Mattia Biagi - Paint it black

Πηχτή, γυαλιστερή, μαύρη πίσσα κυλάει αργά προς τα κάτω. Γλιστράει σαγηνευτικά επάνω σε έναν παλιό δίσκο γραμμοφώνου, ενώ ακούγονται οι πρώτες σέξι νότες του «Kill of the Night» της Gin Wigmore. Καθώς η μουσική ξεσπάει σε ένα ρυθμικό κρεσέντο, ένας κουλ τύπος σαν να βγήκε από παλιό noir φιλμ, καλύπτει τα πάντα με πίσσα, με έντονες, αποφασιστικές κινήσεις, με την τρέλα ενός καλλιτέχνη: ένα αυτοκίνητο αντίκα, μία υδρόγειο σφαίρα, παλιά έπιπλα, πορτρέτα σε κάδρα, πολυέλαιους. Νιώθεις τη μυρωδιά της κάπνας και το γλυκό άρωμα μίας femme fatale που τον πλησιάζει τολμηρά. Το μόνο που κάνει εκείνη είναι να πετάξει τον αναπτήρα της στο μαύρο, κατάμαυρο πιάνο και να δώσει φωτιά και λάμψη στη νύχτα.

Αυτό είναι το νέο σποτ της καμπάνιας «χαρακτήρα» που τρέχει εδώ και λίγες εβδομάδες για το ουίσκι Johnnie Walker Black Label και το Double Black. Η καμπάνια αναζήτησε έναν υπαρκτό χαρακτήρα, κάποιον που να συνδυάζει τα χαρακτηριστικά της μάρκας, να είναι τολμηρός, να εξερευνά νέους δρόμους, να ζωντανεύει το ύφος, τη γεύση και την ένταση της παλαιότητας, του «καπνού» και τη μαγεία της νύχτας. Και τον βρήκε στο πρόσωπο του Mattia Biagi.

Ο Biagi είναι ο Ιταλός καλλιτέχνης που ζει στο Λος Άντζελες και είναι ένα από τα πιο «τώρα» ονόματα στις τέχνες. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι καλύπτει αντικείμενα, π.χ. μία μοτοσικλέτα ή ηλεκτρικές κιθάρες, με ολόμαυρη, λιωμένη πίσσα, χαρίζοντάς τους έναν τολμηρό, διαφορετικό, μυστηριώδη, σαγηνευτικό χαρακτήρα. Αναζητώντας να μπούμε κι εμείς στο παιχνίδι του, του δώσαμε κάποιες ερωτήσεις –και μας απάντ...

Ο κόσμος της τέχνης σας μοιάζει μυστήριος, σκοτεινός, γυαλιστερός και γοητευτικός. Πώς φτάσατε στην έμπνευσή του;

Είχα εντυπωσιαστεί πολύ από το πώς η πίσσα διατηρεί προϊστορικά ζώα, από το πώς η πίσσα αναδεικνύει ένα σχήμα.

Η μεσογειακή καταγωγή σας σάς επηρέασε με κάποιο τρόπο;

Σίγουρα η καταγωγή μου επηρέασε τη δουλειά μου, δίνουμε διαφορετικές ερμηνείες ανάλογα με τα συστήματα που πιστεύουμε,και με το πώς επηρεαζόμαστε από ένα γεγονός. Βλέπουμε τις φόρμες της τέχνης σύμφωνα με τις δικές μας περασμένες εμπειρίες ο καθένας , κουλτούρα, αξίες και όλα αυτά μας βοηθούν να σχηματίσουμε τη γνώμη που έχουμε για τον εαυτό μας, τους άλλους και για τον κόσμο γενικότερα.

Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στην πίσσα, σαν υλικό και σαν μέσο;

Ανακάλυψα την πίσσα, το TAR, πριν 13 χρόνια στη διάρκεια μιας επίσκεψής μου στις λίμνες πίσσας στην περιοχή La Brea, και είχα κάτι σαν αποκάλυψη μπροστά μου! Όπως είπα και πριν εντυπωσιάστηκα πολύ από το πώς η πίσσα διατήρησε μέσα της προϊστορικά ζώα και το πώς τόνισε το σχήμα τους… Ήταν η καλύτερη απόχρωση σε μαύρο που είχα δει, πολύ έντονη, πολύ σέξι και πολύ συναρπαστική. Χρησιμοποιώντας μαύρη πίσσα δημιουργώ μία μεταμόρφωση/διατήρηση στη φόρμα, στο νόημα, στην εικόνα και στο συναίσθημα και αυτό με γοητεύει.

Βλέποντας το έργο σας θα έλεγε κανείς ότι έχετε μία «μαύρη» και μία «λευκή» περίοδο. Συμφωνείτε με αυτό; Και πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας μέσα σε αυτές τις δύο διαφορετικές καταστάσεις;

Είμαι multimedia καλλιτέχνης, οπότε δούλευα και δουλεύω με πολλά διαφορετικά μέσα, από φωτογραφίες, βίντεο, gesso (σ.σ. χρωστική ουσία που χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι• αποτελείται από κιμωλία, γύψο και λευκή μπογιά), μέχρι ακρυλικά και πολλά άλλα. Τα έργα που είχα δημιουργήσει με αλάτι και λευκό gesso για μένα είχαν ακριβώς την ίδια πνευματική διαδικασία που ακολουθώ όταν δουλεύω με πίσσα. Είχα την ανάγκη να κάνω και ένα άλλο ταξίδι εξερεύνησης και συγκεκριμένα μία μελέτη επάνω στη δεισιδαιμονία, και το καλύτερο υλικό για να εκφραστώ ήταν αλάτι και gesso. Στο τέλος, το νόημα ήταν ακριβώς το ίδιο, απλώς το υλικό διέφερε. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η μεταμόρφωση και η διατήρηση της φόρμας.

Πώς διαλέγετε τα διαφορετικά αντικείμενα που καλύπτετε με πίσσα;

Συνήθως δουλεύω με υλικά και αντικείμενα τα οποία έχουν ένα νόημα για μένα, που είναι μέρος του προσωπικού μου ταξιδιού κατά κάποιο τρόπο, μία εικόνα, μία ανάμνηση, ή αν είναι ένα όχημα για το μήνυμα που θέλω να μεταδώσω, κι έτσι επιλέγω το «αντικείμενο».

Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα στα έργα σας όπου καλύπτετε με πίσσα θρησκευτικά σύμβολα και όπλα;

Τα θρησκευτικά σύμβολα υπήρχαν στη δουλειά μου από τότε που έκανα μελέτες επάνω στο σύστημα της Πίστης με διάφορες φόρμες και σε διάφορες χώρες, και διαπίστωσα ότι δεν έχει σημασία σε ποια θρησκεία πιστεύει κάποιος αλλά το να έχει ένα υγιές σύστημα Πίστης. Σε αυτό βοηθάει η θρησκεία, κι έτσι άρχισα να δουλεύω με την εικονογραφία της θρησκείας που ήταν πιο κοντά σε μένα, δηλαδή τον Σταυρό και άλλα χριστιανικά σύμβολα. Η πίσσα απλώς τυχαίνει να είναι το υλικό μου, και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται περί πολιτικής δήλωσης, ούτε σε αυτά τα έργα ούτε σε κανένα άλλο. Όσον αφορά στα όπλα, η ιδέα ήταν να καλύψω ψεύτικα όπλα με πίσσα αφαιρώντας τους με αυτόν τον τρόπο τις λειτουργίες τους, αφού όταν είναι καλυμμένα με πίσσα δεν μπορούν να δουλέψουν, αλλά ταυτόχρονα να τονίσω και το σχήμα τους, να τα κάνω πιο δυναμικά και από την άλλη ακίνδυνα.

Υπάρχει μία παράξενη ομοιότητα των έργων σας με τις φωτογραφίες των πουλιών που είχαν καλυφθεί από πετρέλαιο και πάσχιζαν να σωθούν από την πετρελαιοκηλίδα, στη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου. Το πιστεύετε κι εσείς αυτό;

Νομίζω ότι είναι απλώς μία οπτική συσχέτιση.

Τεχνικά πώς δημιουργείτε τα έργα σας; Κατά πόσο συμμετέχει η κίνηση του σώματός σας στη δημιουργία;

Η δουλειά με πίσσα είναι κάτι πολύ επικίνδυνο. Απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση και συμμετοχή του σώματος. Η διαδικασία είναι πολύ έντονη, χρειάζονται πολλές ώρες για να τελειώσει ένα κομμάτι (ενώ μεσολαβούν μερικές μυστικές τεχνικές) και μετά χρειάζονται πολλές ώρες «ανάρρωσης» μέχρι να προσθέσω το δεύτερο χέρι. Οπότε καταλαβαίνετε τι συμβαίνει, όταν το κάθε κομμάτι έχει από 15 μέχρι 30 στρώσεις. Είναι σχεδόν διαδικασία που κρατάει ένα μήνα!

Το να σε πασαλείβουν με πίσσα και πούπουλα ήταν μία συνηθισμένη μέθοδος τιμωρίας τα παλιά χρόνια, στην Άγρια Δύση. Υπάρχει κάποια διάθεση «τιμωρίας» στη δουλειά σας, προς αντικείμενα και σύμβολα;

Απολύτως καμία, η δουλειά μου είναι ένα προσωπικό ταξίδι επάνω στη διατήρηση και στη μεταμόρφωση. Δεν υπάρχει καμία διάθεση τιμωρίας! Βλέπετε πόσο ενδιαφέρον είναι το πώς δίνουμε διαφορετικές ερμηνείες ανάλογα με το σύστημα των ιδεών μας και πώς επηρεαζόμαστε από ένα γεγονός. Για μένα η πίσσα σημαίνει μόνο διατήρηση, preservation.

Πόσο έχει επηρεάσει η Goth κουλτούρα τη δουλειά σας;

Όχι πολύ, το αναγνωρίζω όμως ότι κάποια κομμάτια μου μοιάζουν να είναι κοντά στην Goth κουλτούρα.

Τι μουσική ακούτε όταν δημιουργείτε; Υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες ή γκρουπ;

Όχι κάτι συγκεκριμένο, εξαρτάται από την ημέρα, τη στιγμή, τον καιρό… Μπορεί να περάσω από Punk σε Frank Sinatra κι από εκεί σε Morricone. Το σημαντικό στοιχείο που πρέπει να έχει η μουσική είναι να είναι έντονη.

Οι έννοιες του «τολμηρού» και του «έντονου» πώς μεταφράστηκαν στη δουλειά σας για την καμπάνια του Johnnie Walker Black Label και του Double Black;

Μπήκα στο project την εποχή που έψαχναν για έναν πραγματικό χαρακτήρα με συγκεκριμένα στοιχεία και είχα την τύχη να διαλέξουν εμένα! Αμέσως ένιωσα μία δυνατή σχέση να υπάρχει ανάμεσα σε μένα και τη μάρκα, αρχίζοντας από την απλή χρωματική διασύνδεση και να συνεχίζει βαθύτερα. Η διαφήμιση είχε σχεδιαστεί για να εμπνέει μία ενστικτώδη οπτική μεταφορά για έναν τολμηρό και έντονο χαρακτήρα, και ειλικρινά πιστεύω ότι η δουλειά μου προβάλλει αυτό το στοιχείο σε κάθε ένα κομμάτι που έχω δημιουργήσει στην καριέρα μου. Το «καπνιστό» του χαρακτήρα που μπορείς να βρεις στο Johnnie Walker Double Black το βρίσκεις και στη δουλειά μου.

Δείτε το βίντεο της διαφήμισης του Johhnie Walker Black Label.