Σοφία Παπαδοπούλου: Συνέντευξη με την εικαστικό με αφορμή την ατομική της έκθεση «ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ» στην ART APPEL Gallery
Έργα που προκύπτουν από τις περιπλανήσεις στο προσωπικό τραύμα και σε καλούν να πλησιάσεις κοντά για να ακροαστείς την ιστορία τους. Έργα με ιδιαίτερη λεπτομέρεια, που συνθέτουν έναν μικρόκοσμο, με χιλιάδες σηματοδοτήσεις, σαν να κραυγάζει ζητώντας βοήθεια, δίνοντας λύση στο πρόβλημα μέσα από το σύνολο της σύνθεσης. Θα τα συναντήσεις στην ατομική έκθεση με τίτλο «ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ» της εικαστικού Σοφίας Παπαδοπούλου στην ART APPEL Gallery. Η ίδια, χρησιμοποιώντας τη γνωστή της τεχνοτροπία, αυτή του κολάζ, κατακερματίζει φορτισμένες εικόνες, ενώνει ετερόκλητα στοιχεία δημιουργώντας μια νέα φόρμα που οδηγεί στην λύτρωση και στην ψυχική της ισορροπία.
Πώς συστήνεστε ως καλλιτέχνιδα μέσα από τα έργα σας; Ο καλλιτέχνης λειτουργεί ως παρατηρητής και κάθε ιδέα του πίσω από ένα έργο τέχνης γεννιέται από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, τους παράγοντες της ίδιας της ζωής και αποσκοπεί στο να περάσει μηνύματα αφύπνισης. Για μένα είναι μία διαδρομή αναζήτησης στο βάθος της ανθρώπινης ψυχής για να αναγνωρίσει τον εαυτό του, μία ερμηνεία του κόσμου σε σχέση με τα γεγονότα που τον συγκροτούν. Το προσωπικό στοιχείο, αναζητά το συλλογικό και αποδίδεται εικαστικά. Μέσα στα έργα μου δημιουργώ αφηγήσεις που συνδέονται με τις μνήμες μου και το προσωπικό βίωμα.
Υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα εικαστικά έργα σας; Χρησιμοποιώ τη τεχνοτροπία του κολάζ, κατακερματίζω εικόνες, ανασυνθέτω ετερόκλητα στοιχεία και δημιουργώ μια νέα φόρμα που φέρει μέσα του την πληροφορία της ερμηνείας του κόσμου, με μία διαφυγή από τα δεσμά του χώρου και του χρόνου. Δημιουργώ έναν μακρόκοσμο, ο οποίος εμπεριέχει έναν μικρόκοσμο με πολλές αλληγορίες, δαίμονες, περσόνες που μεταλλάσσονται και μεταμορφώνονται.
Θα ήθελα να μας μιλήσετε για την ατομική σας έκθεση «ΤΕΤΡΑΚΥΣ» που παρουσιάζετε στην ART APPEL Gallery. Ο τίτλος της έκθεσης η Ιερή πυραμίδα Τετρακτύς, σύμφωνα με τον Πυθαγόρα είναι ένας συμβολισμός που αποτελεί τη θεμελιώδη βάση του Είναι. Την πηγή της αέναης ροής της δημιουργίας.
Η έκθεση αφηγείται μια ιστορία εξιλέωσης που κορυφώνεται με τον θρίαμβο της ισορροπίας μεταξύ φωτός και σκοταδιού. Οι πρωταγωνιστές αυτών των έργων ζουν τη λύτρωση, ανακαλύπτοντας και κατανοώντας τη σημασία και την αξία της ζωής και του θανάτου. Είναι o κόσμος μέσα μου. Είναι ένα ψυχογραφήμα της κοινωνίας μου, της εποχής μου, του πολιτισμού μας. Μία αλληγορία μέσω της οποίας προσπαθώ να αναγνωρίσω τον ίδιο μου τον εαυτό, στέλνοντας ένα μήνυμα αφύπνισης για την ανθρώπινη συνείδηση που λειτουργεί εντός ενός στεγανού πλαισίου.
«Holy Way». Έργο της Σοφίας Παπαδοπούλου.
Τα έργα που παρουσιάζετε έχουν ιδιαίτερη λεπτομέρεια, χιλιάδες σηματοδοτήσεις και συνεπώς, αρκετές και διαφορετικές ερμηνείες. Επιδιώκετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα μέσα από την τέχνη σας στους θεατές; Στη δουλειά μου υπάρχει η ανάγκη μιας υπερφόρτωσης και μιας πολυπλοκότητας η οποία προκύπτει από το πώς αντιλαμβάνομαι τις πληροφορίες τις οποίες δέχομαι. Τα έργα σε καλούν να πλησιάσεις κοντά, για να ακροαστείς την ιστορία τους. Η λεπτομέρεια σε αυτόν τον μικρόκοσμο, προσπαθεί να εξαγνίσει το ζήτημα μεγεθύνοντας και επαναλαμβάνοντας την αφήγηση, με χιλιάδες σηματοδοτήσεις καιμε έναν νέο τρόπο να βλέπεις τον κόσμο. Συνθέσεις που προκύπτουν από τις περιπλανήσεις στο προσωπικό τραύμα και παράλληλα ψηλαφούν τα αδιέξοδα και την παρακμή του σύγχρονου κόσμου. Μια φυγή σε ένα φανταστικό τοπίο, σε μια ετεροτοπία όπου αναζητείται η ταυτότητα… Επιδίωξη μου είναι ο θεατής να ταυτίζεται με το έργο, να έχει την ανάγκη της διάσωσης του ψυχικού του χώρου με το να τοποθετήσει την εικόνα που βλέπει ανάμεσα στον ίδιο και στην αβάσταχτη εξωτερική πραγματικότητα.
Πως προσεγγίζετε εικαστικά την λύτρωση και την ψυχική ισορροπία; Η ίδια χειρωνακτική εργασία του κολάζ είναι μία διαδικασία που οδηγεί στην λύτρωση και στην ψυχική μου ισορροπία.
Ποιά είναι η σχέση σας με την Τέχνη; Πώς ξεκίνησε; Τι σημαίνει για εσάς; Η τέχνη για μένα είναι η ανάγκη για δημιουργική έκφραση του συναισθηματικού μας κόσμου, των ιδεών και του οράματος μας.
Είναι μία πράξη πολιτική αλλά ταυτόχρονα αυτόνομη που θέτει τους δικούς της όρους. Είναι ένας προβληματισμός για την ελευθερία του πνεύματος, την ανεξαρτησία της σκέψης, μία έρευνα και μία συνομιλία στις σχέσεις των εννοιών. Ένας καθρέπτης που μου επιτρέπει να βλέπω μέσα από τον εαυτό μου αυτά που συμβαίνουν γύρω μου. Και παράλληλα μία προσέγγιση κατανόησης και ερμηνείας της πραγματικότητας ώστε να μπορέσει τελικά η τέχνη να αποτελέσει την συνείδηση της εποχής της. Η τέχνη για μένα πρέπει να αμφισβητεί κάθε στάτους, κάθε υπάρχουσα κατάσταση, να ψάχνει το παρελθόν και να εισχωρεί σε σκοτεινές περιοχές της συλλογικής μνήμης. Να απελευθερώνει τα συναισθήματα, να διεγείρει τις ανησυχίες, και μέσα από την αυτοέκφραση να προβάλλει απόκρυφες πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή κάποιο ρεύμα που έχει επηρεάσει τα έργα σας και υπήρξε αναφορά για την εξέλιξή σας; Υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες που έχω μελετήσει για τον τρόπο που προσέγγισαν την έννοια που τους απασχολούσε. Όπως ο Marx Ernst, Hans Bellmer, o Edward Kienholz, Niki-De-Saint, Mike-Kelley, Wangechi Mutu, Louise Bourgeois.Ένα ρεύμα καλλιτεχνικό που σίγουρα με επηρέασε είναι ο Σουρεαλισμός.
12°
