Στον κόσμο της φωτογραφίας υπάρχει ένα πρακτορείο φωτοδημοσιογραφίας που αποτελεί ορόσημο. Το μυθικό Magnum. Σχεδόν κάθε φωτογράφος θεωρεί ύψιστη τιμή να συμπεριληφθεί στην ομάδα του και να φωτογραφίζει τις αναθέσεις του, αποτυπώνοντας τον κόσμο. Το Magnum ιδρύθηκε το 1947 από τους, Robert Capa, Henri Cartier-Bresson, George Rodger και David "Chim" Seymour. Συγκλονισμένοι από τον πόλεμο, κινητοποιήθηκαν οδηγούμενοι από συναισθήματα ανακούφισης, ότι ο κόσμος κατάφερε τελικά να μην καταστραφεί και από την «περιέργεια» τους για ό,τι είχε απομείνει από αυτόν και τους κατοίκους του. Αλλά και με μια ιδιοσυγκρασιακή προσέγγιση που άλλαξε για πάντα τους κανόνες και την αισθητική στο φωτορεπορτάζ και την καλλιτεχνική φωτογραφία. Γιατί τα μέλη αυτής της κοινότητας ήταν τόσο ρεπόρτερ όσο και καλλιτέχνες και πάνω από όλα τους χαρακτήριζε η ανεξάρτητη φύση τους.
"Το Magnum είναι μια κοινότητα σκέψης, μία μοιρασμένη ανθρώπινη αρετή, η περιέργεια για το τι συμβαίνει στον κόσμο, ο σεβασμός απέναντι στα πράγματα και η επιθυμία να τα μεταγράψεις σε εικόνες". Αυτός ήταν ο ορισμός του κατά Henri Cartier Bresson.
Τα τελευταία χρόνια το Magnum εντάσσει στο δυναμικό του φωτογράφους που δημιουργούν βιωματικό φωτορεπορτάζ. Περιγράφουν ιστορίες περισσότερο σαν διηγηματογράφοι και λιγότερο ως απλοί παρατηρητές. Τους ενδιαφέρει ο άνθρωπος, η φύση του, η ζωή του και πώς αυτός αλληλεπιδρά με το περιβάλλον. Ένας τέτοιος φωτογράφος είναι ο Δανός Jacob Aue Sobol. Γεννημένος στην Κοπενχάγη το 1976, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στον κινηματογράφο, το ντοκιμαντέρ και την καλλιτεχνική φωτογραφία, φεύγει το φθινόπωρο του 1999 για την Γροιλανδία όπου τα επόμενα τρία χρόνια θα μείνει στο μικρό συνοικισμό Tiniteqilaaq με την οικογένεια της φίλης του, Sabine. Τις φωτογραφίες από αυτή την εμπειρία θα παρουσιάσει τo 2004, στο πρώτο φωτογραφικό βιβλίο του με τίτλο Sabine. Το έντονα προσωπικό ύφος με τις εκφραστικές ασπρόμαυρες εικόνες βρίσκει μεγάλη αποδοχή στη φωτογραφική κοινότητα και ο ίδιος κερδίζει τη φήμη ενός γρήγορα ανερχόμενου αστεριού. Ταξιδεύει για μεγάλα διαστήματα, στην Γουατεμάλα, το Τόκιο και την Μπανκόγκ. Το 2007 γίνεται υποψήφιο μέλος του Magnum και πέντε χρόνια αργότερα κανονικό μέλος, σύμφωνα με την τυπική διαδικασία του πρακτορείου. Συνεχίζει να ταξιδεύει αδιάκοπα σε όλο τον κόσμο εκθέτοντας τις φωτογραφίες του σε μουσεία, γκαλερί και παραδίδοντας μαθήματα.
Συζητώντας μαζί του, γινέται αμέσα αντιληπτό, ο φιλικός, ήρεμος και ευαίσθητος αλλά με πολύ χιο΄μορ χαρακτήρας του, περιγραφή που έρχεται σε αντίθεση με το σκληρό φωτογραφικό του στυλ. Συνηθίζει να έρχεται πολύ κοντά στο θέμα που φωτογραφίζει σαν να είναι ο ίδιος κομμάτι του. Θυμίζει ανατόμο του ανθρώπινου σώματος και της ψυχολογίας του ανθρώπου. Ένας μοντέρνος φωτογράφος νέας κοπής που έχει την ικανότητα να φτιάχνει βιωματικές ιστορίες και να απεικονίζει τον κόσμο με έναν πρωτότυπο, ενστικτώδη τρόπο.
«Δεν ξέρω ποια γρανάζια κινούνται μέσα μας όταν κοιτάμε φωτογραφίες, ειδικά φωτογραφίες καλλιτεχνών όπως ο Cartier-Bresson, αλλά δεν είναι μόνο η όραση που δουλεύει, ούτε μονάχα η φαντασία»
