Jisbar, ο γάλλος pop street artist που κάνει remake κλασικά αριστουργήματα

Στα έργα του συνδυάζει την pop με τη street art. Κυριαρχούν τα έντονα χρώματα και ξεπερνιέται η έννοια του ριμέικ: λέξεις, συναισθήματα, αριθμοί και κωδικοποιημένα μηνύματα δημιουργούν με τη σειρά τους νέες ιστορίες προς αποκρυπτογράφηση. Ο λόγος για τον Jean-Baptiste Launay, γνωστό ως Jisbar, τον  Γάλλο pop - street artist που έγινε γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο όταν παρουσίασε τη δική του εικαστική «εκδοχή» κλασικών αριστουργημάτων όπως την πανκ Μόνα Λίζα, καθώς και μεγάλων ζωγράφων όπως η Φρίντα Κάλο, ο Κλιμτ και ο Γουόρχολ, δημιουργώντας παράλληλα τη δική του μοναδική καλλιτεχνική ταυτότητα. Ζει μεταξύ Παρισιού και Λισαβόνας, τα έργα του εκτίθενται στις μεγαλύτερες γκαλερί και μουσεία σε όλο τον κόσμο, έχει συνεργαστεί με παγκόσμια brand όπως η BMW, ο Armani, η LG, η IKKS, ενώ σημαντική είναι η συνεισφορά του σε παγκόσμιο φιλανθρωπικό επίπεδο, μιας και έχει δωρίσει τα έργα του για να ενισχυθούν δράσεις που προωθούν την προστασία του περιβάλλοντος και τον αγώνα κατά του ρατσισμού. Τον βρήκαμε και του ζητήσαμε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.

Πώς ξεκίνησε να σε ενδιαφέρει η pop - street art;
Πάντα έβρισκα την καλλιτεχνική «γλώσσα» πιο ολοκληρωμένη από τον προφορικό λόγο. Υπάρχουν οι λέξεις, τα σύμβολα, τα χρώματα, οι υφές, τα υλικά, τα συναισθήματα, ακόμα και η πλοκή… Από μικρός, θυμάμαι, αυτή ήταν μια γλώσσα έκφρασης που την καταλάβαινα αμέσως. Μεγαλώνοντας, με γοήτευαν αρκετά καλλιτεχνικά ρεύματα, αλλά με τράβηξε περισσότερο η pop art με τα έντονά της χρώματα και την «προσβασιμότητά» της στο ευρύτερο κοινό, και η street art με τον αυθορμητισμό της και τα δυνατά, επιδραστικά της μηνύματα. 

Ποιο είναι το κύριο κίνητρο πίσω από τα έργα που δημιουργείς;
Κάθε έργο μου ανταποκρίνεται σε έναν πολλαπλό στόχο: θέλω πάνω από όλα να ικανοποιεί εμένα και να αποτελεί μια ευκαιρία να εκφραστώ ελεύθερα μέσα από την τέχνη μου. Θέλω, επίσης, να διηγηθώ τις ιστορίες μου, να τοποθετήσω τη δουλειά μου στο πλαίσιο της εποχής που ζω, να μοιραστώ τη δύναμη και την ενέργειά μου μέσα από εικονογραφημένες αναφορές και προτάσεις, να προκαλέσω έκπληξη αναμειγνύοντας στοιχεία που οι δρόμοι τους δεν θα συναντιούνταν ποτέ και να δημιουργήσω καινοτόμες ιδέες. Πάνω απ' όλα όμως θέλω να δημιουργήσω έναν δεσμό με τον θεατή, κρύβοντας στοιχεία μέσα στα έργα και αναγκάζοντάς τον να επικεντρωθεί σε κάθε λεπτομέρεια ή δημιουργώντας διαδραστικές έννοιες που αναπόφευκτα «εμπλέκουν» το κοινό. 

Aπό πού αντλείς έμπνευση;
Κάθε πιθανή τροπή στη ζωή και κάθε λεπτομέρεια είναι πηγή έμπνευσης για μένα. Ακόμη περισσότερο όταν ταξιδεύω, γιατί τότε όλες μου οι αισθήσεις οξύνονται στο δεκαπλάσιο. Επίσης, είμαι πολύ παρατηρητικός, δεν αφήνω την πραγματικότητα να με προσπεράσει. Αποφεύγω όμως να αναλύσω τι είναι πιο σημαντικό, δεν δίνω προτεραιότητες, ακόμη και το πιο αθώο, το πιο αβλαβές πράγμα ή γεγονός μπορεί να γίνει το κύριο θέμα ενός έργου μου. Μου αρέσει αυτό το «παράδοξο». 

Πώς προσεγγίζεις τη δουλειά σου και τι θες να αποτυπώνει η τέχνη που εκπροσωπείς;
Η τέχνη μου είναι σαν ένα φωτογραφικό άλμπουμ. Αποτυπώνει «περιλήψεις» αυτού που ζω τη στιγμή ακριβώς που δημιουργώ ένα έργο, σαν μάρτυρας της εποχής και κατ’ επέκταση της παρούσας στιγμής, η οποία είναι κοινή για όλους. Τα έργα μου είναι εκεί και αγγίζουν τους ανθρώπους που ζουν μέσα στην ίδια στιγμή, στην ίδια πραγματικότητα, δημιουργώντας ταυτόχρονα μικρές αναφορές της ζωής μας σήμερα για τις μελλοντικές γενιές.

Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θες να διαδίδεται μέσα από την τέχνη σου;
Θέλω να δίνω έναν συνδυασμό πληροφοριών τέτοιο που να επιτρέπει σε κάθε άτομο να δημιουργήσει νοερά τη δική του «ανάγνωση» και ιστορία και επομένως τη δική του εικόνα μέσα από το έργο. Το μήνυμα είναι υποκειμενικό για τον καθένα, μπορεί να γίνει προσωπικό, και είναι αυτή η πολυχρηστικότητα της ερμηνείας που έχει ενδιαφέρον γιατί από τον έναν θεατή στον άλλον το μήνυμα θα ερμηνευτεί διαφορετικά. Ελπίζω μόνο η τέχνη μου να δημιουργεί θετικά συναισθήματα, συναισθήματα χαράς.

Υπάρχει κάποιο έργο σου για το οποίο είσαι περισσότερο περήφανος αυτή τη στιγμή;
Αγαπάω εξίσου κάθε έργο μου γιατί είμαι πολύ απαιτητικός με τον εαυτό μου και καθένα από αυτά που βγαίνουν από το στούντιό μου για να τα δει ο κόσμος, είναι εκείνα που με ικανοποιούν εκατό τοις εκατό. Είναι αλήθεια όμως ότι η «επανερμηνεία» της Μόνα Λίζα είναι ένα έργο που ξεχωρίζω γιατί ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου, καταλήγοντας μάλιστα στη μεγάλη έκθεση που συνδιοργάνωσαν το Grand Palais Immersif με το μουσείο του Λούβρου, που ανατρέχει στην ιστορία του εμβληματικού έργου.

Κάποιο μότο που εμπνέει τον τρόπο που ζεις;
Να είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Με τι ασχολείσαι αυτή την περίοδο και ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Το τελευταίο διάστημα έχω καταπιαστεί με τη γλυπτική, κάτι νέο για μένα, εξίσου συναρπαστικό, με ασυνήθιστα για την τέχνη μου υλικά, όπως ο μπρούτζος και η ρητίνη. Δεν εγκαταλείπω όμως ποτέ τη ζωγραφική μου, δίνοντας σε αυτή το 100% του εαυτού μου και βελτιώνοντας μέρα με τη μέρα την τεχνική και τη σύνθεσή μου. Και, όπως κάθε χρόνο, έχω κάποια project στα σκαριά με διάφορα brand που θα δημιουργήσουν ενδιαφέρουσες καλλιτεχνικές συνέργειες και ετοιμάζω ταυτόχρονα και το πρόγραμμα των εκθέσεων για το 2023 και το 2024. Θα διαβάσεις περισσότερα για αυτά τα project στο Instagram μου.