Πώς είναι το Westworld της Θεσσαλονίκης;
Ή και Βούλγαρη - Σφαγεία θα κατέβει κανείς, όπως παρότρυνε παλιά ο εισπράκτωρ;
![4754-202316.jpeg 4754-202316.jpeg](/images/120x120/3/jpeg/sites/default/files/contributor/4754-202316_0.jpeg)
![350469-727074.jpg 350469-727074.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2017/04/23/350469-727074.jpg)
Βρόμικος αέρας από τα φουγάρα των βιομηχανιών του Κορδελιού, έτσι όπως τα μεταφέρει ο άνεμος κι από ακόμα πιο μακριά, από τα συνάδελφα της ΒΙΠΕ, ώρες κι η μυρωδιά είναι αφόρητη. Συνηθισμένο βέβαια το δυτικό τόξο της πόλης στους άρρωστους ουρανούς και τις αχρείες οσμές. Παλιά ήταν η μπόχα των σφαγείων αλλά και των βυρσοδεψείων. Τα «ταμπακαριά», όπως τα έλεγαν, εκεί που γινόταν η επεξεργασία και βαφόταν το δέρμα των ζώων. Μόνο κουφάρια βέβαια είναι και δείχνουν σήμερα τα πρότερα εργαστήρια-εργοστάσια.
© Βασίλης Μαντάς
Σιωπηρά τα διασχίζει το λεωφορείο 31 πριν πάρει τη στροφή για το τερματικό του, ένα τσικ δίπλα από τον κεντρικό σταθμό των υπεραστικών. Ανακαινισμένα μπουρδελάκια, τα στούντιο με εξτραδάκι «περιποιήσεις» δίνουν και παίρνουν, μπουρδελογειτονιά κοινώς η κάποτε πολλάκις υποσχεθείσα ανάπτυξη που της έταζαν της 2310 Westland, μα και την ίδια ώρα εξόχως σφριγηλή κι αναβράζουσα πολεοδομία χαράς και αδρεναλίνης. Τι κι αν ο Μύλος, που τη δεκαετία του '90 έστησε εδώ μια διαρκή εστία πολιτισμού και διασκέδασης, δεν υπάρχει. Η περιοχή χάρις στα κλαμπ και τα λαϊβάδικα, ροκ, τέκνο, σκυλέ ολέ, ειδικά τα σαββατόβραδα διάγει βίο εμπύρετα νεανικό.
© Δώρα Κατάκη
Κοιτάζω τις φωτογραφίες όσων συμμετέχουν στην έκθεση του Φωτογραφικού Κέντρου, έτσι όπως συλλαμβάνουν η κάθε μία στιγμές από το παλίμψηστο της περιοχής κι ενορχηστρώνουν μια «συνολική» εικόνα από τη δυτική είσοδο της πόλης. Γεμάτης μνημειακά πλέον κτίρια - κυριλέ πτώματα, όπως μου αρέσει να χαρακτηρίζω το ημιανακαινισμένο Φιξ, ή νεκρά εντελώς, μιας και οι συμμετέχοντες πιο πολύ ελκύονται από την παρακμή και την ποιητικότητα της «ήττας» που αποπνέουν οι γειτονιές μετά τα Δικαστήρια, παρά από την ευδαιμονία που υπόσχονται αλλά και χαρίζουν στους ταξιδιώτες τα νεόδμητα ξενοδοχεία σαν το MΕΤ και το Porto Pallace.
© Άγγελος Σοφιανίδης
Είναι πολύπλοκη η δυτική περιοχή της Θεσσαλονίκης, εμπεριέχει τα πάντα, from low life to high class, διάλεξε κάδρο, διάλεξε ζωή. Αν και οι φωτογραφίες της έκθεσης, παρά το ό,τι διάλεξαν να επικεντρώσουν στο φθαρτό και το καταρρέον, ούτε ψέματα λένε, ούτε απέχουν από την αλήθεια ή την «καθεστωτική» εικόνα που αποπνέει το μέρος. Κυριαρχεί η απαξίωση, αόρατα κιόλας αλλά και υπαρκτή συνάμα, μια υποψία κινδύνου διαπερνά τυχόν πεζοπόρους. Που τους έβγαλε η νύχτα τις καθημερινές και πίσω τους τραβεστί ζητούν φωτιά-γνωριμία, σκυλιά αδέσποτα τους γαβγίζουν, τα στάνταρ δηλαδή καρέ ειδικά στον καιρό της κρίσης. Και του κοντραστ που δημιουργείται ανάμεσα στα φωτεινά μπραντ του mall One Salonica, όπως λάμπουν τη νύχτα, ή τις γέρικες καντίνες, δυο βήματα, και πετάγονται για να τσιμπήσουν κάτι από την πιάτσα της Γιαννιτσών οι αφρικανούλες πόρνες ή οι Κινέζοι που βαρούν υπερωρίες στις παρακείμενες αποθήκες με τα στοιβαγμένα εμπορεύματα που ξεφόρτωσαν τα κάργκο από την Ταϊβάν.
© Μένη Σεϊρίδου
Αποπνέουν έναν ελεγειακό ρομαντισμό αυτές οι εικόνες, καδραρισμένες εξόχως ουμανιστικά καθώς οι φακοί νετάρουν σε αυλές και τρένα που διασχίζουν τις συνοικίες πνέοντας για πιο βόρεια.
Φωτογραφίες από την έκθεση «Σφαγεία Θεσσαλονίκης – Μια περιοχή του παλίμψηστου», που φιλοξενήθηκε στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Συμμετείχαν οι: Εύη Δαλλίδου, Δημήτρης Δικμάνης, Βασίλης Καρκατσέλης, Δώρα Κατάκη, Λουκάς Κόνιας, Μαρία Λαμπριανίδου, Αργύρης Λιαπόπουλος, Βασίλης Μαντάς, Γιώργος Μαντάς, Τριάδα Μαραγκόζη, Δημήτρης Μιχαηλίδης, Λευτέρης Μικρός, Εύη Μούρνου, Σταύρος Ξηρός, Γιάννης Πομάκης, Μένη Σεϊρίδου, Άγγελος Σοφιανίδης, Έλσα Τζιάνα, Αλέκα Τσιρώνη, Αντριάνα Τυροπώλη και η Αλεξάνδρα Φωτιάδου.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στη μετάβαση από τον παλιό κόσμο στον καινούργιο, τι από τον εαυτό μας θα παραμείνει ίδιο; Ο φωτογράφος απαντά μέσα από την έκθεσή του «ABSORBED (Damn, I miss snowboarding)»
Μέχρι πότε μπορούμε να δούμε τη μεγάλη έκθεση που πραγματοποείται με αφορμή τις δύο επετείους ορόσημα
Με αφορμή τις δύο επετείους: 80 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας 1944 και 50 χρόνια από την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας 1974
Ο Αμερικανός ντοκιμαντερίστας Jacob Moe μας μυεί στη ναυτική κουλτούρα πέντε νησιών του Αιγαίου. Τι θα δούμε στην έκθεση.
Μια συζήτηση για τη σχέση του με την τέχνη της φωτογραφίας με αφορμή την ατομική του έκθεση «Καταστροφή και Αναγέννηση»
Σύντομη συζήτηση της Σώτης Τριανταφύλλου με τον διευθυντή φωτογραφίας με αφορμή την αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ιδέα γεννήθηκε από την προσωπική ανάγκη για μια ακαθόριστη περιπλάνηση, για μια διαρκή παρατήρηση της πόλης και των ανθρώπων της
Σπουδαία κλικ του 20ού και 21ου αιώνα σε μια έκθεση αφιερωμένη στην απαράμιλλη συλλογή του εκκεντρικού μουσικού και του συζύγου του στο V&A
35 χρόνια τολμηρής, επαναστατικής φωτογραφίας σε ένα άλμπουμ, με περισσότερες από 300 εικόνες
Η γκαλερί Stefanidou Tsoukala υποδέχεται τον γνωστό φωτογράφο
Οι εντυπωσιακές φωτογραφίες των φιναλίστ του διαγωνισμού
Η έκθεση της φωτογράφου, «Everything is the Same but Everything is Different», και θέμα τη θάλασσα, πρωταγωνιστεί μέχρι 20 Ιουνίου στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά
Περισσότερες από 100 φωτογραφίες της Αμερικανίδας διάσημης καλλιτέχνιδας στην πρώτη της μουσειακή έκθεση στην Ελλάδα
Ένα οδοιπορικό στην μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από περίπου 100 εικόνες του γνωστού φωτογράφου
Θα εκθέσουν τις φωτογραφίες τους στις γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης από τις 3 έως και τις 23 Ιουνίου 2024
«UN1QUE»: Τι θα δούμε στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
«Την καλύτερη εκπαίδευση της ζωής, την έχω αποκτήσει στα ταξίδια μου ανά τον κόσμο»
Έκθεση των μαθητών της Artshot Gallery σε επιμέλεια του Κώστα Μασσέρα
Τα παιδικά χρόνια, η εξέλιξή της ως φωτογράφος, ο πόλεμος και το μετατραυματικό στρες και η ταινία για τη ζωή της
Μια συζήτηση με τη νικήτρια στην κατηγορία Wildlife & Nature των Sony World Photography Awards 2024
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.