Γιώργος Μπούνιας: O εικαστικός και συντηρητής έργων τέχνης μιλάει για τη ζωγραφική σε κρανία βοοειδών
Τα κρανία των κερατοφόρων ζώων ζωγραφισμένα με έντονα χρώματα και πολύτιμους λίθους μετατρέπονται σε σύγχρονα γλυπτά, μέσα από το project του εικαστικού και συντηρητή έργων τέχνης Γιώργου Μπούνια. Με τα έργα του ήρθα σε επαφή τυχαία μέσα από τα social media και αποφάσισα να μάθω περισσότερα για την ιδιαίτερη συλλογή του από κρανία βοοειδών και άλλων κερατοφόρων ζώων που στα χέρια του αποκτούν μια νέα πνοή αφού σύμφωνα με τον ίδιο, από εκεί που βρίσκονταν παρατημένα και εκτεθειμένα στη φθορά του χρόνου στους χώρους που σφαγιάστηκαν, τώρα «ξαναζωντανεύουν», μέσα από τη καλλιτεχνική τους μεταμόρφωση για να ζήσουν μία δεύτερη ζωή. Μάλιστα ο πολιτιστικός φορέας Androidus Project Τank στο πλαίσιο δράσης της Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και σε συνεργασία με τον Δήμο Ανωγείων αποφάσισε να αναδείξει τις ξερολιθικές κατασκευές του Ψηλορείτη, ως χώρους σύγχρονης έκφρασης και τον κάλεσε ουσιαστικά σε ένα μιτάτο προκειμένου να φιλοτεχνήσει τα κρανία. Ο ίδιος συστήνεται και περιγράφει το ιδιαίτερο καλλιτεχνικό του project.
Γιώργο, πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την τέχνη;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ζωγράφιζα, είχα μανία με τα χρώματα και ό,τι έχει σχέση με ζωγραφική και χειροτεχνία. Θυμάμαι έτσι με αστεία διάθεση τους γονείς μου να μου περιγράφουν τον τρόπο που ζωγράφιζα, και πίστεψέ με δεν ζωγράφιζα σαν τα υπόλοιπα παιδάκια (ήμουν ανάποδος από μικρός χαχαχά). Ζωγράφιζα λοιπόν ανάποδα και χρειαζόταν να γυρίσουν τη ζωγραφιά μου για να δουν το αποτέλεσμα! Αυτό που τους έκανε εντύπωση είναι ότι ακόμα και έτσι ζωγράφιζα άρτια. Χρόνια αργότερα πήρα την απόφαση να σπουδάσω συντήρηση έργων τέχνης και αρχαιοτήτων, καθοριστικό ρόλο για την οποία έπαιξε η οικογένειά μου με τις συχνές μας επισκέψεις σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους. Έτσι αγάπησα τον πολιτισμό μας και πολύ απλά θέλησα να γίνω «γιατρός» της τέχνης έτσι ώστε να διασωθεί.
Πώς είναι να είσαι συντηρητής έργων τέχνης;
Η συντήρηση έργων τέχνης και εικόνων είναι η διαδικασία που κρύβεται πίσω από τα εκθέματα που έχουμε την δυνατότητα να βλέπουμε στα μουσεία, με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται ο πολιτισμός μας. Στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης των σπουδών μου στην Ιταλία χρειάστηκε να κάνω την πρακτική μου άσκηση και στο Βατικανό. Ναι, ξέρω, ακούγεται τρελό αλλά το έζησα και να σου πω και κάτι; Ήταν όντως τρελό, απίστευτη εμπειρία! Στην αρχή κουβαλούσα τους καφέδες στους μεγάλους συντηρητές (χαχαχά) όμως, μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα βρέθηκα να συντηρώ ο ίδιος αξιοθαύμαστα έργα και να έχω ισότιμη αντιμετώπιση από τους συναδέλφους μου. Αυτήν την εμπειρία την κουβαλάω μαζί μου για πάντα. Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινάς από το μηδέν και με πολλή δουλειά να φτάσεις εκεί που θέλεις.
Από πού αντλείς έμπνευση και τι υλικά χρησιμοποιείς στα έργα σου;
Ζωγραφίζω πάνω σε κρανία βοοειδών ζώων τα τελευταία χρόνια. Όμως η τέχνη μου αλλάζει κάθε φορά ανάλογα από την περίσταση και το θέμα που απαιτεί κάθε έκθεση που καλούμαι να συμμετάσχω. Αντλώ έμπνευση από όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου, είμαι άριστος παρατηρητής, συλλέγω εικόνες και τις μεταφέρω στα έργα μου. Η ψυχολογία μου όμως, παίζει τον καθοριστικό παράγοντα για τη σύλληψη και την δημιουργία ενός έργου. Έχω μετατρέψει στο σπίτι μου σε έναν χώρο τον οποίο χρησιμοποιώ ως εργαστήριο, εκεί έχω όλα τα υλικά που χρειάζομαι για τη δημιουργία των έργων μου αλλά και για τη συντήρηση. Αυτά κυρίως προέρχονται από τη φύση, όπως για παράδειγμα γυαλί που μαζεύω από τις ακτές, ξύλα, πέτρες κ.α. Αγαπημένοι μου έλληνες καλλιτέχνες είναι ο Κουνέλης και ο Μόραλης.
Πώς προέκυψε το πρότζεκτ με τα κρανία ως ιδέα και με τι όραμα;
Το πρότζεκτ με τα κρανία ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια όταν ο κολλητός μου φίλος μου ζήτησε να του συντηρήσω ένα βοοειδές κρανίο για να διακοσμήσει το σπίτι του. Όταν το έπιασα στα χέρια μου είπα ότι έχω ένα φυσικό γλυπτό με υπέροχη λευκή επιφάνεια έτοιμη να τη φιλοτεχνήσω. Φυσικά αφού τελείωσα τη ζωγραφική στο κρανίο, δεν το επέστρεψα ποτέ πίσω στον φίλο μου (χαχαχά). Ήταν το πρώτο κρανίο που με έκανε να συνεχίσω και να εξελίξω αυτή την ιδέα. Μετά από καιρό το φωτογράφισα και το ανέβασα στα σόσιαλ και μια μέρα ελαβα μήνυμα από έναν κτηνοτρόφο που με παρακάλεσε να πάω στον χώρο του να μαζέψω πολλά κρανία βοοειδών που είχε. Κυριολεκτικά πέταξα από τη χαρά μου και βρέθηκα εκεί. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι τα κρανία των βοοειδών ζώων που φιλοτεχνώ θυσιάστηκαν στον βωμό του σύγχρονου καταναλωτισμού και εγώ τους δίνω μια δεύτερη ζωή μέσα από την τέχνη μου. Το πρώτο κρανίο είναι και το αγαπημένο μου, το οποίο είναι ζωγραφισμένο με λουλούδια και βοτανικούς κήπους. Η τέχνη μου, όπως και όλες οι τέχνες, έχει αποδοχή και μη αποδοχή φυσικά. Μου αρέσει να ακούω όλες τις απόψεις του κόσμου γύρω από το πρότζεκτ αυτό με τα κρανία, όμως οι περισσότερες είναι θετικές και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα και μου επιτρέπει να συμμετέχω σε μεγάλα πρότζεκτ όπως αυτό που κάνω τώρα στην Κρήτη. Σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού, την ομάδα Αndroidus Project, τον δήμο Ανωγείων και το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας στην Κρήτη, κλήθηκα να ζωγραφίσω ένα κρανίο κριαριού μέσα σε ένα Μιτάτο με την συνοδεία ασκομαντούρας. Αυτή η διαδικασία βιντεοσκοπήθηκε με σκοπό να ψηφιοποιηθεί για να εμφανίζεται μελλοντικά στα κινητά των επισκεπτών στον Ψηλορείτη. Με αυτό τον τρόπο θα έχουν τη δυνατότητα οι επισκέπτες να γνωρίσουν την παράδοση και την μυθολογία του τόπου.
Τελευταία βλέπουμε όλο και περισσότερους νέους στην Αθήνα να στρέφονται προς τα χειρωνακτικές καλλιτεχνικές ενασχολήσεις π.χ. κεραμική ή γλυπτική ενώ πληθαίνουν τα συνοικιακά εργαστήρια. Είναι μια νέα τάση που δίνει έναν φρέσκο αέρα στις φολκλόρ τέχνες;
Θεωρώ πως υπάρχουν πολλοί λόγοι που οδήγησαν αρκετούς ανθρώπους να ασχοληθούν με αυτές τις τέχνες. Κατά την άποψή μου, αυτό συμβαίνει λόγω των συνεχών επιρροών από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που παρουσιάζουν ιδέες διακόσμησης οι οποίες δεν είναι προσιτές για όλα τα πορτοφόλια. Δεύτερον σαφώς έπαιξε μεγάλο ρόλο και ο εγκλεισμός της καραντίνας ο οποίος δημιούργησε στρες και οικονομική ανασφάλεια. Οπότε θεωρώ ότι η μεταστροφή αυτή είναι απόλυτα φυσιολογική. Μη ξεχνάμε ότι αυτές οι τέχνες υπήρξαν στο παρελθόν και ζούσαν κυριολεκτικά τους ανθρώπους! Έτσι και τώρα, έρχονται να βοηθήσουν στο εισόδημα πολλών οικογενειών και στον ψυχολογικό παράγοντα καθώς είναι δημιουργικές ενασχολήσεις. Το αποτέλεσμα όπως και να έχει σίγουρα θα είναι υπέροχο διότι στα χέρια μας θα κρατάμε ένα μοναδικό προϊόν!
Προσεχώς τα έργα του Γιώργου αναμένεται να δημοσιευτούν στο project των Ανωγείων. Περισσότερα για τη δουλειά του μπορεί να δει κανείς και στον προσωπικό του λογαριασμό στο Ιnstagram.
14°
