- CITY GUIDE
- PODCAST
-
30°
«Αγριμικά» της Μαρίας Παπαδημητρίου
Κριτική ματιά στην ελληνική συμμετοχή της 56ης Μπιενάλε Βενετίας
Αρκεί η μεταφορά ενός 'αρχιτεκτονικού' δομημένου χώρου σ’ έναν άλλο χώρο ώστε η πράξη αυτή να χαρακτηρισθεί εικαστική ή δημιουργική; Αρκεί η περιρρέουσα συγκινησιακή ατμόσφαιρα ή ακόμα καλύτερα η επένδυση στο συναίσθημα ώστε το έργο να θεωρηθεί ολοκληρωμένο αλλά κυρίως να αποτελεί ολοκληρωμένη πρόταση μιας δημιουργικής πράξης; Αρκεί ένα 'απόσπασμα' της μεταπολεμικής Ελλάδας να αποτελέσει έργο και όχι αφορμή για έργο; Ο λόγος για τα «Αγριμικά» της Μαρίας Παπαδημητρίου, περιβάλλον με το οποίο εκπροσωπήθηκε η Ελλάδα στη φετινή Μπιενάλε της Βενετίας.
Αν ανακαλέσουμε στη μνήμη μας την Ιστορία της Σύγχρονης Τέχνης, τα παραδείγματα καλλιτεχνών που εμπνεύστηκαν, ανέτρεξαν στην κοινωνική, πολιτική, οικονομική ιστορία ώστε να δημιουργήσουν μια αφήγηση, ένα αφήγημα, όπως έχει υιοθετηθεί πρόσφατα, ή να αναδείξουν σε έργο μια ιστορική κριτική ή καθημερινή πραγματικότητα που διαφεύγει της κοινής αντίληψης, είναι ποικίλα, αρχής γενομένης με τον κατεξοχήν Έλληνα πρωτοπόρο, Βλάση Κανιάρη. Ήδη στην Μπιενάλε Βενετίας, το 2011, είδαμε την άρτια μεταφορά ενός κοινωνικού χώρου, αυτή του Κινέζου Song Dong, αλλά κυρίως η σκέψη ανατρέχει σε καλλιτέχνες όπως η Annete Messagier, ο Ινδός Subodh Gupta, έργα καλλιτεχνών με τα οποία η Μαρία Παπαδημητρίου 'φλέρταρε' πολλάκις. Με εύστοχες λέξεις, θεωρητική υποστήριξη και αρκετό συναίσθημα ώστε η δημιουργική πράξη, -που εκτός από το καμπανάκι-πρόσκληση και τους καταλόγους της ίδιας στα ράφια της 'εγκατάστασης',- το επιτήδευμα αυτό, να ανάγεται σε ύψιστη καλλιτεχνική-δημιουργική πράξη με υπόβαθρο την ανάκληση μνήμης μιας κοινωνικής εποχής, μιας ιστορικής περιόδου της ελληνικής μεταπολεμικής Ελλάδας, με στόχο να αναδείξει την εργασία του βυρσοδέψη, τα ιστορικά, πλέον, αλλά καθημερινά εφήμερα γεγονότα της εποχής που εμφανίζονται στον ίδιο το χώρο εργασίας, εν είδει ενός ιστορικού παλίμψηστου, με στόχο να αναγάγει την πράξη της μεταφοράς ενός αποσπάσματος, από τη ζωή, σε πράξη, σε έργο τέχνης, σε άποψη αλλά και εργαλείο διαμαρτυρίας. Ακόμα κι αν υιοθετήσουμε τη φράση του Joseph Beys που έλεγε ότι «ακόμα και τα ζώα αποτελούν τμήμα της εργασίας και ότι η τέχνη δεν είναι εδώ για να κερδίσουμε μια άμεση γνώση αλλά για να μορφοποιηθεί μια εκβαθυμένη γνώση με αφορμή το βιωμένο», το βιωμένο ενός άλλου, στην προκειμένη περίπτωση, αποτελεί αντικείμενο έκθεσης, δημοσιοποίησης, μεταφοράς, εναπόθεσης μιας 'εικόνας' χωρίς, πλέον, το περιεχόμενό του.
Με όλο το σεβασμό στην εργασία αλλά και στην κατάθεση-μαρτυρία του Δημήτρη Ζιώγου το 'αρχιτεκτονικό' αυτό περιβάλλον-εγκατάσταση φέρει τα ίχνη εύστοχων ευφυολογημάτων που όσο και να είμαι 'οπαδός' τού «ο άνθρωπος είναι το υλικό» δε δύναμαι, πλέον, να καταλάβω γιατί το συγκινησιακό έχει επενδυθεί με τρόπο τέτοιο ώστε να παραβλέπεται ή να υποβαθμίζεται η κάθε απαραίτητη δημιουργική διαδικασία αλλά και η δημιουργική δραστηριότητα που μπορεί να ασκηθεί μέσα από την επιλογή προκατασκευασμένων αντικειμένων.
Εάν αναζητηθεί η ιδέα της δημιουργικής πράξης, τότε η Μαρία Παπαδημητρίου θα όφειλε να αντικαταστήσει το όνομά της με αυτό του τεχνικού ακατέργαστων δερμάτων, Δημήτρη Ζιώγου, και ίσως τότε να είχαμε την απαρχή μιας άλλης ερμηνείας, ενός άλλου έργου, αυτό που αφορά στην εργασία και στον Μαρξ ή ίσως μια διαφορετική εννοιολόγηση του χώρου.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μπήκαμε για λίγο στον κόσμο του γάλλου σκιτσογράφου
Ένας δημιουργικός κύκλος επτά εκθέσεων ύφανσης ολοκληρώνεται στην Ύδρα
Η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης μας μίλησε για τη νέα περιοδική έκθεση και μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις της για την τέχνη και τη δημοκρατία
Ένα πραγματικό στολίδι στο κέντρο της Ερμούπολης
Αναδρομική έκθεση του «παγκόσμιου» Ελληνοαμερικανού εικαστικού φιλοξενείται στην γκαλερί Blender στη Γλυφάδα
Τα έργα έφτασαν έγιναν γνωστά σε όλο τον κόσμο
Το τελευταίο κεφάλαιο της ενότητας Mīres της καλλιτέχνιδας παρουσιάζεται στο Πολιτιστικό Κέντρο Μαριάνθη Σίμου στον Αρτεμώνα Σίφνου
Πες μου το καλοκαιρινό σου στέκι, να σου πω έργα ποιων καλλιτεχνών θα δεις. Και φέτος, στα ελληνικά νησιά υπάρχουν εκθεσιακά ραντεβού για κάθε φιλότεχνη διάθεση
O «καταραμένος» ζωγράφος που πέθανε στα 35 του - Μαζί του στον θάνατο και η μούσα της ζωής του
Η ζωγράφος που κατάγεται από τη Ρωσία, μεγάλωσε στον Καναδά και ερωτεύτηκε την Ελλάδα ζωγραφίζει τη Μάνη
140 έργα από 55 δημιουργούς ανιχνεύουν τις καλλιτεχνικές πρακτικές που γεννήθηκαν μέσα από τον αγώνα για ελευθερία σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία τις δεκαετίες 1960-1970
Είδαμε στην Κρήτη τα έργα που διακρίθηκαν φέτος στον εικαστικό θεσμό και σας συστήνουμε τους δημιουργούς τους
Ποια είναι η ιστορικός τέχνης που θα ηγηθεί του μεγαλύτερου πολιτιστικού οργανισμού της Γερμανίας
Μια έκθεση στο Χίμαιρα art & craft για την πρώτη Πανδώρα και για όλες τις Πανδώρες του κόσμου που βιώνουν την αδικία, τον σεξισμό, τις διακρίσεις και τις προκαταλήψεις
Ο Νίκος Καββαδάς κατέγραψε σε μία πλατφόρμα όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για τα μουσεία που βρίσκονται σε κάθε γωνιά της χώρας
Ένα μοναδικό έργο τέχνης που συνοδεύει το νέο μας τεύχος
Η επιμελήτρια Άννα Μυκονιάτη μας συστήνει την Ελληνίδα ζωγράφο του μοντερνισμού πίσω από τα αινιγματικά σχέδια που παρουσιάζει το ΕΜΣΤ
Και ακόμα, «Οικολογίες της φροντίδας» στο State of Concept, Alberto Maggini στο space52
Όσα ετοιμάζουν οι Φίλιππος Τσιτσόπουλος, Μπάμπης Βενετόπουλος, Χριστίνα Μήτρεντσε, Πάνος Χαραλάμπους και Lily Consuelo Saporta Tagiuri στο τριήμερο δράσεων που ενορχηστρώνει ο Νίκος Διαμαντής
Ο Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός στη νέα CAN Gallery, «Τόπος υπερκόσμιων συρράξεων» στον Συνοικισμό Χαλανδρίου, Νίκος Κόνιαρης στην Genesis και άλλες εκθέσεις που ξεκινούν αυτή την εβδομάδα
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.