Denny Theocharakis, «assembling memories»: Η κορύφωση ενός μεγάλου δημιουργικού κύκλου

Δεν είναι τι βλέπουμε, αλλά ποιος, πώς και τι είδε πρώτος και το μετουσίωσε σε δημόσιο αφήγημα μέσα από μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική ματιά. Και η Ντένη Θεοχαράκη έχει ανήσυχο πνεύμα και διορατική ματιά. Αυτά τα δύο στοιχεία, σε συνδυασμό με την καλλιτεχνική της δεινότητα, δημιούργησαν ένα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα εικαστικό project με τίτλο «assembling memories». Με θεματικό πυρήνα της έκθεσης το παλιό εργοστάσιο συναρμολόγησης αυτοκινήτων της ΤΕΟΚΑΡ ΑΒΕΕ (1980-1995) της οικογένειας Θεοχαράκη στον Βόλο, παρουσιάστηκαν έργα ζωγραφικής και φωτογραφίας, ενώ εντυπωσίασαν οι τεράστιες εγκαταστάσεις και τα οπτικοακουστικά μέσα που δημιούργησαν μια αξέχαστη εμπειρία τέχνης για τον θεατή.

Τα πολύπλευρα και πολυεπίπεδα εικαστικά σύνολα της δημιουργού, με καμβάδες της τα παλιά σχέδια συναρμολόγησης (blueprints) που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή αυτοκινήτων, συνυπάρχουν αρμονικά με μια σειρά φωτογραφιών που αποτυπώνουν γλαφυρά το εμβληματικό εργοστάσιο με έκδηλα τα σημάδια της ερήμωσης και της διακομμένης δραστηριότητας. Η εικαστικός σκηνοθέτησε και σκηνογράφησε στον χώρο του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» τον μνημονικό κόσμο της δικής της Teocar εντάσσοντας ενθυμήματα τεράστιων διαστάσεων, όπως η αυθεντική πινακίδα του εργοστασίου, το κάγκελο της εισόδου, κιβώτια συσκευασίας ανταλλακτικών προς συναρμολόγηση κλπ. ως ready made θραύσματα αναμνήσεων, ως ενθυμήματα του δυναμικού παρελθόντος.

Τα συναισθήματα εναλλάσσονταν από έργο σε έργο και μέσα από την ταχύτητα του χρόνου, προσωπικά το κοντράστ από τις ικανότητες των Ελλήνων οραματιστών βιομηχάνων και από την άλλη ο μαρασμός, η απαξίωση και η εγκατάλειψη με κατέστησε αμήχανο στο να αξιολογήσω γιατί «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της»… Παρατηρώντας τα οπτικοακουστικά μέσα να «αφηγούνται» περιπάτους στις ερειπωμένες, λεηλατημένες και βανδαλισμένες κτιριακές εγκαταστάσεις δημιουργείται ένας τεράστιος προβληματισμός για την προσέγγιση ενός τεράστιου ζητήματος της ελληνικής οικονομίας και βιομηχανίας. Και όπως επεσήμανε ο διευθυντής του Εικαστικού Προγράμματος του Ιδρύματος Β&Μ Θεοχαράκη, Τάκης Μαυρωτάς, «η Ντένη Θεοχαράκη χαράσσει τον δικό της δρόμο, επαναπροσδιορίζει τον κριτικό ρεαλισμό. Μέσα από 130 ευφάνταστα έργα, μας ξύπνησε μνήμες κι ήρθε να μας θυμίσει τι είναι καλό, τι είναι κακό, τι είναι φθαρτό, τι μένει αιώνιο. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η τέχνη είναι το μόνιμο καταφύγιό μας, είναι αυτό που μας υπερβαίνει, είναι αυτό που θα διαρκεί για πάντα στις ψυχές μας και θα μας δίνει την αλήθεια και τη συγκίνηση».

Ο ιστορικός Τέχνης Δρ. Θοδωρής Κουτσογιάννης, εμβαθύνοντας στα εικαστικά θέματα της έκθεσης assembling memories, μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «η Ντένη μάς καλεί και μας προσφέρει μια ολιστική αισθητηριακή εμπειρία έχοντας κατασκευάσει ένα ολόκληρο εικονιστικό και συνάμα εικονικό σύμπαν».