Poor Things: Τα κοστούμια της Holly Waddington για την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου έρχονται στο Μουσείο Μπενάκη
Τα εξαιρετικά κοστούμια του Poor Things, που βραβεύτηκαν με Όσκαρ, θα έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε από κοντά το καλοκαίρι στο Μουσείο Μπενάκη. Πρόκειται για δημιουργίες της βραβευμένης ενδυματολόγου της ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου, Holly Waddington, οι οποίες θα εκτίθεται από τις 12 Ιουνίου έως τις 29 Σεπτεμβρίου.
Τα κοστούμια του Poor Things εκτέθηκαν και στο Λονδίνο
Η έκθεση, που παρουσιάστηκε ήδη στο Barbican Centre του Λονδίνου, περιλαμβάνει δώδεκα από τα πρωτότυπα χειροποίητα κοστούμια που φόρεσαν οι Emma Stone (Bella Baxter), Willem Dafoe (Godwin Baxter), Mark Ruffalo (Duncan Wedderburn), Ramy Youssef (Max McCandles), Vicki Pepperdine (Mrs Prim), Kathryn Hunter (Swiney) και Jerrod Carmichael (Harry Astley).
Με την ευκαιρία της έκθεσης των αυθεντικών κοστουμιών της ταινίας στους χώρους του πολιτιστικού πολυχώρου Barbican Centre του Λονδίνου, η Holly Waddington είχε μιλήσει στην ιστοσελίδα του Barbican και στο Whistles για τη συνεργασία της με τον Γιώργο Λάνθιμο και το πώς έντυσε την Bella Baxter και τους άλλους ήρωες αυτής της post-gothic κωμικής και σκοτεινής περιπέτειας ενηλικίωσης.
Η σχεδιάστρια είχε αναφέρει ότι μετά από πολλές συζητήσεις αποφασίστηκε να τοποθετηθεί η ταινία στα τέλη του 19ου αιώνα λόγω των θεμάτων που θίγει - της ακραίας πατριαρχίας και του ρόλου των γυναικών εκείνη την εποχή. Οι πλούσιες γυναίκες δεν εργάζονταν και ντύνονταν σαν κούκλες, τα ρούχα τους δεν ήταν καθόλου πρακτικά. Οι γυναίκες ήταν εγκλωβισμένες σε κορσέδες που, «αν και όμορφοι, αναγκάζουν το σώμα σε ένα συγκεκριμένο σχήμα. Είναι εντελώς εμποτισμένοι με ιδέες ελέγχου, υπαγορεύοντας τον τρόπο που μια γυναίκα κοιτάζει, περπατά και διατηρεί μια στάση που έχει προκαθοριστεί από κάποιον άλλο» είχε τονίσει η Holly. «Ήμουν σταθερά υπέρ του να διατηρήσουμε την ταινία τοποθετημένη στα τέλη του Βικτωριανού αιώνα, αλλά γνωρίζοντας ότι θα μπορούσαμε να "παίξουμε" μαζί της ήταν απελευθερωτικό».
Η ίδια είχε επισημάνει πως η ιδέα να καταργήσουν τον κορσέ στο ντύσιμο της Bella ήταν του Λάνθιμου. Η Waddington, ερχόμενη από ένα background με κοστούμια εποχής, της ήταν πιο δύσκολο να το φανταστεί. Όμως η Bella είναι ελεύθερη, ανεξάρτητη, αδύνατο «να τη δέσεις», έχει ένα σχήμα που δεν το καθορίζουν οι κοινωνικές νόρμες. Κινείται σαν ένα πολύ μικρό παιδί, απείθαρχο και ανεξέλεγκτο. Στην περίφημη σκηνή του χορού (για αυτή τη σκηνή ο Γιώργος Λάνθιμος συνεργάστηκε και πάλι με την χορογράφο Constanza Macras η οποία είχε χορογραφήσει και την ανάλογη σκηνή που υπήρχε στην «Ευνοούμενη»), η Bella αν φορούσε κορσέ θα τον ξέσκιζε και θα τον πέταγε στο πάτωμα. Κι έτσι, χωρίς κορσέ, η ηρωίδα είναι πιο ελεύθερη αλλά και τα κοστούμια αποκτούν μία πιο μοντέρνα αίσθηση.
Σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από υπερπληροφόρηση, το βιβλίο εκφράζει ειρωνικά την ανάγκη των ανθρώπων να δουν κάτι γραμμένο για να πιστέψουν ότι ισχύει.
10°
