Arrivals & Departures
Kόσμος πάει κι έρχεται στο «Ελ. Βενιζέλος» και ο φωτογράφος Γιάννης Οικονόμου γράφει και φωτογραφίζει ανθρώπους και διαθέσεις μέσα από υπέροχα κλικ.
Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος» ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 28 Μαρτίου 2001 και αντικατέστησε το Διεθνές Αεροδρόμιο του Ελληνικού, που εξυπηρετούσε την Αθήνα για 60 χρόνια. Το 2013 το αεροδρόμιο κατατάχθηκε ως 35ο σε επιβατική κίνηση στην Ευρώπη. H χρονιά με την μεγαλύτερη επιβατική κίνηση από τα εγκαίνια του αεροδρομίου ήταν το 2007 με ετήσια επιβατική κίνηση 16.538.403. Το ρεκόρ ημερήσιας διακίνησης επιβατών του αεροδρομίου ήταν στις 23 Μαΐου 2007, την ημέρα του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ στην Αθήνα, όταν και διακινήθηκαν σε ένα εικοσιτετράωρο 85.000 επιβάτες.
Βγαίνοντας από το κεντρικό κτίριο του αεροδρομίου, η διαδρομή έως τις αποβάθρες των τραίνων περιλαμβάνει κάποια μέτρα διασχίζοντας το δρόμο στο πάνω ή στο κάτω επίπεδο, τις κυλιόμενες σκάλες, το σωληνωτό αιωρούμενο δίαυλο-γέφυρα με τον μακρύ κυλιόμενο διάδρομο, το επιβλητικό πολυγωνικό φωτεινό αίθριο με τη γυάλινη οροφή όπου βρίσκονται τα γκισέ του μετρό και του προαστιακού, τις σκάλες από και προς τις αποβάθρες και βέβαια τις ίδιες τις αποβάθρες. Οι μεγαλοπρεπείς κατασκευές από γυμνό μπετόν, μέταλλο και γυαλί και η εντυπωσιακή πρόσοψη του “Sofitel” με τα μαύρα τετράγωνα παράθυρα σε υπόλευκο φόντο περιτριγυρίζονται από τους αχανείς χώρους στάθμευσης με τις 100δες πολύχρωμων αυτοκινήτων, δημιουργώντας μια φουτουριστική κινηματογραφική ατμόσφαιρα.
Τριγύρω, ένας ολόκληρος κόσμος που, αν δεις το πράγμα από μια κάποια απόσταση, κινείται εντελώς συντεταγμένα ακολουθώντας το πρόσταγμα της ιεροτελεστίας αναχώρησης ή άφιξης, οι οποίες είναι σε όλο τον κόσμο και για όλους τους ανθρώπους πάνω-κάτω ίδιες… Ταξί, λεωφορεία, λιμουζίνες, βανάκια, μισοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, ανοικτά πορτ-παγκάζ, τρόλλεϊ αποσκευών. Επιβάτες που έρχονται ή φεύγουν ή απλά περιμένουν, συγγενείς και φίλοι που υποδέχονται ή αποχαιρετούν ή απλά περιμένουν, προσωπικό ασφαλείας, φροντιστές & τεχνικοί με φωσφορίζοντα πορτοκαλί ή κίτρινα γιλέκα, αεροσυνοδοί & πιλότοι με τις στολές τους, διάφοροι άσχετοι. Βαλίτσες όλων των μεγεθών, τσάντες, σάκοι, κιβώτια… Κινητά, tablets, smart phones. Περισσότερα κινητά, tablets, smart phones. Κι άλλα κινητά, tablets, smart phones. Πρόσωπα χαρούμενα, λυπημένα, νοσταλγικά, νυσταγμένα. Άγχος, βιασύνη, πολλές φορές τρέξιμο, αλλά και κάποτε νωχελικό σουλατσάρισμα από κάποιους αργόσχολους, που απλώς σκοτώνουν την ώρα τους παρατηρώντας τους άλλους, όπως εγώ για παράδειγμα.
Είναι μια διαδρομή υποχρεωτική. Είναι ένα “αναγκαίο κακό”, το οποίο διασχίζουμε βιαστικά και εκείνη την ώρα ευχόμαστε να μην υπήρχε γιατί εκτός των άλλων μπορεί να μεταφέρουμε και κάποιες υπεμεγέθεις αποσκευές, που μας ταλαιπωρούν. Είναι ένα βαρετό κενό στην πορεία για τον “προορισμό” μας. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρούν τα βλέμματα των περισσότερων επιβατών, καθώς τα παρατηρώ κάθε φορά, που πραγματοποιώ αυτή την διαδρομή. Σαν να ήθελαν να μην υπήρχε, σαν να εύχονταν να μπορούσαν με κάποιο μαγικό τρόπο να την αποφύγουν και να “διακτινιστούν” στο κεντρικό κτίριο ή στις αποβάθρες ή ακόμα καλύτερα στον τελικό τους προορισμό...
Υπάρχει όμως και η άποψη, που υποστηρίζει πως ότι δεν μπορείς να αποφύγεις, προσπάθησε τουλάχιστον να το απολαύσεις…
Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί από τα τέλη του 2013 έως σήμερα. Οι περισσότερες είναι αναλογικές τραβηγμένες με Nikon FM και πενηντάρι φακό. Έχουν χρησιμοποιηθεί διάφοροι τύποι έγχρωμων και ασπρόμαυρων φιλμ. Κάποια από αυτά είχαν λήξει πριν από πολλά χρόνια… Μερικές, 4-5 νομίζω, προερχόμενες από την πρώιμη περίοδο ενασχόλησής μου με το ευγενές άθλημα της φωτογραφίας, είναι ψηφιακές, τραβηγμένες με μια Nikon D3000 και 18-55 φακό, η οποία καταστράφηκε όταν κάποια στιγμή βυθίστηκε ολόκληρο το αυτοκίνητό μου στα νερά καταρρακτώδους βροχής. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία…
ΠΡΟΣΦΑΤΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μέχρι πότε μπορούμε να δούμε τη μεγάλη έκθεση που πραγματοποείται με αφορμή τις δύο επετείους ορόσημα
Με αφορμή τις δύο επετείους: 80 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας 1944 και 50 χρόνια από την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας 1974
Ο Αμερικανός ντοκιμαντερίστας Jacob Moe μας μυεί στη ναυτική κουλτούρα πέντε νησιών του Αιγαίου. Τι θα δούμε στην έκθεση.
Μια συζήτηση για τη σχέση του με την τέχνη της φωτογραφίας με αφορμή την ατομική του έκθεση «Καταστροφή και Αναγέννηση»
Σύντομη συζήτηση της Σώτης Τριανταφύλλου με τον διευθυντή φωτογραφίας με αφορμή την αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ιδέα γεννήθηκε από την προσωπική ανάγκη για μια ακαθόριστη περιπλάνηση, για μια διαρκή παρατήρηση της πόλης και των ανθρώπων της
Σπουδαία κλικ του 20ού και 21ου αιώνα σε μια έκθεση αφιερωμένη στην απαράμιλλη συλλογή του εκκεντρικού μουσικού και του συζύγου του στο V&A
35 χρόνια τολμηρής, επαναστατικής φωτογραφίας σε ένα άλμπουμ, με περισσότερες από 300 εικόνες
Η γκαλερί Stefanidou Tsoukala υποδέχεται τον γνωστό φωτογράφο
Οι εντυπωσιακές φωτογραφίες των φιναλίστ του διαγωνισμού
Η έκθεση της φωτογράφου, «Everything is the Same but Everything is Different», και θέμα τη θάλασσα, πρωταγωνιστεί μέχρι 20 Ιουνίου στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά
Περισσότερες από 100 φωτογραφίες της Αμερικανίδας διάσημης καλλιτέχνιδας στην πρώτη της μουσειακή έκθεση στην Ελλάδα
Ένα οδοιπορικό στην μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από περίπου 100 εικόνες του γνωστού φωτογράφου
Θα εκθέσουν τις φωτογραφίες τους στις γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης από τις 3 έως και τις 23 Ιουνίου 2024
«UN1QUE»: Τι θα δούμε στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
«Την καλύτερη εκπαίδευση της ζωής, την έχω αποκτήσει στα ταξίδια μου ανά τον κόσμο»
Έκθεση των μαθητών της Artshot Gallery σε επιμέλεια του Κώστα Μασσέρα
Τα παιδικά χρόνια, η εξέλιξή της ως φωτογράφος, ο πόλεμος και το μετατραυματικό στρες και η ταινία για τη ζωή της
Μια συζήτηση με τη νικήτρια στην κατηγορία Wildlife & Nature των Sony World Photography Awards 2024
Συνέντευξη με την φωτογράφο και καθηγήτρια φωτογραφίας με αφορμή την έκθεση που έκανε πρόσφατα στην Πράγα
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.