Τα «Νέα τοπία» του Γιώργου Χαδούλη

Στην ενδέκατη ατομική του έκθεση στην γκαλερί Σκουφά ο Γιώργος Χαδούλης παρουσιάζει είκοσι νέα έργα από λάδια σε καμβά μεγάλων διαστάσεων και έργα με μελάνια σε χαρτί σοδειά της τελευταίας τριετίας με τίτλο «Νέα Τοπία». Τοπία ριζωμένα στη μνήμη του, σκηνικά που έχει ζήσει και εξερευνήσει αποτυπώνονται με λάδια σε καμβάδες μεγάλων διαστάσεων και μελάνια σε χαρτί. Ένα ταξίδι σε πευκόφυτες ακτογραμμές, πελαγίσιες βίστες με λευκά ιστία στο κάδρο και καλοκαιρινές βουτιές στη θάλασσα από τα βράχια.

Όπως αναφέρει και ο ίδιος ο καλλιτέχνης: «Τα τοπία αυτά είναι βασισμένα σε πραγματικά τοπία αλλά είναι ζωγραφισμένα ελεύθερα. Τα γνωρίζω καλά, έχω βουτήξει απ’ τα βράχια στις θάλασσες τους, ξέρω πότε είναι κρύα ή ζεστά τα νερά τους. Έχω ξαπλώσει στη σκιά των πεύκων. Έχει κολλήσει ρετσίνι από τα πεύκα αυτά στο μαγιό μου. Ξέρω πόσο ξέρα είναι τα στάχυα κάτω από αυτά. Έχω δει το φεγγάρι να σηκώνεται πίσω από τους λόφους αυτούς και σκέφτομαι πόσοι πριν από μένα θα έχουν νιώσει όλα αυτά όπως εγώ και πόσοι μετά από μένα».

Με αφορμή αυτή την έκθεση ο καλλιτέχνης κάνει μια συζήτηση με τον φίλο του και φιλότεχνο Τάσο Μελετόπουλο που μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω:

"Μου αρέσει η ζωή, ελπίζω να φαίνεται στα έργα μου"

Mια συζήτηση του Γιώργου Χαδούλη με τον Τάσο Μελετόπουλο με αφορμή την έκθεση του πρώτου που διαρκεί μέχρι 11/5 στην γκαλερί Σκουφά

ΤΜ- Ρώτησαν τον Στραβίνσκι τι είναι μουσική και απάντησε «Ο συντονισμός του ανθρώπου με το χρόνο». Για σένα τι είναι η ζωγραφική; 
ΓΧ- Η ζωγραφική είναι η ζωή μου. Ένας τρόπος να ζω. Καταρχήν βέβαια είναι το βλέμμα. Παρατηρώ τον εαυτό μου και τον κόσμο, τους ανθρώπους γύρω μου. Πολλές φορές η κόρη μου μού λέει «σταμάτα να κοιτάς έτσι». Γιατί κοιτάζω επίμονα.

ΤΜ- Η ζωγραφική σου είναι απεικόνιση ή είναι από το μυαλό; 
ΓΧ- Απεικόνιση. 

ΤΜ- Στήνεις το καβαλέτο σου στην ύπαιθρο. Βλέπεις κάτι και το ζωγραφίζεις;
ΓΧ- Όχι. Παρατηρώ. Συλλέγω συνέχεια εικόνες. Αυτή η κοντινή, η πρόσφατη μνήμη κατά κάποιο τρόπο, μένει έντονη μέσα στο μυαλό μου και μετά θέλω να την κάνω ζωγραφική. Απορρέει από αυτό. Αυτό που βλέπω θέλω να το κάνω δικό μου.

ΤΜ- Ζωγραφίζεις από φωτογραφίες; 
ΓΧ- Όχι , το αποφεύγω. Μόνο για να  θυμηθώ πως αισθανόμουν όταν ήμουν παρών. Πρέπει να γνωρίζω καλά ένα τοπίο για να το ζωγραφίσω. Να το ζήσω κι όχι απλώς να το επισκεφτώ.

ΤΜ- Πριν ζωγραφίσεις, κάνεις προσχέδιο; 
ΓΧ- Σχεδιάζω κατ’ ευθείαν και ζωγραφίζω. Δεν κάνω προσχέδιο. Πάω απ το ένα έργο στο άλλο. Μπορεί μερικές φορές να κάνω μια μικρή σπουδή για να έχω μια καλύτερη αίσθηση της σύνθεσης και της χρωματικής γκάμας. Τώρα τελευταία σχεδιάζω στο iPad. Υπάρχει μία συνεχής ροή στο μυαλό μου, στον τρόπο που δουλεύω. Κοίτα! Τα έργα με την Ακρόπολη είναι μαυρόασπρα, κατά βάση με μελάνια και είχαν κορμούς δέντρων σε πρώτο πλάνο. Ήθελα να συνεχίσω να κάνω κορμούς δέντρων και να βλέπεις μέσα απ αυτά. Αλλά μεγαλύτερα και με λάδια. Στη θέση της Ακρόπολης, να βλέπεις βράχια σε μια θάλασσα. Από το ένα πήγαινα στο άλλο. Η ζωγραφική έχει να κάνει με τον χειρισμό της ύλης των χρωμάτων, δημιουργώντας διάφορα σημάδια και κηλίδες πάνω σε μια επιφάνεια .Όταν πας κοντά είναι σαν αφηρημένο όπως το δέρμα, αλλά μην ξεχνάς, αυτό είναι το σώμα της ζωγραφικής. Αυτό είναι ακριβώς το θέμα. Και γι’ αυτό η ζωγραφική δεν είναι μόνο μια εικόνα. Πάντως, μου αρέσει να ζωγραφίζω μεγάλα τοπία. Μου αρέσει να απλώνονται στο χώρο. Μάλλον είναι η επιθυμία μου να μπω μέσα στο έργο. Δεν τα σκέφτομαι στα πλαίσια ενός παραθύρου αλλά ενός δωματίου. Σαν να μπαίνω μέσα σ ένα κόσμο.

ΤΜ- Σου αρέσει να ζωγραφίζεις μόνος σου ή δεν σε πειράζει να έχεις και παρέα; 
ΓΧ- Μου αρέσει να είμαι μόνος μου. 

ΤΜ- Ακούς μουσική όταν ζωγραφίζεις; 
ΓΧ- Ναι. Πιο πολύ όπερα, αλλά και τζαζ.

ΤΜ- Όταν ζωγραφίζεις ένα έργο και δεν βγαίνει αυτό που θες, το διορθώνεις;
ΓΧ- Όσο το έργο έχει μια φρεσκάδα, είναι το μυαλό μου καθαρό και έχω ένα ρυθμό, συνεχίζω. Αλλιώς το αφήνω και πάλι απ την αρχή.

ΤΜ- Ζωγραφίζεις γρήγορα; 
ΓΧ- Δεν ξέρω αν ζωγραφίζω αργά ή γρήγορα. Ζωγραφίζω πολύ συγκεντρωμένος.  

ΤΜ- Μπαίνεις με πάθος μέσα στο έργο;
ΓΧ- Ναι. Ζωγραφίζω με όλο μου το σώμα. Γι’ αυτό και έχει σημασία η μουσική. Ο ρυθμός που παίρνω από την μουσική. Είναι μια αρκετά σωματική διαδικασία. Θέλω να ελέγχω όλη την επιφάνεια του έργου. Και το δουλεύω όλο μαζί συνέχεια, απ την αρχή ως το τέλος. Γι αυτό μου αρέσει να ζωγραφίζω σε χαρτί, και κατά βάση με μελάνια. Επειδή έχει απορροφητικότητα,  φαίνονται όλα τα σημάδια και δεν μπορείς να κάνεις όπως με τα λάδια που μπορείς να κρυφτείς, να ξανά ζωγραφίσεις από πάνω πολλές φορές. Είναι μία και έξω. 

ΤΜ- Σε χαρακτηρίζει το «μία και έξω»; 
ΓΧ- Προϋποθέτει μεγάλη συγκέντρωση, πρέπει να ξέρεις τι κάνεις.

ΤΜ- Ο αγαπημένος σου ζωγράφος; 
ΓΧ- Κοίτα, όταν ήμουν μικρός σ' ένα ντοκιμαντέρ είδα τον Picasso να ζωγραφίζει σ ένα τοίχο πάνω σε μια σκάλα κι είπα αυτό θέλω. Αυτό είναι. Έτσι έχει νόημα η ζωή. Να φτιάχνεις ένα κόσμο και να τον κατοικείς. 

ΤΜ- Έχεις περάσει και δύσκολα με αυτόν τον τρόπο ζωής; 
ΓΧ- Ναι, αλλά ευτυχώς έχω από νωρίς καταφέρει να ζω από τη ζωγραφική. 

ΤΜ- Γιατί θες και κάνεις τόσες πολλές εκθέσεις; Άλλοι ζωγράφοι κάνουν εκθέσεις κάθε τρία, τέσσερα χρόνια. 
ΓΧ- Θέλω να δείχνω τη δουλειά μου συχνά, σαν να δέχομαι επισκέπτες στο εργαστήριο. Γιατί  στο μυαλό μου η ζωγραφική, πέρα από το τι είναι για μένα, απευθύνεται στο θεατή. 

ΤΜ- Έχεις στο μυαλό σου τι θα αρέσει στον θεατή; 
ΓΧ- Και πως θα μπορούσα να ξέρω; Όταν ζωγραφίζω, είμαι ο μόνος θεατής. Θέλω όμως αυτά που κάνω να φαίνονται και να τα μοιράζομαι με άλλους. Έτσι επικοινωνώ. 

ΤΜ- Κάθε φορά πριν από μια έκθεση φοβάσαι; Έχεις αγωνία; 
ΓΧ- Ναι, αλλά με τα χρόνια όλο και λιγότερο.

ΤΜ- Αν έβλεπες την έκθεσή σου ως τρίτος, τι θα έλεγες για τον ζωγράφο;
ΓΧ- Μου αρέσει η ζωή, ελπίζω να φαίνεται στα έργα μου. Επειδή στην αρχή με ρώτησες για τον Στραβίνσκι θέλω να πω ότι θέλω να έχει ρυθμό η ζωγραφική μου, να πάλλεται. Όπως ο κόσμος που βλέπω και παρατηρώ. Και που προσπαθώ να τον ξανά φτιάξω. Ιδού!

Λίγα λόγια για τον Γιώργο Χαδούλη

Γεννημένος στην Αθήνα το 1966, ο Γιώργος Χαδούλης είναι από τους δημοφιλέστερους ζωγράφους της γενιάς του. Σπούδασε ζωγραφική στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι όπου έζησε σχεδόν δέκα χρόνια και έκτοτε εκθέτει συστηματικά το έργο του στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σε προέκταση της ζωγραφικής του αναζήτησης έχει επίσης να παρουσιάσει ένα ιδιαίτερα αξιόλογο έργο στo σχέδιο, τη λιθογραφία και τα κεραμικά. Χρησιμοποιώντας έντονα χρώματα και καθαρό σχέδιο, το έργο του Γιώργου Χαδούλη δοξάζει το τι σημαίνει να είναι κανείς ζωντανός. Έργα του βρίσκονται σε μουσεία, όπως στην Εθνική Πινακοθήκη και στο Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, καθώς και σε σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.

Γκαλερί Σκουφά: Σκουφά 4, Κολωνάκι, 2103603541
Διάρκεια έκθεση έως 11 Μαΐου