Στη Σουηδία ο χειμώνας, σαν μια ατέλειωτη νύχτα, κρύα και υγρή, σε ναρκώνει. Το φως που εμφανίζεται βιαστικά για λίγες μόνο ώρες δεν σε προδιαθέτει για περιπλανήσεις. Το μάτι του ευαίσθητου ανθρώπου όμως, εκείνου που έχει την ικανότητα να μετατρέπει το «άδειο» σε οπτική απόλαυση, μπορεί να εντοπίσει την κρυμμένη ομορφιά σε αυτό το παγωμένο περιβάλλον.
Ο Αχιλλέας Νάσιος, άνθρωπος ασυμβίβαστος, λιτός και ουσιώδης, όπως φανερώνουν όλες οι καλλιτεχνικές δουλειές του, ζει από το 2007 στη Järna. Είναι μια μικρή πόλη έξω από τη Στοκχόλμη, μια πρότυπη ανταποδοτική κοινωνία, που λειτουργεί βάσει των αρχών της ανθρωποσοφίας του Ρούντολφ Στάινερ. Εκεί, μέσα στο καταχείμωνο, φωτογραφίζει και με τις εικόνες του μας μεταφέρει την λεπτή ομορφιά που αναδύεται μέσα στη ζώνη του λυκόφωτος. Με ελάχιστα στοιχεία, μία γραμμή ή και τίποτα μπροστά του, με μια μηχανή τελευταίας τεχνολογίας ή άλλοτε πάλι με μια χαλασμένη μηχανή, καταφέρνει να εκφράσει τα βιώματά του και το περιβάλλον γύρω του. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό «πολυκαλλιτέχνη», φωτογράφο, μουσικό, εικαστικό, και βίντεοαρτιστ, έναν αληθινό πειραματιστή της εικόνας. Τον βρήκαμε και του ζητήσαμε να μας δώσει μια γεύση από το τελευταίο του πρότζεκτ και να μας πει δύο λόγια.
«Το σκοτάδι έρχεται νωρίς τις κρύες νύχτες του χειμώνα στο βορρά. Όσο κι αν δείχνουν όμως αφιλόξενες, διαπίστωσα ότι το φως τους είναι αισθητά ποιητικό. Μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ σαν φωτογράφος σε αυτή τη μαγεία. Αδύνατον να μη θελήσω να προσδιορίσω τις διαφορετικές ποιότητες του νυκτερινού φωτός, όπως μπορεί να καταγράφουν στον αισθητήρα της φωτογραφικής μηχανής σε μερικά μόνο δέκατα του δευτερολέπτου. Έτσι, καθώς οι λεπτομέρειες έσβηναν στο σκοτάδι, είδα τις φόρμες να μεταμορφώνονται φωτογραφικά, άλλοτε σε επιβλητικά γλυπτά κι άλλοτε σε παραμυθένια τοπία, ανάλογα με τη ματιά που επιλέγει να ρίξει κανείς.
Το “Όνειρο χειμερινής νύχτας” είναι μια συλλογή από εικόνες διάσπαρτες, που μαζεύτηκαν κατά τη διάρκεια των νυκτερινών μου περιηγήσεων τα τρία τελευταία χρόνια. Ατμόσφαιρες άλλοτε ιμπρεσιονιστικές κι άλλοτε εξπρεσιονιστικές, ακολουθούν σταδιακά την πορεία του φωτός μεσα στο χρονο, από την αρχή της νύχτας έως την αυγή, προσδοκώντας να κάνουν αισθητή την ονειρική διάσταση της νύχτας».
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Αχιλλέα Νάσιο:
«Δεν ξέρω ποια γρανάζια κινούνται μέσα μας όταν κοιτάμε φωτογραφίες, ειδικά φωτογραφίες καλλιτεχνών όπως ο Cartier-Bresson, αλλά δεν είναι μόνο η όραση που δουλεύει, ούτε μονάχα η φαντασία»
12°
