Στέλιος Φαϊτάκης: Πέθανε ο εικαστικός - Τα έργα του και η πορεία στον χώρο της Τέχνης
Ο εικαστικός Στέλιος Φαϊτάκης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 47 ετών.
Ο Στέλιος Φαϊτάκης γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (2003) με καθηγήτρια τη Ρένα Παπασπύρου στο Γ’ εργαστήριο ζωγραφικής. Παρακολούθησε μαθήματα Αγιογραφίας, ως κατ’επιλογήν μάθημα, με δάσκαλο τον κ. Σώζο Γιαννούδη.
Έργα του είχαν παρουσιαστεί σε πληθώρα ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ άλλων: 1η Μπιενάλε της Ρίγας “RIBOCA” (2018), «Αντίδωρον», έκθεση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), μέρος της Documenta 14, Κάσελ (2017), «Δικαίωμα στο μέλλον», Μουσείο Τέχνης του 20ου και 21ου αιώνα, Αγία Πετρούπολη (2017), «Τέμπλον», Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης (2017), «Κοινοί ιεροί τόποι», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜOMus), Θεσσαλονίκη (2017), Lasco Project #6, με ανάθεση μόνιμης τοιχογραφίας στο κτήριο του Palais de Tokyo, Παρίσι (2016), "Shit and Die", Palazzo Cavour, Τορίνο (2014), 1η Μπιενάλε του Κιέβου (2012), τοιχογραφία στην πρόσοψη του Δανέζικου περίπτερου στην 54η Μπιενάλε της Βενετίας (2011), «Art in the Street», MoCa, Λος Άντζελες (2011) και 1η Μπιενάλε της Αθήνας «Destroy Athens» (2007). Η τελευταία ατομική έκθεση του Στέλιου Φαϊτάκη έλαβε χώρα το 2018 στην γκαλερί Rabouan Moussion στο Παρίσι με τίτλο «Επιστημονικό Δόγμα».
Εκτός από τη ζωγραφική, ασκήθηκε συστηματικά στις πολεμικές τέχνες, είχε παρακολουθήσει σεμινάρια Οστεοπαθητικής, Τσι Γκόνγκ και λοιπών στοιχείων Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής.
O Στέλιος Φαϊτάκης προχώρησε στον σχεδιασμό του εξωφύλλου του τεύχος 834 της ATHENS VOICE τον Ιούνιο του 2022. Στο συγκεκριμένο τεύχος,ο Στέφανος Τσιτσόπουλος έγραφε για τον Στέλιο Φαϊτάκη με αφορμή την έκθεσή του «Ο Θρίαμβος της Λογικής»:«Ο Φαϊτάκης αντλεί ύφος, στιλ και αναφορές από τη βυζαντινή και από την κρητική αγιογραφική ορθόδοξη παράδοση. O συνδυασμός τους με τη street art και τις αναφορές στους muralistas Ντιέγκο Ριβέρα και Χοσέ Κλεμέντε, τον εκτόξευσαν στην κορυφή των διεθνών σύγχρονων εικαστικών. "Ο Brueghel και ο Bosch είναι από τις κεντρικές βάσεις της εργασίας μου από τη Βόρεια Ευρώπη. Ο Ντιέγκο Ριβέρα, που μόλις αναφέρατε, είναι επίσης ένας ζωγράφος που με έχει επηρεάσει πολύ, αλλά από εκεί και πέρα η μελέτη μου δεν είναι μόνο σε συγκεκριμένους ζωγράφους αλλά και σε ολόκληρες σχολές περιοχών του κόσμου, όπως η Ιαπωνία, η Κίνα, το Θιβέτ, η Ινδία. Τέλος, παρότι ξεχωρίζω αρκετούς σύγχρονους ζωγράφους, θα ήθελα να αναφέρω τον Νέο Ράουχ, που είναι ένας άνθρωπος τη δουλειά του οποίου θαυμάζω και από την οποία δανείζομαι στοιχεία"».
Η έκθεση εξετάζει θέματα αλλαγής και μεταμόρφωσης, αναστοχαζόμενη την καλλιτεχνική πορεία του καλλιτέχνη, η οποία συνδέεται άρρηκτα με το πλούσιο πολιτιστικό και μουσικό περιβάλλον του Βερολίνου
Ανακαινισμένα μουσεία, καινοτόμες Μπιενάλε κι επικές αναδρομικές εκθέσεις, σε μια χρονιά που υπόσχεται να αναδιαμορφώσει τον παγκόσμιο χάρτη της Τέχνης
10°
