Οι Κυριακές της προσευχής

Πριν από 3 χρόνια βρέθηκα για πρώτη φορά σε ένα τζαμί στην Ομόνοια, σε έναν υπόγειο αυτοσχέδιο χώρο προσευχής στην οδό Αναξαγόρα. Αισθάνθηκα δέος βλέποντας όλη τη λατρευτική διαδικασία ενώ ταυτόχρονα ένιωσα πως μεταφερόμουν πνευματικά και ουσιαστικά σε έναν άλλο πολιτισμό, μακριά από την Ελλάδα. Άρχισα να ψάχνω και άλλους τέτοιους χώρους στην Αθήνα, με σκοπό να τους φωτογραφίσω – πάντα με σεβασμό - και κάπως έτσι ξεκίνησε ένα μεγάλο φωτογραφικό ταξίδι σε μέρη που ούτε καν είχα φανταστεί.

Στη συνέχεια ήρθε και η έκθεση του Τάσου Βρεττού «Τ(ρ)όποι Λατρείας» όπου μου άνοιξε τις πόρτες σε ακόμα περισσότερους τόπους θρησκευτικής λατρείας . Υπόγεια, γκαράζ, μονοκατοικίες, αποθήκες, πλατείες, αυλές, γήπεδα και άλλα πολλά μέρη, έχουν μετατραπεί σε αυτοσχέδιους τρόπον τινά χώρους προσευχής από μετανάστες και πρόσφυγες. Κάθε χώρος προσευχής, ένα μικρό ταξίδι σε άλλη πόλη, μέσα στην ίδια μου τη πόλη.