Ο καλλιτέχνης Νίκος Φλώρος σχεδιάζει το εξώφυλλο της ATHENS VOICE και μιλάει για το έργο του με την ελληνική σημαία.
Ο Νίκος Φλώροςπροέρχεται από μια οικογένεια επαναστατών και ηρώων. Πάντα με συγκίνηση αναφέρει ότι σκέφτεται τον συνονόματο πρόγονό του, τον οπλαρχηγό Νίκο Φλώρο, που έπεσε στη μάχη των Αθηνών για την ανεξαρτησία της Ελλάδας από τον Οθωμανικό ζυγό. Κι όταν περπατάει στον δρόμο της Αθήνας που φέρει το όνομά του, νιώθει αληθινό δέος και περηφάνια. Του ζητήσαμε να μας πει λίγα λόγια για το έργο του με την Ελληνική σημαία και τι σημαίνει για αυτόν.
«Η ελληνική σημαία ως ιερό σύμβολο αποτέλεσε και η ίδια ένα κομμάτι της έμπνευσής μου. Κυματιστή σαν τη θάλασσα και αιματοράντιστη μέσα από την ελληνική ιστορία, δεν έχει τόσο σημασία από τι υλικό είναι φτιαγμένη, που στη δική μου περίπτωση είναι από ανακυκλωμένο αλουμίνιο, αλλά ισχυρό κίνητρο για εμένα αποτέλεσε το ότι είναι φορτισμένη με μηνύματα για τα υψηλά ιδανικά της ανθρωπότητας, για ελευθερία, ανεξαρτησία. Και σήμερα είναι επίκαιρη όσο ποτέ. Έτσι θέλησα να αποδώσω με τον τρόπο μου έναν φόρο τιμής στους Έλληνες αγωνιστές που πολέμησαν ηρωικά διεκδικώντας την ελευθερία. Η ελευθερία λοιπόν είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω. Η ελευθερία ως έννοια οικουμενική. Ως αγαθό το οποίο οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε και να διεκδικούμε!».
«Το μυστικό τού καλλιτέχνη είναι το πάθος για την τέχνη που τον κάνει να ξεχνάει τον πόνο, τα προβλήματα, τον εαυτό του τον ίδιο, λέει ο ίδιος. Ερωτευμένος στο έπακρο με τη δημιουργία, είμαι παραδομένος –χωρίς επιλογή– στο να είμαι ένας εργάτης της τέχνης. Ακατάπαυστα βρίσκω τα υλικά που θέλω για να εκφράσω τις ιδέες μου, τα οποία πολλές φορές είναι τυχαία, οπότε στην ουσία δεν έχει σημασία τι είδους υλικά χρησιμοποιώ. Ακόμα και με τα νύχια του -που λέει ο λόγος- μπορεί κανείς να χαράξει μια πέτρα. Τόσο μεγάλη είναι η ανάγκη της έκφρασης για έναν πραγματικό καλλιτέχνη!».
Κατά καιρούς, έχει χρησιμοποιήσει πολλά υλικά: από μάρμαρο μέχρι χαρτί αλλά, αυτό που τον εκφράζει περισσότερο είναι το αλουμίνιο από κουτιά αναψυκτικών γιατί έχει λάμψη και χρώμα. Η επεξεργασία του είναι δύσκολη γιατί κόβει σαν ξυράφι, οπότε δεν είναι λίγες οι φορές που δουλεύει με ματωμένα χέρια –εξομολογείται ο ίδιος. «Απείθαρχο πολλές φορές το μυαλό και η έμπνευση. Σε πάνε όπου θέλουν κι εσύ παλεύεις να τα τιθασεύσεις! Θα παρομοίαζα το αλουμίνιο σαν τη γυναικεία φύση» -μας λέει. «Συναρπαστικό και ταυτόχρονα εύθραυστο κι ευαίσθητο, αυτό το υλικό -που θέλει τον τρόπο του για να το κατακτήσεις! Εκεί, εξάλλου, βρίσκεται και η μαγεία του. Είναι, όμως, παράλληλα ένα εφήμερο υλικό που υπάρχει για να το καταναλώσουμε. Έτσι, εκφράζει απόλυτα την εποχή μας! Ανακυκλώνω αυτό το υλικό, προσφέροντάς του τη μέγιστη αξία του. Η ανασύνθεσή του το μεταμορφώνει σε κάτι όμορφο, σαν μια μεταφυσική κατάσταση. Εκεί που κάτι πεθαίνει, αλλάζει υπόσταση και γίνεται έπειτα κάτι ανώτερο, αποκτώντας μεγάλη αξία, σαν την ψυχή του ανθρώπου!»
Ως Έλληνας, λέει ο Νίκος Φλώρος, η αναζήτηση της ομορφιάς είναι κάτι μέσα στο DNA του. Για παράδειγμα φέρνει την Αφροδίτη της Μήλου, που έγινε από Έλληνα γλύπτη. «Το όμορφο μαγνητίζει την ανθρώπινη ψυχή· δεν περνά απαρατήρητο! Η γυναικεία ομορφιά έχει να κάνει για τον καλλιτέχνη περισσότερο με την προσωπικότητα μιας γυναίκας: είναι ο τρόπος, οι κινήσεις της, η αύρα της, οι σκέψεις της, το βλέμμα της!».
Ο καλλιτέχνης πρεσβεύει ότι ως κοινωνία έχουμε μια αποκρυσταλλωμένη «προκατάληψη» απέναντι στην ιδέα και την έννοια της ομορφιάς. «Ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται την ομορφιά ως αισθητικό κάλλος», εξηγεί. «Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να δούμε και μια άλλη πλευρά τής ομορφιάς σαν κάτι πιο αφαιρετικό. Για παράδειγμα, πολλές φορές μια ιδέα ή μία έννοια μπορεί να χαρακτηριστεί ως «όμορφη». Οπότε ο χαρακτηρισμός «όμορφος/-η/-ο» δεν είναι μονοδιάστατος, γιατί στην προκειμένη περίπτωση, όμορφο μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα μαζί, ως σύνολο.
Το θέμα είναι να δούμε από πού πηγάζει και προς τα πού διοχετεύεται η πραγματική ομορφιά. Όλη αυτή η διαδικασία έχει να κάνει με την ανιδιοτελή αγάπη για τον άνθρωπο, με άλλα λόγια την ανθρωπιά, τη συμπόνια, τη βοήθεια προς τους συνανθρώπους, την κατανόηση και την αυταπάρνηση. Με αυτόν τον τρόπο η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο και να αποτελέσει τη μόνη μας ελπίδα ως ανθρωπότητα, ώστε να βρούμε την ομορφιά μέσα μας και την αγάπη για τον συνάνθρωπο. Αλλιώς θα καταστραφούμε σαν ζώα που αλληλοτρώγονται!
Ομορφιά και πολιτισμός πάνε μαζί. Και σε αυτά τα δύο στηρίχτηκε ο άνθρωπος για να βγει από τις σπηλιές και το σκοτάδι, να εκπολιτιστεί, να δημιουργήσει κοινωνίες και να προοδεύσει. Η ομορφιά βρίσκεται παντού κι έχει μορφή. Ό,τι δεν έχει μορφή είναι το άσχημο. Η αγάπη για τον συνάνθρωπό μας είναι η πηγή, το έναυσμα, η διάρκεια και το αποτέλεσμα μαζί. Είναι όλα όσα χρειαζόμαστε για να βελτιωνόμαστε μέρα τη μέρα. Η ζωή είναι ένας αέναος αγώνας με τερματισμό την αυτογνωσία (γνώθι σε αυτόν) και σ’ αυτήν την προσπάθεια οφείλουμε όλοι να βγούμε νικητές!».
Ο διεθνούς φήμης Έλληνας γλύπτης Νίκος Φλώρος έχει χαρακτηριστεί ως πρεσβευτής της σύγχρονης ελληνικής τέχνης και έχει τιμηθεί με σειρά διεθνών διακρίσεων για την προσφορά του στην πολιτιστική διπλωματία της Ελλάδας με τη διεθνή κοινότητα. Γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε γλυπτική στην École des Beaux Arts (Σχολή Καλών Τεχνών) στο Παρίσι και επίσης κλασικό πιάνο, αρχαία δραματική τέχνη και σχέδιο στην Αθήνα, ενώ εργάστηκε σε πολλές μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο, έχοντας ως βάση του τη Νέα Υόρκη. Τρόπος ζωής του είναι η αέναη αναζήτηση βαθύτερης γνώσης για την εξέλιξη της τέχνης του. Οι καλλιτεχνικές δημιουργίες του έχουν φιλοξενηθεί σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων πολλών σημαντικών μουσείων, όπως: η Πορτογαλική και η Ρωσική Ακαδημία Καλών Τεχνών, το Κρατικό Μουσείο Τσαρίτσινο στη Μόσχα –όπου θαύμασαν τα έργα του πάνω από 11.000.000 επισκέπτες–, το Εθνικό Μουσείο Γυναικών Καλλιτεχνών στην Ουάσιγκτον, τα ανάκτορα Χόφμπουργκ στη Βιέννη και το Παλάτι του Μόντε Κάρλο στο Μονακό, η Όπερα της Μπολόνια, το Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο στο Άμπου Ντάμπι (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και το Μπενάκειο στην Αθήνα, το Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου στη Ρόδο υπό την αιγίδα της UNESCO, μεταξύ πολλών άλλων.
Τα έργα του αποτελούν μια σειρά καλλιτεχνημάτων η οποία απαρτίζεται από γλυπτά κοστούμια και πορτραίτα γνωστών προσωπικοτήτων –που φέρνουν μνήμες του παρελθόντος– όλα φτιαγμένα εξολοκλήρου από κομμάτια ανακυκλώσιμου αλουμινίου από κουτάκια αναψυκτικών, σαν τεράστια ψηφιδωτά. Ο Νίκος Φλώρος επιλέγει αυτό το υλικό για να μπορεί να αποδώσει στο μέγιστο τα ιδανικά της κάθε προσωπικότητας, της οποίας η αποτύπωση σε γλυπτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αίσθηση της κίνησης. (Δείτε το συγκλονιστικό έργο, ένα πρωτότυπο χάρτινο φόρεμα-γλυπτό διαμέτρου 3 μέτρων που είχε κάνει με 400 τεύχη της εφημερίδας Athens Voice και είχε εκτεθεί στο Μουσείο Μπενάκη στην έκθεση των εξωφύλλων μας Η Τέχνη στην Πρώτη Σελίδα)
Έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών της Λισαβόνας με το Χρυσό Παράσημο και αποτελεί επίτιμο μέλος αυτής ως Ακαδημαϊκός. Επίσης, έχει βραβευτεί από τη Ρωσική Ακαδημία Καλών Τεχνών, το Ίδρυμα Άλμπερτ Σβάιτσερ της Βιέννης με το Χρυσό Μετάλλιο Τεχνών και Επιστημών και με τον Αυστριακό Μεγαλόσταυρο, ενώ έχει λάβει και το «Αριστείο Global Thinkers Forum 2013». Επιπλέον, βραβεύτηκε από τον διευθυντή Harold Koda του Μητροπολιτικού Μουσείου Κοστουμιών στη Νέα Υόρκη για το κοστούμι «Red Queen Elizabeth», όπως και από τη Γαλλική Εταιρεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς για το κοστούμι «Silver Elizabeth 1». Πολλές άλλες σημαντικές διακρίσεις ανά τον κόσμο βρίσκονται στο βιογραφικό του.
Ο Νίκος Φλώρος είναι αρκετά λεπτολόγος και εργάζεται μόνος του, χωρίς βοηθούς, δημιουργώντας την κάθε συλλογή έργων του κατά τη διάρκεια πολλών ετών. Πρόκειται για απαιτητικές κατασκευές ως προς τη σύνθεσή τους. Δεν έχει την πολυτέλεια του έτοιμου υλικού όπως έχουν πολλοί καλλιτέχνες, επομένως, πρέπει να φτιάχνει το πρωταρχικό υλικό του από το μηδέν, δηλαδή να μετατρέπει το αλουμίνιο σε ίνες και από εκεί σε «μεταλλικό ύφασμα» –μία διαδικασία εξαιρετικά χρονοβόρα. Τα χρώματα που χρησιμοποιεί συμβολίζουν τη φύση και την ιδιοσυγκρασία του κάθε ιστορικού προσώπου που απεικονίζουν. Έχει κατοχυρώσει την ιδέα του στη Νέα Υόρκη, δεδομένου ότι ξεκίνησε από εκεί αυτό το καινούργιο είδος τέχνης. Αυτή η καλλιτεχνική μορφή μπορεί να χαρακτηριστεί ως σουρεαλισμός βασισμένος στην ποπάρτ.
Δουλεύει το έργο του πρώτα σε σχέδια, και μετά, όπως λέει ο ίδιος, του γίνεται μια έμμονη ιδέα που τον ταλανίζει για αρκετό καιρό. Παράλληλα μπορεί να σκέπτεται κι άλλα σχέδια. Πάντως η λύτρωση του καλλιτέχνη έρχεται όταν ολοκληρώσει το γλυπτό του… Κι έπειτα, ακολουθεί ένα άλλο… Αλλεπάλληλοι κύκλοι σαν σπείρα που δεν τελειώνει ποτέ!
Μεταξύ άλλων, σημαντική τιμή ήταν για τον Νίκο Φλώρο και η φιλοξενία των έργων του στο σπίτι-μουσείο του Ελ Γκρέκο, στο Τολέδο της Ισπανίας, το οποίο για πρώτη φορά στην ιστορία του εξέθεσε έργα σύγχρονου καλλιτέχνη. Ένα ακόμη σημαντικό γεγονός ήταν το ότι η τέχνη του επιλέχθηκε από το Υπουργείο Παιδείας της Βραζιλίας για να συμπεριληφθεί στα σχολικά εγχειρίδια διδασκαλίας. Στην έκθεση που πραγματοποίησε στο Εθνογραφικό και Ιστορικό Μουσείο της Γεωγραφικής Εταιρείας στη Λισαβόνα, παρουσίασε τα έργα του γύρω από τον μύθο της Μήδειας.
Το 2019, στην παγκόσμια έκθεση για τη διαχείριση του περιβάλλοντος «ECOWaste 2019», ο Νίκος Φλώρος –επίσημος προσκεκλημένος της κυβέρνησης των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και με την αιγίδα της ελληνικής πρεσβείας υπό την πρέσβειρα Αικατερίνη Μπούρα– παρουσίασε και το φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από 3.000 αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών πορτρέτο τού Διαδόχου Πρίγκιπα Mohammed bin Zayed Al Nahyan του Άμπου Ντάμπι. Το πορτρέτο του εντυπωσίασε τη Βασιλική Οικογένεια και αγοράστηκε άμεσα μετά το πέρας τη έκθεσης, προκειμένου να μεταφερθεί στο Παλάτι του Άμπου Ντάμπι, όπου και ανήκει, πλέον, στην μόνιμη συλλογή.
Το έργο του έχει λάβει παγκόσμια αναγνώριση και έχει καλυφθεί από σημαντικά πρακτορεία ειδήσεων όπως τα: Reuters, Associated Press, BBC, New York Times, Vogue, Sky News, ABC News, Fashion TV, La Repubblica, International Wall Street Journal, Getty Images, Itar Tass, International Art Forum και πολλά άλλα τηλεοπτικά κανάλια σε όλο τον κόσμο. Ο Νίκος Φλώρος ήταν για πολλά χρόνια διαπιστευμένος πολιτιστικός ανταποκριτής για μεγάλες εφημερίδες και περιοδικά, με έδρα τα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη.
Το 2019 – 2020, σε σειρά εκθέσεων σε όλη την Γερμανία, η συλλογή έργων του με θέμα «Μαρία Κάλλας – Μήδεια – Αργοναύτες», παρουσιάστηκε στο Μουσείο Γλυπτικής του Βούπερταλ, μετά από πρόσκληση του χοροθεάτρου της Pina Bausch, σε χορογραφία του Daphnis Kokkinos κι επιμέλεια Αριστοτέλη Καραντή, με την αιγίδα του ελληνικού προξενείου, υπό την γενική πρόξενο Μαρία Παπακωσταντίνου στο Ντύσελντορφ.
15°
