα μία από τις αγαπημένες μου λήψεις από το Hellfest στο πρόσωπό του.
![marco_minnemann_joe_satriani.jpg marco_minnemann_joe_satriani.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/marco_minnemann_joe_satriani.jpg)
Marco Minnemann: Hellfest Open Air, 2016. Ίσως η πιο τυχαία λήψη μου. Ο θρυλικός Joe Satriani βρίσκεται στην ψηλότερη σκηνή του Hellfest και εγώ με τα χίλια ζόρια φτάνω να τον φωτογραφίσω από τη μέση και πάνω, ώσπου σηκώνω την κάμερά μου για να δω τι άλλο συμβαίνει μέσω του live view. Δύο-τρία κλικ και μισό λεπτό αργότερα γελούσα με το πόσο τυχερή είχα σταθεί.
![sivert_hoyem.jpg sivert_hoyem.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/sivert_hoyem.jpg)
Sivert Hoyem: Rockwave Festival, 2017. Το ελληνικό κοινό του έχει ιδιαίτερη αδυναμία και το ξέρει. Με μια λέξη: Θρίαμβος!
![warrior_soul.jpg warrior_soul.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/warrior_soul.jpg)
Warrior Soul: Αθήνα, 2016. Το επικό live των Warrior Soul στο six d.o.g.s ηχογραφήθηκε και πέρυσι κυκλοφόρησε σαν album. Στο οπισθόφυλλο θα βρείτε διαφορετική φωτογραφία μου, αλλά εγώ πιστεύω πως αυτή η λήψη αποτυπώνει καλύτερα από όλες τον παλμό της συγκεκριμένης βραδιάς.
![airbourne.jpg airbourne.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/airbourne.jpg)
Airbourne: Hellfest Open Air, 2015. Το PA καταρρέει για 15 λεπτά και το σχήμα που συνεχίζει απτόητη το show του μοιράζει μπίρες στο κοινό. Mία από τις καλύτερες “off the record” συναυλιακές στιγμές ever.
![all_pigs_must_die.jpg all_pigs_must_die.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/all_pigs_must_die.jpg)
All Pigs Must Die: Hellfest Open Air, 2016. Τι κάνεις όταν βρέχει την ώρα που παίζει μία από τις γαμάτες μπάντες εκεί έξω; Παίρνεις μια βαθιά ανάσα και κάνεις σύμμαχό σου τις σταγόνες που πέφτουν στο φακό.
![barb_wire_dolls_0.jpg barb_wire_dolls_0.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2018/05/27/barb_wire_dolls_0.jpg)
Barb Wire Dolls: Θεσσαλονίκη, 2015. Η φιλική μου σχέση με τους Barb Wire Dolls με οδήγησε κάποια Χριστούγεννα στην συμπρωτεύουσα για ένα ακόμη εκρηκτικό τους live, με αποτέλεσμα την αγαπημένη μου φωτογραφία της Isis Queen.
Ακολουθήστε το φωτογραφικό κόσμο της Αναστασίας Παπαδάκη στο Facebook και το Instagram
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στη μετάβαση από τον παλιό κόσμο στον καινούργιο, τι από τον εαυτό μας θα παραμείνει ίδιο; Ο φωτογράφος απαντά μέσα από την έκθεσή του «ABSORBED (Damn, I miss snowboarding)»
Μέχρι πότε μπορούμε να δούμε τη μεγάλη έκθεση που πραγματοποείται με αφορμή τις δύο επετείους ορόσημα
Με αφορμή τις δύο επετείους: 80 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας 1944 και 50 χρόνια από την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας 1974
Ο Αμερικανός ντοκιμαντερίστας Jacob Moe μας μυεί στη ναυτική κουλτούρα πέντε νησιών του Αιγαίου. Τι θα δούμε στην έκθεση.
Μια συζήτηση για τη σχέση του με την τέχνη της φωτογραφίας με αφορμή την ατομική του έκθεση «Καταστροφή και Αναγέννηση»
Σύντομη συζήτηση της Σώτης Τριανταφύλλου με τον διευθυντή φωτογραφίας με αφορμή την αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ιδέα γεννήθηκε από την προσωπική ανάγκη για μια ακαθόριστη περιπλάνηση, για μια διαρκή παρατήρηση της πόλης και των ανθρώπων της
Σπουδαία κλικ του 20ού και 21ου αιώνα σε μια έκθεση αφιερωμένη στην απαράμιλλη συλλογή του εκκεντρικού μουσικού και του συζύγου του στο V&A
35 χρόνια τολμηρής, επαναστατικής φωτογραφίας σε ένα άλμπουμ, με περισσότερες από 300 εικόνες
Η γκαλερί Stefanidou Tsoukala υποδέχεται τον γνωστό φωτογράφο
Οι εντυπωσιακές φωτογραφίες των φιναλίστ του διαγωνισμού
Η έκθεση της φωτογράφου, «Everything is the Same but Everything is Different», και θέμα τη θάλασσα, πρωταγωνιστεί μέχρι 20 Ιουνίου στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά
Περισσότερες από 100 φωτογραφίες της Αμερικανίδας διάσημης καλλιτέχνιδας στην πρώτη της μουσειακή έκθεση στην Ελλάδα
Ένα οδοιπορικό στην μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από περίπου 100 εικόνες του γνωστού φωτογράφου
Θα εκθέσουν τις φωτογραφίες τους στις γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης από τις 3 έως και τις 23 Ιουνίου 2024
«UN1QUE»: Τι θα δούμε στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
«Την καλύτερη εκπαίδευση της ζωής, την έχω αποκτήσει στα ταξίδια μου ανά τον κόσμο»
Έκθεση των μαθητών της Artshot Gallery σε επιμέλεια του Κώστα Μασσέρα
Τα παιδικά χρόνια, η εξέλιξή της ως φωτογράφος, ο πόλεμος και το μετατραυματικό στρες και η ταινία για τη ζωή της
Μια συζήτηση με τη νικήτρια στην κατηγορία Wildlife & Nature των Sony World Photography Awards 2024
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.