3ο Queer Archive Festival - «Never Not Fighting»: ΛΟΑΤΚΙ καλλιτέχνες από την Ουκρανία εκθέτουν έργα τους και μιλούν στην ATHENS VOICE για την έκθεση
Σε ένα περίβλεπτο δοκίμιο του στο αμερικανικό περιοδικό Film Culture το 1962, ο ζωγράφος και κριτικός Manny Farber όρισε αυτό που έμελλε να μείνει γνωστό ως «η τέχνη των τερμιτών». Η τέχνη των τερμιτών είναι αυτή που βρίσκεται «εκεί όπου το επίκεντρο του πολιτισμού δεν εντοπίζεται πουθενά ξεκάθαρο, με αποτέλεσμα ο τεχνίτης να μπορεί να είναι πρόστυχος, πεισματάρης, καλλωπιστικός και πεισματικά συγκεντρωμένος, κάνοντας τέχνη που δεν του εξασφαλίζει τα προς το ζην και δεν ενδιαφέρεται για το τελικό αποτέλεσμά της». Αυτή η ανάγκη, το να είναι η τέχνη τρόπον τινά «άσχημη», να κατευθύνεται εκεί όπου δεν είναι επιθυμητή, χτίζοντας και καταστρέφοντας χαοτικά λαγούμια σαν τους τερμίτες, είναι παρούσα με τρανταχτό τρόπο σε όλες τις εκφάνσεις της underground κουλτούρας και φυσικά στην queer τέχνη.
Στην Αθήνα ήδη από τις 12 Μαΐου (και έως τις 21 του ίδιου μήνα) βρίσκεται σε εξέλιξη η τρίτη έκδοση του Queer Archive Festival, η μεγάλη γιορτή της πλούσιας και ζωηρής queer κουλτούρας της πόλης. Με την υποστήριξη της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση το φεστιβάλ δίνει λάμψη στην ελληνική πρωτεύουσα με video εγκαταστάσεις, εκθέσεις, περιπάτους, συζητήσεις, διαδραστικά έργα τέχνης και performances που αφορούν θέματα σεξουαλικής ταυτότητας και φύλου.
Πήγαμε στα πλαίσια του φεστιβάλ στο βιβλιοπωλείο HYPER HYPO (Βορέου10) και είδαμε τα εγκαίνια της έκθεσης «Never Not Fighting», μιας εκδήλωσης αλληλεγγύης και συγκέντρωσης κεφαλαίων, με έργα τέχνης διαθέσιμα για αγορά από μερικούς από τους κορυφαίους queer καλλιτέχνες της Ουκρανίας.
Η έκθεση που έχουνεπιμεληθεί οι Alex King και Ivan March, είναι ιδιαίτερα συγκινητική καθώς πρόκειται για έργα queer καλλιτεχνών και ακτιβιστών της Ουκρανίας, οι οποίοι αγωνίζονται άφοβα για το όνειρο των δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας, της ανεκτικότητας, της ένταξης και της αναγνώρισης. Σχεδόν μια δεκαετία αφότου η εξέγερση του Euromaidan σαγήνευσε τη φαντασία του κόσμου, μια μετα-επαναστατική ενέργεια εξακολουθεί να καίει έντονα και μπορεί να γίνει αισθητή στην ελευθερία και την αυτοέκφραση στις αλληλένδετες σκηνές τέχνης, ακτιβισμού και κουλτούρας του Κιέβου.
Ο Alex King, ένας εκ των δύο επιμελητών, μας λέει:«Το σόου προέκυψε από τα ρεπορτάζ μου από την Ουκρανία τους τελευταίους έξι μήνες. Ήμουν στο Κίεβο τον Οκτώβριο του 2021 για να κάνω ένα άρθρο για τις queer techno και ακτιβιστικές σκηνές και πώς κατάφερναν να κερδίσουν δικαιώματα και κοινωνική αποδοχή για την κοινότητα LGBTQ+ στην Ουκρανία. Μετά την πλήρους κλίμακας ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022, η queer κοινότητα πολέμησε ακούραστα για να αντισταθεί: μάχεται στην πρώτη γραμμή με τον ουκρανικό στρατό, περιπολεί με τις δυνάμεις εδαφικής άμυνας, παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια σε περιοχές συγκρούσεων και οργανώνει εκδηλώσεις αλληλεγγύης εντός και εκτός Ουκρανίας».
Τα έργα διαπνέονται από την αύρα απενοχοποίησης, ελευθεριότητας και φρεσκάδας του queer κινήματος της Ουκρανίας και διατίθεται εκτυπώσεις αυτών για αγορά, με τα έσοδα να μοιράζονται μεταξύ των καλλιτεχνών και των οργανώσεων που παρέχουν ανθρωπιστική υποστήριξη στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή.
Στην έκθεση συμμετέχουν οι: Άντον Σεμπέτκο, Rebel Queers, Zhenya Tramvay, Bogdan Moroz, Οξάνα Καζμίνα και Kinder Limo.
Στην έκθεση συναντήσαμε το Kinder Limo* (*ο/η καλλιτέχνης δεν επιθυμεί να προσδιορίζεται με βάση τη δυαδικότητα των φύλων), έναν queer Ουκρανό καλλιτέχνη του οποίου το έργο περιλαμβάνει performance, μουσική παραγωγή, έρευνα χορού και κίνησης, καθώς και collabstraction art (ο δικός τους όρος για ένα μείγμα αφηρημένης τέχνης και κολάζ) και μιλήσαμε μαζί του.
Πλέον ζει στο Βερολίνο που μετανάστευσε αφού ξεκίνησε η ρωσική εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου 2022.
Στην έκθεση υπάρχει ένα δίπτυχο έργο του Kinder Limo: στην ουσία δύο πορτρέτα του ίδιου με έντονο γυμνό στοιχείο, δυο φωτογραφίες τραβηγμένες από δυο διαφορετικούς ερωτικούς συντρόφους του. Το ένα πορτρέτο προέρχεται από μια λειτουργική και το άλλο από μια τοξική σχέση, χωρίς να κατονομάζει το ίδιο ποιό είναι ποιό, αφήνοντας τον θεατή να βγάλει συμπεράσματα. Το Kinder Limo έχει ακόμα ένα video performances του στην έκθεση καθώς και ένα workshop την Παρασκευή 20 Μαΐου.
Για το Kinder Limo η queer τέχνη σημαίνει«ελευθερία να μιλήσεις για τις προσωπικές σου εμπειρίες ως ΛΟΑΤΚΙ άτομο, η στιγμή που ακούγεται δυνατά μια ΛΟΑΤΚΙ φωνή».
Ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει πως συμβαίνει η ρωσική εισβολή στην χώρα του, «είναι τόσο τρομακτικό, μα συγχρόνως κάπως ενθαρρυντικό καθώς έχει ενώσει όλο το έθνος και η υποστήριξη από το εξωτερικό είναι κάτι παραπάνω από συγκινητική», μας λέει.
12°
