Η Μάριον Ιγγλέση στην γκαλερί Έκφραση Γιάννα Γραμματοπούλου

«Αυτό δεν είναι μία πέτρα» θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς σκαμπρόζικα παραφράζοντας τον Μαγκρίτ μπροστά στη νέα της εγκατάσταση της Μάριον Ιγγλέση που παρουσιάζεται αυτό το διάστημα στην γκαλερί Έκφραση - Γιάννα Γραμματοπούλου. Φέροντας διατρήσεις και καμπύλες που παραπέμπουν συνειρμικά στα απόκρυφα της ανθρώπινης ανατομίας, οι μορφές που αποτυπώνει στο χαρτί αλλά και σε γλυπτικές φόρμες συγκροτούν ένα σεξουαλικό τοπίο/σύμπαν σ’ ένα παιχνίδι γεμάτο αμφισημίες.

«Η πέτρα ως σύμβολο παραπέμπει αναπόφευκτα στη διαλεκτική της στάσης και της κίνησης. {…} Η διερεύνηση της κίνησης που ενυπάρχει στα υλικά που χρησιμοποιεί, η χρήση εύπλαστων ποιοτήτων και η σχέση ρευστότητας και φόρμας, πλαστικότητας και σχεδίου είναι το κύριο καλλιτεχνικό μέλημα» σημειώνει σχετικά η επιμελήτρια Σωζήτα Γκουντούνα, η οποία εκτιμά ότι το έργο της καλλιτέχνιδας επιτρέπει πολλές ερμηνείες, ενώ «εστιάζει στη δράση του σώματος ως εμπειρίας, αλλά κυρίως ως αναπαράστασης».

Η έννοια της σεξουαλικότητας δεν είναι πρωτόφαντη στην πρακτική της Ιγγλέση, κάθε άλλο. Για την Γκουντούνα «Η πλαστικότητα στο έργο της γίνεται μια (φεμινιστική) μηχανή επιθυμίας. Το σχέδιο μια προσθετική συσκευή που μεσολαβεί στα ίχνη της σωματικότητας, της φαντασίας, της αποστροφής και της ευχαρίστησης. Το “σκηνικό” είναι η ίδια η διαμεσολαβημένη ανταλλαγή, η σπασμένη άρθρωση και η ύπαρξη ενός έμφυλου σώματος. Τα αναπαραγωγικά όργανα, όπως οι σύντροφοι και τα φύλα, διαμορφώνουν το ένα το άλλο».

Στο παρελθόν έχετε διοχετεύσει το ενδιαφέρον σας για την επιθυμία και τις εκφάνσεις της, σε έργα όπως το stop motion animation «maomaogr» και οι γλυπτοί «Λωτοφάγοι». Γιατί σας απασχολεί αυτή η θεματική;, ρωτώ την καλλιτέχνιδα.

Από μικρή με απασχολούσε το θέμα της σεξουαλικότητας. Αρχικά ήταν μια επίδειξη θάρρους, θράσους και αντίδρασης στην εξουσία του γονιού, του καθηγητή, του γυμνασιάρχη, του αφεντικού. Με χιουμοριστικά εικονοκλαστικά σχέδια προσπαθούσα να επικοινωνήσω αυτά που με φόβιζαν. Διασκέδαζαν οι άλλοι και συγχρόνως έβρισκα τον μπελά μου.
Στον έρωτα, όπως φαίνεται στο animation «maomaogr», οι άντρες, οι οποίοι αρχικά προκαλούν με μαγκιά τη γυναικεία επιθυμία, μόλις αυτή εκδηλωθεί, τρομάζουν, μετά ανταποκρίνονται, υπάρχει μια περίοδος τέλειας σύμπνοιας, και όπως συμβαίνει συχνά στον έρωτα, επέρχεται η απομυθοποίηση και η πτώση.
Οι «Λωτοφάγοι» αντίθετα δεν έχουν την επιθυμία πλέον να προσπαθήσουν. Έχουν χάσει τον ερωτισμό τους και ενώ είναι εν δυνάμει επιθυμητοί, η γύμνια τους είναι εσωστρεφής και αμήχανη. Ήταν ένα σχόλιο την περίοδο της ανάπτυξης της εικονικής επικοινωνίας στα social media που σιγά σιγά μας ρούφηξε και αντικατέστησε την πραγματική.

Στη νέα σας δουλειά με τίτλο «Static/Ecstatic» η στατικότητα της πέτρας φλερτάρει με την έκσταση της ερωτικής επιθυμίας. Πώς προέκυψε στη σκέψη σας και τελικά στην πρακτική σας αυτή η αντιφατική, εκ πρώτης όψεως, σύνδεση;

Μετά από δύο lockdown, απομόνωση, μεγάλες περιόδους σιωπής, οι «ήρωές» μου εξαφανίστηκαν και έμειναν τα όργανά τους (!). Η στατικότητα είναι σημείο της εποχής, είναι αυτοπροστασία, κέλυφος, εξωσκελετός. Θέλω να πιστεύω ότι είμαστε ακόμα ευάλωτοι και δεκτικοί. Με τρομάζει πολύ η αύξηση της έμφυλης βίας, αυτή η ανοικτή κήρυξη πολέμου. Θέλω να ελπίζω ότι η κοινωνία έχει την επιθυμία να θεραπευτεί.
Η αντιφατική σύνδεση της έκστασης με την πέτρα ήταν ιδέα της επιμελήτριας της έκθεσης Σωζήτας Γκουντούνα. Εκείνη επινόησε τον τίτλο «Static/Ecstatic ή η πέτρα της Σίβυλλας» εμπνευσμένη από τον τίτλο του βίντεο. Η Σίβυλλα ήταν ιέρεια που έδινε αυθόρμητα διφορούμενους χρησμούς από δική της πρωτοβουλία χωρίς να ερωτηθεί.
Οι «πέτρες» μου ξεκινάνε ως μαλακός πηλός που πλάθεται, ψήνεται, σκληραίνει. Είναι συγχρόνως κύτταρα, σπόροι, βάλανοι φαλλών, κόλποι, οπίσθια. Στο βίντεο με τίτλο «Έκσταση» που παίζει στην έκθεση, οι ρόλοι εναλλάσσονται συνεχώς στην προσπάθεια ή την ανάγκη ένωσης με το «άλλο» μισό. Υπάρχει μεταμόρφωση, αποστροφή, γέννηση, χιούμορ, φόβος, εγκλωβισμός, λύτρωση, εν ολίγοις ζωή.

Στην καλλιτεχνική διαδρομή σας έχετε εκφραστεί με διαφορετικά μέσα (τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τα τυπώματα, το βίντεο). Τι δηλώνει αύτη η εναλλαγή; Και ποιο νιώθετε πιο «δικό» σας, αυτό που σας επιτρέπει να ξεδιπλώσετε πληρέστερα το εικαστικό σας όραμα;

Όλα μαζί. Δεν μπορώ να δουλέψω με ένα μέσο. Αυτό κορυφώθηκε σε αυτή τη δουλειά, όπου η κίνηση εκφράζεται όχι μόνο μέσω του βίντεο αλλά και μέσα από τον διάλογο ανάμεσα στα σχέδια, που κινούνται σαν καρέ ταινίας, και τα γλυπτά, τα οποία δεν είναι τόσο στατικά γιατί μπορεί κάνεις να τα κάνει να λικνίζονται ή να καθίσει πάνω τους.  
Η εικαστική μου πορεία ξεκίνησε από την σκηνογραφία στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την διαφήμιση. Εκεί μαθαίνει κανείς να χρησιμοποιεί πάρα πολλά μέσα και υλικά, να κάνει γρήγορα σκίτσα, μικρές μακέτες/βοηθήματα από χαρτόνι, να παίζει με την κλίμακα, να μην διστάζει να σβήνει, να καταστρέφει το έργο - το σκηνικό από τη φύση του είναι εφήμερο -, να δουλεύει τρισδιάστατα. Πάντα, όμως, ξεκινάω από το σκίτσο. Είναι η πρώτη μου γλώσσα.
Μου είπε ένας επισκέπτης σήμερα ότι ο διάλογος μεταξύ των τριών μέσων στην έκθεσή μου του θύμισαν τον τρόπο που δουλεύει ο Ουίλιαμ Κέντριτζ. Χάρηκα πολύ, βέβαια, γιατί τον θαυμάζω και νιώθω συγγένεια.

Στις 30 Δεκεμβρίου, μεταξύ 2 με 6 το απόγευμα, η Μάριον Ιγγλέση και η επιμελήτρια Σωζήτα Γκουντούνα θα μιλήσουν για την έκθεση στον χώρο της γκαλερί. 
Τους φωτισμούς της έκθεσης υπογράφει η Ελευθερία Ντεκώ. O κατάλογος κυκλοφορεί από τις Cube Art Editions.

Μάριον Ιγγλέση: η πορεία της

Εικαστικός, σκηνογράφος και επιμελήτρια εκθέσεων, η Μάριον Ιγγλέση έχει ζήσει στην Γκάνα, τη Νιγηρία, τον Λίβανο, την Ιταλία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Μετά τις σπουδές της στην αγγλική λογοτεχνία στο Deree College (1982-85), πήρε M.F.A. στη σκηνογραφία θεάτρου από το Πανεπιστήμιο Brandeis της Βοστόνης (1986-89). Το 2010-11 φοίτησε με υποτροφία ERASMUS στο Istanbul Bilgi University στην Κωνσταντινούπολη, εστιάζοντας στη τυπογραφία και το animation. Το 2014 πήρε πτυχίο Ζωγραφικής από το Τμήμα Εικαστικών & Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.

Εργάστηκε ως σκηνογράφος στη Νέα Υόρκη, την Αθήνα και το Παρίσι, για το θέατρο, την όπερα, τον κινηματογράφο και τη διαφήμιση (1989 -2003). Από το 2005 έως το 2009 ήταν υπεύθυνη για την διοργάνωση και την επιμέλεια εκθέσεων στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Η δουλειά της βρίσκεται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και στη συλλογή του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Επίσης, έχει παρουσιαστεί σε ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και σε ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

INFO:
Μάριον Ιγγλέση, Static/Ecstatic ή Η πέτρα της Σίβυλλας
Γκαλερί Έκφραση - Γιάννα Γραμματοπούλου, Βαλαωρίτου 9^α, Κολωνάκι, 2103607598
Διάρκεια έκθεσης: Μέχρι 8 Ιανουαρίου 2022
Ωράριο λειτουργίας: Τρ., Πέμ.-Παρ. 11:00-20:00, Τετ. 11:00-18:00, Σαβ. 11:00-15:00. Παρ. 24/12 & 31/12, 12:00 – 17:00. Κλειστά: Σάβ. 25/12 & 1/1.