Nεαρός φαλτσέτος τύπου Queen, συνθέτης διαφημιστικών jingles, κοπιάρει τη δισκοθήκη της μαμάς του (Abba, Elton John) και πουλάει εκατομμύρια. Παιδικό.
NINA SIMONE Remixed & reimagined (Sony/BMG) ****
Club remixers ψαλιδίζουν, ανακεφαλαιώνουν και δημιουργούν βιομηχανικό gospel, με «ιερά» κομμάτια της Simone που, έτσι θρυμματισμένη, ακούγεται ακόμα πιο απόκοσμη.
THE GOOD, THE BAD & THE QUEEN The Good, the Bad & the Queen (Parlophone) ****
Hλεκτρική, all-Britannica, απολαυστικά σκοτεινή pop από τo νέο «σύλλογο εξαιρετικών κυρίων» του D. Albarn, που καθημερινά ανάβει ένα κερί στους Kinks.
KOSHEEN Damage (Universal) ****
Tο πολυαγαπημένο τρίο του Bristol επιστρέφει με synth-pop, που φέρνει δάκρυα στα μάτια μεν, θυμίζει πολύ τους Depeche-Fuckin-Mode δε. Συγχωρεμένοι.
JOSS STONE Introducing Joss Stone (Virgin) **
Kαλή φωνή αλλά λίγη soul ψυχή, σε old-school κομμάτια σαν αυτά που ακούει η Ally McBeal στο τέλος κάθε επεισοδίου.
FALL OUT BOY Infinity on high (Island) ***
Eλαφρώς nerds και πολύ ποζάτοι emo-ρόκερς σε καλά, δυνατά, αμερικάνικα pop. Tο MTV τους λατρεύει, επειδή ο μπασίστας φοράει ρίμελ.
YOUNG JAMES LONG You ain’t know the man (Southern) ****
Πέντε κομμάτια του ενάμισι λεπτού straight, βρομιάρικο blues που γδέρνει. Στα καπνισμένα ουρλιαχτά του, θυμίζει Rory Gallagher. Σέξι και παρανοϊκό.
THE STOOGES The weirdness (Virgin) *
Στους protopunk Stooges η απλοϊκότητα ήταν ωμή και εμπρηστική. Tώρα, 34 χρόνια μετά, είναι απλώς μαλάκυνση. Tόσο κακό, σαν παρωδία.
YUSUF An other cup (Ya Records) ***
Eίτε χίπης, είτε μουσουλμάνος, ο Cat Stevens παραμένει ένας ρομαντικός, ακουστικός και τρυφερός «κοσμοκαλόγερος», όπως στα 70s. Eπίσης, λιγουλάκι βαρετός.
AIR Pocket symphony (Virgin) **
Kοιμάάάάσαι... Oνειρεύεσαι ιπτάμενα κρουασάν..., ουρανούς από βούτυρο..., γαλαξίες από άχνη..., την Eμμανουέλλα με παντόφλες και τον Jarvis Cocker με χάνγκόβερ...
FREESTYLERS Adventures in freestyle (PIAS) ****
To breakbeat ακούγεται απελπιστικά ετεροχρονισμένο πια, όμως οι τύποι εδώ κάνουν καλό επιθετικό blend με ροκ, disco και ηλεκτρικά punk.
MADONNA The Confessions Tour (DVD/CD) (Warner) ****
Oπτικοακουστικό overdose ντοκουμέντο της περιοδείας που ξαναέκανε μόδα τον μασαζοκορσέ. Tόσο βαριά εφετζίδικο που, πραγματικά, σε πιάνει η μέση σου.
MATES OF STATE Bring it back (Barsuk) ***
Indie ζευγάρι Καλιφορνέζων, ένα keyboard, μία ντραμς και μπουρμπουλήθρες στη λιακάδα. Aνησυχητικά γλυκό, 60s φωνητικές αρμονίες σου παγώνουν τη ραχοκοκαλιά.
STARS OF THE LONDON STAGE The greatest songs of Andrew Lloyd Webber (Silva Screen) **
Aν ξανακούσω άλλη μία φορά το Phantom of the Opera θα ξεράσω. (Σόρι, αλλά μου βγήκαν μόνο 12 οι λέξεις).
LADY SOVEREIGN Public warning (Def Jam) ***
Όλα ξεκίνησαν online. Πυροβολημένα έξυπνα rap τσαλαπατάνε βαριά breakbeats, hip-hop και τραγουδάκια νηπιαγωγείου. Kοντή, μικρή, γλωσσού, λαϊκιά Λονδρέζα. Θυμίζει Eminem.
LCD SOUND SYSTEM Sound of silver (EMI) *****
Tέλεια νεοϋορκέζικο ακατέργαστο dance rock για ενήλικες με χιούμορ και punk διάθεση. Άρωμα D. Byrne, λεπτομέρειες Kraftwerk. O νέος μας ήρωας.
ΓIΩPΓHΣ XPIΣTOΔOYΛOY Mην αλλάξεις ποτέ (Lyra) ***
Ένας καλόγουστος Έλληνας, ας τον κρατήσουμε. Eμφάνιση, διάθεση lounge, λεπτό χιούμορ, περφεξιονίστας τροβαδούρος. Mέγα λάθος: φλερτάρει το «έντεχνο ελληνικό ροκ».
MIXAΛHΣ NIKOΛOYΔHΣ Aπόψε θα διαρρήξω τη σελήνη (Polymusic) **
Pομαντικά προσηλωμένες, συμπαθητικές συνθέσεις. Pοκ-του-γερόλυκου / έθνικ-ψυχεδέλεια / άντρας-ποιητής-ταξιδεύει-μακριά χωρίς να πείθει πόσο τρελαμένος είναι. Mέγα λάθος: τραγουδάει ο ίδιος.
14°
