Παλιατζής βρήκε αυθεντικό Πάμπλο Πικάσο αξίας 6 εκατ. ευρώ σε κελάρι - Η σύζυγός του έλεγε πως ήταν «φρικτός»
Ένας πίνακας που βρέθηκε από έναν παλιατζή ενώ ξεκαθάριζε το κελάρι ενός σπιτιού στο Κάπρι, και τον οποίο η σύζυγός του κατήγγειλε τακτικά ως «φρικτό», αποκαλύφθηκε πως είναι ένα αυθεντικό πορτρέτο του Πάμπλο Πικάσο, όπως ισχυρίζονται Ιταλοί ειδικοί.
Αφού έπεσε πάνω στον πίνακα το 1962, ο Λουίτζι Λο Ρόσο πήρε τον καμβά μαζί του στο σπίτι του στην Πομπηία, όπου τον κρέμασε σε μια φτηνή κορνίζα στον τοίχο του σαλονιού για τις επόμενες δεκαετίες. Το πορτρέτο, το οποίο πιστεύεται πλέον από τους ιδιοκτήτες του ότι είναι μια παραμορφωμένη εικόνα της Ντόρα Μαάρ, μιας Γαλλίδας φωτογράφου και ζωγράφου που ήταν ερωμένη και μούσα του Πάμπλο Πικάσο, είχε τη χαρακτηριστική υπογραφή του διάσημου καλλιτέχνη στην επάνω αριστερή γωνία. Αλλά ο Λο Ρόσσο δεν ήξερε ποιος ήταν.
Μόνο πολύ αργότερα, όταν ο γιος του Αντρέα άρχισε να κάνει ερωτήσεις αφού μελέτησε μια εγκυκλοπαίδεια ιστορίας της τέχνης που του είχε δώσει η θεία του και του κίνησε το ενδιαφέρον ο πίνακας.
«Φέρει την υπογραφή του Πάμπλο Πικάσο»
Η οικογένεια ζήτησε τελικά τη συμβουλή μιας ομάδας εμπειρογνωμόνων, συμπεριλαμβανομένου ενός γνωστού ντετέκτιβ τέχνης, του Maurizio Seracini. Μετά από χρόνια πολύπλοκων ερευνών, η Cinzia Altieri, γραφολόγος και μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Ιδρύματος Arcadia, που ασχολείται με τις εκτιμήσεις, τις αποκαταστάσεις και τις αποδόσεις έργων τέχνης, επιβεβαίωσε ότι η υπογραφή στον πίνακα, που σήμερα αποτιμάται στα 6 εκατ. ευρώ (5 εκατ. λίρες), ήταν του Πικάσο.
«Αφού έγιναν όλες οι άλλες εξετάσεις του πίνακα, μου ανατέθηκε η μελέτη της υπογραφής», δήλωσε ο Altieri στον Guardian. «Δούλεψα πάνω σε αυτήν για μήνες, συγκρίνοντας την με κάποια από τα αυθεντικά έργα του. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υπογραφή είναι δική του.Δεν υπήρχαν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι ήταν ψεύτικη».
Ο Πικάσο ήταν συχνός επισκέπτης στο νησί Κάπρι της νότιας Ιταλίας και ο πίνακας, ο οποίος μοιάζει εντυπωσιακά με το έργο του Πικάσο Buste de femme (Dora Maar), πιστεύεται ότι φιλοτεχνήθηκε μεταξύ 1930 και 1936. Ο Λο Ρόσο έχει πεθάνει έκτοτε, αλλά ο γιος του, Αντρέα, 60 ετών σήμερα, συνέχισε την προσπάθειά του να ανακαλύψει τον καλλιτέχνη πίσω από τον πίνακα.
«Η μητέρα μου δεν τον ήθελε, έλεγε πως είναι φρικτός»
«Ο πατέρας μου ήταν από το Κάπρι και μάζευε σκουπίδια για να τα πουλήσει σχεδόν τζάμπα», είπε. «Βρήκε τον πίνακα πριν καν γεννηθώ και δεν είχε ιδέα ποιος ήταν ο Πικάσο. Δεν ήταν πολύ καλλιεργημένος άνθρωπος. Ενώ διάβαζα για τα έργα του Πικάσο στην εγκυκλοπαίδεια, κοίταζα τον πίνακα και τον συνέκρινα με την υπογραφή του. Έλεγα συνέχεια στον πατέρα μου ότι ήταν παρόμοια, αλλά δεν καταλάβαινε. Καθώς όμως μεγάλωνα, συνέχισα να αναρωτιέμαι».
Ο Αντρέα Λο Ρόσο δήλωσε ότι υπήρξαν στιγμές που η οικογένεια σκέφτηκε να ξεφορτωθεί τον πίνακα. «Η μητέρα μου δεν ήθελε να τον κρατήσει - έλεγε συνέχεια ότι ήταν φρικτός».
Επικοινώνησε αρκετές φορές με το Ίδρυμα Πικάσο στη Μάλαγα, αλλά, όπως είπε, δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον να εξετάσει τους ισχυρισμούς του, θεωρώντας τους ψευδείς. Το Ίδρυμα έχει τον τελευταίο λόγο για την αυθεντικότητα του πίνακα, ο οποίος τώρα είναι καταχωνιασμένος σε ένα θησαυροφυλάκιο στο Μιλάνο.
Ο Πικάσο, ο οποίος πέθανε το 1973, δημιούργησε περισσότερα από 14.000 έργα και το ίδρυμα λαμβάνει εκατοντάδες μηνύματα την ημέρα από ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι έχουν στην κατοχή τους ένα πρωτότυπο.
Το Buste de femme (Dora Maar) ζωγραφίστηκε το 1938 και κλάπηκε από το γιοτ ενός Σαουδάραβα σεΐχη το 1999, πριν βρεθεί 20 χρόνια αργότερα.
Ο Luca Marcante, πρόεδρος του Ιδρύματος Arcadia, πιστεύει ότι μπορεί να υπάρχουν δύο εκδοχές του έργου. «Θα μπορούσαν και οι δύο να είναι αυθεντικά», δήλωσε στην εφημερίδα Il Giorno. «Είναι πιθανώς δύο πορτρέτα, όχι ακριβώς τα ίδια, του ίδιου θέματος που ζωγράφισε ο Πικάσο σε δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: αυτό που βρέθηκε στο Κάπρι και τώρα φυλάσσεται σε ένα θησαυροφυλάκιο στο Μιλάνο είναι αυθεντικό».
Ο Marcante θα παρουσιάσει τώρα τα στοιχεία στο Ίδρυμα Πικάσο.
«Είμαι περίεργος να μάθω τι θα πουν», δήλωσε ο Λο Ρόσο. «Ήμασταν απλώς μια κανονική οικογένεια και ο στόχος μας ήταν πάντα να διαπιστώσουμε την αλήθεια. Δεν μας ενδιαφέρει να βγάλουμε χρήματα από αυτό».
Η έκθεση εξετάζει θέματα αλλαγής και μεταμόρφωσης, αναστοχαζόμενη την καλλιτεχνική πορεία του καλλιτέχνη, η οποία συνδέεται άρρηκτα με το πλούσιο πολιτιστικό και μουσικό περιβάλλον του Βερολίνου
Ανακαινισμένα μουσεία, καινοτόμες Μπιενάλε κι επικές αναδρομικές εκθέσεις, σε μια χρονιά που υπόσχεται να αναδιαμορφώσει τον παγκόσμιο χάρτη της Τέχνης
8°
