Από το Μοσχάτο στο Φάληρο με τα πόδια
Πως με πήρε στο κυνήγι ο Λαμπίκος και μερικές ακόμα σκηνές
Οι βόλτες σε «βιομηχανικό» αστικό περιβάλλον, σε μεγαλουπόλεις και μητροπολιτικές περιοχές μου προσφέρουν απερίγραπτη ευχαρίστηση. Όταν τριγυρνάω σε γειτονιές με θηριώδεις πολυκατοικίες, εργοστάσια, βιοτεχνίες, αποθήκες, συνεργεία αυτοκινήτων, μαγαζιά με εργαλεία και ανταλλακτικά, αντιπροσωπείες, ανισόπεδους κόμβους, γέφυρες, σταθμούς τραίνων, αποβάθρες, νιώθω σαν να βρίσκομαι στη Ντίσνεϊλαντ ή σε σαφάρι στην Κένυα.
Κατέβηκα από τον Ηλεκτρικό στο Μοσχάτο. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο, απλά έτσι μου ήρθε. Ήταν κάπου 12 με 1 το μεσημέρι, είχε λαμπρό ήλιο αλλά και ψύχρα, καθώς ήταν Φεβρουάριος. Ακολούθησα την οδό Θεσσαλονίκης μέχρι το ρέμα Κηφισού, πέρασα κάτω από τη λεωφόρο σε ένα εγκαταλελειμμένο οικόπεδο σκουπιδαριό, το οποίο ήταν για κάποιο διάστημα στο παρελθόν καταυλισμός, σκαρφάλωσα τη μάντρα του Ηλεκτρικού και βγήκα στη Δαβάκη Πίνδου. Περπάτησα καμιά 100στή μέτρα και μετά έκοψα δεξιά στην Κανελλοπούλου, την οποία ακολούθησα μέχρι την Καραολή & Δημητρίου, έστριψα αριστερά ξαναβρήκα τη Δαβάκη Πίνδου, πέρασα από τη γέφυρα στη Ζαΐμη και κατέληξα κάπου στην Ειρήνης, όπου «χτύπησα» κανα-δυο πιτόγυρα….
Στη διαδρομή συνάντησα μεγάλες πολυκατοικίες, βιομηχανικά κτίρια, μια μεγάλη υπερυψωμένη λεωφόρο (Κηφισού) κάτω από τη οποία περνάει ένα ποτάμι (Κηφισός), μια σιδηροδρομική γραμμή, ένα «πεθαμένο» εργοστάσιο (ΔΕΗ), τα ευτυχώς «ζωντανά» εργοστάσια τριών μεγάλων και ιστορικών ελληνικών βιομηχανιών (ΙΟΝ, ΕΛΑΪΣ, ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ), ένα γαμάτο self-sevice πλυντήριο αυτοκινήτων με αρκετά ευφάνταστο όνομα (ΛΑΜΠΙΚΟ), του οποίου ο υπεύθυνος με ψιλοπήρε στο κυνήγι γιατί μάλλον δεν του άρεσε που έβγαζα φωτογραφίες, έναν τεράστιο ναό (Καραϊσκάκη), έναν μικρότερο ναό (Αγ. Δημήτριος), ένα σχολείο (Γυμνάσιο Φαλήρου) με κάτι πιτσιρικάδες να παίζουν κάτι μεταξύ ράγκμπι, αμερικάνικου φούτμπολ και «μήλων» στο προαύλιο και τέλος μια ντιζαϊνάτη πεζογέφυρα.
Αν προσθέσουμε και τα σουβλάκια στο τέλος, η όλη φάση άγγιξε την τελειότητα!
Κάμερα: Nikon FM/ Φακός: Nikkor 50mm f1.8 manual/ Φιλμ: Fujifilm Superia Xtra 400
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η φωτογραφική ματιά του Γιάννη Βασαλάκη και της Άσπας Χροναίου αποκαλύπτει στιγμές από την ιστορία και τη λαογραφία του νησιού στο Ημερολόγιο 2025
Πορτραίτα νυχτόβιων θαμώνων μπαρ, γυμνές φωτογραφήσεις σε πανσιόν και στιγμιότυπα από τον χώρο του θεάματος
Η φωτογραφία ως μέσο προσωπικής έκφρασης και ελευθερίας
32 φωτογράφοι μοιράζονται με την Athens Voice ένα στιγμιότυπο από τη φετινή χρονιά
Μόλις κυκλοφόρησε το λεύκωμά της με τον τίτλο «Ατελιέ καλλιτεχνών- χάος και έμπνευση»
Μέσα από τον φακό του αποτυπώθηκε η ψυχή της ιταλικής μόδας, αναδεικνύοντάς την σε μορφή τέχνης
«Η φωτογραφία είναι ένα είδος ποίησης και μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους»
«Tα πορτραίτα που θα δείτε είναι καθημερινά πορτραίτα γυναικών λεσβιών που εμένα μου φαίνονται εναρμονισμένες με την κοινωνία σήμερα»
Τα 69 πορτραίτα φιλοξενήθηκαν από την Εθνική Βιβλιοθήκη το 2022
Μιλήσαμε με τον φωτογράφο για την τέχνη της φωτογραφίας, τα ασπρόμαυρα και έγχρωμα καρέ και τον ρόλο της τεχνολογίας
Μια έκθεση φωτογραφίας για τα πρόσωπα και όχι τα προσωπεία
Με αφορμή τον εορτασμό της 100ής επετείου του Υπερρεαλισμού
Μιλήσαμε με τη φωτογράφο για την υποβρύχια φωτογραφία αλλά και για τα συνταρακτικά γεγονότα που στάθηκαν αφορμή να ξεκινήσει τη φωτογραφία
Η θεατρική διασκευή του Άσλεϊ Ρόμπινσον ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Θέατρο Κνωσός
Ομορφιά και μηνύματα μέσα από εντυπωσιακά κλικ
Φωτογραφικά κλικς από το νέο Xiaomi 14T X Leica
Μια συζήτηση για την καλλιτεχνική φωτογραφία, το βραβείο «Lars Tunbjörk» και την ιατρική
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για το Έτος Κάφκα, η έκθεση φωτογραφίας καταγράφει την πατρίδα του συγγραφέα πριν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου
Συμβαίνει τώρα στην πόλη. Από τον Θανάση Καρατζά και την Athens Voice.
20 χρόνια από τον θάνατο του κορυφαίου φωτογράφου
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.